Þjóðviljinn - 14.03.1980, Blaðsíða 7

Föstudagur 14. mars 1980 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7
vœntanlegur
í jöklaferð
Páfinn
hingað
Þrálátur orðrómur
hefur gengið um það í
innsveitum Vatikansins
að Jóhannes Páll II páfi
hafi í hyggju að stjórna
jöklaleiðangri á islandi
áður en langt um liði.
Eins og mönnum er
kunnugt var páfi mikill iþrótta-
maöur meöan hann var enn
kardináli, og fór þá oftlega i
mikla leiöangra upp i Karpata-
fjöll, þar sem hann lenti stund-
um i svaöilförum og mann-
raunum, og glimdi viö Móra og
Gláma i tunglskini. Er taliö aö
þessar æfingar hafi mjög styrkt
hann i hryggspennunni viö vofu
kommúnismans, meöan hann
var sálusorgari forsælumegin
viö járntjaldiö. En eftir aö Jó-
hannes Páll II var kjörinn i sæti
fiskimannsins, hefur minna
fariö fyrir þessu fjallaprili.
enda er Vatikaniö ekki mjög
fjöllótt land Hefur hann þvi
oröib að láta sér nægja aö grafa
sundlaug viö Gandálfshöll, þar
sem hann syndir tvö hundruö
metrana milli hiröisbréfa. En
nú er fjallafýsnin enn komin upp
i páfa mun sterkari en fyrr, og
mun þaö vera ástæöan fyrir
þessum leiöangri.
Til þess aö fá nánari fréttir af
undirbúningi og tilgangi ferö-
arinnar sló Feilan rannsóknar-
blaöamaöur á þráöinn til Vati-
kansins rétt eftir morguntiöir.
„Benedictus qui telephonat in
nomine Domini”, sagöi hljóm-
fögur rödd i slmanum meö
sterkum pólskum hreim, ,,quid
tibi facere possum?”
„Fae-faelanus Moerlandus
sum — ég ætlaði bara aö fá aö
vita hvernig það væri meö þenn-
an jöklaleiöangur ykkar, ef þú
gætir sagt mér það á máli
Matthíasar og Svarthöföa, þvi
að ég skil ekki svona læröar
tungur á fastandi maga”.
„Þvi er ekki aö neita að þiö
hafið greinargóöar upplýsingar
þarna noröur viö Ballarhaf.
Þegar við uröum aö hætta viö
það um stund að klifa Sinai-
fjall, þar sem fylgdarsveinar
okkar, Begin og Sadat> urðu
hræddir við þaö þrumuský.sem
viö mátti búast, var einmitt
næst á dagskrá að reyna viö
Vatnajökul. Ég hef .alltaf haldið
að þessi snjóhviti heimur jökl-
anna hljóti aö vera hentugt um-
hverfi til að reyna að sarga svo-
litiö i erfðasyndina og lækka i
henni rostann.”
„En nú getur Vatnajökull
varla komið i staðinn fyrir
Sinai-fjall. Ertu viss um að þið
hyggist ekki eitthvað annað
fyrir með þessum leiöangri?”
„Þetta er reyndar leyndar-
mál, sem alls ekki má fréttast”,
sagði röddin mjög ábúðarfull,
„en viö erum lika ab hugsa um
að fara á Snæfellsjökul i leiöinni
til aö kanna hvort sú leiö niður i
iður jaröar, sem Jules Verne
sagði frá á sinum tima, sé ennþá
fær. Ef svo reynist vera finnst
mér ekki úr vegi aö lita þangað
niöur, þvi aö ég á sitt hvað van-
talaö viö þann kauða sem þar
ræður rlkjum.”
„Je minn einasti! Hvernig
ætlið þiö nú aö undirbúa þennan
fáheyröa leiðangur?”
„Þetta kemur allt i ljós á
sinum tima, o Faelane, en ég get
sagt þér það þegar.aö viö erum
nú að láta þýöa „Ráðskonan á
Holtavörðuheiöinni” á latinu til
að hafa eitthvaö fallegt til aö
raula i bilunum á leiðinni.”
„Má ef til vill skilja boöskap
þinn til Islendinga.sem Morgun-
póstar létu lesa, sem undir-
búning ferðar þessarar?
„Nei, nei. Þaö var bara gert
af greiðasemi viö hann Sigmar.
Hann vantar stundum efni
strákinn, maöur veit hvernig
þetta er...”
Feilan
I helvíti
ríkisbubbanna
Dr. Gottskálk J.
