Þjóðviljinn - 20.04.1980, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 20.04.1980, Blaðsíða 10
10 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 20. aprfl 1980 helgarvridtalið Klukkan: 7.20. Staðsetning: 5. hæð Ríkisútvarpsins við SkúlagötU/ nánar tiltekið 5 fermetra klefi, remúlaðigulur að lit. Húsbúnaður: Tvö fermingar- skrifborð sem fylla klefann, símar, mikið blaðadrasl á borðum, ein ritvél og margir kaffiboliar, tómir og hálffullir. Ástand: Páll Heiðar Jónsson, morgunþung- brýnn, púandi Sherlock Holmes-pípu og upptekinn mjög við hraðar skriftir á ritvélina. Sigmar B. Hauks- son hailar sér upp við dyrastafinn og segir Svía- brandara aðstoðarmanni þeirra félaga, Ernu Indriða- dóttur, sem rótar í pappirsdraslinu í örvæntingarfullri leit að spólu númer sex. Teikning og texti: Ingólfur Margeirsson. Morgunpósturinn er i þann mund aö hefjast. — Viltu kaffi? rymur i Páli. Undirrita&ur þiggur atvinnu- drykk blaðamanna og hlustar á Sigmar ljúka Sviabrandaran- um. Erna finnur spóiuna að lok- um og hleypur inn til Þóris - tæknimanns sem skellir henni á segulbandstækið. Páll þýtur framhjá, inn i stúdió, heyrnar- tækiö á úfiö háriö, Sigmar og Erna sigla i kjölfarið. Nokkrum sekúndum siðar eru þau komin i loftið. — Góðan dag hlustendur góðir og velkomnir á fætur — enda þótt veðrið sé kannski ekki eins fagurt hér og það var i gær- morgun, er ástæðulaust annað en að hlakka til dagsins og starfanna sem biða. Það er Páll sem talar, og smám saman eru allar raddir komnar af stað og þátturinn liðast úr viðtækjum flestra landsmanna, enda hann á góðri leið með að verða jafn ómissandi á morgnana og kaffi og franskbrauð. Nú er dagblöðunum flett i — Nei, nefnilega það, ég var i boði hjá ónefndu sendiráði um daginn, og hvað haldið þið að veitt hafi verið með matnum: MATTHEUS ROSAVIN!! — Var þetta hjá norska sendi- ráðinu? kemur frá Hans. — Hvernig vissirðu það? hrekkur udp úr Sigmari. —Eru Norömenn ekki alltaf aðspara?segir sendiherrann á sinn tvlræða hátt. En nú er Hans G. Andersen kallaður inn i stúdió, fer úr jakka og vesti og býr sig undir brennheitar spurningar. — Og þá bjóðum við velkom- inn hingað Hans G. Andersen sendiherra okkar i Washington, en undanfarið hefur sendi- herrann starfað hérna heima — þ.e.a.s. meðan á samningavið- ræðunum við Norðmenn vegna Jan Mayen-málsins stóð — og það eru vitanlega hafréttarmál- in og hafréttarráðstefna Sam- einuðu Þjóðanna sem ætlunin er að ræða... Að loknum spurningum og spjalli Við Hans G. Andersen er sendiherranum fenginn máls- Armenn hinu dauflýsta stúdiói (hvernig fara þau að þvi að rýna I þau?) og Sigmar les að eldspýturnar kosti nú. 1.56 krónur stykkið. Páll kveikir í einni og ber hana að pipunni.Sigmar les áfram að pylsan sé komin i 5600 krónur stykkið. — Hvað segirðu? kemur frá Páli. — 560, leiðréttir Sigmar. Og bætir við: En þess verður ekki langt að biða að þær verði komnar upp i það. Á meðan upptaka af Guðmundi Sigmundssyni er leikin af bandi, kallar Páll fram til tæknimanns að stytta þurfi viðtal við Jón Kjartansson for- stjóra Áfengis- og tóbaks- verslunarinnar. Þórir fær minniháttar hjarta- áfall og byrjar að krukka I spól- una. — Nú vantar klukkuna 25 mlnútur i átta, segir Erna. -O — Og áfram llöur þátturinn Eftir ýmis innskot af böndum og úr upptökusal er komið að forstjóra