Þjóðviljinn - 07.10.1983, Blaðsíða 8

8 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 7. október 1983
Umboðsmenn úti á landi
Akranes: Jóna K. Ólatsdóttir. Garöabraut 4. s. 93-1894.
Áltanes: Sæbjörg Einarsdóttir. Brekkubæ. s. 91-52311.
Akureyri: Haraldur Bogason. Noröurmýri 36. s. 96-24079.
Bíldudalur: Jóna M. Jónsdóttir. Tjarnarbraut 5. s. 94-2206.
Blönduós: Guðrún Jóhannsdóttir. Garðabyggð 6. s. 95-4443.
Bolungarvík: Þóra Hans. Hjallastræti 26. s. 94-7291.
Borgarnes: Sigurður B. Guðbrandsson. Borgarbraut 43. s. 93-7190.
Búðardalur: Sólveig Ingólfsdóttir. Gunnarsbraut 7. s. 93-4142.
Dalvík: Þóra Geirsdóttir. Hjarðarslóð 4. E.
Egilsstaðir: Páll Pétursson. Árskógum 13. s. 97-1350.
Eskifjörður: Guðrún Karlsdóttir. Strandgötu 3. s. 97-6274.
Eyrarbakki: Pétur Gíslason. Gamla Læknishúsinu. s. 99-3135.
Fáskrúðsfjörður: Málfríður Ægisdóttir. Hlíðargötu 24. s. 97-5186.
Flateyri: Sigríður Sigursteinsdóttir. Drafnargötu 17. s. 94-7643.
Garðabær: Sigurlaug Gísladóttir. Hofslundi 4. s. 91-44876.
Gerðar Garði: Kristjana Ottósdóttir. Lyngbraut 6. s. 92-7058.
Grindavík: Aðalheiður Guðmundsd. Austurvegi 18. s. 92-8257.
Grundafjörður: Guðlaug Pétursdóttir. Fagurhólstúni 3. s. 93-8703.
Hafnarfjörður: Helga Thorsteinsson. Merkurgötu 13. s. 91-53800.
Hella: Halldóra Háldánard. Freyvangi 24. s. 99-5836.
Hellissandur: Svanbjörn Stefánsson. Munaðarhóli 14. s. 93-6688.
Hólavík: Jón Ólafsson. Brunnagötu 7. s. 94-3173.
Hrísey: Guðjón Björnsson. Sólvallagötu 3. s. 96-61739.
Húsavík: Aðalsteinn Baldursson. Baughól 31 b. s. 96-41937.
Hvammstangi: Eyjólfur R. Eyjólfss. Strandgötu 7. s. 95-1384.
Hveragerði: Þórgunnur Björnsdóttir. Þórsmörk 9. s. 99-4235.
Höfn í Hornafirði: Matthildur Kristens. Kirkjubraut 46. s. 97-8531.
ísafjörður: Jóhanna Bjarnadóttir. Pólgötu 5. s. 94-3884.
Keflavík: Eygló Kristjánsdóttir. Dvergsteini. s. 92-1458.
Mosfellssveit: Stefán Ólafsson. Arnartanga 70. s. 91-66293.
Neskaupstaður: Ingibjörg Finnsdóttir. Hólsgötu 8. s. 97-7239.
Njarðvík: Ester Guðmundsd. Hólagötu 25. s. 92-3299.
Ólafsfjörður: Sturla Sigmundsson. Hrannabyggð 10.
Ólafsvík: Kári Konráðsson. Ólafsbraut 50. s. 93-6216.
Patreksfjörður: Ingibjörg Haraldsdóttir. Túngötu 15. s. 94-1353.
Raufarhöfn: Sigurveig Björnsd. Ásgarði 5. s. 96-51194.
Reyðarfjörður: Þórdís Reynisdóttir. Sunnuhvoli.
Sandgerði: Þorbjörg Friðriksdóttir. Hólagötu 4. s. 92-7764.
Sauðárkrókur: Halldóra Helgadóttir. Freyjugötu 5. s. 95-5654.
