Þjóðviljinn - 28.02.1988, Blaðsíða 12

REYKJKJÍKURBORG |f|
Aeuctew Stödcci Ml *
Heimilshjálp
Starfsfólk óskast í heimilishjálp í heilsdagsstörf
og hlutastörf.
Hentugt fyrir húsmæður og skólafólk sem hefur
tíma aflögu.
Upplýsingar í síma 18800
REYKJMÍÍKURBORG
JleUlMri StöeUCl
Heimilishjálp
Starfsfólk óskast til starfa í hús Öryrkjabandalags
íslands í Hátúni.
Vinnutími 2-4 tímar eftir samkomulagi.
Upplýsingar í síma 18800
RE Y K JKSIÍ KURBORG |f |
JÍcuc&evi Stöeác’i I ^
Borgarbókasafn
Reykjavíkur
auglýsir lausar stöður bókasafnsfræðinga.
Starfskjör samkvæmt kjarasamningum.
Upplýsingar veittar á skrifstofu Borgarbóka-
safnsins í síma 27155.
Umsóknum ber að skila til Starfsmannahalds
Reykjavíkurborgar, Pósthússtræti 9, á sérstök-
um eyðublöðum sem þar fást, fyrir 15. mars.
r
N
Útboð
Norðurlandsvegur,
*// /y/ÆW Víðidalsv. vestari -
víðidalsv. eystri 1988
Vegagerð ríkisins óskar eftir tilboðum í ofangreint
verk. Lengd vegarkafla 6,5 km, magn 91.000 m3.
Verki skal lokið 15. október 1988.
Útboðsgögn verða afhent hjá Vegagerð ríkisins á
Sauðárkróki og í Reykjavík (aðalgjaldkera) frá og
með 29. febrúar nk. Skila skal tilboðum á sömu
stöðum fyrir kl. 14.00 þann 14. mars 1988.
V.
Vegamálastjóri
✓
PÓST- OG
SÍMAMÁLASTOFNUNIN
óskar að ráða starfsfólk í 50% starf.
Vinnutími frá kl. 16.00 eða kl 17.00.
Upplýsingar á skrifstofu Póststofunnar Ármúla
25 Reykjavík í síma 687010.
Jafnréttisráð
óskar að ráða fræðslufulltrúa í hálft starf. Starfið
felst í að ritstýra fréttabréfi ráðsins, sinna fræðslu
til félagasamtaka og almennings, auk annarra
verkefna. Kennaramenntun, félagsfræði- eða
fjölmiðlamenntun æskileg.
Umsóknir sendist Jafnréttisráði, Laugavegi 118d
(gengið inn frá Rauðarárstíg, fyrir 10. mars).
■
StVlHB
umanAis
b®tnl4 (
’ 3Gúum

Restaui-'Cirft
Sfevniíct.

