Þjóðviljinn - 15.05.1988, Qupperneq 4

„Kynskipling á köllun"
ítilefni greinar Hallgríms Helgasonar „Þetta er köllun“ sem birtist í
Þjóðviljanum sunnudaginn 8. maí
Hallærislegur kallar frá Nefi
kanalands í eigin ömurleika og
útdópuðum hroka frá stórborg-
inni. Háð hans sem siglir yfir haf-
ið heim á fornar slóðir, heim til
Reykþorpsins, núverandi Dav-
íðsborgar. Hann saknar þess svo
að Hallærislegi námsmaðurinn
pikkar karlrembu sína til þeirra
sem eru að fylla upp í viðtals-
bálka Sunnudagsblaðanna. - Ber
þau viðtöl ef til vill saman við
eymdartímaritin þar vestra, þar
sem rifjaðar eru upp spá-
dómsneprur frægra málara, fórn-
arlömb karlmálarans, nefnilega
konuna.
Kona dýrkaði mann sinn sem
goð og hún var og varð gyðja
pensla hans. Hann afskræmdi
störur hennar - og víkkaði kyn-
færi hennar handa öllum að sjá -
orðin, og ef þau fylla ekki ná-
kvæmlega upp í eina heilsíðu þá
má feitletra fyrirsögnina og enn
betur með heimatilbúinni
teikningu í hvaða apakattarstíl
sem er.
H-er frumlegur, H-kann að
skrifa. Halli var einu sinni svo
fyndinn og kímnigáfuríkur Helgi
eftir Helgi á Sunnudagssíðum
Þjóðviljans. Greiðslurnar komu
sér of vel til að hætta, gott er að
hafa fé í stórborg frjálslegu kapít-
alísku ríkjanna.
Stéttarsystur í vísitölubaslinu
fyrir Norðan allt sem dregur
Norður mega sín vart, - þær eru
aðeins uppfyllingaratriði þar til
spámaður lista sinna mætir með
speki sína, - fjársjóð heimsins
eftir að stunda íslenskan blaða-
lestur þar vestra í áraraðir. Bless-
hann fengi næði, taka á móti gest-
um hans með kaffi og tilheyrandi,
jafnvel ef vel gefin, vera einnig
umboðsmaðurhans. Svo háfleygt
myndi það færast inn í metnaðar-
sjóð menningarinnar að hún
myndi ei gleymast í nekt sinni á
léreftinu + dugnaði í bóli lista-
mannsins. Framtfðarörlög henn-
ar sem ekkja frægs manns borið á
borð sem um spákúluþræl væri að
ræða. Umheimurinn gleðst yfir
að fá margendurtekið að hún hafi
ei getað lifað vegna þess að hann
Goð listanna dó sfnu holdlega lífi
aðeins á tíræðisaldri. Svo hún
skaut sig. Hún unni ekki lífi sínu
frjáls eða síður í basli arfs hans,
undirgefin elti hann í eilífðina.
Endurborin ef til vill í nýtísku-
legri tæknihugsun sem kona með
menntun, kona sem hugar sjálf-
Sigþrúður Pálsdóttir (Sissú)
að sjá inn í hans drauma - brjóst,
2 skökk augu og víðáttuhyldýpis-
holu með nokkrum hárum allt í
kring. Frægð málarans er
ómetanleg, konur hans skráðar
með honum í gröfina, í lista-
söguna.
Hallæri lesið, Hallæri skrifað,
Hallærislegur listamaður þolir
ekki konur með líf, - konur sem
ofmetnast ekki af gáfum sínum,
sjávarþorpskonur sem mála. -
En landinn vill ættarsöguna með í
sýningarkynninguna, landinn
þarf ferilinn, þjóðin sýgur drátt-
inn um konur sem borða, lesa,
ala börn, borga víxla, vaska upp,
þvo þvott og síðan en ekki síst
fylla upp í skarðið með því að
mála. Sem Hallærislegur Hæðir á
að vera konulíf og stríð fært í
myndmál. Hó, hó þvílík fullnæg-
ing fyrir H.H., fær greitt með
kommaaurum til Norður Amer-
íku „Big Time Ameríku" sem
hefur að sjálfsögðu ekkert rými í
sínum dagblöðum fyrir svona
frumlega íslenskan „húmor“, al- ,
íslenska karlrembu. Veisla fyrir
menn í bláum jakkafötum.......
