Þjóðviljinn - 07.10.1983, Blaðsíða 2

2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 7. október 1983
Vorhvöt fagnar
álsamningunum
Ekkert er
ofgert
fyrlr vin
Stjórn kvenfélagsins Vorhvat-
ar samþykkti eftirfarandi ályktun
á fundi sínum 28/9 1983:
Stjórn Kvenfélagsins Vorhvat-
ar fagnar því aö samkomulag hef-
ur loks tekist milli íslensku ríkis-
stjórnarinnar og Svissneska álfél-
agsins í Ziirich. Hefur þar með
tekist að binda enda á það óþol-
andi ástand að íslendingar ættu í
útistöðum við hina svissnesku
velgjörðarmenn sína.
Á ríkisstjórn Steingríms Her-
mannssonar, og þó einkum
samninganefnd hennar með af-
burðamanninn Jóhannes Nordal
í fararbroddi, miklar þakkir
skildar fyrir frammistöðuna.
Stjórn Vorhvatar lýsir þó
áhyggjum sínum yfir því að fuli
hart hafi verið gengið að
Svissneska álfélaginu og minnir á
langvarandi rekstrarerfiðleika
þess og gífurlegt fjárhagslegt tap
á undanförnum árum. Ekki er
ástæðuiaust að ætla að hið nýja
orkuverð, 9.5 mills, sé hærra en
fyrirtækið getur ráðið við - þó svo
að stjórnarmenn þess, alkunnir
fyrir einstaka velvild í garð ís-
lendinga, láti það ekki uppi með
hávaða eða fyrirgangi.
Stjórn Vorhvatar treystir því
að fylgst verði náið með raun-
verulegri greiðslugetu fyrirtækis-
ins og að íslendingar nyti sér í
tíma uppsagnarákvæði samkomu-
lagsins, sjáist þess einhver
merki að Svissneska álfélaginu í
Zúrich reynist um megn að
greiða orkuna því verði sem ís-
lensku samninganefndinni tókst
með dugnaði sínum að ná fram.
íslendingar ættu að minnast þess
að ekkert er ofgert fyrir vin.
Tikkanen
Aftaka á minna en þúsund er viili-
mannsleg
Mikið var gaman að fara þetta.
Kaupiaus en á
góðum launum
segir Kristinn Guðmundsson
- Þetta byrjaði nú eiginlega
þannig að ég fór að gangast
fyrir kvöldvökum fyrir fötl-
uðu börnin, sem voru í
Reykjadal, á vegum Samtaka
lamaðra og fatlaðra, sagði
Kristinn Guðmundsson, en
hann hefur verið einskonar
sjálfboðaliði við það að starfa
fyrir þessi börn og með þeim.
- Þegar svo þessar kvöldvökur
lögðust niður þá datt mér í
hug að efna til ferðalaga fyrir
börnin og þá foreldra þeirra
einnig.
- Og hvert hefur svo leiðin
legið?
- Fyrir nokkrum árum fórum
við til Akureyrar, en þangað hef-
ur leiðin legið fjórum sinnum. Þá
höfum við farið til Hafnar í
Hornafirði, Vestmannaeyjum og
nú síðast í sumar til ísafjarðar.
- Hvernig hafið þið ferðast?
- Við höfum alltaf farið flug-
leiðis. Foreldrar barnanna hafa
greitt fargjaldið en allt annað hef-
ur verið ókeypis. Og það er sjálf-
sagt að geta þess og þakka, að við
höfum alltaf fengið verulegan
afslátt á fargjöldum, og heima-
menn hafa mjög greitt götu okkar
á þeim stöðum, sem við höfum
heimsótt. Þetta hafa auðvitað
fyrst og fremst verið skemmti-
ferðir fyrir börnin og þau hafa
haft mjög mikla ánægju af þeim.
Yfirleitt hafa þetta verið eins
dags ferðir ef unnt hefur reynst
að fljúga fram og til baka samdæ-
gurs.
- Hafið þið farið á hverju ári
síðan þetta byrjaði?
- Já, við höfum árlega farið
eina svona ferð.
