Þjóðviljinn - 26.03.1988, Blaðsíða 7

Mynd - E.ÓI.
Nú er kórsöngur kannski ekki
þaö sem manni dettur fyrst í hug
þegar minnst er á rímur...
- Það er rétt, enda gefa hefð-
bundnar rímur yfirleitt ekki til-
efni til að dubba þær upp á þenn-
an hátt. Rímur eru ákaflega þjóð-
legur kveðskapur, og það gefur
manni tækifæri til að byggja tón-
listina að hluta til á þjóðlegum
nótum. Par á móti kemur efnið, í
Disneyrímum, ameríski draum-
urinn, sem gerði mér mögulegt
að taka aðrar fyrirmyndir inn í
tónlistina, til dæmis einhver áhrif
frá amerískum söngleikjum.
Þessi mótsögn í efni og formi gera
að verkum að Disneyrímurnar
gefa mikla möguleika leikrænt
séð, og ef menn hafa það sjónr-
æna með tónlistinni er hægt að
taka mið af til dæmis söng-
leikjum.
Hefur tónlistin verið lengi í
smíðum?
- Ég byrjaði ekki að semja
þetta fyrren um mánaðamót
nóvember-desember, og að
mestu leyti í janúar-febrúar og
það síðasta fyrir nokkrum
dögum. Við erum vön að vinna
svona. Kórinn starfar stutt og það
verða löng hlé í starfseminni þeg-
ar fólk þarf að iesa undir próf og
svo framvegis. Þar við bætist að
það er alltaf mikið af nýju fólki á
haustin, það tekur tíma að kom-
ast í gang, og það er ekki fyrr en á
vorönn að eitthvað fer að gerast.
Hvernig mynáirðu lýsa þessari
sýningu? Nú er ekki hœgt að kalla
hana óperu eða söngleik, en þetta
er ekki heldur hefðbundinn kór-
söngur.
- Ég veit ekki hvað er hægt að
kalla svona sýningu, ætli músík-
leikhús sé ekki besta orðið yfir
það. Söngstefin eru 15-20, en auk
þess er stór hluti rímnanna kveð-
inn eða lesinn. Halldór Björns-
son fer úr einu hlutverki í annað,
er til dæmis skáldið, Disney, eða
einhver utanaðkomandi aðili.
Mansöngurinn í byrjun er fluttur
á hefðbundinn hátt, tónlistin þró-
ast út frá honum, og þannig reyni
ég að gefa hverri rímu sinn sér-
staka svip, og jafnframt að vera
viss um að tónlistin falli ekki á
móti bragarhætti hverrar rímu.
Kórinn syngur mestan hluta
rímnanna án undirleiks, en þegar
þess er þörf leikur einn kórfélag-
anna undir á píanó. Þetta er 40
manna kór, og sjö kórfélagar
syngja einsöng, þar á meðal ein
söngkona sem hefur mjög sér-
staka rödd, hún er coloratur
sópran, sem sagt sópran sem er
hærri en þessi venjulegi sópran.
Annars eru þessar sjö einsöngs-
raddir allt frá bassa upp í colorat-
ur sópraninn.
- Þetta er fyrst og fremst hugs-
að sem skemmtiverk. Ég held að
Þórarinn sé líka að gera grín að
sjálfum sér í þessum rímum um
leið og hann hæðist að Disney.
Þórarinn flutti formála áður en
rímurnar voru kveðnar í sjón-
varpinu fyrir stuttu, og þá líkti
hann þeim við Dallas, þó með
þeim mun að rímurnar eru ortar
með mismunandi bragháttum á
meðan Dallas væri aðeins í ein-
um. Ég lít svo á að ég hafi verið að
búa til skemmtitónlist án þess að
vera með gamlar tuggur, rétt eins
og Þórarinn nýtir sér þjóðlegan
blæ rímnanna til að gæða verkið
húmor, Disney og ameríski
draumurinn verða svolítið sveitó
í þessu samhengi. Þetta er afþrey-
ing, en ég vil samt ekki segja að
þetta sé afþreyingartónlist. Mín
hugmynd var að skapa
skemmtiverk sem hefði metnað,
en hvort það hefur tekist, verða
aðrir að dæma um.
Disneyrímur eru fluttar í
Tjarnarbfói og eru fjórar sýning-
ar fyrirhugaðar í viðbót, á morg-
un, mánudag, þriðjudag og mið-
vikudag.
LG
„Margir lögðu í myndasmiðju metnað sinn,/ Disney hirti heiðurinn .“ (Fjórða ríma)
Laugardacur 25. mars 1988 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7