Dagblöðin svífa í flugvélum frá
Reykjavík eins og cocoa puffs á
morgunverðarborð Hallærislegs
Helgardálkahöfundar í „Nef jú
knóv“ ....Situr sveittur og telur
uð sé reisn hans og geta. Sérstak-
lega ef honum tekst að vinna sér
fyrir flugmiða aftur út frá baslinu
með smámynda-málverkasýn-
ingu í „Gallerí Pent og Seljan-
legt“ eður enn fínna hjá Nýliða-
herdeild myndlistar á íslandi.
Það yrði áframhaldandi Happa-
lán ofan á allar hinar Happahelg-
ar Hallærings í H-borg metnaða.
Pær konur sem þangað sóttu áður
frá Skerinu sína menntun teljast
vart hafa sigrast á lífi sína og mála
því enn svo ófrumlega um sína
reynslu. Kerlingalegt að lifa sem
kona aðeins málari með öðru
gagnauganu ef það nær svo langt
frá brjóstum hennar að vera við-
urkennt sem list með einföldu i-i,
og heilabú hennar syngur sviti,
sorg, strit og meira basl handa
fjölmiðlafólki að sítyggja á í
spurningaflóðinu um uppbótar-
kvótann, bróderingu sálar henn-
ar - stflfært undir orðinu „sigin
brjóst“, „margfráskilin“, endur-
hæft uppkjör handa menningu
landsins. - Skattaskýrsla og sýn-
ingar fylgjast að einu sinni á ári,
engu gleymt, allt tjáð með tilfinn-
ingukvenlegum sannleika, næm-
leika þjónustugyðjunnar fyrrver-
andi. - Sem áður hefði fengið
uppreisn æru sinnar fyrir það eitt
að „styðja" mann sinn, passa að
stætt, en ekki sem bergmál hugs-
ana eiginmannsins. Þá fer hún
sjálf að mála og hreinlega gleymir
kynveiklu sinni, - þar til fjölmiðl-
ar uppgötva frumleika hennar...
Hún getur svo til villt mönnum
sjónir með málverkum sínum,
þ.e.a.s. úti í hinum stóra heimi
halda Gallerí sem fá litskyggnur
af verkum hennar að hún sé
„Mister" en ekki „Mrs.“ eða
„Miss“. Sumsé á Skerið fær hún
bréf sín stíluð á Herra Listmálari,
þér málið svo og svo, yður er boð-
ið að taka þátt í sýningu hér í borg
o.s.frv. En í heimalandi sínu er
kynveran frekar „þekkt“ sem
dugleg „kona“ sem málar. Hall-
æri fyrir suma.
En kynverur hafa oft þann
góða eiginleika sameiginlegan
með geldingum að geta slappað
af með vit sitt, verið eðlilega til án
þess að detta í það með „jafn“ vel
gefnum stéttarbræðrum í lista +
menningarsúpunni.
Lengi lifi mál + prentfrelsið,
með aðdáunarkveðjum til dálka-
höfundar um „köllun kvenna“ frá
kvenkyns myndlistarmanni, kóf-
sveittri í listinni að sýna líf sitt í
myndum og máii.
SiS. 9. maí 1988
4 SÍÐA - ÞJÖÐVILJINN Sunnudagur 15. maí 1988
Gyðingur ávarpar
stríðsmenn síonista
1988
eftir Erich Fried
Hvaö vakir fyrir ykkur?
Er ykkur sjálfrátt að ganga lengra
en þeir sem fyrir mannsaldri
tröðkuðuáykkur
í ykkar eigin blóði
íykkareiginsaur?
Viljið þið nú beita við aðra
sömu gömlu pyntingunum
blóði drifnum
saurugum brögðum
með ruddalegri nautn
pyndaranna
semfeðurokkar
máttu þola?
Viljið þið virkilega
verða ný Gestapó
nýr Ríkisher
ný SA og SS
og gera Palestínumenn
að nýjum gyðingum?
Enég
sem fyrir fimmtíu árum
var sjálfur gyðingabarn
og píndur
af pyndurum ykkar
vil þá líka verða nýr gyðingur
ásamt þeim nýju gyðingum
sem þiðgerið
úr Palestínumönnum.
Og ég skal hjálpa til að leiða þá aftur
semfrjálsamenn
heim í land þeirra Palestínu
sem þið hafið rekið þá frá
eða kveljið þá í
þið lærisveinar hakakrossins
þið aular og umskiptingar
mannkynssögunnar
sem látið stjörnu Davíðs
áfánumykkar
breytastæ hraðar
íhiðbölvaðatákn
meðfjórumörmum
semþiðviljiðekkisjá
þótt þið gangið götu þess.
Árni Björnsson sneri