Þjóðviljinn - 23.04.1988, Qupperneq 10

MENNING
53®í5 Tilboð
óskast í eftirtaldar bifreiðar og tæki sem verða til sýnis þriðjudaginn 26. apríl 1988 kl. 13-16, í porti Pak við skrifstofu vora að Borgartúni
7, Reykjavík og víðar.
Tegundir Árg.
1 stk. Mercedes Bens 280 SEL 1985
1 stk. Mitsubishi Colt fólksbifr. 1983
1 stk. Daihatsu Charmant 1982
1 stk. Subaru 1800 station 4x4 1982
1 stk. Volkswagen Durby 1981
1 stk. Mazda 323 sendif.bifr. 1982
1 stk. Lada station 1984
1 stk. Volvo 244 1981
1 stk. Mitsubishi Pajero diesel 4x4 1985
2 stk. Nissan King Cab. bensín 4x4 1983
1 stk. Chevrolet pick-up diesel 4x4 1982
3 stk. Lada Sport 4x4 1983-85
1 stk. Toyota Hi-Lux m/húsi 4x4 1981
1 stk. Mitsubishi L300 sendif.bifr. 1982
1 stk. Toyota Hi Ace sendif.bifr. 1982
1 stk. Ford Econoline sendif.bifr. E.150 1979
1 stk. Citroen C35 sendif.bifr. 1984
1 stk. Volkswagen sendif.bifr. 1971
1 stk. Mazda E2200 diesel Panel Van 1984
1 stk. Volvo N 84 vörubifr. 10 farþ. 1971
1 stk. Mercedes Bens 4x4 vöruPifr. 1970
Til sýnis hjá Síldarverksmiðju ríkisins, Seyðisfirði 1 stk. U.S.A. 452 4x4 1979
Til sýnis hjá Vegagerð ríkisins, Ólafsvík 1 stk. Ford 3000 dráttarvél m/ámoksturstæki 1974
Til sýnis hjá Vegagerð ríkisins Patreksfirði 1 stk. Ford 3000 dráttarvél m/ámoksturstæki 1974
Til sýnis hjá Vegagerð ríkisins Grafan/ogi 1 stk. Volvo FB 86 vörubifr. pall- og sturtulaus 1973
1 stk. Hino 2M 802 vörubifr. sturtulaus 1982
1 stk. IHC 540 hjólaskófla 1977
1 stk. Zetor 6718 dráttarvél m/ámoksturstæki 1979
Tilboðin verða opnuð sama dag kl. 16.30 að viðstöddum bjóðend- um. Réttur er áskilinn til að hafna tilboðum sem ekki teljast viðun-
andi. I
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
Borgartúni 7, sími 26844

Sóknarfélagar
Aðalfundur Starfsmannafélagsins Sóknar verður
haldinn þriðjudaginn 26. apríl kl. 20.30 í fundarsal
félagsins að Skipholti 50a. 1) Fundarefni: Venju-
leg aðalfundarstörf. 2) Önnur mál. Munið að sýna
skírteini.
Stjórnin.
Frá
Fósturskóla íslands
Eins árs framhaldsnám fyrir fóstrur með starfs-
reynsiu verður starfrækt á vegum Fósturskóla
íslands skólaárið 1988-1989. Námið hefst í sept-
ember og lýkur í lok maí. Námið er einkum ætlað
fóstrum sem hyggja á stjórnunar- og umsjónar-
störf ádagvistarheimilum. í hlutanámsinserfalið
námsefni um skóladagheimili og börn með sér-
þarfir. Kennt er síðdegis. Umsóknir þurfa að hafa
borist skólanum fyrir 20. maí n.k.
Skólastjóri.
Maöurinn minn og faöir okkar
Guðgeir Magnússon
veröur jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 25. apríl
kl. 15.00.
Herdís Kolbrún Jónsdóttir og synir
KAUPMANNAHOFN
t
Umsjón: Litja Gunnarsdóttir
GLEÐILEGT SUMAR
Margir trúðu varla sínum eigin
eyrum er menntamálaráðherra
kunngerði í útvarpsfréttum ný-
verið, að ríkisstjórnin hefði
ákveðið að reisa handboltahöll
fyrir 300 miljónir er rúma ættu
8000 öskrandi áheyrendur. Til
þess að hægt verði að heyja
heimsmeistarakeppnina hér á
landi árið nítjánhundruðníutíu
og eitthvað, ef hún skyldi falla
okkur í skaut. Á sama tíma eru
samtök áhugamanna að safna
fyrir tónlistarhúsi upp á eigin
spýtur, íslenska óperan berst í
bökkum og Pólýfónkórinn að
leggja upp laupana vegna rekstr-
arerfiðleika. Ríkisstjórnin er
ekki að gauka litlum 300 miljón-
um að þessum stofnunum.
Skiptir handbolti þá þjóðina
meira máli en tónlistarmenning?
