Þjóðviljinn - 20.07.1982, Side 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 20. júli 1982
DJOBVIUINN
Máígagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfíngar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan
Ólafsson.
Fréttastjóri: Þórunn Siguröardóttir.
L'msjónarmaður sunnudagsblaðs: Guöjón Friðriksson.
Auglvsingastjóri: Svanhildur Bjarnadóttir.
Afgreiðslustjöri: Baldur Jónasson
Blaöamenn: Auöur Styrkársdó'tir, Helgi Ólafsson
Magnús H. Gislason, Olafur Gislason, Óskar Guðmundsson,
Sigurdór Sigurdórsson, Sveinn Kristinsson, Valþór Hlöðversson.
iþróttalréttaritari: Viðir Sigurösson.
Ltlit og hönnun: Andrea Jónsdóttir Guðjón Sveinbjörnsson.
l,jósmyndir:Einar Karlsson, Gunnar Elisson.
Ilandrita- og prófarkalestur: Elias Mar. Trausti Einarsson.
AugKsingar: Hildur Kagnars, Sigriöur H. Sigurbjörnsdóttir.
Skrifstofa: Guörún Guðvaröardóttir, Jóhannes Harðarson.
Afgreiðsla: Bára Siguröardóttir, Kristin Pétursdóttir.
Simavarsla: Sigriöur Kristjánsdóttir, Sæunn óladóttir.
Húsmóöir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar
Sigúrmundsson.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen
Jónsdóttir.
Útkeyrsla. afgreiösla og auglýsingar: Sföumúla 6,
Reykjavik, simi 813:13
Prcntun: Blaðaprent hf.
Samfylking gegn
íhaldi
• Svavar Gestsson formaður Alþýðubanda-
lagsins ritar grein i Timarit Máls og menningar
þar sem hann ræðir nauðsyn samstöðu gegn sókn
Sjálfstæðisflokksins.
„Nú — eftir kosningar — er brýn nauðsyn að
skerpa þann skilning — brýnni en nokkru sinni
fyrr: Við stöndum frammi fyrir örlagarikum á-
tökum, ekki aðeins um lifskjör heldur einnig um
sjálfstæði þessarar þjóðar. Það kann að vera að
einhverjir láti sér úrslit þeirra átaka i léttu rúmi
liggja; þeir eru þá að taka á sig ábyrgð og ég lýsi
mikilli ábyrgð á hendur þeim sem aðhafast ekki
og láta vigvélar ihaldsins æða hér yfir akurinn á
næstu vikum, mánuðum og árum.
• Vinni ihaldið kosningasigur hér á landi i
næstu alþingiskosningum gerist þetta:
Mynduð verður rikisstjórn Sjálfstæðisflokksins
og annars hvors milliflokksins. Hún mun þegar i
upphafi gera eftirfarandi:
L. Hafnar verða framkvæmdir við byggingu flug-
stöðvar i Keflavik með bandariskum fjármun-
um.
2. Hafnar verða framkvæmdir í Helguvik fyrir
herskipa- og oliuhöfn bandariska hersins.
3. Gerðir verða samningar við erlend fyrirtæki
um orkusölu á sama hátt og um er að ræða i
Straumsvik.
4. Visitölubætur á laun verða bannaðar.
5. Félagsleg þjónusta verður afhent einkaaðilum
í rikum mæli — einnig heilbrigðisþjónustan.
6. Félagsleg þjónusta að öðru leyti verður skorin
niður — námsgagnastofnun og slíkar þjónustu-
stofnanir verða lagðar niður.
7. Atvinnuleysi verður notað til þess að halda
verkalýðshreyfingunni niðri — samanber
kenningar um hæfilegt atvinnuleysi.
8. Róttækum rithöfundum og listamönnum verð-
ur refsað með margvislegum hætti eins og gert
var á viðreisnar- og kaldastriðsárunum.
Hér hafa aðeins verið nefnd átta dæmi—en þau
ættu hvert um sig að vera nægilega stór til þess
að við stöndum saman gegn því að ósköpin gangi
yfir okkur og okkar þjóð. Þótt úrslit bæjarstjórn-
arkosninganna hafi um margt verið vond þá er
enn timi til stefnu. Þann tima verður að nota til
þessað byggja uppsamstöðu.”
• Ástæða er til þess að taka undir þau orð Svav-
ars Gestssonar að i landinu þurfi að myndast
voldug og sterk fylking gegn afturhaldi leiftur-
sóknarinnar, gegn kreppu og atvinnuleysi og
gegn þeim óþjóðlegu öflum sem nú biða eftir þvi
að hefja stórfelldari hernámsframkvæmdir en
nokkru sinni fyrr. Þeir sem saman eiga i sjálf-
stæðisbaráttu og stéttabaráttu hljóta að leggja á-
herslu á það sem sameinar og vikja þvi til hliðar
sem sundrar, þegar sameiginlegur andstæðingur
á i hlut. Á hinn bóginn verður ekki um öfluga
samfylkingu að ræða nema að ramminn utanum
hana rúmi ólik öfl og mismunandi skoðanir i-
haldsandstæðinga.
