Þjóðviljinn - 26.04.1987, Blaðsíða 14

Leyfið
börnunum að
koma til mín
Ávarp formanns Bófaftokksins
ÚR EITURTUÐRUNNI-HRAFN JÖKULSSON SKRIFAR
Ég hef alltaf haft gaman af
börnum. Raunarelskaég
börnjafnmikiðog mannkyniðí
heild. Börnin eru framtíðin al-
veg eins og Bófaflokkurinn.
Og úr því að svo vill til að
26.000 börn eiga að fá að
kjósa er ekki úr vegi að drepa
á nokkur atriði úr málefna-
glundroða Bófaflokksins sem
snúa alveg sérstaklega að
börnum.
„Leyfíð börnunum að koma til
mín og bannið þeim það ekki því
slíkra er Guðs ríki,” sagði einn
forveri minn í embætti mann-
kynsfrelsunar. Og hann hitti
aldeilis naglann á höfuðið.
Við í Bófaflokknum viljum
tryggja börnum þessa lands ör-
uggt og skattlaust þúsund ára ríki
þar sem þau eru frjáls að því að
vera það sem þau eru. Börn eiga
að vera börn til hins síðasta.
Hvað er dýrmætara en daggar-
perlurnar sem drjúpa úr augum
þeirra yfir misgjörðum veraldar-
innar?
Rétt eins og forveri minn er ég
á móti tollheimtumönnum og far-
íseum, - ég segi: Gjaldið keisar-
anum það sem keisarans er og
guði það sem guðs er.
Fyrir þetta var mér bolað úr
mínum gamla Þorparaflokki og
það þótt ég hefði haft veg og
vanda af musterisbyggingu safn-
aðarins á sínum tíma. En ég læt
ekki krossfesta mig, enda gaf það
ekki góða raun á sínum tíma.
Hinir himnesku hulduherskarar
hafa gripið til vopna og nú látum
við sverfa til stáls.
Þess vegna þurfum við þinn
stuðning ungi kjósandi.
Ég get fullvissað þig um það að
ég er hlynntur börnum, eins og
smávöxnu fólki yfirleitt; enn-
fremur hef ég gaman af þeim sem
eru lamaðir, fatlaðir, hugheftir,
drykkjusjúkir og gamlir, - en
helst allt í senn.
Ég var einu sinni í fótbolta í
útlöndum og skoraði fullt af
mörkum. Ég kom heim til að
frelsa þjóð mína, þótt það kost-
aði mig blóð, svita og umfram allt
tár. Ég var settur á varamanna-
bekkinn í liði Þorparaflokksins
en fyrirliðinn þar hefur ekki
hundsvit á fótbolta. Því hlaut ég
að stofna mitt eigið lið. Ég er
kominn til að vera og þess vegna
fer ég ekki.
Látið ekki eiturnöðrurnar spúa
galli sínu í augu ykkar, kæru
börn. Fetið hinn breiða veg með
mér inn í landið þar sem alltaf er
fótbolti og nóg af sælgæti.
Bófaflokkurinn stendur vörð
um jarðnesk jafnt sem himnesk
verðmæti gegn ásælni tollheimtu-
manna.
Bófaflokkurinn krefst þess að
hundahald verði leyft bæði á
himni og jörðu.
Bófaflokkurinn krefst þess að
reist verði dagvistunarheimili
fyrir alla unga kjósendur.
Bófaflokkurinn rúmar alla
góða menn, bæði litla og stóra og
er á þann hátt Paradís á jörðu.
Komið þess vegna til mín og ég
get alveg áreiðanlega gert
eitthvað fyrir ykkur. Þess vegna
segi ég: Látið reyna á mitt breiða
bak - kjósið Bófaflokkinn!
Ljóðasamkeppni
Glœtunnar
Síðustu
forvöð!
Skilafresturtill.maí
Svo sem alþjóð er kunnugt efndi
Glætan til Ijóðasamkeppni á dög-
unum. Skilafrestur er til 1. maí
n.k. Þegar hafa mörg Ijóð borist
en vonandi bætist mikið við.
Vegleg verðlaun eru veitt:
1. íslendingasögurnar, útg.
Svart á hvítu.
2. Kristján Jónsson fjallaskáld,
útg. Almenna bókafélagið.
3. Kvæði Jóns Helgasonar, útg.
Mál og menning.
4. Drengurinn með röntgenaug-
un eftir Sjón, útg. Mál og menn-
ing.
