Þjóðviljinn - 18.07.1981, Side 14

14 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN
Helgin 18.-19. júli 1981
„Og er minnst er vonin, vinzt GIsli viö og hleypur upp á hamar þann, er heitir Einhamar.” öxin sem sést hér á lofti lenti augnabliki slðar I höföi Jóhannesar. sem Arnar er hér aö henda
framaf klettinum. A myndinni til h. liggur Jóhannes meö gerviblóö á brjósti en ekta blóö I andliti, en Birgir Guöjónsson læknir hlynnir aö honum. Sem betur fer reyndist skeinan
ekki alvarleg — „enda maðurinn dauöur hvort sem var" eins og Jóhannes sagöi.

upptökum á
„Útlaganum'
inni í Vatnsdal
„Enginn var ósár, sá
er að honum sótti"
skapnum þarna i Vatnsdalnum.
Það er alltaf jafn mikið ævintýri
að vera vitni að sköpun lista-
verks, ekki sist þegar viöfangs-
efnið byggir á jafn tilkomumikilli
sögu og Gisla sögu Súrssonar.
Ef einhver skyldi halda að það
væri léttur leikur að gera kvik-
mynd á íslandi, þá er það mikill
misskilningur. Fyrir utan þá list-
rænu og fjárhagslegu hamra sem
þarf að klifa eru hinir landfræöi-
legu og jarðföstu. Það er ekki létt
verk að klifa fjöll með niðþungar
Framhald á blaðsiðu 16
Efst í kleifunum grillir i gráklædda menn. Hér
eru á ferð menn Eyjólfs Gráa „einvala lið að hreysti
og harðfengi”, eins og segir i Gisla sögu Súrssonar.
t Smiðjukleifum i Vatnsdal þar sem gamli vegurinn
iiggur yfir Þingmannaheiði er verið að kvikmynda
„Otlagann” — nánar tiltekið lokabardaga Gisla
Súrssonar við Eyjólf og hans vösku menn.
Sú sem þetta ritar hefur sem
sagt fengið góðfúslegt leyfi leik-
stjórans, Ágústs Guðmunds-
sonar, til að fylgjast með upptök-
um inni i Vatnsdal, inn af Vatns-
firöi á Barðastrandahreppi. Eftir
alllangt ferðaiag frá Reykjavik
með bátum og bilum komst ég i
Vatnsfjörðinn og alla leið inn i
dalinn þar sem kvikmyndatakan
fór fram.
Strax og hinir gráklæddu birt-
ust þar sem kletarnir ikleifunum
bera við himinn, var ljóst að hér
var vettvangur stóratburða.
Þegar ofar dró i kleifarnar fór að
sjást i aðskiljanleg tæki og eftir
að hafa vaðið yfir á og klifið
kletta birtist mér Gisli Súrsson á
klöppunum, vel vopnum búinn,
tilbúinn i slaginn.
Og það voru góðir dagar sem ég
átti með myndavélinni og mann-
Helgin 18.—19. júll 1981ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Arnar Jónsson búinn út i lokaátökin. Þaö er ekki arabiskur skæruliöi
sem er aö plástra á hann hliföarskildi, heldur yfirmaöur manndrápa á
staönum, Alan Whibley,
Benedikt Vilhjálmssonfær stungu I kviöinn frá Gisla en eins og sjá má er
Gisli hér oröinn sár mjög og iagar úr hcnum blóöiö, sem flutt var í
stórum brúsum upp.i fjalliö, þarsem atriöiö var kvikmyndaö.
„Þá fara til tveir menn aö halda þeim Auöi og Guöriöi, og þykjast þeir
hafa æriö aö vinna”. Konurnar bundnar, en hinir sækja aö Gisla. Hjört-
ur Már og Jón Friörik binda þær Ragnheiöi og Sólveigu.
Myndir og texti:
Þórunn
Sigurðardóttir