Þjóðviljinn - 10.11.1985, Blaðsíða 9
NOTAÐ OG NYTT
Eftir Skuggo
Stólastríð
Farsi f einum þœtti. Svið: Stofa Æðsta ráðsins
Hlutverkaskrá:
Dcnni formaður
Berti (les í blaðinu sínu)
Jónsi bóndi (prjónar, NT í kjöltu hans)
Hergeir (les HP)
Steini stóllausi (ennþá, með DV)
Alli Ólsi
Z. Ögurvicensis (kemur inn seinna)
Magnús skrifari
Stólpólitík
Landstjórnarmenn í Ijúfum draum
legu- við -færin kúra.
Um rýmstu plássin rífast þeir
rétt svona á milli dúra.
Stafkarlalýðsins stóllaus fjöld
stendur þar utan múra.
í hægindum fínum hyggja þeir
harla gott sé að lúra.
í stólanna ríki styrku þjó
streitast menn við að sitja.
Sessunautanna setgögn mjúk
seilst er mjög til að nytja.
Ef þrásetuverkur þjakar menn
þjóðráð stóla’ er að flytja,
þá örvasa lið og ellimótt
eigi þeirra má vitja.
Bjartur inn örvi brá stéli í pluss
og baukaði lengi við kassann.
Úr honum streymdu krónur og klínk,
komið var mál til að passa’ hann.
Hrinti nú stólnum sú hrekkvísa drótt
og hrakti vorn skattskóga-Tarsan
rakleiðis upp í rafurmagnsstól
í raforkumálefnafarsann.
Hörmangara þá flokkur flár
fundaði lotu stranga.
Nú skyldi vernda gróða’ og góss
og gamla stólinn hans Manga.
Fór oní vasa flokkshönd löng
og fiskaði sér þar anga.
Leiðina síðan stystu f stól
stuttfótur hratt nam spranga.
Dottaði einn í djúpum stól
daglega blekktur af Könum.
Útfararvers vár æft til hálfs
áramót fagna hönum.
Um stólinn var sótt hjá Sýngman Rí
Seðla- með -bankans plönum,
því þar ku vera’ að losna leg
og líkflutningsmenn á þönum.
Hossa sér sumir heldur fast,
hriktir of sessinn dýri,
rógi og hnútum hendast á
heiftarbál upp það fýri.
Liðast í sundur líming trés,
lappirnar setja’ upp stýri.
Illt er í efni, brotinn bás.
Brátt varð um ævintýri.
Setgeir Stólon
Denni formaður: Fundur er settur. Förum
yfir viðveruskrá. Hvar er frúin okkar?
Þessi eina og sanna.
Magnús skrifari: í New York.
Denni formaður: Hvar er Matti okkar
gaflari?
Magnús skrifari: í Japan.
Denni formaður: En Matti hinn?
Magnús skrifari: Bauð flugfreyjum í
partý. Allt í plati.
Denni formaður: Hvar er Dóri okkar
kvóti?
Magnús skrifari: Á kafi í vísindum eins og
vant er.
Denni formaður: Og vantar nú hann Z.
Ögurvicensis. Hann er þó ekki vanur
að skrópa.
Magnús skrifari: Er mjög störfum hlað-
inn. Lítur kannski inn seinna.
Hergeir (lítur upp úr HP): Mikið hefur
HP-ið nú batnað með nýju eigendun-
um. Þetta er bara siðvætt blað núorð-
ið.
Magnús skrifari: Að minnsta kosti vídeó-
vætt.
Denni formaður: Ég vona að það leki ekki
hérna, þið vitið. Og við skulum passa
okkur Steini minn að láta ekki plata
okkur oftar. Og nú vil ég fá skýrslur.
Berti (smellir fingri): Allt tómt og tappa-
laust. Útdragssamt þessa síðustu og
verstu daga. En það sem verra er, Lúsí
mín hefur verið lengi veik og er á spít-
ala. Ætli við verðum ekki að flytja í
hlýrra loftslag og segja Au revoir.
Denni formaður (leggur NT frá sér): Það
er aldeilis munur fyrir bændakurfana
að fá fréttirnar glænýjar á ensku (hlær)
og allar beru stelpurnar (hlær hærra).
Jónsi bóndi (prjónar); Einhverjir strákar
fyrir norðan hafa ekki rétt innræti,
kalla okkar lásý, banna okkur fram-
boð og ætla að afhrópa mig.
