Þjóðviljinn - 08.11.1987, Side 18

Punktar af plasti
Bjami Tryggvason: Önnur veiöld
Bjarni á bömmer - en þarf hann endilega að hafa svona hátt um það...?
Ooooooohhhhhhhhhh, Áááá-
ááááá. Æi. Óó. Ái. Aaaaaaaa-
aaahhhhh. Gvuuuuuuuð. Hjálpi
mér. Á ááá áæóæáóíáó.
Ohhhhh. Þrautir kvalir pína
myrkur stormur öskur og óp.
Mikið hræðilega hlýtur að vera
erfitt að vera Bjarni Tryggvason.
Ekki öfunda ég drenginn. Eldur-
inn brenndi, ísinn þig kól. Stend
ég einn og stari/stormur hylur
byggð. Grenjar bylur, sofnar sól/
syrtir yfir dalsins mynni. Dökk er
hugsun dimmar nætur/dæmd er
sálin hengd í grein./Trylltur vind-
ur í trjánum grætur/tanna gnístur
dauðans vein. í dimmum sundum
eymdin að þeim skreið,/sem
eíding ópið myrkrið sundur
sneið./Stormurinn bítur, blóðug
er hans slóð,/brostnar raddirnar
reyna að mynda hljóð. O.s.frv.
Þetta eru nokkur dæmi úr nokkr-
um textum plötunnar Önnur ver-
öld. Ég vona að þetta sé sem allra
flestum önnur veröld en sú, sem
þeir hrærast í svona dags daglega.
Flestir eru textarnir með ein-
dæmum klúðurslega ortir. Inni-
haldið er ekki allt, eins og ég hef
áður leyft mér að halda fram.
Frekar skemmtilega og vel saman
settan texta um ekki neitt en
ambögur um mikilvæga hluti.
T.d. er sverðsegg kvenkynsorð.
Ég hélt í fyrstu að um prentvillu á
textablaði væri að ræða þegar ég
rak augun í eftirfarandi:
„... sverðsins eggið nístir
beinið." En svo söng hann það
svona líka helvítis beinið. Það
ætti að taka hann á beinið fyrir
þetta. Því þetta nísti gegnum
merg og bein. Þetta er kannski
mest sláandi dæmið. Um vit-
leysur þ.e.a.s. Kveðskapurinn
sem slíkur er svo einfaldlega bara
afleitur. Pað sést kannski ekki vel
á þeim dæmum, sem ég birti hér
að ofan. En í heild er hann afar
slakur. Lagasmíðar rétt hanga í
meðallagi. Hljóðfæraleikur ágæt-
ur. Söngur kraftlaus og lítt
sannfærandi. Það sem ég á svo
erfiðast með að sætta mig við,
varðandi þessa plötu, er að hún
skuli hafa komið út. Tilgangurinn
er ekki augljós. Helst dettur mér í
hug að hún sé ætluð til að valda
óupplýstum unglingsstúlkum
martröðum. Svo svört er myndin,
sem dregin er upp af heiminum á
þessari plötu, og svo illa er
teiknað/skrifað, að ég bara fatta
ekki bofs. Menn eiga að halda
svona löguðu fyrir sjálfa sig. Víst
er margt vont í heimi hér, en öllu
má nú ofgera... Og ef menn vilja
endilega ofgera, þá er lágmark að
menn geri það á sæmilega góðu
máli. Nú finnst kannski einhverj-
um að ég sé búinn að endurtaka
mig nokkuð oft síðustu tuttugu
línumar eða svo, en það er bara í
samræmi við gripinn sem fjallað
er um. Nístandi öskur og myrkur
sem rifnar, kaldur stormur og
svartasta sorg í öðru hvoru og
hverju lagi. Og þar sem örlar á
vonameista, er hann kæfður í
fæðingu.
Heiminum er sumsé ekki við
bjargandi. Og ekki mér heldur,
svei mér þá, því ég held áfram að
skrifa og skrifa um þetta afkvæmi

myrkursins, plötuna Önnur ver-
öld, get ekki hætt að fárast yfir
þessari svartsýni og orðaklambri,
held bara áfram að skrifa í þeirri
von að ég finni eitthvað jákvætt
til að segja um þetta allt saman.
