Þjóðviljinn - 08.01.1981, Blaðsíða 1

Hafnaverkamenn í
ÞJÚÐVIUINN
Fimmtudagur 8. janúar 1981, 5. tbl 46. árg.
BNOC-samningurinn reyndist dýr
1,5 milljarð yfir
Rotterdamverði
Sú ákvörðun að draga úr oliukaup-
um frá Sovétrikjunum kostaði ís-
lendinga 1.8 til 3.1 milljón Banda-
rikjadollara á síðasta ári, eða á bil-
inu 1.1 tii 1.9 milljarða gamalla
króna. Engu að siður er það talið
nokkurs virði að binda ekki oliuvið-
skiptin eingöngu við einn aðila, og
skynsamlegt að hafa fleiri en eina
viðmiðun fyrir oliuverð i viðskiptum
landsmanna.
I oliukaupasamningnum við
Sovétrikin er miðað við svokall-
aðan Rotterdam-markað, en það
er skráð verð á uppboðsmörkuð-
um þar. Sú viðmiðun er mjög
sveiflugjörn. Sérstaklega spenn-
& m

8
- - -
Snjóhraukar og hálka var á nánast öllum gángstéttum Reykjavikur-
borgar i gær eftir rigninguna sólarhringinn þar á undan. Fótgangandi
fólk átti fótum fjör að launa og mátti hafa sig allt við i dansinum á
svellinu. Að sögn lögreglunnar var litið um óhöpp og höfðu henni ekki
borist neinar fregnir af beinbrotum eða öðrum limlestingum sem hálk-
unni fylgja að öðru jöfnu. — Ljósm: gel.
Rotterdamverðið helst enn lægra
en IjlNOC-verð
ist verð þar upp ef framboð á oliu
er minna en eftirspurn.
í fyrra var i framhaldi af
samningum Kjartans Jóhanns-
sonar viðskiptaráðherra tekin
ákvörðun um að kaupa 100 þús-
und tonn af gasoliu af breska
rikisfyrirtækinu BNOC. Keypt er
á svokölluðu „mainstream”
verði, sem er nokkurskonar
innanfélagsverð oliuhringa i
langtimaviðskiptum. Það er að
jafnaði nokkru hærra en verð á
uppboðsmarkaði þegar framboð
er meira en eftirspurn, en
stöðugra.
Á siðasta ári voru þrir 20 þús-
und lesta farmar frá BNOC af-
greiddir hingað i september,
október og desember á föstu
verði, 330 dollarar tonnið. Sam-
kvæmt þeim upplýsingum sem
Þjóðviljinn hefur aflað sér var
verðið frá BNOC 30-35 dollurum
hærra á tonnið en skráð verö á
gasoliu i Rotterdam á þeim tima
sem farmarnir komu til landsins.
Ekki tókst að afla nákvæmri
talna, en vist er að heildarmunur-
inn nemur 1.8 til 3.1 milljón
Bandarikjadollara, sem i göml-
um krónum er á núverandi gengi
1.1 til 1.9 milljarðar króna.
Nú i upphafi árs eru farmarnir
tveir sem eftir eru úr samningn-
um við BNOC að koma, annar i
þessum mánuði og hinn 1. febrú-
ar, samtals 40 þúsund tonn. Þeir
eru eins og hinir fyrri á föstu um-
sömdu verði, en þess má geta að
litlar verðbreytingar hafa orðið á
Rotterdammarkaði að undan-
förnu og skráð gasoliuverð er enn
talsvert undir „main-stream”
verðinu i BNOC-samningnum.
Skráð verð i Rotterdam var á
Framhald á bls. 13
Keflavík sömdu
Viðunandi
lausn á
deilum um
„premíu”
Samningar tókust hjá
Sáttasemjara í gær i deilu
haf narverkamanna í
Keflavík og viðsemjenda
þeirra. Deilan snerist um
hækkun á /,premiu" og
náðist viðunandi lausn að
sögn fulltrúa Verkalýðs- og
sjómannafélags Keflavik-
ur.
Arið 1976 var samið um
„premiu” og átti að endurskoöa
hana eftir þrjá mánuði. Sú endur-
skoðun hefur ekki farið fram enn
og samkvæmt könnun sem gerð
var nam premian aðeins 2/3 af
þeim bónus sem greiddur er i
frystihúsunum. 1 gærkvöld/ var
boðaður fundur um samningana
og benda allar likur til að ekki
verði af boöuöu verkfalli við
Keffavikurhöfn, sem átti að hefj-
ast á miðnætti sl. nótt.
