Þjóðviljinn - 15.07.1979, Blaðsíða 21

Sunnudagur 15. júli 1979. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 21
Lærði
Framhald af bls. 6.
hokra. Hjaltastaöakot var nú i
raun og veru sannkallaö kot i þá
daga, þótt nú sé bfliö, meö ræktun
og byggingum, aö gera þaö aö á-
gætis bújörö. Viö höföum alltaf
meiri áhöfn en kotiö bar, þótt
ekki væri hún stór, en viö nutum
góöra nágranna, sem ekki voru
aö fetta fingur út i þaö þótt ein og
ein skepna slæddist yfir landa-
merkin. En á þessum árum var
hvergi hægt aö fá góöa jörö og þvi
varö aö taka þvi, sem bauöst.
í Hjaltastaöakoti bjuggum viö i
13 ár. Fluttum þá þaöan aö Ibis-
hóli I Seyluhreppi, ööru smá-
býlinu til. Heyskaparmöguleikar
fannst mér þar eiginlega engir
vera,en útbeitin góð.
Fórum á Krókinn
Eftir 7 ára búskap á íbishóli á-
kváöum viö aö hætta hokrinu,
sem þá haföi staöiö i 20 ár, og
fluttum á Krókinn. Þaö var áriö
1928. Þá var nú svo sem ekki beys-
ið lif á Króknum hjá öllum al- ■.
menningi a.m.k. 1 hönd fóru svo ;
kreppuárin og ekki batnaöi á- j
standiö þá. En gagnkvæm hjálp-.
semi var þar mikil. Var t.d. alveg
segin saga aö ef manni varö reik-
aö niöur á bryggju þegar sjómenn
komu aö, þá gáfu þéir manni fisk
i soöiö. Ekkert þótti sjálfsagöara.
Á Króknum var sáralitið aö gera
timunum saman. Þeir, sem kom-
ist gátu aö heiman, leituöu sér
vinnu annarsstaöar, ef hana var
aö fá. Ég var dálltiö i vegavinnu
hjá Lúövik Kemp, sem i mörg ár
var vegaverkstjóri i Skagafiröi,og
svo var ég i fimm sumur á Siglu-
firöi. Vann aö landbúnaðarstörf-
um hjá Pétri Bóassyni og svo á
síldarplani á sumrin. Þannig
baslaðist þetta nú áfram.
Vitabyggingar
Nú, nú, svo kom skyndilega
„blessuö Bretavinnan” og breytti
þessu öllu, meira aö segja noröur
á Krók, þótt meö óbeinum hætti
væri fyrir mig. Hér syðra hópuö-
ust menn i Bretavinnuna og varö
þaö til þess, að Sigurður Péturs-
son frá Sauöárkróki, sem I mörg
ár var verkstjóri viö vita-
byggingar, missti talsvert af sin-
um mönnum þangaö og notaöi þá
tækifæriö til þess aö ráöa til sin
nokkra menn af Króknum, þar á
meöal mig. Aö vitabyggingunum
unnum við verulegan hluta af ár-
inu en ég fór þó alltaf heim i
sláturtiöinni á haustin og vann
þar meö Stefáni heitnum Vagns-
i syni, sem lengi var vigtarmaöur
hjá Kaupfélaginu.
Við byggöum vita meira og
minna um allt land en þó minnst á
Vestfjöröum. Þó byggöum við
vitann á Horni. Þar fannst mér
bölvuö vist, stööugt illviöri.
— Hvernig voru vinnuskilyröin
við þessi störf?
— Þau voru slæm og vinnan
mjög erfið, eiginlega hreinasti
þrældómur. Viö hræröum alla
steypu i höndum, bárum á sjálf-
um okkur allan sand og möl og
þaö var ekki alltaf þægilegt aö
fóta sig meö þessar byröar á flug-
hálli fjörugrjótsuröinni. Svona
vinnu mundi enginn maöur láta
bjóöa sér nú.
Lengi framanaf var sama
timakaup hversu lengi sem unnið
var. Siguröur verkstjóri var mjög
óánægöur meö það og til þess aö
vega þar ofurlitið upp á móti var
hann riflegur á timana hjá okkur.
Haldið í Höfuðstað
Eftir 20 ára búsetu á Króknum
fluttist ég til Reykjavikur meö
dóttur minni Oddnýju og tengda-
syni, Hólmari Magnússyni, húsa-
smiö. Viö keyptum þessa ibúð hér
viö Miklubrautina og höfum búiö
hér siöan. Ég hélt áfram alls-
konar útivinnu enn um sinn, en
hætti henni er ég var sjötugur.
