Þjóðviljinn - 26.04.1987, Blaðsíða 2

FLOSI
af stjórnunarstíl
Mér skilst aö alþingiskosningar séu um
þessa helgi og, ef marka má fjölmiðla, er víst í
þessum kosningum tekist á um þaö hver eða
hverjir eigi aö standa við stjórnvölinn á þjóðar-
skútunni næstu fjögur árin og skiptir að sumra
dómi víst einhverju máli.
Vera má að einhverjum þyki það hroki, en ég
get ekki neitað því að oft hefur mér fundist að ég
ætti brýnt erindi á Alþingi íslendinga og er víst
ekki sá eini, ef marka má framboðslista flokk-
anna.
Enn hef ég þó ekki gefið kost á mér, þó ég sé
bæði kallaður og útvalinn.
Og nú skal ástæðan tíunduð.
Mér finnst að sá maður sem ekki hefur náð
föstum tökum á stjórn eigin heimilis eigi lítið
erindi uppí öndvegi þjóðarbúsins.
Ég lærði það í glímu og hryggspennu sem
krakki að sigurstranglegra væri í átökum að
hafa undirtökin og þessvegna setti ég mér það
strax í upphafi hjúskapar að hafa jafnan undir-
tökin í heimilisglímunni. Þetta bar lengi tilætlað-
an árangur, en uppá síðkastið er einsog farinn
sé að færast einhver jöfnuður í glímuna. Sárast
af öllu er þó, þegar maður verður undir, þó
maður hafi undirtökin.
Það mætti kalla hámark niðurlægingarinnar.
Ég hef löngum verið þeirrar skoöunar að
verkaskipting sé ekki bara æskileg á hverju
heimili, heldur bókstaflega grundvöllur sannrar
heimilishamingju. Fólk á ekki endalaust að vera
að sullast í öllu og þvælast hvert eða hvort fyrir
öðru.
Það hefur einhvern veginn æxlast þannig til á
mínu heimili að konan mín, sem vinnur úti allan
daginn hefur tekið að sér þau störf sem konunni
heyra, semsagt heimilisstörfin, en ég sinni
fremur því sem er utandyra, tildæmis þvo bílinn
að utam þegar hún er búin að ryksuga hann að
innan. Ég smyr líka hnakkana okkar og beislin,
já svona semsagt sinni því sem er frekar í okkar
verkahring karlanna.
Þessi skipan gafst vel í tvo þrjá áratugi á mínu
heimili, en á síðari árum hefur mér fundist eins-
og komin sé einhver þyngsli í konuna mína þeg-
ar hún er að sinna heimilinu á kvöldin og ég er
að horfa á sjónvarpið og hvíla mig eftir erfiðan
vinnudag.
Það var svo í vikunni að uppúr sauð, nánar
tiltekið eftir miðnætti eitt kvöldið. Hún hafði verið
að stufa af og skúra gólfin. Mér skilst að þetta sé
gert svona einu sinni til tvisvar í viku á mínu
heimili og er kallað að „taka í gegn“.
Mér hefur aldrei fundist að ég ætti að taka
þátt í þessum umsvifum og naut þess í ríkum
mæli að horfa á kvikmyndina „Einkatími“ með
einni af mínum mestu uppáhaldsleikkonum Sil-
víu Kristell í aðalhlutverki.
Mér finnst Silvía Kristell alveg óviðjafnanleg.
Hún er há og grönn, afskaplega getnaðarleg
með græn augu og ótrúlega eitthvað umkomu-
laus og brjóstumkennanleg bæði í fasi, fram-
komu og leikstíl.
Persónulega fæ ég aldrei nóg af Silvíu Kristell
og hef þó séð hana í kvikmyndunum Emmanú-
elle I, Emmanúelle II, Emmanúelle III, Emman-
úelle IV og ennfremur þar sem hún lék móður
dóttur sinnar í kvikmyndinni „Dóttir Emman-
úelle“.
Þær kvikmyndir sem Silvía Kristell hefur leikið
í fjalla yfirleitt um eina af frumþörfum
mannkynsins og ætti það eitt að nægja til að fólk
léti þær ekki framhjá sér fara.