—ká
Kortsnoj Hiibner
Tvísýnar
biðskákir
Þeir halda heldur betur dampin-
um, kapparnir Victor Kortsnoj og
Robert Hiibner, sem þessa dag-
ana leiða saman hesta sina i
Merano á italiu. Stuttar jafn-
teflisskákir hafa ekki sést, heldur
er hver skák tefld i botn.
Bæði 9. og 10. skákin sem tefld-
ar voru i gær og i fyrradag fóru i
biö og verða tefldar áfram i dag.
Helgi ölafsson fjallar um þær i
blaðinu i dag.
—eik—
SJÁ 12. SÍÐU
„Skinhelgi” ef þingmenn taka við niðurstöðu kjaradóms
Styddi tfflögu um að
hindra þessa hækkun
— segir Guðmundur J. Guðmundsson formaður
V erkamannasambandsins
„ Ég skil ekki niður-
stöðu kjaradóms og mér
þykja þessar stórfelldu
og afturvirku kaup-
hækkanir til þingmanna
óeðlilegar og furðu-
legar”, sagði Guð-
mundur J. Guðmunds-
son alþingismaður og
formaður Verkamanna-
sambands íslands i
samtali við blaðið i gær.
„Lagakrókar um þingfarar-
kaup og hlunnindi alþingismanna
eru ekki mittsvið, en ég er reiöu-
búinn til þess að gerast meðflutn-
ingsmaöur eða stuðningsmaður
tillögu um að hindra þessa kaup-
hækkun. Það er skinhelgi ef
meirihluti alþingismanna, sem
telur óhjákvæmilegt aö minnka
kaupmátt almennings tima-
bundið, tekur sjálfur viö kaup-
hækkunum sem eru umfram al-
mennar hækkanir. Þaö er ekki i
anda þeirrar baráttu gegn verö-
bólgunni sem þingmenn boða, og
vilji þeir að tekið sé mark á þeim
hljóta þeir að sýna gott fordæmi.”
Skil ekki niðurstöðuna
Guðmundur sagöi einnig að
þegar hann hefði séð niðurstöðu
þessa kjaradóms þá hefði
undrunin vikið um stundarsakir
fyrir þeirri „opinberun”, að ef til
vill væri athugandi að koma
Dagsbrúnarmönnum undir
þennan kjaradóm. Allt ætlaöi
sundur að ganga i húsakynnum
sáttasemjara rikisins ef almennt
verkafólk færi fram á nokkurra
vikna afturvirkni við gerð kjara-
samninga, en alþingismenn
fengju tildæmdar stórfelldar
kauphækkanir rúmlega hálft ár
aftur í timann.
Guðmundur J. Guðmundsson:
Kannski alþjóðadómstóllinn I
Haag geti bjargað þingmönnum
undan hækkuninni.
, „En auðvitað komst ég að
þeirri niöurstöðu aö kjaradómur
myndi aldrei sýna Dagsbrúnar-
mönnum slika tillitssemi. Það
virðist vera einkennislikra dóma,
aö þeir dæma mönnum þvi meiri
kauphækkanir þeim mun hærra
kaup sem þeir hafa. Ég skil ekki
niðurstöðu kjaradóms! Kaup-
hækkun þeirri sem þingfarar-
kaupsnefnd ákvaö i vor var mót-
mælt.m.a. eindregið af Alþýöu-
bandalaginu, og siðan var málinu
vlsað i kjaradóm, sem dæmir
þingmönnum engu minni kaup-
hækkun. Það virðist vera erfitt
fyrir þingmenn að fá að halda
kaupi sinu innan eölilegs ramma,
og ekki vist hvað nú er til ráða,
nema ef vera kynni að visa mætti
málinu til Alþjóöadómstólsins I
Haag, sem verið hefur okkur
harðdrægur, og gæti ef til vill fall-
istá að dæma þingmönnum kaup-
hækkun í samræmi viö það sem
almennt gerist hjá þvf fólki, sem
þeir vilja hafa vit fyrir.”
Ekki sannfærandi
Guðmundur sagði ennfremur
aö hann teldi nokkuð vlst að ef vel
væri á haldið þyrfti ekki að koma
tilkjararýrnunar hjá meöaltekju-
og láglaunafólki yfir árið. Ef
áætlanir rlkisstjórna stæðust ekki
og hallaöi á láglaunafólk er liði á
áriö, myndi hann þó áskilja sér
rétt til að krefjast ráöstafana
sem réttu af kjör þeirra sem.
hefðu meðallaun eða lægri.
„En þegar meirihluti þing-
manna telur óumflýjanlegt að
skerða um stundarsakir verð-
Framhald á bls. 13