En það bara kemur ekki. Ég skil
þetta ekki ennþá. Af hverju? Af
hverju?
Já, það hlýtur að vera erfitt að
vera Bjami Tryggvason... en
hann er nú ábyggilega ágætis
strákur....

upphafí
Rennsveittur órakaður illa
gyrtur óþveginn og illa lyktandi
hljóp hann um döggvotan
skógarstíginn undir fullu tungli
vaðandi í öskugráum skýjaflók-
um, sem vom rétt um það bil að
hefja för sína niður til hans. Hann
hirti ekki um mig þig þá þær þau
hann hana Jón Stínu Stebba Árna
Gunnu eða ungtemplara í rjóðr-
inu. Þau dmkku af stút og elskuð-
ust heitt í guðsgrænni. Svitnandi
bölvandi ragnandi grátandi hlæj-
andi talandi syngjandi öskrandi
hljóp hann áfram eftir skógar-
stígnum uns hann gat ekki annað
en hætt að hlaupa, uns allt
hlaupið var horfið úr líkama hans
um miðnættið einmitt um leið og
fyrsti uppleysti skýjaflókinn nam
land. Regndropar, tærir súrir
glitrandi votir kaldir svalandi
skvampandi dillandi rennandi
regndropar blönduðust söltum
svita á enni hans, enni sem bólgn-
aði tútnaði roðnaði blánaði af
ólgandi bóði í ótal æðum útum
allt, hjartað hamaðist hamaðist,
barðist og hamaðist eins og ung-
lingsstúlka í frystibónus, hjartað
hans hamaðist. Hann lá í blautu
grænu grasinu, stóð upp, labbaði
af stað, rólega, rólega varlega
hægt og hljóðlega og hjartað hans
hægði ferðina og ennið varð aftur
hvítt. Hendur hans urðu líka hvít-
ar, andlitið fætumir rassinn bakið
maginn tippið tungan tárin allt
varð hvítt. Hann hægði enn á sér
og hjartað hans hægði líka á sér,
hann fór hægar hægar hægar hæg-
ar hægar og nam loks alveg staðar
um leið og hjartað hans sló sitt
síðasta högg.
Dúfumar kurruðu vinalega á
höfði hans um leið og þær drituðu
í sjöunda skiptið þann daginn á
vinstra eyra hans. Róninn meig
utaní hann ældi og skyrpti á hann
og stelpan klíndi tyggjói á hann.
Loks vom allir farnir og hann
steig af stalli sínum enn á ný,
hljóp, hljóp hljóp og svitnaði,
hljóp alla leið í tjörnina og baðaði
sig, hljóp, hljóp hljóp alla leið til
baka öskrandi hlæjandi grátandi
syngjandi hljóp hann til baka uns
hjarta hans hætti að slá og hann
stóð alveg kyrr...
P u n k
Grafík:
Ég hef mikið fárast yfir textum
í plötudómum mínum, sbr. hinn
dóminn hér á síðunni. Og nú
kann einhver að halda að ég ætli
líka að skamma Grafík fyrir sína
texta. En ég ætla ekki að gera
það. Þess gerist ekki þörf. Alveg
hreint ágætir textar hjá þeim.