En ég var svo andskoti hress aö
mér fannst ómögulegt að fara aö
setjast i helgan stein svo ég réöi
mig sem áhaldavörö hjá Krist-
jáni Kristjánssyni, bilakóng. Var
hjá honum i fimm ár en haföi svo
hugsaö mér aö hætta öllu þessu
standi þegar ég yröi 75 ára. Dreif
mig nú noröur i Skagafjörö aö
hitta gamla vini og kunningja en
þangað hef ég fariö á hverju ári
siðan ég flutti suöur nema einu
sinni þegar ég lá I kviösliti. Þaö er
segin saga aö ég hressist ævin-
lega allur viö þegar ég kem til
Skagafjarðar. Og þegar ég nú
kom til baka, fannst mér ég vera
svo fjandi ungur aö ekki væri á-
horfsmál að halda áfram að
vinna.
Þá stóö svo á, aö mann vantaði i
Verkamannaskýliö viö höfnina.
Mér bauöst starfiö en kaupiö var
litiö,enda litiö aö gera. Helst var
það i þvi fólgiö aö lokka burtu
fyllibyttur, sem þarna slæddust
aö, bæöi karla og kerlingar. Svo
þegar flutt var I Hafnarbúöir varö
vinnan erfiöari og þá vann ég
bara hálfan daginn. Og svo lagöi
ég árar i bát þegar ég varö átt-
ræöur og siöan hef ég bara haft
þaö náöugt.
Reiðist aldrei
Konu minni, Helgu Jóhanns-
dóttur, kvæntist ég 1911. Börn
okkar eru þrjú: Ingibjörg
Stefania, búsett á Akureyri, Jó-
hann Jón, hér I Reykjavik og
Oddný Kristin og hjá henni er ég
hér.
Ég hef alltaf veriö framúrskar-
andi heilsugóöur. Ég tel þaö ekki
þó aö ég hefi veriö skorinn upp viö
kviösliti og svo var skoriö upp á
mér annaö augaö og eitthvaö
meira minnir mig nú aö hafi veriö
krukkaö I mig. En ég lifi þó enn og
lifi vel. Og núna les ég bara lon og
don.
Ég er ákaflega geögóöur, reiö-
ist aldrei og þaö má vel vera, aö
léttlyndiö eigi sinn þátt i þvi hvaö
úr ævinni hefur tognaö. Þaö er
reglulega gaman aö veröa gamall
þegar maöur er svona hress. Og
mér finnst óhugsandi aö nokkur
gamall maöur geti haft þaö betra
en ég. Hér er ég borinn á höndum
af dóttur, tengdasyni og barna-
börnum og lifi eins og blómi i
eggi. —mhp
Hér má
Framhald af 24.siðu.
iö hér lengi, þá ætla ég að spyrja
ykkur hvort eitthvað sérstakt hafi
vakið athygli ykkar frá þvi aö þiö
komuð?
— Dýrtiöin, hér er allt ógurlega
dýrt. í Sviss er hátt verðlag, en
það er þó ekkert á viö þaö sem hér
rikir. Þaö veröur spennandi aö
kynnast landinu og lifi fólksins og
sjá hvernig það fer að þvi að
vinna fyrir öllum þessum dýru
vörum.
Við kveðjum þá félaga og göng-
um þvert yfir stæöiö þar sem viö
sjáum mann vera aö skriða út úr
tjaldi sinu. Félagar hans eru enn-
m
Blómarósir
Alþýðu-
leikhúsið
i kvöld kl. 20.30
mánudag kl. 20.30
Næst síðasta sinn
Miöasala I Lindarbæ alla daga
kl. 17-19. sýningardaga kl. 17-
20.30. Simi 21971.
þá sofandi, enda nýkomnir úr
löngu ferðalagi. Viðmælandi okk-
ar kveðst vera Frakki, liffræöing-
ur aö mennt og heita Hussenot.
Hann kom eins og Þjóðverjarnir
meö Smyrli fyrir hálfum mánuöi.
— Hvaö hafiö þiö gert frá þvi
aö þiö komuö til landsins?
— Viö höfum feröast um
Noröurland og skoöað náttúruna.
Ég hef einna mestan áhuga á
fuglum svo viö fórum aö Mývatni
til aö kanna fuglalifið, en annars
erum viö hér i fríi, ekki i rann-
sóknarleiöangri. Mér finnst nokk-
uð svipað aö feröast um ísland og
Bretlandseyjar. Þaö má búast
viö hverju sem er, rigningu og
þoku, en það þýöir ekkert aö láta
það á sig fá, bara aö halda sinu
striki. Munurinn liggur hins veg-
ar aðallega i verölaginu. Þaö er
allt hræðilega dýrt hér, ég held
bara helmingi dýrara en I Frakk-
landi.