Eitt af fiskiveitingahúsunum við Rue des Bouchers í Brussel. Ljósm.: ólg.
llt að borða
í Brussel
sjávarfang, ostrurog hráan skelfisk,
skötusel og risakrabba
Eins og fram kemur annars
staöar í blaöinu í dag átti blað-
amaöur Þjóðviljans leið til
Brússel fyrir skömmu. Á tveim
frjálsum kvöldstundum í borg-
inni var ekki annað betra að
gera en að fara og skoða hið
fagra markaðstorg í gömlu
miðborginni og leita sér síðan
að góðum matsölustað.
Gamla markaðstorgið í Brúss-
el er miðpunktur gömlu borgar-
innar og ráðhúsið með sínum
tignarlega gotneska klukkuturni
gnæfir yfir torginu. Bygging þessi
er frá 15. öld og var aðsetur vald-
hafa borgarinnar fyrr á öldum en
er nú safn. Klukkuturninn er 90
metra hár og á toppi hans trónir
Mikjáli erkiengill, þar sem hann
er að ráða niðurlögum hins illa
dreka.
Andspænis ráðhúsinu gnæfir
svo önnur gotnesk höll, sem
gengur undir nafninu Konungs-
húsið, þótt aldrei hafi nokkur
konungur búið þar. Upphaflega
var hús þetta reist á 13. öld, en
fékk á sig núverandi mynd
skömmu fyrir síðustu aldamót,
þegar það var endurbyggt sam-
kvæmt gömlum teikningum. í
Konungshúsinu er Borgarlista-
safn Brussel til húsa.
Aðrar merkar byggingar er
einnig að finna við torgið og eru
það einkum hús iðnaðargildanna
frá blómatíma Niðurlanda á 17.
öld, þar sem gullflúraðir bar-
okkgaflarnir fá að njóta sín. Við
torgið eru líka merkar krár þar
sem notalegt er að sitja við arin-
eld í febrúarhúminu og horfa á
upplýstar byggingarnar úti fyrir.
En brátt sagði hungrið til sín,
og þá er ekki langt að fara í
þrönga götu, Rue des Bouchers,
sem liggur á bak við konungshús-
ið. Þar standa fiskiveitingahúsin í
röðum og stilla út sínum girnilegu
sjávarávöxtum á götunni: kjaft-
stórir skötuselir, karfar, risa-
krabbar og heilagfiski eru þar og
skelfiskur hvers konar, ostrur,
kræklingur og aða, hörpufiskur
og kúfskel og hvað það nú heitir
allt saman. Það er lítið æfintýri að
ganga um þessa götu og virða
Ráðhúsiö í Brússel.
fyrir sér sjávarfánuna fram lagða
af því sama listfengi og við getum
séð á gömlum 17. aldar kyrralífs-
myndum flæmsku meistaranna
sem voru matelskustu málarar
allra tíma.
Þegar komið var að veitinga-
staðnum La Moule Provencale
varð ekki lengur við matarlystina
ráðið, enda voru þeir er gættu
sjávarfangsins duglegir að vísa
vegfarendum inn. Veitingahúsið
var hið vistlegasta og þar var
ákveðið að láta nú allt eftir mat-
arlystinni sem hugurinn kunni að
girnast.
Fiskisúpan var einföld en
bragðgóð, mátulega krydduð
með rauðum pipar og anísfræjum
og fleiri kryddjurtum. A eftir
kom réttur sem nefndist konung-
legir sjávarávextir. Þeir voru
sóttir í sýningarborðið utan dyra,
og brátt var borið fyrir mig fat
sem var að minnsta kosti hálfur
meter í þvermál og hlaðið sjávar-
fangi sem framreitt var af sönnu
listfengi: neðst í skálinni var
blöðruþang, og héngu dræsurnar
útaf börmum skálarinnar. Þar á
ofan var hrúga af kurluðum ís og í
ísinn var maturinn síðan lagður,
þar sem mest bar á hráum skel-
fiski, sem nýbúið var að opna.
Efst trónaði opin kúfskel með
vænum fiski í, og í kringum hana
voru eldrauðar krabbaklær fullar
af mjúku og bragðmiklu krabb-
akjöti. Humrar voru þarna
nokkrir, soðnir eins og krabbinn,
en heilir og óskornir með örmum
og klóm. Ostruskeljarnar voru
margar og var fiskurinn bæði
ferskur og ljúffengur þegar búið
var að kreista yfir hann sítrónurn-
ar sem prýddu þetta sjávardýra-
safn og gáfu því lit. Þá má ekki
gleyma kræklingnum og öðunni,
sem einnig var hrá, eða hörpu-
disknum og er þá flest upp talið.
Allur var skelfiskurinn sopinn
hrár úr skelinni með sítrónusafa
útá, en krabbaklærnar þurfti að
brjóta upp til þess að komast að
ljúffengu kjötinu og sama gilti
um humarinn. Með þessu var
drukkið þurrt Pinot-hvítvín. Ef
vildi mátti borða með þessu
brauð og sinnepssósu, en mér
þótti fiskurinn njóta sín best án
viðbits.
Það tekur minnst hálftíma að
snæða konunglega sjávarávaxta-
skál af þessari gerð, og hin sjón-
ræna fegurð réttarins er ekki lítill
hluti ánægjunnar, sem og aðgerð-
in sjálf að handfjatla fiskinn og
leggja til munns.
Rétturinn fer vel í maga, er
ekki þungur og laus við tormelta
fitu. Þegar kom að eftirréttinum
var beðið um pönnukökur að
hætti franska kómedíuleikhúss-
ins. Slíkar pönnukökur eru
bleyttar upp í appelsínusafa og
líkjör og hitaðar á pönnu. Inn í
þær var síðan látinn rjómaísbolti
og síðan var logandi koníaki hellt
yfir allt saman og allt gert fyrir
augum manns.
Kómedíupönnukökurnar
brögðuðust dável með kaffi og
koníaki á eftir, og þá var maður
orðinn góður fyrir svefninn.
Þetta var fokdýr máltíð á belgísk-
an mælikvarða, kostaði 2800
belgíska franka eða tæpar 3000
krónur. Það er hægt að borða
miklu ódýrara í Brussel, en þetta
gastrónómíska ævintýri var pen-
inganna virði.
-ólg.
12 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 28. febrúar 1988