- Hvernig hefur þátttakan ver-
ið?
- Framanaf var þátttakan mjög
góð og reyndar lengst af en lang
minnst var hún í sumar.
Flogið til Akureyrar.
Setið að snæðingi á Akureyri. Kristinn Guðmundsson fremst til
vinstri.
- Hvað telurðu að hafi valdið
Þyí?
- Ég held að peningamálin séu
farin að koma þarna við sögu.
Það er orðið þröngt í búi hjá
mörgum og ég held að það séu
einfaldlega fjárhagserfiðleikar
fólks, sem þarna eru farnir að
segja til sín. Þeir birtast í ýmsum
myndum.
- Verður þá ekki framhald á
þessum ferðum ykkar?
- Ég á ekki von á því eins og nú
horfir. Mér sýnist að þær muni
leggjast niður í bili a.m.k. En ég
vildi mjög gjarnan halda þessari
starfsemi áfram. Það hefur verið
skemtilegt að vera vitni að þeirri
ánægju og gleði, sem ferðirnar
hafa veitt krökkunum.
- Og þú hefur undirbúið þessar
ferðir og skipulagt?
- Já, ég hef gert það og verið
einskonar fararstjóri og
leiðbeinandi. Að sjálfsögðu hef
ég unnið að þessu kauplaust í
venjulegum skilningi. En samt
finnst mér ég hafa haft mjög góð
laun þar sem er ánægjan af því að
hafa átt þátt í að gleðja þessa
krakka. Og ég vil færa öllum
þeim, sem stutt hafa þessa starf-
semi, alúðarþakkir mínar og ég
veit að ég mæli þar einnig fyrir
hönd allra krakkanna og að-
standenda þeirra.
-mhg
Guðmundur Daníelsson
Hefur skrifað
í hálfa öld
Ljóðasafn af annarlegum tungum
Guðmundur Daníelsson á
fímmtíu ára rithöfundaraf-
mæli um þessar mundir og
hefur skrifað flestum íslensk-
um mönnum fleiri skáldsögur,
samtalsbækur og heimilda-
skáldsögur eins og kunnugt er.
Hann heldur upp á afmæli sitt
með sérstæðri ijóðabók sem
unnin er í samvinnu við pólskt
skáld og tungumálagarp,
Jerzy Wielunski og heitir bók-
in „Að Iifa í friði“.
Wielunski hefur dvalist á ís-
Iandi og lagt stund á íslensku og
undanfarin misseri hefur hann
sent Guðmundi ljóð ekki síst frá
ýmsum sjaldgæfum tungumála-
svæðum með efnislegri þýðingu
þeirra á íslensku, ensku og
þýsku. Síðan hefur Guðmundur
Daníelsson séð um að koma þeim
í þann íslenskan búning sem
kvæðin hafa nú fengið.
„Að lifa í friði“ hefst á nokkr-
um ljóðum eftir Jerzy Wielenski
sjálfan. Síðan koma ljóð eftir
skáld sem yrkja á bretónsku,
svissneskri retórómönsku, kata-
lónsku, skoskri gelísku, á hinni
tyrknesku mállýsku karaíma, á
einu af indjánamálum Mexíkó og
svo framvegis.
Bókinni lýkur svo á kvæði eftir
Adam Mickiewicz, sem var
litháiskrar ættar en orti á pólsku -
er reyndar þjóðskáld Pólverja og
Guðmundur Daníelsson hefur verið í samvinnu við pólskan
tungumálagarp.
skipar hjá þeim svipaðan sess og
Jónas Hallgrímsson meðal ís-
lendinga. Kvæði hans heitir „Þeir
sem landið erfa“ og því lýkur með
svofelldum orðum:
Vöfnin sem núna
cru á allra vörum
sú kemur tíð
að enginn þau man.
Allt tekur enda.
Eftir skarkala og brauk
munu landið erfa
hinir litlu menn
- hinir hljóðlátu og hógvœru“.
Bókin kemur út í 300 eintökum
vegna rithöfundarafmælisins og
er Lögberg útgefandi.
-áb.