Þjóðviljinn - 22.11.1983, Qupperneq 6
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 22. nóvember 1983
Það tókst að Ijúka afgreiðslu allra mála sem fyrir landsfundinum lágu en þó komst
fundurinn í tímaþröng. Ströng fundarseta setti svip sinn á fundarlokin, en bót í máli var að
tímamörk voru á ræðum og fundarmenn héldu sig flestir innan þeirra.
Fundarstjórarnir Helgi Seljan og Sigríður Stefánsdóttir telja atkvæði í kjöri gjaldkera
flokksins. Aðrir í forystu flokksins voru sjálfkjörnir.
Svavar Gestsson nýendurkjörinn formaður Alþýðubandalagsins óskar Vilborgu Harðar-
dóttur nýkjörnum varaformanni til hamingju. Landsfundarfulltrúar hylltu Svavar og
Vilborgu með langvinnu lófataki. Ljósm.: - eik.
Landsfundur
Alþýðubandalagsins 1983
Islendingar hafa á undanförnum árum
orðið að þola samdrátt í þjóðarframleiðslu
og þjóðartekjum. Þegar þjóðin stendur
frammi fyrir slíkum vanda er nauðsynlegt
að við stjórn landsins sé lögð megináhersla
á samstöðu og samvinnu. Með framsókn
hægri aflanna í ríkisstjórn Framsóknar-
flokksins og Sjálfstæðisflokksins hefur fé-
lagslegum lausnum á vanda þjóðfélagsins
verið hafnað. í staðinn fá markaðsöflin að
vaða fram. Samtök launafólks eru svipt
mannréttindum og lífskjör eru lakari en um
áratugaskeið. Atvinnuöryggi er í verulegri
hættu. Fyrirtækin eru að stöðvast og
hundruðum manna hefur þegar verið sagt
upp störfum. Kaupmáttur tímakaups er nú
kominn niður í það sem var fyrir 30 árum.
Stefna ríkisstjórnarinnar gerir ráð fyrir því
að kaupið verði lækkað enn frekar á næsta
ári og Island verði láglaunasvæði þar sem
veruleg og vaxandi kjaraskerðing festist í
sessi.
í atvinnumálum skaparstefna ríkisstjórn-
arinnar alvarleg vandamál. Hún ýtir undir
vantrú á getu þjóðarinnar til þess að lifa af
auðlindum lands og sjávar. Á þann hátt er
brautin rudd fyrir erlenda stóriðju og aukna
hernámsvinnu. Stjórnin vjsarfrumkvæðinu
frá íslendingum og yfir á forystu erlendra
auðfélaga sem á skammri stundu geta
breytt íslenska þjóðfélaginu í hálfnýlendu.
Almenningur er síðan látinn greiða niður
orkuverð til slíkra stóriðjufyrirtækja.
Þegar Alþýðubandalagið var aðili að rík-
isstjórn landsins tókst að halda aftur af
hernámsöflunum hér á landi. Kröfur
Bandaríkjanna náðu ekki fram að ganga.
Því má Ijóst vera, að bandaríkjastjórn hlýtur
Ríkisstjórnin ber því við að öll stefna
hennar beinist að því að takmarka verð-
bólgu. Nú liggur hins vegar fyrir að verð-
bólga muni fara vaxandi á næstu misserum
því hvergi hefur verið hróflað við raunveru-
legum ástæðum dýrtíðarinnar. Aðeins með
enn frekari aðför að kjörum launafólks geta
ráðherrarnir stundað blekkingaleikinn enn
um sinn.
Ríkisstjórnin segir að vextir hafi lækkað.
Staðreyndin er hins vegar sú að vextir, mið-
að við kaupgjald, hafa aldrei verið hærri en
einmitt nú. A fyrstu fjórum mánuðum valda-
ferils ríkisstjórnarinnar hækkaði lánskjara-
vísitala um meira en 35% - sem nemur
100% hækkun á ársgrundvelli - en á sama
tíma hækkuðu laun um aðeins 8%.
Ríkisstjórnin segist vera að leysa vanda
húsbyggjenda. Staðreyndin er sú, að það
tekur launamanninn nú rúmum tveimur
árum lengri tíma að vinna fyrir staðalíbúð
en á sama tíma i fyrra.
Alþýðubandalagið leggur ríka áherslu á
að þjóðin nái saman um úrræði í efna-
hagsmálum sem geta boðið stjórnarstefn-
unni birginn. í þeim efnum bendir lands-
fundur Alþýðubandalagsins á eftirfarandi
tillögur um aðgerðir hér og nú:
1. Bráðabirgðalögin um skertan samn-
ingsrétt verði afnumin. Gert verði sam-
komulag við vinnustéttirnar um kaup
og kjör, aðgerðir gegn verðbólgunni og
nýja íslenska atvinnu- og uppbygging-
arstefnu. Stefnt verði að því að ná þeim
kaupmætti almennra launa sem var á
árinu 1982; launamunur verði aldrei
meiri en 1:2 og launaflokkum verði
fækkað í jöfnunarskyni.