Þeir eru sammála um þaö
feröamennirnir, aö hér sé dýrtiö
og undrar vist engan á þvi, en áö-
ur en viö hverfum á braut til dag-
legra starfa hittum við aö máli
eftirlitsmann tjaldstæöanna.
Hann heitir Árni Pétursson og er
kennari aö aöalstarfi.
— Er minna um feröamenn i ár
en veriö hefur?
— Nei, þetta er mjög svipað og
áöur. Hingaö kemur feröafólk
sem gistir stutt á leiö sinni út á
land, mest Norður-evrópubúar,
— Hvað kostar aö gista hér
eina nótt?
— Þaö kostar 300 kr. fyrir
tjaldið og 300 fyrir manninn.
Nú liður aö hádegi, feröafólkið
er flest komið á stjá, og áður en
við blaðamennirnir hverfum á
braut til okkar starfa snjóhvit og
vesældarleg, litum við yfir svæöið
þar sem brúnir og sællegir út-
lendingar narta i nestiö sitt og
flatmaga á dúnmjúku grasinu.
—ká
/] |\ Skriístofuiólk
óskast
til bókhalds og skrifstofustarfa.
Upplýsingar gefnar á skrifstofu KRON .
Laugavegi 91, mánudag og þriðjudag kl.
10-11, ekki i sima.
Kaupfélag Reykjavikur og nágrennis.
Hrafnista Reykjavik
Hjúkrunardeildarstjóri óskast frá 1. októ-
ber, einnig vantar hjúkrunarfræðinga og
sjúkraliða á ýmsar vaktir.
Upplýsingar veitir hjúkrunarforstjóri i
sima 38440 og 35262.
Iðnskóli Austurlands Neskaupstað
Verknámsbraut tréiðna
Verknámsbraut tréiðna
Á næsta skólaári verður starfrækt verk-
námsbraut tréiðna við Iðnskóla Austur-
lands Neskaupstað.
Heimavist og mötuneyti er á staðnum.
Verknám i einn vetur styttir samnings-
bundið iðnnám um eitt ár.
Nánari upplýsingar i simum 7136 og 7501
Neskaupstað.
Félagsmenn Grafíska
sveinafélagsins
Félagsfundur verður haldinn að Bjargi
miðvikudaginn 18. júli 1979 kl. 17.15.
Fundarefni: Kjaramálin
Stjórnin
Sumarferð ABR 29. júlí:
Á SLÓÐIR SNORRA STURL USONAR
Hin árlega sumarferð Alþýöubandalagsins i Reykjavik veröur
aö þessu sinni farin á slböir Snorra Sturlusonar I Borgarfiröi, en
hann á 800 ára afmæli á þessu ári.
Farið veröur um Þingvelli og Kaldadal og þaöan niöur I
Borgarfjörö. Komiö veröur viö á helstu söguslóöum Snorra svo
sem Reykholti og veröa sögufróöir leiösögumenn í hverjum bfl.
Aðalleiösögumaöur v^röur Borgfiröingurinn Páil Bergþórsson
veöurfræöingur en meðal annarra leiösögumanna veröa Björn
Th. Björnsson listfræöingur, Jón Hnefill Aöalsteinsson sagn-
fræöingur, Haraidur Sigurösson bókavöröur, Gunnar Karisson
sagnfræöingur og Silja Aöalsteinsdóttir bókmenntafræöingur.
í ferðinni veröur margt gert sér til skemmtunar svo sem fariö i
leiki og efnt til happdrættis þar sem margir góöir vinningar
verða í boði.
Fariö verður að morgni sunnudagsins 29. júli og komið aftur I
bæinn aö kvöldi. Nánari upplýsingar um ferðina gefur Stefania
Harðardóttir á skrifstofu Alþýöubandaiagsins, Grettisgötu 3, en
hún er opin alla virka daga frá kl. 14 til 19. Siminn er 19500.
Sumarferö Alþýöubandalagsins er tilvalin upplyfting fyrir alla
fjölskylduna.
Borgfiröingurinn Páll Bengþórsson veöurfræöingur veröur aöal-
leiösögumaöur I sumarferð ABR.
Borgarfjöröur er einn af.helstu söguslóöum Sturiungu. 1 Stafaholti I
Stafholtstungum bjó Snorri Sturluson um skeiö og ennfremur
Órækja sonur hans og fleiri ættmenn hans (Ljósm.: GFr)
AÐAL VINNINGURIHAPPDRÆTTINU VERÐUR
JUGÖSLA VtUFERÐ MEÐ SAMVINNUFERÐUM-LANDSÝN