5. Kvæði Jóhanns Jónssonar,
útg. Menningarsjóður.
6. Flugur eftir Jón Thoroddsen,
útg. Bókaforlagið Flugur.
Það er síðan þriggja manna
ljóðelsk dómnefnd sem sker úr
um það hverjir hljóta verðlaun.
Öll ljóðin verða síðan birt á þess-
um síðum.
Það er full ástæða til að hvetja
alla til þess að fara oní skúffu og
draga fram ritsmíðar sínar.
Óhætt er að fullyrða að til eru
menn sem bera meira skynbragð
á ljóð en skrifborðsskúffumar
gera.
Sem sagt: Ljóðin í umslag og
merkið þau dulnefni. Með þarf
að fylgja umslag þar sem fram
kemur nafn viðkomandi, heimil-
isfang, símanúmer, fæðingardag-
ur og ár. Merkið síðan:
Þjóðviljinn
c/o Glætan
Síðumúla 6
108 Reykjavík
LJÓÐ VIKUNNAR
eftir Gerði Kristnýju
Hávaðinn af þinni þögn
þrunginn beiskum hijómi
dynur æ í eyrum mér
með undarlegum tómi.
Ég gái hvort ég greini ekki
gamlan tón ég alltaf þekki.
Stolt mitt stríðir því í mót
ég stígi fyrsta skrefið
þótt innra segi eðlið mitt
þér allt mun fyrirgefið.
Þú átt kannski engan að
utan mig - en veistu það?
Mig langar að segja þér alveg allt
en eitthvað stöðvar mig.
Ef veröld þín er vandasöm
veistu ég elska þig.
Sem hylur daginn húmsins slikja
hjúpar þig mín væntumþykja.
Gerður Kristný er 16 ára gömul og stundar nám við Menntaskólann við
Hamrahlíð. Einsog lesendur þessa blaðs rekur eflaust minni til hefur
hún oft áður birt Ijóð á þessum síðum.
Grammið afkókaínikostar
tíuþúsund kall.
Hverjir heldurðu að kaupi?
Hann er 19 ára en virðist
miklu eldri: Kraftalegur í trosn-
uðum leðurfötum; hárið Ijóst
og snöggklippt. En andlitið er
andlit fullorðins manns,
drættirnir hörkulegir og nýlegt
ör niður vinstri vangann.
- Augun stinga í stúf, þau eru
sljó og áhugalaus.
Hann segir mér að „helvítis
löggan” hafi verið á hælunum á
honum. Spyr síðan um þetta við-
tal og er greinilega tortrygginn.
Um hvað ætlarðu að spyrja?
Ég segist ætla að spyrja um
hann sjálfan. Hann yppir öxlum
og glottir: „Gjörðu svo vel. Ef þú
heldur að ég sé blaðaefni.”
Við skulum kalla hann Sævar.
Hann fæddist í smábæ úti á landi.
Pabbi hans var sjómaður og
mamman vann í fiski. Þau voru
þrjú systkinin og Sævar elstur.
„Það var engin óregla á heimil-
inu, eða ekkert meiri en gengur
og gerist,” segir hann og örlar
fyrir brosi.
Foreldrar hans skildu þegar
Sævar var 12 ára. „Framhjá-
hald,” segir hann stutt og laggott.
„Pabbi kunni ekki við áhugamál
mömmu þegar hann var úti á sjó.
En hann var víst ekkert betri
sjálfur.”
Og Sævar flutti til Reykjavíkur
ásamt móður sinni og systkinum.
Hann hefur varla séð föður sinn
síðan.
Klíkan
Sævar fór í gagnfræðaskóla en
gekk illa. „Mig langaði ekki að
búa hérna. Ég var auk þess fer-
lega feiminn og þótti púkalegur
sveitastrákur í skólanum. Ég var
mikið einn og vildi ekki að mam-
ma vissi hvernig mér leið. Hún
hafði víst nóg með sitt, þurfti að
vinna eins og skepna fyrir heimil-
inu. En ég fór fljótlega að hata
skólann og flesta krakkana líka.
Það endaði með því að ég hætti
hreinlega að mæta.”
En svo kynntist Sævar strákum
sem flestir voru eldri en hann.
Þetta var klíka, töff klíka sem
stundaði innbrot og notaði bæði
vín og dóp, Hann var látinn finna
fyrir því að hann var yngstur og
h'tt veraldarvanur. „En það var
bara fyrst,” segir hann. „Ég vildi
vinna mig í álit og gerði allt til
14 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 26. apríl 1987