Þjóðviljinn - 11.02.1982, Qupperneq 2

2 SÍÐA— ÞJÓÐVILJINN jFimmtudagur 11. febrúar 1982
Burt með
ösku og
móköggla úr
kirkju- 1
garðinum
A árinu 1806 voru land- og
bæjarfógetaembættin sameinuö
og Frydensberg bæjarfógeti
setturyfirþau bæði. Fór karl þá
líka heldur betur aö láta tii sin
taka. Þóttihonum ekki hvaö slst

• i •
ástæöa til aö áminna bæjarbúa
um aö ganga sómasamlega um
kirkjugaröinn.
Því var þaö, aö um haustiö
gaf hann út auglysingu þess
efnis að „hér eftir sé bannaö aö
bera ösku, móköggla eöa önnur
óhreinindi i kirkjugaröinn eða
þann svokallaða Austurvöll ell-
egar á nokkurt kaupstaöarins
pláss, heldur annað hvort niður i
fjöru eöa á annan afskekktan
staö, aö viölögöum sektum”.
Þessu til viöbótar lagði fógeti
rikt á viö fólk aö fara varlega
;með eld og ljós og gæta þess
vandlega, aöeldur fælist ekki i
ösku þeirri og mó, sem Ut væri
borið.
Fiskafli reyndistnú mjög meö
minna móti og geröist þvi hart i
búi hjá almenningi. Kaupmenn
brugðust á þann veg við þessum
erfiöleikum bæjarbúa aö ,,neita
um lán og halda vörum si'num
dýrum, sér I lagi á móti pening-
um, sem þeir hafa nú sett niður
um 10—12% á móti sveita- og
sjávarvörum”.
„Kinverskur matur framleiddur úr islenskum hráefnum”. Þetta stendur letraö stórum stöfum á
kinversku I veitingastaönum Drekanum viö Laugaveg. Þar elda þeir Kári og Karl sina þjóöarrétti fyrir
hungraöa tslendinga.
Ekki er iogiö á þessa Allabalia.
IVIér sýnist á forvalinu hjá þeim
að þeir séu fuii kvensamir.
Hugsaöu þér ef jöröin
væri ekki til og ég stæöi
ilausulofti. >
Nú?
Hvers vegna dett ég
ekki? Skilur
^þú þaö? j---------'
Svo sannarlega.
Ef jöröin væri ekki,
á hvaö ættiröu
þá aö detta?
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
viðtalid
Pabbi, þetta er uppáhaldssögustaðurinn minn,
af því að við förum í lyftuna. >
Hljómleikar
á Borginni
í kvöld
Hljómsveitin PURRKUR
PILNIKK heldur tónleika aö1
Hótel Borg i kvöld fimmtudag-
inn 11. febrúar. Þar koma fram,
auk Purrksins, hljómsveitirnar i
Q4U, JONEE JONEE og
LINSUBUFF HARALDAR
HILDITANNAR. Húsiö veröur
opnaö kl. 21. tónleikarnir hef jast
kl. 22. og aögengseyrir er 50 kr.
Rætt við Guðrúnu
Auðunsdóttur,
tauþrykkjara:
„Eg vildi
helst fá
tvær leik-
sýningar
>• • 99
a an
Guörún Auðunsdóttir tau-
þrykkjari heldur nú sýningu á
tauþrykki I Galleri Langbrók I
Torfunni viö Lækjargötu i
Reykjavik. Þar sýnir hún 17
listaverk, þar sem hún ýmist
þrykkir eða málar með tau-
þrykkslitum I efni. Listaverkin
eiga þaö öll sameiginlegt, fyrir
utan aöferöina, aö þau sýna
fatnaö — flest úlpu.
„Þetta mótíf er þannig til-
komiö,aö áriö 1978 var ég mikiö
aö velta þvi fyrir mér hvað ég
ætti að þrykkja. Ég útskrifaöist
úr Myndlista- og handiðaskóla
tslands áriö 1977 og þar voru
okkur kenndar undirstööuaö-
ferðirnarog viö látin þrykkja si-
þrykk. Ég vildi prófa eitthvað
annaö, og eitt kvöldiö tók ég
gamla úlpu, sem ég hafði
saumað sjálf, og teiknaði hana
upp. Ég varð svo heilluð af
þessu.aö ég er enn að. Nei, ég er
alls ekki leiö á þessu mótifi”,
segir Guðrún og brosir.