Ríkisstjórn Þorsteins Pálssonar
hefur með verkum sínum svarað
því játandi. Nú er ég alls ekki að
gera lítið úr fþróttum. Og ég er
ekki á móti því að byggja hand-
boltahöll. En mætti ekki líka
veita svona fúlgu til æðri menn-
ingar? Eða dettur nokkrum í hug
í alvöru að jafna bestu afrekum
íþróttamanna einnar þjóðar við
verk mestu snillinga hennar í
andanum? Leggja að jöfnu Lax-
ness og Jón Pál eða Picasso og
markakóng Real Madrid?
Þetta eru spurningar um gildi
og verðmæti. I hvað er mikilvæg-
ast að setja peningana? Reyndar
fylgir það sögunni í þessu hand-
boltaævintýri, að þótt húsið sé að
vísu dýrt verði áætlaður gróði af
notkun þess a.m.k. jafn kostnað-
inum. Við töpum alla vega ekki á
því. Og kannski græðum við. Ha,
ha! Pað verður nefnilega hægt að
nota handboltahöllina fyrir ráð-
stefnur og kaupstefnur sem
kynntu íslenska framleiðslu með-
al þjóða heims og færði „okkur“
heljarmikinn gjaldeyri. Þó ekki
mér og mínum líkum sem aldrei
hafa séð krónu af góðærisgróðan-
um. En þarna er líkasttil komin
skýringin á tregðu ríkisstjórnar-
innar að láta peninga í tónmenn-
ingarfyrirtæki sem eru á kúpunni.
f skammtíma viðskiptalegu tilliti
græðir enginn á músík. Og ekki
verður annað séð en ráðherra
menntamála standi í þeirri trú að
„auður“ sé fyrst og fremst fjár-
hagslegur ábati. Um þessar
grimmu staðreyndir íslensks
þjóðfélags ættu lesendur að
hugsa kvölds og morgna.
Þetta er annars meiri helvítis
kuldinn. Það stefnir jafnvel í
kaldasta apríl í Reykjavík á þess-
ari öld. Við erum sem sagt að lifa
sögulega tíma. Leiðari Moggans
sumardaginn fyrsta segir að lið-
inn vetur hafi verið „um flest
mildur, þrátt fyrir kuldatíð frá
áramótum“. Er þetta ekki mót-
sögn? Hvernig getur vetur verið
mildur þegar hann var lengst af
kaldur? Sannleikurinn er sá að
misserið frá fyrsta til síðasta
vetrardags var í Reykjavík meira
en hálfri gráðu kaldara en venju-
lega. Nóvember og desember
voru að vísu óvenju mildir en
kuldarnir eftir áramót hafa fyrir
löngu gert það forskot að engu.
Árið sem af er hefur verið mjög
kalt. Hitinn meira en tveim
gráðum undir meðallagi. Og enn
sér ekki fyrir endann á frostun-
um. Hvað þyrfti veturinn að vera
kaldur og langur til að Moggan-
um fyndist hann ekki lengur
„mildur"? Og hvernig skyldi
„harður“ vetur líta út á síðum
Morgunblaðsins? Ég vona kjós-
endanna vegna að leiðarar þessa
ágæta blaðs um hin aðskiljanleg-
ustu málefni séu yfirleitt í meira
samræmi við kaldan veruleikann
heldur en þessir mildilegu vetrar-
órar á fyrsta degi sumars. Ef ein-
hver lesandi skyldi nú spyrja
hvað í ósköpunum veðurfar komi
tónlist við, rálegg ég honum ein-
dregið að bera saman óperur
Verdis og Wagners. Veðurfarið
hefur skapað sögu mannkynsins.
Ég óska svo öllum gleðilegs
sumars, ekki verra en 1953 og
helst betra en 1939. Svona er ást
mín til þjóðarinnar takmarka-
laus. Mig grunar þó að sá sem á
hæstum situr tróninum ætli okkur
sumar jafn kalt og 1979. En það
verður afskaplega sólríkt. í júlí
SIGURÐUR ÞÓR
GUÐJÓNSSON
og ágúst sjást ekki ský á lofti en
næturfrost um allar sveitir á
hverri nóttu. Meðalhitinn 7 stig.
Og Morgunblaðið á ekki orð til
að lofa og vegsama þessa bless-
uðu blíðu og sumardýrð. Síðasta
sumar í Reykjavík var annars
árið 1960 þegar ég og forsætisráð-
herrann vorum að fá náttúruna,
en hinn ástsæli borgarstjóri var
enn vita náttúrulaus, þótt nú sé
hann víst orðinn bandbrjálaður
(dementia complex, typus hydro-
domuscephalus).
Já. Meira að segja veðrinu fer
aftur á okkar dögum. Og bráðum
fer það til andskotans sem enn
hefur ekki farið til andskotans.
Þá verur allt farið til andskotans.