Tóbaks- og áfengis- verslunarinnar. Þórir rétt nær að leggja siðustu hönd á klippinguna. — Djöfuls vesen að stytta i beinni sendingu, tautar hann. Og enn er áfram haldiö. Hans G. Andersen sendiherra birtist i dyrunum og spyr hvort hér sé Morgunpósturinn til húsa. Undirritaður reynir að halda honum uppi á spjalli, þangað til Sigmar sér færi á að skjótast úr upptökuherberginu til að bjóða hinn virta gest velkominn. — Sendiherra, hjartanlega velkominn! segir dagskrár- gerðarmaðurinn og réttir haf- réttarsérfræðingnum höndina. — Menn eru bara hátiðlegir hér, segir Hans og brosir hinu rólynda bangsabrosi sfnu. Sigmar lætur ekki slá sig út af laginu. — Segðu mér Hans, hvaða rauðvinstegundir serveriö þiö i sendiráðinu I Washington? — Það eru engar sérstakar, segir sendiherrann stuttlega. útvarpsins háttur i fararnesti: Góður skal rétt eitt ræða. Og Páll bætir við: — Við þökkum áheyrnina og látum frá okkur heyra i fyrra- málið á venjulegum tima klukk- an 7.25. Lokakaflinn úr hljómsveitar- svitu númer tvö eftir Bach streymir út. Morgunpóstinum er lokið. O Eftirá fáum við okkur morgunverð saman og þeir félagar skýra nánar frá vinnu- degi sinum. — Við vöknum strax upp úr fimm, verðum að vera mættir klukkan sex. Maður losnar ekki fyrr en undir hálfellefu úr út- varpshúsinu, segir Páll. — Oft ekki fyrir ellefu, leiðréttir Sigmar. — Ég reyni þá yfirleitt að fara heim og halla mér, en það er nú, að allt er i fullum gangi á þessum tima, og svo veröum viö aö fylgjast meö fréttatimum, heldur Páll áfram. — Ég fer alltaf i sund, segir Sigmar. Hvilist vel i laugunum og þar fréttir maður lika mikið. — Ég verö að viðurkenna, að ég er oft úttaugaöur þegar kom- iö er fram á föstudag, segir Páll. I beinni útsendingu með Páli Heiðarí og Sigmarí B. — Nú er Morgunpósturinn að hluta til fréttaþáttur, svokallaö magasin. Hafið þið átt samstarf við fréttastofu útvarps? Nú kemur vandræðaleg þögn. Páll riður á vaðið: — Við gerðum ráð fyrir ákveðnu samstarfi frá upphafi. Þegar við lögðum drög að Morgunpóstinum sendum við hugmyndir okkar til útvarps- ráðs og afrit jafnframt til deildarstjóra útvarpsins, þar á meðal til fréttastjóra. Þar fór- um við m.a. fram á samstarf við fréttastofu, bæði með tilliti til að við gætum skipst á hugmyndum og værum ekki með sama efnið. Við þessu fengum við ekkert svar. Þegar Viðsjá fór i gang, endurtókum við óskir okkar, — en engu svarað. Sömu hugmynd itrekuðum við á fundi með út- varpsráði milli jóla og nýárs en án árangurs. Þá minntumst við enn á þessa gömlu hugmynd okkar á fundi með fyrirmönnum útvarpsins i febrúar. Nú er kominn miður april, og enn höf- um við ekki heyrt hósta né stunu frá fréttastofu. — Sem er ekki alveg rétt, stingur Sigmar inn i. — Nei, það er rétt, segir Páll. Fastur liöur i okkar þætti er kynning á dagskrárliðum. Þegar Viðsjá hóf göngu sina, buðum við fréttastjóra frétta- stofu útvarps i smáspjall varðandi þennan nýja dag- skrárlið. Hún afþakkaði það hins vegar og sagði, að sjálf myndi hún fylgja þættinum úr hlaði um kvöldið með nokkrum orðum. En þau munu vist eng- inn hafa heyrt. Okkur fannst dálitiö leiöinlegt að skilja við þetta mál við svo búið svo við buðum einum fréttamanni fréttastofu nokkru seinna til okkar til að rabba um Viðsjá. Hann tók þvi vel og var spjall okkar þá hljóðritaö og átti að nota