Denni formaður: Taktu ekki mark á strák-
unum, Jónsi. Þetta eru bara venjulegir
Fram... framagosar vildi ég sagt hafa.
- Áfram með smérið, næsta rapport.
Steini (grípur framí): Framsókn er nú ekki
besti félagsskapur í heimi.
Hergeir: Ég hef staðið í ströngu útaf
drengjunum okkar á beisnum. Ég lít
það alvarlegum augum ef þeir sem
eiga að verja okkur fá ekki sitt hor-
mónaket hrátt aldeilis refjalaust. Ég
grátbað ykkur að stefna mér útaf ket-
inu en þið þorðuð það ekki. Kaninn
skal fá sitt ket. - Ég hef svo fengið
íslenskan generál í liðið og von á öðr-
um.
Jónsi bóndi: Ég hef nú líka munstrað nýj-
an lögregluforingja, ekki má gleyma
því. Þar verður réttur maður á réttum
stað ef ég þekki hann rétt, hann Böðv-
ar, djarfur í orrustum.
Steini: Hann er að minnsta kosti í réttum
flokki.
Jónsi bóndi: Engar dylgjur hér, Steini
litli, þó við séum af tilviljun í sama
flokki. Það var líka tilviljun að hann
Böðvar frelsaðist á einni nóttu frá
sinni íhaldsvillu. Verst að þeir fyrir
austan vilja alls ekki sleppa slíkum
dándimanni hingað í sollinn.
Denni formaður: Jæja, Alli minn, þá er
komið að þér.
Alli Ólsi: Ég hef nú aldeilis ekki legið á
meltunni. Ég hef næstum alla mína
stjórnarherratíð verið að redda þess-
um búsetum, sem eru svo sífellt að rífa
kjaft. Mér veitti svo sannarlega ekki af
að hafa tvo einkabílstjóra.
Denni formaður: Metfé ertu Alli minn og
mér fylgispakur.
(Þá snarast inn Z. Ögurvicensis, sumir
gefa frá sér ámátleg hljóð, aðrir hrylla
sig)-
Denni formaður: Hvað er að sjá þig mað-
ur, hvar hefurðu verið? Varstu að
skjóta hrút?
Z. Ögurvicensis: Eins og þið sjáið, ég hef
staðið í því að skera blóðugur til axla.
Ég þori að skera, þið hinir þykist
skera.
Denni formaður: Þá er komið að loka-
púnkti þessarar samkomu friðar og
einingar: stólamixinu. Við framarar
verðum í okkar gömlu stólum meðan
við megum þeim halda. Það er okkar
mál. Þið hinir víxlið stólum ykkar,
hvað sem þið meinið með því. Félagi
Steini hefur orðið.
Steini (sem hefur staðið til þessa): Ég fer í
stólinn hans Berta.
Berti: Það fer enginn í stólinn minn
(stendur upp, þrífur stólinn og fer með
hann).
Steini: Far vel Frans - (lægra) eða til
Frans. - Þú Hergeir verður að láta
þinn stól af hendi þó þér falli það
þungt. En þú hefur vel fyrir séð, kanar
fá ketið sitt og þú hefur sent okkur
herforingja. Jónsi kemur svo með
lögregluforingjann af Njálu og
Haukdalsslóðum. Sjálfur verður þú
áfram Heiðursforseti í Nató og má það
vera þér raunabót. Vor frú fer í stól
Matta vestfirska eða þannig. En þú Z.
Ögurvicensis færð frúarstólinn. Ætla
ég þá að setumálum og uppfræðingu
landslýðsins sé vel borgið. Eða hversu
líkar þér, fóstri?
Z. Ögurvicensis: Eigi illa því jafnan hefur
farið vel á með oss, mér og
menntagyðjunni, hvað heitir hún nú
aftur? Hins er eigi að dyljast, að fækka
mun nú ferðum vorum á álvinafundi.
Hitt hlægir mig að Berti vinur fær nú
það hlutskipti að glíma við uppvakn-
ing minn eystra, hann Reyðarfjarð-
armóra.
Denni formaður: Stólaskiptum lýkur nú
brátt og má eigi seinni vera, - stóla-
stríði getum við sagt. Þú færð nú þinn
stól Steini minn. þó seint sé, og ég býð
þig innilega velkominn (kyssir Steina,
sem sest í stólinn hans Matta gaflara).
Tjaldið.
Sunnudagur 10. nóvember 1985 ÞJÖÐVILJINN - SÍÐA 9