Gottskálksson
skrifar
Hér á dögunum marg-
faldaðist salan á Vísi og
allt var það að þakka
greininni um eina af
íbúðum Félagsmála-
stof nunarinnar.
Mig langaði að gera
slíkt hið sama til að
bjarga Þjóðviljanum en á
kostnað ríkisbubbanna.
Til tilbreytingar.
Ég rakst nefnilega inn hjá X,
einum af stóreigendum Visis.
En þaö er einmitt þessu blaöi aö
þakka aö við fengum loksins að
vita hvernig fátæklingarnir búa.
Þvi miöur er þaö öllu flóknara
að sleppa inn til hinna riku. Cti-
lokað aö komast inn til X sem
blaðamaöur. Ég kynnti mig þvi
sem braskara og gjaldeyrissala
og var þá strax boðinn velkom-
inn i bæinn.
Ég verö að segja aö hið alls-
ráðandi smekkleysi i húsbúnaði
og öllum innréttingum sló mig
strax i „holinu” þegar ég leit
inn hjá X á sunnudaginn var.
Alveg makalaust!!!
En þetta var aðeins byrjun-
in....
Roccocomublur i bleiku og
gylltu voru svo ógeöslegar að
mig langaöi helst til aö kasta
upp.
1 framhaldi af þessari heim-
sókn reyndi ég aö hafa samband
viö formann húseigendafélags-
ins til þess aö spyrjast fyrir
um hvort smekkleysi af þessu
tagi sé einkenni rikra húseig-
enda. Mér tókst þvi miður ekki
aö ná i fyrrnefndan formann.
Húsmóöirin á heimilinu lá
eins og skatauppii sófa, stjörf af
áfengisdrykkju eöa vimugjöf-
um. 1 kring lágu á við og
dreif blöö og timarit: Visir,
Morgunblaðið, Ekstrabladet,
Rapport, Fólk, Lif, Burda,
News of the World. Frú þessi,
sem átti i miklum erfiöleikum
meö aö tala.kom mér þó I skiln-
ing um, aö hún heföi lesiö öll
þessi rit þennan sama dag.
Ég haföi strax samband viö
geðlækninn á Borgarspitalan-
um. Aðspuröur hvort slik lestr-
arefnisblanda væri heilsuspili-
andi fyrir geöheilsu neytandans
svaraði doktorinn:
„Blandan er i sjálfu sér ekki

hættuleg þar sem um samskon-
ar efni er aö ræöa. En ég tel aö
tvö blöð af þessu tagi séu há-
marksskammtur á dag”,bætti
hann viö.
Ég gat ekki trúað mínum
eigin augum
Ég verð að taka fram, aö ég
komst ekki yfir aö skoöa öli her-
bergin 13 i villunni. 1 eldhúsinu
var tveggja daga gamall upp-
þvotturog afgangur af rotnandi
graflaxi á gólfinu. Vinnukonan
kemur vist ekki um helgar.
Tvö baðherbergjanna virtust
vera sæmilega þrifaleg en þaö
þriðja var hálfdúbiust. Þar fann
ég tvær túpur með kremi
(annað f. andlit en hitt f boss-
ann) en siðasti söludagur þeirra
var löngu liöinn. Ég hringdi
samstundis I Heilbrigðiseftirlit-
ið.
Ég fann ennfremur um þaö bil
20 pilluglös i einum baðskápn-
um. Ég haföi ekki tima til þess
að athuga hvort innihaldið væri
hættulegt heilsu ibúanna og
sturtaði þvi öllu heila klabbinu
niður i klósettiö.
Þaö haföi greinilega ekki ver-
iö hreinsaö undan kettinum i
meira en viku. Ég tilkynnti vit-
anlega Kattavinafélaginu þaö
strax.
I herbergi elsta sonarins
fannst mér ég finna veikan
hashilm og lét lögguna vita. Ég
haföi ekki tima til aö lita inn i
barnaherbergin en til öryggis
sendi ég nafnlaust kærubréf til
Barnaverndareftirlitsins.
Að siöustu sendi ég skatta-
yfirvöldum bréf þar sem skatt-
ur X virtist vera i litlu samræmi
við heimilishald.
Ekki þótti mér viðeigandi aö
þakka þessu ágætisfólki fyrir
móttökurnar meö þvi aö gauka
aö þvi brennivinsflösku Slikt
passar vist ekki nema þegar um
lægri stéttir þjóðfélagsins er aö
ræöa.
Viö ræddum nokkra stund um
hve vonlaust væri aö meika það
i þessu verðbólguþjóöfélagi.
Siöan kvaddi ég og fór.
Næsta grein: „Orgiunætur á
Arnarnesi”.