„Astæöan fyrir þvi, aö ég fór
út i tauþrykk, en geröist ekki
málarieöa eitthvaö slikt, er ein-
faldlega sú, aö ég haföi mikinn
áhuga á tauþrykki. Ég var búin
að vinna lengi meö efni allt frá
þvi ég var krakki og siöan tók
saumaskapurinn á bömin við.
Mér finnst efni yndislegt.
Þannig stóö á þvi.
Ætli ég veröi ekki meö úlpuna
til eilifðarnóns? Kannski lækn-
ast ég viö þessa sýningu — hver
veit”.
Guðrún er einn af stofnendum
Textflfélagsins og einn af stofn-
endum Galleris Langbrókar.
Langbrók var stofnuð áriö 1978
af 12 konum og var fyrst í stað
tilhúsa að Vitastig 12. Þær leit-
uðu lengi að hentugra húsnæði
og fundu loksins: neösta hæðin i
turni Landlæknishússins á
Bernhöftstorfunni varð fyrir
valinu. Langbrækur gerðu
leigusamning viö Torfusam-
tökin, og samkvæmt þeim
samningi greiddu þær úr eigin
vasa 5 ára leigu á 6 mánuðum.
Guörún segir okkur, aö starf-
semi Gallerisins gangi bæri-
lega, en eingöngu vegna þess,
að leigan kom úr þeirra eigin
vasa, svo og vegna þess að þær
vinna sjálfar viö afgreiöslu.
„Hingað koma mjög margir
og fólk er yfirleitt mjög áhuga-
samt. Enþaö kaupirmiklu siður
textilvörurheldur en t.d. grafik.
Ég veitekki hvers vegna það er,
nema þá helst að tauþrykkiö er
tiltölulega ný listgrein hér á
landi og er ekki orðin mjög
þekkt. Fólki lfkar hins vegar
þessar vömr mjög vel. Salan
hefur alltaf verið að smáaukast
hjá okkur”.
Guðrún hefur tekið þátt i sýn-
ingum áöur, t.d. sýndi hún á
samsýningu Textilfélagsins i
Listasafni alþýðu árið 1981 og á
sýningunni „Sumar á Kjarvals-
stööum” sama ár. Hún vann
leikmynd og búninga fyrir leik-
sýningu hjá Leiklistarskóla Is-
lands árið 1980, geröi leikmynd,
brúöurog búninga fyrir leiksýn-
inguna „Kóngsdóttirin sem
kunni ekki aö tala” hjá Alþýöu-
leikhúsinu áriö 1980 og gerði
sömuleiöis leikmynd og búninga
fyrir „Dýrin i Hálsaskógi” hjá
Leikfélagi Akureyrar 1981. Við
spuröum hana bvernig gengi að
samrýma þessi störf.
„Mér finnst þetta tengjast
mjög vel saman”, segir Guörún.
„Þegar ég hef veriö búin aö
vinna Ieiksýningarnar, hefur
alltaf komiö yfir mig vilji til aö
gera eitthvaö mjög
,stórt —vinna stærri verk.
Kannski hefur þaö eitthvaö meö
rýmiö aö gera; i leikhúsunum er
plássiö svo mikið. Allavega er
þaö svo, aö andinn stefnir alltaf
hærra eftir vinnu i leikhúsi. Ég
vildi helst af öllu fá svona tvær
leiksýningar á ári til aö kljást
við”.
Guðrún Auðunsdóttir er nú að
vinna aö samsýningu meö
bróöur sinum, Guðbergi Auð-
unssyni myndlistarmanni. Sú
sýning er fyrirhuguð i mars i
Rauöa húsinu á Akureyri. Við
óskum þeim systkinum gæfu og
gengis.