Myndin sem ég var semsagt að horfa á, um-
rætt kvöld í Stöð tvö fjallaði um samfarir Silvíu
og fimmtán ára unglings, afar merkilegt innlegg
í menningarumsvif fjölmiðlanna.
Þá var það skyndilega að konan mín tók sér
stöðu fyrir framan mig, með eitthvað í hendinni,
sem ég man ekki lengur hvað var, og sagði með
þessum líka þjósti:
- Á hvaða plani ert þú eiginlega?
Ég svaraði og sagði einsog er, að það væri
ekki ég sem réði planinu, heldur sjónvarpið.
-Væri þér ekki nær að fara út og bursta
motturnar fyrir mig? sagði hún þá.
Ég er afskaplega dagfarsprúður maður og
lítið fyrir illindi, sérstaklega eftir að ég hætti að
drekka, en ég get ekki neitað því að þarna gekk
framaf mér.
Manni getur sárnað.
Ég burstaði motturnarfyrir hana í bræði minni
og bar þær meira að segja inn fyrir hana og
sagði svo með nístandi kulda:
- Gæti ég gert nokkuð fleira fyrir yðar hátign.
Þá kyssti hún mig á kinnina og sagði elsku-
lega:
- Nei þakka þér fyrir elskan. Þetta var flott hjá
þér.
Og þarna fann ég að rétt einu sinni hafði ég
tapað glímunni, þó ég væri með undirtökin.
í gær náði ég mér svo í tímaritið „Stjórnand-
ann“, sem gefið er út af J.C. á íslandi 3. tölublað
mars 1987 og hresstist talsvert þegar ég sá þar
forsíðumynd af Davíð Scheving, sem er minn
maður, og undir myndinni stóðu þessi fleygu
orð:
7 Mlnn stjórnunarstíll felst í tvennu:
í fyrsta lagi að gera aldrei það sem aðrir
geta gert og í öðru lagi að nálgast viðfangs-
efnið með auðmýkt.
Svo tók ég bílinn minn, ók honum beina leið
uppá bílaþvottastöð og lét þvo hann vel og ræki-
lega.
Albert týndur
Á sumardaginn fyrsta var
kosningafundur meö listunum
í Reykjavík í útvarpssal. Það
vakti athygli hlustenda, að
þess var sérstaklega getið af
fundarstjóra, að fulltrúi S-
listans væri ekki mættur til
leiks. Gráu var bætt ofan á
svart með því að fundarstjóri
lót þess einnig getið, að vera
kynni að S-listinn væri búinn
að draga framboð sitt til baka!
Fjölmargir munu af þessum
sökum hafa hringt forviða
niðrá skrifstofur S-listans og
spurst fyrir um þetta. Þar
kannaðist vitaskuld enginn
við að hætt væri við framboö,
en þess í stað fóru menn að
kanna, hvaða fulltrúi hefði átt
að vera í útvarpssal fyrir list-
ann. I Ijós kom, að þar átti að
vera maður að nafni Albert
Guðmundsson. Mikil leit
hófst að manninum, og eftir
japl og jaml og fuður fannst
hann loks við tedrykkju í ÍR-
heimilinu og harðneitaði að
mæta í þáttinn, enda ekki
nema stundarfjórðungur eftir.
Það varð að lokum úr, að
Benedlkt Bogason hljóp upp
í útvarp, en mun ekki hafa
komiðupporðifyrirmæði... ■
Innan Sjálfstæðisflokksins
eru nú uppi raddir um upp-
stokkun á sem flestum svið-
um. Hjá Sambandi ungra
sjálfstæðismanna, SUS,
kann laufléttur formannss-
lagur að vera í uppsiglingu, en
Vilhjálmur Egilsson lætur af
formennskunni í haust. Kosið
verður á landsfundi SUS, sem
verður haldinn f Borgarnesi í
ágúst. Þegar eru tveir kandí-
datar nefndirtil leiks, báðirnú-
verandi varaformenn SUS.
Þeir eru Sigurbjörn Magnús-
son, framkvæmdastjóri þing-
flokks sjálfstæðismanna, og
Árnl Mathiesen, sonur Matt-
híasar utanríkisráöherra.