AVARP
að hafa lagt ofurkapp á að mynduð yrði
hlýðin ríkisstjórn þegar ríkisstjórn Gunnars
Thoroddsen fórfrá. Erlend öfl- bandaríkja-
stjórn og Alusuisse - höfðu því ríkra
hagsmuna að gæta þegar rætt var um
myndun ríkisstjórnarinnar á s.l. vori.
Launamenn verða fyrir sársaukafullri
lífskjaraskerðingu, félagsleg þjónusta er
skorin niður en sóun og bruðl með fjármuni
ríkir á öðrum sviðum.
• Fjárfesting í verslun nemur á næsta ári
nærri 1.000 milljónum króna. Ríkis-
stjórnin ætlar að fella niður skatt af
skrifstofu- og verslunarhúsnæöi sem
oft er eini skatturinn sem stóreignaaðil-
ar greiða.
• Gert er ráð fyrir að eyða 100 milljónum
króna í flugstöðvarbyggingu á næsta ári
en allar framfarir í heilbrigðismálum eru
stöðvaðar.
• Á sama tíma og foreldrar eru neyddir til
að vinna myrkranna á milli til að geta
framfleytt fjölskyldum sínum eru uppi
áætlanir um að fella niður framlög til
dagheimila.
• Niðurskurður á bótum almannatrygg-
inga, sem boðaður hefur verið á næsta
ári, ógnar afkomu þeirra hópa sem verst
eru settir: aldraðra, öryrkja og sjúkra.
• Fjárfesting í bankabyggingum nemur
hundruðum milljóna króna á þessu ári.
• Milliliðirnir í landbúnaði, sem undanfar-
ið hafa lagt milljarða króna í vinnsluhall-
ir, halda ótrauðir áfram að festa fé í
þarflitlu húsnæði, þótt framleiðsla fari
minnkandi.
• Fullnýting á aflaverðmæti og fjárfest-
ingu í sjávarútvegi verður æ brýnni þeg-
ar afrakstur fiskistofna dregst saman.
• Á þjóðinni hvíla enn þungir baggar frá
dögum viðreisnarstjórnarinnar og
hægri stjórnarinnar 1974-1978 vegna
mistaka við gerð orkusölusamninga og
orkuframkvæmdir.
Unnið verði að einu samfelldu lífeyris-
kerfi fyrir alla landsmenn og að allir
njóti sömu lífeyrisréttinda.
Tryggja verður með samningum
verkalýðshreyfingar, ríkisvalds og at-
vinnurekenda að engir hópar verði út-
undan og því er sérstaklega krafist
leiðréttingar á kjörum öryrkja og ellilíf-
eyrisþega.
2. Stöðvaðar verði þarflausar eyðslufr-
amkvæmdir á vegum banka, olíufé-
laga og annarra milliliða. Bönkum
verði fækkað og þeir sameinaðir.
3. Grundvöllur hagkerfisins verði sjálf
verðmætasköpun framleiðsluatvinnu-
veganna. Fjármagni verði beint í
auknum mæli til þess að tryggja fulla
atvinnu og auka verðmætasköpun at-
vinnuveganna. Þar verði einkum lögð
áhersla á:
• Endurbætur í skipulagi atvinnuveg-
anna auki framleiðslu og framleiðni.
• Fjármagnskostnaði verði létt kerfis-
bundið af framleiðsluatvinnuvegun-
um svo að svigrúm gefist til þess að
taka á móti þeim vanda sem fra-
mundan er. Miðað skal við að tvö-
falda lánstíma að jafnaði.
• Bæta þarf nýtingu sjávarafla og
tryggja hagkvæma nýtingu fiski-
stofna. Rannsóknir þarf að auka
stórlega á öllum þeim sviðum sem
tengjast öflun og vinnslu sjávarf-
angs. Kanna verður miklu betur en
gert hefur verið náttúruleg skilyrði
sjávar, nýtanlega fiskistofna og
veiðiaðferöir.
• Öflugri markaðsstarfsemi og aukið
svigrúm í afurðasölu á erlendum
mörkuðum verði burðarás nýrrar út-
flutningssóknar.
• Markviss innlend orkunýting verði
liður í víðtækri iðnþróun.
• Fiskirækt og fiskeldi skipi stóran
þátt í atvinnuuppbyggingu næstu
ára.