Þjóðviljinn - 26.04.1987, Blaðsíða 7
Um 2 þúsund mótorhjólaeigendur mættu á Nörrebrogade þ. 1. apríl. Hér má sjá hluta hópsins.
í fyrsta lagi krefjast þeir þess
að fá að aka á endurbyggðum
mótorhjólum, en það er nú ólög-
legt. í öðru lagi vilja þeir fá að
aka án hjálms. f þriðja lagi vilja
þeir verða undanskildir hraða-
takmörkunum. f fjórða lagi, og
þetta er eingöngu krafa rokkar-
anna, vilja þeir lækka akstursald-
urstakmarkanir úr 18 ára aldri
niður í 16. Hin mótorhjólasam-
tökin leggja meiri áherslu á það
að öryggi mótorhjólaeigenda sé
tryggt.
En eins og í ökutækjaklúbbun-
um í upphafi aldarinnar þá sam-
eina klúbbamir hagsmunabar-
áttu og frístundaiðkun. Á sumrin
leigja klúbbarnir svæði út á landi
þar sem meðlimir koma um helg-
ar og keppa í mótorhjólaakstri og
ýmsum öðrum greinum, s.s. bjór-
drykkju, kraftíþróttum o.s.frv.
Svo er að sjálfsögðu rokkhljóm-
sveit á staðnum. Parna koma
meðlimir alls staðar að af landinu
og jafnvel erlendis frá líka.
Dömutakkahjól
Eru það að mestu leyti karl-
menn sem sœkja þessar samkom-
ur?
95% eru karlmenn. Einstaka
konur koma með, en þá em þær
oftast í fylgd með karlmanni.
Sitja aftan á hjólinu.
Eru til mótorhjólaklúbbar
kvenna?
Já það eru til tveir slíkir klúbb-
ar í Danmörku. Þær eru með sín
eigin mót. Það sést varla karl-
maður á kvennamótunum, en þó
má í einstaka tilfellum sjá stelpur
með strák aftan á hjólinu hjá sér.
Ganga klúbbarnir þvert á öll
stéttalandamæri eða eru til klúbb-
ar þar sem meiri hluti meðlima er
t. d. úr verkalýðsstétt og aðrir þar
sem meiri hlutinn er t. d. úr yfir-
stétt?
Flestir klúbbarnir ganga þvert
á landamærin, en þó em til
klúbbar sem myndast í kringum
ákveðnar tegundir af hjólum eins
og t.d. Goldwingklúbburinn, en í
honum em aðeins vel efnaðir
Lagt í'ann.
áhugamenn. Þetta em rándýr
hjól, rosastór og minna helst á vel
útbúna bfla á tveimur hjólum.
Nær undantekningarlaust em
þessi hjól útbúin fullkomnustu
hljómflutningsgræjum og ýmsum
öðmm þægindum. í ABATE
klúbbnum, klúbbi „rokkar-
anna“, eru flestir úr verkalýðs-
stétt.
Er til haldgóð skilgreining á því
hvað rokkari er?
Nei í raun og veru ekki. Fyrir-
bærið rokkari er að mestu búið til
í fjölmiðlum. Það er t.d. enginn
sam kallar sig rokkara. Það sem
greinir þennan hóp e.t.v. mest frá
öðrum eru hjólin, en þeir aka svo
til eingöngu á breskum eða amer-
ískum hjólum og venjulega eru
þau endurbyggð.
Nú eiga Japanir stóran hluta af
mótorhjólamarkaðnum. Eru
rokkararnir e.t.v. að einhverju
leyti undir áhrifum frá félögum
Hells Angels í Bandaríkjunum
sem að hluta til vegna þjóðernis-
hyggju og kynþáttafordóma kjósa
angló-saxnesk hjól frekar en jap-
önsk?
Já alveg örugglega. Rokkar-
arnir eru undir töluverðum áhrif-
um frá Hells Angels, en Hells
Angels hafa verið virkir þátttak-
endur í baráttu bandaríska iðnað-
arins um markaðshlutdeildina
þar. Bandaríkjamenn framleiða
góð hjól, Harley Davidson, og
Hells Angels hafa sérhæft sig í að
endurbyggja þau. Þessi þekking
hefur komið til Danmerkur með
kvikmyndum um Hells Angels
sem eru nú um 15 talsins og jafn-
framt eru gefin út í Bandaríkjun-
um 4 tímarit þar sem eingöngu er
skrifað um endurbyggingu á
Harley Davidson og þessi blöð
lesa dönsku rokkararnir. Það er
t.d. einn munur á japönskum og
anglósaxneskum hjólum sem er
grundvailandi fyrir rokkarana.
Angló-saxnesku hjólin eru knúin
í gang með fótunum, en á jap-
önsku hjólunum er bara venju-
legur startari eins og á bfl. Þetta
fyrirlíta rokkararnir og kalla
startarann dömutakka og hjólin
dömutakkahjól.
Mótorhjólakonur
hafa ekki
atkvœðisrétt
Hvað varð til þess að þú valdir
þér mótorhjólamenningu sem
viðfangsefni í rannsóknum þín-
um?
Ég hef áhuga á hinum svo-
kölluðu jaðarhópum. Áður hafði
ég skrifað um leðurjakkamenn-
inguna á sjötta áratugnum og
rannsókn á mótorhjólakúltúrn-
um kemur því í eðlilegu fram-
haldi af þeim rannsóknum.
Að hve miklu leyti er mótor-
hjólamenning jaðarmenning?
Ja þetta er menning sem snertir
næstum alla fleti lífs þeirra sem
lifa í þessari menningu. Þeir af-
marka sig með sérstökum klæðn-
aði, tattúeringu og skartgripum,
og svo tíðkast innan þessa hóps
sérstakar helgiathafnir og hefðir.
Þar eru mótorhjólin í miðpunkti.
í brúðkaupum og jarðarförum
eru mótorhjólin t.d. ómissandi.
Hjá sumum er mótorhjólamenn-
ingin það stór hluti af lífinu að
þeir kjósa að búa í sambýli með
klúbbfélögum. Mótorhjólagam-
anið er þannig hjá mörgum ekki
aðeins spurning um tómstunda-
gaman he'.dur verður mótorhjól-
ið öxull sem lífið snýst um.
Er eitthvað sem kom þér sér-
staklega á óvart þegar þúfórst að
vinna að þessum rannsóknum?
Já tvennt. Annars vegar staða
kvenna innan klúbbanna. Þótt
þær séu skráðar sem meðlimir þá
hafa þær ekki atkvæðisrétt. Og
það sem verra er, konurnar virð-
ast sætta sig algjörlega við þetta.
„Svona er þetta og svona á þetta
að vera,“ segja þær. Hitt sem
kom mér á óvart þegar ég fór að
vinna að þessum málum voru við-
brögð starfsfélaga minna og nán-
asta umhverfis. Fólk var hálf
hneykslað á mér að aka um á
mótorhjóli, fannst hjólið t.d.
óþarflega stórt fyrir mig. Sam-
tímis fann ég þó að fólk hreifst af
hjólinu. Fannst þetta spenn-
andi...
Jói lítur glottandi á Marlon
Brando-plakatið upp á vegg hjá
sér á háskólaskrifstofunni. Á
plakatinu situr Brando klofvega á
Harley Davidson, alklæddur leð-
urfötum. Hann endurgeldur glott
Jóa.
-K.Ó1.
Sunnudagur 26. apríl 1987 WÓÐVILJINN - SÍÐA 7