næsta morgun. Fimm minútum eftir upptökuna hring- ir viðkomandi fréttamaður neðan úr fréttastofu og segir að það sé ekki hægt að nota upptök- una, hann hafi fyrirmæli um að hafa ekkert samband við þessa Morgunpóstsmenn. — O — — Er hér um einhverja afbrýðisemi að ræða? — Ég treysti mér ekki til að fara i neina sálgreiningu. Hins vegar virðist ljóst að ekki sé þörf á samstarfi þarna á milli að áliti fréttastofu. Þetta getur oft orðið bagalegt, vegna þess að komið hefur fyrir að viö höf- um verið meö viðtöl við menn sem siðar einnig koma fram i kvöldfréttum útvarps, segir Páll. Maður gæti óneitanlega unnið léttar ef vitað væri hvað kollegarnir eru að spá I að hafa t.d. i Viðsjá. — Fréttastofan vill ekki hafa við okkur neitt samneyti og ég er alveg búinn að missa áhugann á samstarfi við hana, segir Sigmar. En ég efast sterk- lega um að fréttir hefðu breyst eöa Vlðsjá komiö upp, ef Morgunpósturinn heföi ekki komið til. — Ja, Morgunpóstinn má kalla almennt magasin sem fjallar um atburði liðandi stundar, segir Páll. Við leggjum okkur alls ekki sérstaklega eftir að afla okkur frétta. Hins vegar höfum við oft náö fréttum i viðtölum við ýmsa menn I beinni sendingu, án þess að hafa hugmynd um það fyrirfram. — Alit ykkar á útvarpsráði? Ný vandræðaleg þögn. — Otvarpsráð og fjársvelti er öllu útvarpsstarfi fjötur um fót segir Sigmar. Otvarpsráð er ekkert annað en pólitisk mála- miðlun, ritskoðun. Ég vil einfaldlega leggja útvarpsráð niður. I siöustu kosningum var okkur t.d. meinað aö ræða við frambjóöendur, nema þeir heföu „gert einnhvað frétt- næmt”. Páll skýtur inn i: — Já, okkur þótti réttara að biðja útvarps- ráð um leyfi til að tala viö Guðrúnu Helgadóttur I sambandi við frumsýningu á barnaleikriti eftir hana. — Útvarpsráð er ekkert ann- að en pólitiskur bitlingur, segir Sigmar. — Ég vil að útvarpsráð taki við stjórn útvarpsins, segir Páll. Nú hefur það engar rekstralegar skyldur, og myndar enga dag- skrárstefnu. Reyndar leit Njörður P. Njarðvik og ráð hans dálitið á þá hlið málsins, einn manna. Það verður að auka völd útvarpsráðs, veita þvi fjárhagslega ábyrgð, gera það að yfirstjórn útvarpsins. Þá fyrst getum við staðið undir fyrstu og þriðju grein útvarps- laga sem kveða á um að útvarp- ið sé sjálfstæð stofnun I eigu islenska rikisins og með eigin sjálfstæðan fjárhag. Þvi hvaða helvitis sjálfstæði er það, þegar fjármálaráðuneytið skammtar laun og starfsmannaf jölda útvarps? — Og framtlð Morgunpósts- ins? — í byrjun, segir Páll alvarlega, leið okkur eins og föngum á dauöadeild. Við sáum gálgann reistan, en fengum náöun á siðustu stundu. Til að mynda kostaði þátturinn alltof mikið að áliti manna. Þessi rök urðu þó til þess að farið var að skoða kostnaðarhlið ýmissa þátta, sem fluttir eru i Rikisút- varpinu. Útkoman var m.a. sú, að Vikulokin voru eitthvað litiö eitt dýrari en Morgunpósturinn, eða um tvöþúsund krónur á útsendingarminutu, en við kost- uðum 1600 krónur. Upplestur á frumþýddri skáldsögu var aftur á móti helmingi dýrari eöa á fjórða þúsund krónur. Flutning- ur á leikriti kostaöi hins vegar á bilinu 15—18 þúsund krónur hver útsend minúta, — án tæknivinnu. — Þannig aö Morgunpóstur- inn heldur áfram? Páll slær úr pipunni. — Það er alla vega hætt að tala um kostnaðinn. — «m

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.