Þess vegna er um að gera að kæt-
ast meðan kostur er. Enn um sinn
koma stöku gleðistundir í þessu
kalda og kúltúrlausa landi. Tón-
leikar sellóleikarans Misha Ma-
isky í Óperunni á laugardaginn
ásamt píanóleikaranum Steven
Hoogenberk voru til að mynda
dýrleg skemmtun. Maisky er
„fantastískur" spilari eins og
þekktum íslenskum sellista varð
að orði í tónleikahléi. Tækni hans
er frábær og tjáningin svo sterk
og persónuleg að manni verður
hálf hverft við. Sumir myndu
jafnvel segja að í sónötu Bachs
nr. 3 hafi leikur hans verið of sér-
stakur og tilfinningaríkur. Þá
tókst honum frábærlega að gæða
lífi arpeggione-sónötu Schuberts,
sem þó er alls ekki með betri
verkum hans. En það var í Sjosta-
kovitssónötunni og Pulcinella-
svítu Stravinskis að stórbrotin
snilld Misha Maisky reis hæst.
Hann hefur allt að því geigvæn-
legt næmi og innsæi og í leik hans
er umrótandi sköpunarkraftur
sem gerir allt nýtt og óvænt.
Hann vekur áheyrandann harka-
lega af móki vana og stöðnunar.
Slík snilld er sannarlega fátíð. Pí-
anóleikarinn Steven Hooken-
berk er einnig afbragðs listamað-
ur og leikur hans nákvæmur,
sterkur og blæbrigðaríkur.
Mig langar loks til að óska
Hjálmari H. Ragnarssyni til ham-
ingju með tónleika sína í Krists-
kirkju á sunnudaginn. En ég ætla
ekki að skrifa um þá. Ég hef eigin
orð tónskáldsins, sem einn kunn-
ingi minn sem þekkir báða segir
að sé reyndar snoðlíkur mér í
anda og skapgerð, fyrir því að ég
sé alls ekki að skrifa um músík í
pistlum mínum heldur eigin sál-
arkreppur. Ég vil því ekki skapr-
auna hinum forkláraða trúarlista-
manni á þessum „tillitslausu tím-
um“ sem hann kallar, með mín-
um sóðalega masókisma, rudda-
lega analsadisma og ég tala nú
ekki um minni viðbjóðslegu og
allsendis blygðunarlausu bestíal-
ísku úrólógísku kóprófílísku
nekrófílíu.
Sigurður Þór Guðjónsson
10 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN
Grískar verðlaunamyndir
Grísk kvikmyndavika í Regnboganum dagana
25. til 30. apríl
Ámánudaginn hefstgrísk
kvikmyndavika í Regnbogan-
um. Sýndar verða sex verð-
launakvikmyndir frá árunum
1981-1986.
Myndirnar eru af ýmsum toga,
en þrjár þeirra fjalla um ástina
hver á sinn hátt. Sú elsta þeirra er
gerð 1981, er eftir Giorgos Pano-
ussopoulos og heitir A foolish
love. Þar segir frá ástarævintýri
ungs manns og miðaldra konu,
sem eiga örstutt ástarævintýri
eina dagstund í Aþenu. Sudden
love (1984) eftir Yorgos Tseber-
opoulos segir frá ástarævintýri
bissnessmanns, sem snýr aftur til
Grikklands eftir áralanga útivist,
og rúmlega þrítugrar húsmóður
sem er orðin leið á manni sínum
og reglubundnu húsmóðurlíf-
erni. The price of love (Kostnað-
ur ástarinnar) (1984) gerist um
síðustu aldamót og segir frá bar-
áttu ungrar konu fyrir ást sinni;
hún fær ekki þann sem hún elskar
vegna peningahagsmuna fjöl-
skyldu hans.
Auk þess verða sýndar mynd-
irnar Rembetiko (1983) eftir
Costas Ferris þar sem segir frá
ævi frægrar rembetikosöngkonu
(1917-1955). Sú mynd hefur unn-
ið til hvorki meira né minna en 7
verðlauna, fékk meðal annars
silfurbjörninn á kvikmyndahátíð-
inni í Berlín 1984. A quiet death
(Hljóðlátur dauði) (1986), eftir
Frieda Liappa, er um nótt í lífi
rithöfundar sem neitar að skrifa,
hleypst á brott frá manni sínum
og geðlækni og reikar um borgina
með hugsanir sínar og drauma.
Loks verður sýnd myndin Happy
homecoming comrade (Gleði-
lega heimkomu félagi) (1986),
sem fjallar um íbúa þorpsins Bel-
oiannisz í Ungverjalandi, en þeir
eru pólitískir flóttamenn frá
Grikklandi og byggðu þorpið
árið 1950. 35 árum seinna geta
þeir snúið aftur til heimalandsins.
Sem fyrr sagði verða myndirn-
ar allar sýndar í Regnboganum
og verða tvær myndir sýndar á
dag 25.-30. aprfl.
LG