Selfoss: Helga Snorrad. Tryggvagötu 5. s. 99-1658.
Seyðisfjörður: Ragnhildur B. Árnadóttir. Gilsbakka 34. s. 97-2196.
Siglufjörður: Sigurður Hlöðversson. Suðurgötu 86. s. 96-71406.
Skagaströnd: Eðvarð Hallgrímsson. Fellsbraut 1. s. 95-4685.
Stokkseyri: Ingi S. Ingason. Eyjasel 7.
Stykkishólmur: Kristín Óskarsdóttir. Sundabakka 14. s. 93-8205.
Suðureyri: Þóra Þórðardóttir. Aðalgötu 51. s. 94-6167.
Vestmannaeyjar: Jóhanna Njálsdóttir. Hásteinsvegi 28. s. 98-1177.
Vík í Mýrdal: Vigfús Páll Auðbertsson. Mýrarbraut 10. s. 99-7162.
Vopnafjörður: Sigurður Sigurðsson. Fagrahjalla 14. s. 97-3194.
Þorlákshöfn: Kristín Guðbrandsd. Lyngberg 25. s. 99-3848.
Þórshöfn: Halla S. G. Hallsteinsd. Langanesvegi 8.
Látið ekki aðra segja ykkur
hvað stendur í Þjóðviljanum
Áskriftarsími 81333
„Skuldir heimsins“ stendur á þessum grettistökum - „við sökkvum með þeim“, segir Charles Maynes.
Ef fátæku
sökkva...
Ádrepa eins ráðgjafa Carters á afstöðu
Bandaríkjanna til þriðja heimsins
Heimurinn rambar á barmi pó-
litískra stórslysa, sem Banda-
ríkjamenn virðast ætla að leiða
hjá sér, enda þótt afleiðingar
ástandsins fyrir hagsmuni
þeirra hljóti að verða miklar.
Svo segir einn af ráðherrum
Carterstjórnarinnar og ritstjóri
tímaritsins Foreign Policy,
Charles Maynes, í nýlegri grein
sem er beint og óbeint stefnt
gegn stefnu Reaganstjórnar-
innar í málefnum þriðja
heimsins.
Maynes segir að stjórnin í Was-
hington virðist einkum hafa á-
hyggjur af því, að hin mikla skulda-
söfnun ríkja þriðja heimsins muni
grafa undan bankakerfi Vestur-
landa. En á meðan séu þróunar-
löndin komin í stöðu, sem rífur nið-
ur þó það sem áunnist hafði til
efnahagslegra framfara á undan-
förnum áratugum. Lönd sem fengu
pólitískt sjálfstæði snemma á sjö-
unda áratugnum og lögðu inn á
braut „nútímaþróunar" nokkru
síðar eru nú á leið aftur til fortíðar-
innar. „Framkvæmdaáform eru
lögð til hliðar, börnum er ekki
kennt, sjúkdómar breiðast út, betl-
arar fylla götur þar sem þeir hafa
ekki Iengi sést, fólk rænir matvæla-
búðir, miðstéttin er að farast í
gjaldþrotum og háum vöxtum."
Maynes telur, að bandarískir
ráðamenn og þeir sem hugsa líkt og
þeir, láti blekkjast af því, að pólit-
ískt ástand hefur verið merkilega
stöðugt í iðnvæddum ríkjum
norðurhluta heimsins, þrátt fyrir
kreppu og erfiðleika ýmsa. En
hann bendir á, að þar sé til „örygg-
isnet“ (atvinnuleysisbætur og
fleira) sem dugi til að viðhalda
óbreyttu ástandi - í þróunarlönd-
unum sé aftur á móti ekkert slíkt. í
þriðja heiminum mæta menn því
fyllilega réttmætri reiðj þeirra, sem
þegar búa við skort og er nú sagt að
herða sultarólina meir.