Hér hanga orðin nefnilega vel
saman. Ekki verið að eltast við
endarímið endalaust á kostnað
orðaraðar. Þeir renna áreynslu-
laust úr barka Andreu í
fullkomnu jafnvægi við laglín-
una. Ekki verið að troða 67 at-
kvæðum á 3 tónbil. Og í poppi/
rokki em textar ekki jafn mikið
metnaðarmál og þeir ættu að vera
í trúbadorsöng. Áð sönnu er ekki
verið að flytja neinn siðaboðskap
eða varpa fram einhverjum stóra-
sannleik á þessari plötu, en það
er heldur ekki verið að reyna
það. Hvergi er boginn spenntur
of hátt. Samt er ekki hægt að
segja að um innihaldslausa sí-
bylju sé að ræða, tilfinningar og
misduldar meiningar skína í
gegn. Hljóðfæraleikur er allur
með hinum mestu ágætum svo
sem verið hefur á fyrri plötum
sveitarinnar og virðist hinn nýi
bassaleikari falla inn í bandið eins
og mý á mykjuskán. Hmm. Þetta
var kannski ekki alveg það besta
sem ég gat sagt. En þið vitið hvað
ég meina. Er það ekki? Trommur
og gítar í stjörnuflokki og Hjört-
ur á stórgóða spretti, sérstaklega
tar o f plasti
Leyndarmál
• bvHct \ viclrn
þegar synþinn tekur uppá því að
hljóma eins og Hammond gamli,
eða jafnvel Farfisa frændi, í titil-
laginu; Leyndarmál. Og svo hún
Andrea. Ég leyfi mér hér með að
varpa fram þeirri fullyrðingu að
við höfum eignast þriðju rokk-
söngkonuna. Ég skil vel að pilt-
arnir hafi hoppað upp úr skónum
þegar hún hóf upp raust sína fyrir
þá fyrsta sinni. Hún syngur eins-
og engill, mér er sama hvað stór-
ibróðir minn segir. Ég held hann
hljóti bara að hafa eitthvað á
móti henni persónulega. Já, hún
syngur vel, þeir spila.vel, textarn-
ir ágætir til síns brúks, útsetning-
ar eru góðar o.s.frv. Og þá er
kominn tími til að snúa sér á hina
hliðina. Því einhverja vankanta
hlýt ég að geta fundið á gripnum.
Það er ekkert gaman að skrifa um
plötur ef maður fær ekki útrás
fyrir nöldursegginn í sér. Og hvað
er svo að? Lögin. Hmmm. Sko,
þetta eru kannski ekki slæm lög.
Alveg ágæt sum hver meira að
segja. En einhvernveginn finnst
mér vanta einhvern neista í laga-
smíðarnar. Áður voru Grafíkur-
menn svolítið sér á parti á því
sviði. Lögin þeirra skáru sig úr,
það lék enginn vafi á því hverjir
voru á ferðinni, þegar þeirra tón-
list glumdi í viðtækjum lands-
manna. Núna finnst mér eins og
þessi sérstaða sér að nokkru leyti
horfin. Þykist ég í visku minni
óhverfulli greina aukin erlend
áhrif í hinum grafíska tónskálda-
skara. Og það jafnvel svo að mér
verður ekki rótt á köflum.
Tökum sem dæmi lagið Stund-
um. Þar eru drengirnir í Simple
Minds lifandi komnir, enda skilst
mér að lagið hafi verið samið á
hápunkti vinsælda þeirrar ágætu
sveitar hérlendis. En það eru
fleiri góðir menn sem vitja Graf-
íkur í þessu lagi. Joy Division er
með puttana í strengjunum á
nokkrum mjög svo áberandi
stöðum. Það sem bjargar laginu
er söngur Andreu og svo stórgóð-
ur rífandi gítarkafli í seinnihlut-
anum. Og svo næsta lagi; Á
steinsteyptum skóm. Gítarstefið
úr You did cut me (China Crisis)
er bara mætt á svæðið nokkurn
veginn ómengað. En það er bara
stutt. í öðrum lögum er ekki
svona auðvelt, og eiginlega ekki
hægt, að benda á ákveðnar fyrir-
myndir, en einhvernveginn finnst
mér hin sérgrafíska stemmning
hafa farið halloka. Þetta er þó
ekki svo slæmt að ég fari að fara
að slá þau af. Síður en svo. Þessi
plata stendur flestum, ekki
öllum, en flestum íslenskum
skífum framar, á flestum sviðum.
Nú er ég auðvitað aðeins að tala
um uppskeru þessa árs. Þetta er
semsagt hin ágætasta skífa og býð
ég hana hjartanlega velkomna í
mitt fátæklega safn...
Gott leyndarmál hjá Grafik - óþarfi að halda því ieyndu lengur...
Gleðihomið
Ég er svo aldeilis yfir mig glað-
ur og kátur og ánægður að ég kem
ekki upp einu orði. Það kemur
sem betur fer ekki að sök þegar
um dagblöð er að ræða, maður
skrifar bara í staðinn. Þetta orð-
leysi hefði verið verra í útvarpi.