— ekh.
![
Siguröur E. Guömundsson, borg
arfulltrúi.
íhaldið lét ekki undan fyrr
en i hart fór:
Kratar og
framsókn
fengu áheyrn-
arfulltrúa i
borgarráði
Ekki ein
báran stök
Ekki er ein báran stök i
borgarstjórn Reykjavikur.
Alþýðublaðið greinir m.a.
frá þvi sl. laugardag að
Davið Oddsson borgarstjóri
hafi reynt að koma i veg
fyrir að Alþýöuflokkur og
Framsóknarflokkur fengju
áheyrnarfulltrúa i borgar-
ráði meðan borgarstjórn
væri i sumarleyfi. Það var
ekki fyrr en Davið hafði
verið brugðið um lögleysu að
hann lét undan.
í meira lagi
i hæpið
Alþýðublaðinu segist svo
frá:
„Tveir af fjórum flokkum i
borginni eiga eins og kunn-
ugt er ekki fulltrúa i borgar-
ráði, Framsókn og Alþýðu-
flokkur. Siguröur E. Guð-
mundsson sagði við
umræðuna i borgarstjórn að
engar lagaheimildir væru
fyrir þvi að borgarstjórn af-
henti umboð sitt á þann hátt
sem nú ætti að gera i sumar-
friinu. „Það er i meira lagi
hæpið að taka vald þetta og
umboð algerlega úr höndum
borgarfulltrúa”, sagöi
Sigurður. „Ég lýsti þvi þess-
vegna yfir við umræðuna, aö
ég myndi leita eftir úrskurði
félagsmálaráöuneytisins um
það hvort þetta væri lög-
mætt, ef sjálfstæðismenn
gæfu ekki eftir. Þá lagði
Adda Bára Sigfúsdóttir fram
tillögu um að flokkarnir
fengju áheyrnarfulltrúa.
Er sýnt var, aö mjög var
þrengt að ihaldinu i þessu
máli, létu þeir loks undan og
lögðu fram tillögu, sem
Davið Oddsson mælti fyrir,
um að flokkunum yrði heim-
ilað aðhafa áheyrnarfulltrúa
með málfrelsi og tillögurétti
i borgarráði þann tima sem
sumarleyfi standa. Voru þá
aðrar tillögur minnihluta
flokkanna dregnar til baka
klippt
Flokkseinrœðið
Borgarbúar eru þegar farnir
að kynnast stjórnskipulagi
meirihluta Sjálfstæðisflokksins
i Reykjavik. Strax á fyrstu vik-
um meirihlutans undir stjórn
Daviðs Oddssonar sannast stað-
hæfingar ma. Alþýðubanda-
lagsins að um sé að ræða flokks-
einræði af verstu tegund. Ingi-
björg Sólrún Gisladóttir ritar
grein af stuttum kynnum sinum
af þessu flokkseinræði i Dag-
blaði & Visi sl. föstudag.
„Nefndir og ráð borgarinnar
fást við dútl og föndur sem varla
tekur þvi að karpa um, en allar
ákvarðanir sem máli skipta eru
teknar i flokksmaskinu Sjálf-
stæðisflokksins.”
Upp á punt
Það var athyglisvert að þegar
borgarstjórinn kom i útvarpið
að skýra út ákvarðanir „sinar”
um framtiðarbyggð við Grafar-
vog, þá kvað hann „forsögn um
samsetningu byggðar” á þessu
svæði unna á „sina persónulega
ábyrgð” af mönnum sem hann
vildi ekki tilgreina. Ekki einu
sinni meirihluti Sjálfstæðis-
flokksins i skipulagsnefnd fékk
Ingibjörg Sólrún spyr margra
spurninga i grein sinni. „Af
hverju er ekki samkeppni um
skipulag á þessu landssvæði?
Og af hverju var forstöðumanni
Borgarskipulags ekki falið að
gera tillögu um arkitekta til að
vinna að skipulaginu? Af hverju
er pólitískur flokkur að vasast i
mannaráðningum i einstök
verkefni á vegum borgarinn-
ar?”
Óttast faglega
umfjöllun
Þá ræðir Ingibjörg Sólrún á-
kvörðun Sjálfstæðisflokks að
hafna þvi að Borgarskipulag
væri látið gera leiðbeinandi fag-
lega umsögn áður en málið væri
afgreitt i borgarstofnunum.
„Ég verð að segja eins og er
að mér dettur helst i hug að vis-
vitandi sé verið að ganga fram
hjá þessari stofnun i þessu máli
öllu. Henni er greinilega ekki
treyst til að sjá um gerð deili-
skipulagsins fyrir Grafarvog-
inn, sjá um mannaráðningar i
það né heldur til að gera svo
saklausan hlut og það nú hlýtur
að vera að semja faglega um-
sögn um mál. Ef ekki er á ferð-
inni vantraust á starfsmenn
Borgarskipulags þá fæ ég ekki
betur séð en að Sjálfstæðismenn
óttist faglega umfjöllun um mál
þetta.”