Hrikalegt ástand
Um þrjátíu ára skeið hafa ríku
löndin og hagfræðingar þeirra og
alþjóðleg samtök og ráðamenn
þriðja heimsins, sem ætluðu þang-
að sem iðnvæddu ríkin eru núna,
upprætt hefðbundna lifnaðarhætti
þriðja heimsins og skapað aðstæð-
ur, sem í reynd hröktu fólk úr sveit-
um og til borga - í von um lífsbjörg
í nýrri iðnbyltingu. Fólkið hefur
þyrpst til Jakarta, Lagos eða Mex-
íkóborgar, sem hafa að sínu leyti
orðið hörmulegustu slömm. „Og
eftir margra ára viðleitni og þján-
ingar, sem voru byrjuð að skila ár-
angri, er íbúum Þriðja heimsins nú
sagt, að rangt hafi verið reiknað,
að framtfðin sé ekki lengur björt,
að þeir eigi að snúa aftur til þeirra
lífshátta sem þeir höfðu yfirgefið.
En á þeim tíma, sem liðinn er, hef-
ur búskaparkunnátta glutrast nið-
ur, landið hefur verið tekið undir
stórbýli, fjölskyldutengslin sem
áður sköpuðu visst öryggi og sam-
hjálp, hafa slitnað".
Maynes dregur fram ýmislegt til
að brýna fyrir mönnum hve hrika-
leg vandamálin eru. Atvinnuleysið
eykst hraðar en í iðnríkjum og get-
ur vel verið um 40% eins og er. Og
um leið er krafist mikilla fórna - til
dæmis heimtar Aljrjóða gjaldeyris-
ríkin
sjóðurinn 50% niðurskurð á ríkis-
útgjöldum sem skilyrði fyrir lána-
fyrirgreiðslum - enda þótt atvinnu-
leysi hafi þar margfaldast á undan-
förnum tveim árum og sé nú um
26%. Hagvöxtur er lítill sem eng-
inn - og um leið kippa auðugri ríki
að sér hendinni með lán og fjárfest-
ingar.
Byltingar margar
Grein Maynes er óralangt frá því
að bera svip af „róttækni“ - hann er
blátt áfram að reyna að brýna fyrir
löndum sínum, að það muni þeim
sjálfum í koll koma ef að þeir
kunna ekki nein önnur svör við
auknu bili milli efnaðra og snauðra
ríkja en hagfræðiglósur upp úr Fri-
edman og hans nótum. Eða þá að
rekja alla pólitíska ókyrrð til undir-
róðurs Rússa og Kúbumanna, eins
og mikil tíska er í Reaganstjórn-
inni. Charles Maynes víkur að
sönnu ekki að þeirri tísku beinlínis
í grein sinni í Wáshington Post, sem
hér var rakin. En hann minnir á
það, að í kreppunni upp úr 1930
leiddi verðhrun til um það bil 50
byltingartilrauna í Suður-Ame-
ríku. Það séu engar líkur á því að
Þriðji heimurinn taki hlutskipti
sínu án þess að mögla - og nýjust
dæmi því til staðfestingar séu ein-
mitt vaxandi öldur mótmæla og
efldar kröfur um pólitskar
breytingar sem dynja á herforing-
jaklíkum í Chile og Argentínu.
En á meðan, segir Maynes,
keppir risaveldið Bandaríkin við
Ítalíu um þann vafasama heiður að
veita minnstu fé allra vestrænna
ríkja til þróunaraðstoðar. Og að-
eins fimmtungur þeirrar aðstoðar
sem veitt er, fer til fátækustu ríkj-
anna. Helmingur allrar banda-
rískrar við erlend ríki fer til tveggja
ríkja, ísraels og Egyptalands - og
þá ekki síst til að halda uppi tveim
öflugum herjum, sem - vel á
minnst - gætu hæglega lent í styrj-
öld sín í milli áður en mörg ár líða.
ÁB tók saman.
I sláturtíðinni
/MS4 slátur í kassa Rúgmjöl, haframjöl, Munið
W á kr' 49°" rúsínur og sláturgarn á tilboðsverði. ódýra dilkakjötið
<&>53159 VÖRUMARKAÐUR MIÐVANGI41 <150292