En ég er semsagt voðalega glaður
og ánægður. Ég var nefnilega að
lesa um það í svona útlensku
blaði að uppáhaldshljómsveitin
mín - eða ein af uppáhalds hljóm-
sveitum mínum - ætli að fara að
gefa út sína þriðju plötu í janúar
n.k. Kominn tími til. Ekki er
komin nafn á skífuna enn sem
komið er, en á henni verða heil
tíu lög eftir Paddy vin minn MaA-
loon. Öll önnur lög, sem ég hef
heyrt eftir þann dreng, hafa verið
eins góð og hægt er að hugsa sér,
og jafnvel betri. Á Swoon var
sveitin góð. Á Steve McQueen
var hún betri og hvað gerist nú?
Ég get ekki beðið - ef hún verður
ekki jafngóð eða betri en sú síð-
asta neyðist ég til að draga mig í
hlé frá heimsins glaumi og hefja
innhverfa íhugun til að komast
yfir áfallið. Ég meina, þessi sveit
á að gera bestu plötu ársins. Ann-
ars er allt ónýtt. Mér finnst svo
neikvætt varðandi persónuleika
minn og álit annarra hvað ég er
alltaf ánægður - eða oft - með
hrátt og böðulslegt rokk - fólk
heldur kannski að ég sé einhver
niðurrifsseggur og aldrei rómó og
góður við konuna mína. Þess
vegna set ég allt mitt traust á
þessa frábæru fjaðurvigtarrokk-
ara, sem strjúka manni um kinn-
ina og gæla við hlustirnar með
fögrum hörpuslætti - eða þannig
- um leið og þeir flytja manni öll
sín ljúfustu ljóð um allt sem máli
skiptir í heiminum. Alvarleg,
yndisleg, kraftmikil og hógvær
sveit með allt á hreinu - svona
eiga bændur að vera. Og ef þið
skylduð ekki hafa áttað ykkur á
því ennþá, þá er það Prefab
Sprout sem ég er að tala um. Og
ef þið vitið ekki hver það eru - þá
hjálpi ykkur herrann í himnaríki,
því ekki geri ég það...
>ívar
Örn
Jósepsson
ALÞJÓÐLEG UNGMENNASK!PTI
Vinnuhópur
til Nicaragua
Alþjóðasamtökin ICYE sem AUS eru aðili að, eru
nú að skipuleggja vinnuhóp sem mun halda til
Nicaragua næsta sumar. Hópurinn mun aðstoða
við byggingu skóla og félagsheimilis í þorpinu La
Colonia og verður úti frá 26. júlí til 26. október.
AUS getur tilnefnt 3-5 þátttakendur.
Þátttökuskilyrði: einhver spænskukunnátta og
reynsla í þriðja heims málum.
Umsóknarfrestur: til 16. nóvember! Ef þú hefur
áhuga hafðu samband við skrifstofu AUS í síma
24617 eða komdu við hjá okkur á Mjölnisholti 14
(efstu hæð) milli kl. 13 og 16 og fáðu nánari
upplýsingar.
Frá Fjölbrauta-
skólanum við
Ármúla
Innritun fyrir vorönn 1988 er hafin.
Eftirtaldar námsbrautir eru við skólann:
Félagsfræðibraut (með sálarfræði eða fjöl-
miðlavali).
Hagfræðibraut.
Heilsugæslubraut.
Þjálfunarbraut.
íþróttabraut.
Náttúrufræðibraut.
Nýmálabraut.
Uppeldísbraut.
Viðskiptabraut.
Umsóknum skal fylgja afrit af prófskírteinum.
Skrifstofa skólans er opin frá kl. 8-16 virka daga
og veitir allar frekari upplýsingar
Sími 84066.
Skólameistari
ALLIR
f RÉTTA RÖÐ
Alllr f rétta röð.
Nýtt og fullkomið tölvustýrt símaborð tryggir snögga sím-
svörun og afgreiðslu eftir réttri röð. Þegar þú hringir í Hreyfil
og heyrir lagstúf, veistu að þú hefur náð sambandi við
skiptiborðið og færð afgreiðslu von bráðar.
\ UREVfíLL /
68 55 22
18 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 8. nóvember 1987