Af stótnóli-
faskum ákvörð-
unum og
Dulsuvögnum
Dútl og f öndur
Tveggja mánaöa viftloðun viö
borgarappiratiö þykir sjálfsagt b*ði
stutt og ómerkileg borin saman vlð
þaulsetur islenskra metaljóna i póli-
tiskum hcgindastólum. En þrótt
fyrir stuttan stans hefur margt und-
arlegt boriö fyrir augu min og eyru
og margt er öðruvisi aö ínnan en
maöur ætlar aö utan. Satt best aö
segja hélt ég i einfeldni minni aö i
nef ndum og ráöum borgarinnar sætu
skörulegir menn sem elduöu grátt
silfur saman og töluðu sig heita
vegna allra þeirra pólitisku mála
sem snerta hag og velsæld alb þorra
borgarbúa. Kosningaumr*öur und-
anfarinna ára hafa einhvern veginn
komiö þessari mynd inn hjá mér. En
þessu er alls ekki svona fariö, ööru
n«r! A fundum nefnda og ráta sitja
borgarfulltrúamir nokkuö spakir og
prúöir hver í annars garö og eru oft-
Kjatlarinn
litgibjörg Sólrún
Cfshdóttir
ar en ekki sammála um þau mólefni
sem til umræöu eru. Bozhanskamir
eru geymdir en ekki gleymdir og
dregnir upp úr pússinu þegar kjós-
endaþef bregöur fyrir vitin.
I nefndum og ráöum borgarinii
a.m.k. i þelm sem ég hef kynnst. fer
nær engin pólitísk umreöa fram
enda viröist vísvitandi reynt aö
halda borgarfuUtrúum frá slikri
umræöu. Megniö af fundartímanum
fer i þaö aö hafa ofan af fyrlr þeim
meö þvi aö láta þá færa U1
göngustíga, r*öa um þakgeröir, bU-
skúrabyggingar og stækkun
pulsuvagna. Ef pólitisk mál slæöast
inn á fund t.d. i borgarráöi er þeim
n*r umsvifalaust vísaö tU borgar-
stjórnarfunda án umræöu. Stór-
póUtisk mál fá stundum fyrir náö og
miskunn aö gera stuttan stans i
nefnd á þcim tima sem Uöur frá þvi
raunveruleg ákvöröun var tekin um
þau i meirihlutanum þar tU formleg
ákvöröun hefur veriö tekin á borgar-
að koma nálægt þessu máli. Hin
ólýðræðislegu vinnubrögð
Daviðs Oddssonar hitta þvi ekki
aðeins fyrir minnihlutafulltrúa i
borgarstjórn heldur ekki siður
hans eigin samflokksmenn sem
virðast eiga aö sitja upp á punt i
ráðum og nefndum borgarinn-
ar., meðan borgarstjórinn
stjörnar með beinum tilskipun-
um gegnum embættismenn og
með aðstoð ,, manna út’ i bæ”.
Gagnrýni og
spurningar
Borgarstjórinn hefur verið
harðlega gagnrýndur fyrir að
hafa ekki leitað faglegrar um-
sagnar um forsögn að nýju
byggingarsvæði, aö hafa ekki
látið fara fram itarlega umt’jöll-
un i borgarkerfinu, að hafa ráð-
ið arkitekta pólitiskri ráðningu
til þess að gera deiliskipulag af
svæðinu, og stefna málum i tvi-
sýnu vegna þess að borgin hefur
engin ráð á Keldnalandi enn.
Lýðrœðisgríman
„Að sjálfsögðu er þarna um
stórpólitiskt mál að ræða”, seg-
ir Ingibjörg Sólrún „og sem
slikt á það að fá viðtæka um-
fjöllun bæði innan borgarkerfis-
ins og meðal borgarbúa. Haldi
menn að stórpólitiskt mál eigi
að ræðast og ákvarðast i lokuð-
um flokksstofnunum þá er póli-
tiskt siðferði þeirra heldur bág-
borið og lýðræðishugsjónin tak-
mörkuð. Ef lýðræöishugmynd
meirihlutans er ekki þroskaðri
en þetta þá liggur i rauninni
beinast við að hann sendi minni-
hlutann — fulltrúa 48% kjósenda
— heim til sin og stjórni með til-
skipunum. En þá félli lýðræðis-
griman svo þess i stað heldur
meirihlutinn umræðu um pulsu-
vagna, þakhalla og bilskúra-
byggingar vakandi og viðheldur
um leið þeirri ranghugmynd að
lýðræðið riki i Reykjavikur-
borg.”
— ekh.
•g skorfð