Þjóðviljinn - 16.03.1980, Blaðsíða 19
Sunnudagur 16. mars 1980 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 19'
Eg nenni
nú ekki
að ræða við þi
um gagnrýni,
Jónas minn...
mennmgarlyndi
visna-
mál
Umsjön:
Adolf J.
Petersen
Nú skal enginn
malda í mót
Helstu umræöuefni manna á
meBal nú til dags er stjórnar-
fariB á ymsum sviBum. Þó aB
stjdrnmálamennimir séu afar
oft einna mest um ræddir, þá
eru fleiri stjórnunarsviB á
dagskrá. Mönnum finnst afi
orBiB STJÓRNLEYSI eigi viBa
viB, svo aB nú þyrfti einhver
styrk hönd aB koma til.
I „Aréttingu” Snæbjarnar
Jónssonar er þessi fróma ósk
sem allir ættu aB geta skiliB og
tekiB undir meB honum:
Sendu okkur annan Jón
er svo stjórni vörnum
aö hann megi frelsa Frón
frá þess eigin börnum.
Nú eru aB minnsta kosti ekki
allír ósáttir viB rfkisstjórnina,
en yrkja lof um hana, henni til
hressingar og hugarhægBar.
Einar J. Eyjólfsson i Reykja-
vik er alls ekki meö neitt
óánægjuhjal er hann kveBur
um ráöuneyti Gunnars
Thoroddsen:
Gunnar er i geBi rór,
glæBist frama vegur.
Ekki sver og ekki mjór,
en alveg mátulegur
Ólafur meö ungri þjóö
er til starfa valinn.
Hans er saga harla góB,
hann er siyngur talinn.
Arnalds sterka arminn ber
ötull margt aO gera,
drjúgur vei af sjálfum sér,
svona eiga menn aö vera.
FriOjón alia fjötra sleit
— felst nú ekki lengur.
Þarfur bæöi þjóö og sveit,
þekktur sómadrengur.
Steingrfmur meB styrka
mund
— staddur meOal vina.
Dundar viö þaö stund
og stund
aO snúa ögn á hina.
Svavar gýtur augum á
alla þegna landsins.
Sérstakiega sinnir þá
sigrum verkamannsins.
Pálma vaxi vit og þor
vel svo megi fara
aö hann dáöur veröi I vor
af völdum bænda skara.
Tómas á aö vakta vel
vlxlara og svoddan lýö.
Fyrir austan fleytir skel,
fiskar vel I góOri tiB.
Hjörleifur meö hoffmanns
brag
— hálfur Skaftfellingur.
Viturlega velur lag,
veit nú hvaö hann syngur
Ingvar styöur auönan há
— enda maöur slyngur.
Oröheppinn og svinnur sá
sannur Þingeyingur.
Þar meB fær hver ráBherra
sina einkunn hjá Einari. En
viö þetta má bæta aö fleirum
þykir mikiB til ráöuneytis
Gunnars koma, enda hefur
hann nýlega hlotiB heiöurs-
tákn, sem dregur af allan efa
um bætt stjórnarfar.
Nú skal enginn malda
I mót
mannsins tign og hnossi,
þaö var staöfest
stjórnarbót
meö stórriddara krossi.
A.J.P.
Svo er þaö um óstjórnina á
öBrum vettvangi llka. Indíönu
Albertsdóttur list ekki vel á
blikuna og segir um stjórn-
leysiö á öllum sviBum:
Aö óstjórninni á öllu hér
allir þrá aö linni.
Hver hér höndin önnur er
upp á móti hinnni.
Ef árangri er engum náö
ekki er vandi aö skilja,
einn ef finnur einhver ráö
annaö hinir vilja.
Enginn nóg úr býtum bar,
bræöralag þaö fipar,
óánægjan alisstaöar
efsta sæti skipar.
Leiftursóknin er ekki úr
hugum manna, enda margt
sem bendir til aö þeir sem aö
henni stóBu hafi hlotiö hinn
herfilegasta ósigur, sem óefaB
veröur lengi minnst I sögu
pólitisks kosningaáróöurs.
„Gamall” sendi Visnamálum
bréf meö sinni skoOun á mál-
Leiftursóknin iak i sand,
litill dropi, ekki grand.
Krata I höfBi kvarnir
strand.
Kempan Gunnar frelsar land.
Sjónvarpinu Geir i grætur
grimmum undan
vandarhöggum.
Ekki Gunnar undan lætur
elda, nýr viö blettum
snöggum.
Alvarlegum augum lltur
einverunnar dóminn hlýtur.
Titrar hönd meö tára snýtur,
tiltrú ekki lengur nýtur.
„Gamall” er dulnefni.
Skeggi Skeggjason er lfka dul-
nefni, en vitaB er aö Skeggi
kann aö fara meö litardúsk,
hann málar myndina af þessu
meö þessum orBum:
„Allt er betra en Ihaldiö”,
eins og Tryggvi sagöi.
Mér datt f hug:
Þaö getur stundum Gröndals
liö
ginnt meö hrekkjabragöi.
eöa,
Geir nú leggur Gröndals liö
I gllmu á hrekkjabragöi.
og nú,
Þó áttavillt sé ihaidsliöiO
út úr greipum skriöiö form,
Geirfuglarnir geta skrlöiö
Gunnars til er lægir storm.
Stjórnleysiö á málefnum
lands og lýös er ofarlega á
baugi hjá E.H.G. I næstu
tveimur vlsum:
Nokkrir standa á nálum enn,
nokkrir kné sin beygja,
nokkur orö um nokkra menn,
nokkuö hafa aö segja.
Nokkuö svona á nokkrum ber,
nokkrir púla og þræla,
nokkrir taka nærri sér
nokkrum manni aö hæla.
Svo sendir E.H.G. lista-
mönnum ofurlitla huggun:
Listamenn sig löngum tjá,
lýöinn gleöja og hugga.
En meistari finnst oss
mestur sá
sem málar yfir skugga.
1 næstslöasta þætti Visna-
mála var siöari vlsuhelmingur
sem óskaö var fyrrihluta viB
frá lesendum. Einar J.
Eyjólfsson brást vel viö, og
hefur sinn fyrrihluta þannig:
Leiftursóknar loppin sveit
lenti á spjótum hinna.
Alvarlegum augum leit
afrek verka sinna.
Fleiri vlsupartar hafa bor-
ist, þeir veröa hér sIBar.
Bless á meöan