Árni er nú þegar formaður
Stefnls í Hafnarfirði. Vitað er
að Sigurbjörn fýsir mjög í
framann, enda ákveðinn í að
gera stjórnmál að ævistarfi.
Árni mun á hinn bóginn hafa
verið óvissari í afstöðu til
framboðs. Flest bendir hins
vegar til að hann hafi nú af-
ráðið að taka stökkið og etja
kappi um formennskuna við
stallbróður sinn Sigurbjörn.
Þannig hefur Árni verið á
þeysispretti um landið að
halda ræður og erindi fyrir
unga sjálfstæðismenn, og
hefur á skömmum tíma ferð-
ast í fjögur kjördæmi í þeim
erindagjörðum. Þá þótti ekki
síður merkilegt, þegar kapp-
ræðufundur millum stjórn-
málaflokkanna var haldinn í
einum fjölbrautaskólanum á
Suðurnesjum og kanónur
allra flokkanna mættu - nema
fyrir Sjálfstæðisflokkinn. í
staðinn mætti Árni Matt!
Árni hefur það sér til fram-
dráttar að koma úr iðu at-
vinnulífsins, - hann er nefni-
lega fisksjúkdómafræðingur -
en Sjálfstæðisflokknum er
einmitt fundið til foráttu að
vera flokkur lögfræðinga og
viðskiptafræðinga. Sigurbjörn
er hins vegar lögfræðinaur,
og hefur það á móti sér. Arni
mun vera með í bígerð mikla
kosningaherferð, en forystu-
menn Sjálfstæðisflokksins
telja að flokkurinn þurfi nú á
öllu að halda öðru en meiri
sSTidurvirkni, og góðir menn
búast við að málið verði jafn-
að þannig að Árni fái for-
mennskuna næstu tvö árin,
en þá taki Sigurbjörn við... ■
Það er vinstri mönnum að
þakka að Helena Alberts-
dóttir á kost á því að kjósa
flokk föður síns í dag, en því
björguðu þeir á síðustu
stundu í gær.
Aðdragandinn að því er sá
að Helena var þess ekki vit-
andi að lögum um kosninga-
rétt þeirra, sem eiga löghei-
mili erlendis hefur nýlega ver-
ið breytt þannig að kosninga-
réttur þeirra gildir í 4 ár eftir
flutning lögheimilis. Sam-
kvæmt þessu á Helena rétt á
því að kjósa, en til þess að allt
hefði átt að ganga eölilega
fyrir sig hefði hún þurft að,
kæra sig inn á kjörskrá fyrir 6.
apríl sl. Það gerði Helena hins
vegar ekki og var allt útlit fyrir
það að hún gæti ekki kosið.
Þá var það, að á síðustu
stundu uppgötvaði einhver
glöggur furðulegan lagabók-
staf sem hljóðar eitthvað á þá
leið að sé hægt að hafa uppá
íslendingi sem var erlendis
meðan á kærufrestinum stóð,
þá geti sá hinn sami kært við-
komandi inn. Guðmundur
Ágústsson, 2. maður á S-
listanum í Reykjavík, spurði
Sigurmar K. Albertsson lög-
fræðing og alþýðubandalags-
mann, sem stóð í því að kæra
inn fólk fyrir sinn flokk, hvort
hann þekkti ekki einhvern
sem hefði verið erlendis á
tímabilinu. Sigurmar benti á
vinstrimanninn Gest Guð-
mundsson og samþykkti
Gestur að kæra Helenu inn.
Til þess að fullkomna leiksýn-
inguna tók Sigurmar sjálfur að
sér að verða fulltrúi Helenu
við athöfnina. Eftir að henni
var lokið lét hann þau orð falla
við Guðmund Ágústsson, að
það væri nú ekki til of mikils
mælst að Gestur fengi próf-
essorsembætti fyrir greiðann
og hann sjálfur feitt sýslu-
mannsembætti. Nú er bara að
bíða og sjá hvort S-ið stendur
líka fyrir sanngirni... ■
Formannsslagur
í SUS
Vinstrimenn
hjálpa Helenu
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN , Sunnudagur 26. apríl 1987