Þjóðviljinn - 23.06.1989, Page 23

Vannýttir
hæfileikar
Robert Palmer, góður en neistalítill.
Robert Palmer er nafn sem
hefur blaktað í rokkheimum svo
langt sem stutt tónlistarminni
mitt nær. Fyrsta sólóplatan hans
kom út 1974. En á árunum þar í
kring var tónlistarsmekkur minn
svo einfaldur, að jafnvel Sævar
Karl hlýtur að hneigja sig í
auðmýkt.
Rokkarinn lífsreyndi sendi
fyrir nokkru frá sér plötuna „He-
avy Nova“. t>að má margt gott
segja um þessa plötu en þar sem
ég er í skapi til að nöldra, ætla ég
að byrja á neikvæðu hliðum
hennar.
Þegar Palmer er verstur, er
hann eins og fagmannlega
ofdekraður millistéttarstrákur.
Allt er vel gert. Allir hjálpar-
kokkar skila sínu sæmilega vel
elduðu. En á sama tíma er Palm-
er jafn skemmtilegur og dyggir
þjónar verðbréfamarkaðarins á
fylliríi. Þetta smáborgarapartý
nær hámarki sínu í algerlega óþo-
landi jóðli Palmers í „Change his
ways“, sem er glimskrattatónlist
af verstu tegund, þegar tillit er
tekið til meltingarfæranna og
heilbrigðs lífernis yfirleitt.
En þar sem nöldur af öllum
fáanlegum sortum er ekki í tísku
hjá þeim sem ætla að erfa landið,
ætla ég að koma mér að jákvæðu
hliðum plötunnar.
Það sem er vel gert á Heavy
Nova slær jafnvel út svæsnustu
drauma okkar meðalmennanna,
þannig að hyggilega íhaldsblátt
hálsbindið herðist þægilega um
hálsinn. Ég meina, hver kærir sig
um söngleik í þremur þáttum frá
bflasala sem sérhæfir sig í endur-
sölum 14 ára gamalla Skoda?
Palmer er semsagt jafn samvisku-
samur og jólasveinn á tímakaupi,
ekkert allt of ánægður með af-
komu sína þrátt fyrir allt.
Þetta þrugl mitt ber þó ekki að
taka þannig að ekkert bitastætt sé
á þessari plötu. Innan um eru lög
sem hefja sig yfir árshátíð ungra
sjálfstæðismanna. „It happen to
you“ og „She Makes my Day“
eru lög sem ná því að vera meira
en gjaldfallinn víxill. En ekki
verður hjá því komist að hugleiða
hvað iðjuleysið getur spillt ágæt-
um hæfileikum.
Palmer getur sungið vel og á
köflum samið góð lög. En hjart-
sláttur hans er ekki í takt við eðli-
leikann. Ef ég væri sálfræðingur
hans, leggði ég til hálft ár í Hamp-
iðjunni og nokkur ár á vel þekkt-
um lúsarlaunum yfirflugstjóra
hjá holdi klæddu einkaframtak-
inu. Palmer ætti í alvöru að reyna
að komast af án kavíars og kam-
pavíns, í einn dag að minnsta
kosti.
Hátækniiðnaður gleymskunn-
ar, diskótekin, ættu að geta fagn-
að mörgu á Heavy Nova, en þeim
sem er annt um nýtingu hæfileika
komast varla hjá því að tárast.
Hvað um það, hver hefur sín
hlutabréf að draga og með þolin-
mæði má finna perlur í stíu svín-
anna.
- hmp
Hringur aftur á ferð
Ringo Starr tilkynnti nýlega að
hann hyggði á hljómleikaferð í
fyrsta skipti síðan The Beatles
hættu slíkum ferðum 1966.
Gamla takttröllið hefur nýlega
hætt notkun heimsins vímugjafa
og ánetjast Pepsí í staðinn. En
það er einmitt þetta sæta svala-
drykkjarfyrirtæki sem skoraði
Hringinn á svið og borgar brús-
ann.
Þegar lávarðar rokkheima rísa
úr þægilega innréttuðum gröfum
sínum fylgir þeim þjónustulið við
hæfi. Þannig er einnig með
Hringinn. Hljómsveitin sem
kemur til með að spila á þeim 30
tónleikum sem fyrirhugaðir eru í
Kanada og Bandaríkjunum, frá
júlí fram í september, er öll með
meiraprófið. Joe Walsh fyrrum
gítarleikari Eagles sér um gítar-
plokkið, Dr. John spilar á hljóm-
borð, á trommur spilar Levon
Helm og á bassa Rick Danko,
báðir fyrrum meðlimir The
Band. Saxafónninn verður blás-
inn af Clarence Clemmons og
annar gítarleikari verður Nils
Lofgrin, sem áður störfuðu með
Brúsa Springstein og Billy Prest-
on spilar á hljómborð og Jim
Keltner á trommur.
Hringur og hljómsveit hans
munu meðal annars troða upp
með Who og Rolling Stones á
ferð sinni í sumar. En engar áætl-
anir eru um samvinnu við aðra
núlifandi bítla.
Það hlýtur að teljast viðburður
þegar Ringo fer á stúfana með
þessum hætti. Því hann er eini
bítillinn sem ekki hefur stofnað
hljómsveit eftir að The Beatles'
hættu 1970. Hann hefur þó náð ;
að gera nokkur lög vinsæl og var
fyrsti bítillinn til að koma lagi á 1
topp tíu lista eftir að hljómsveitin j
leið undir lok.
Á blaðamannafundi þar sem i
Ringo skýrði frá hljómleikaferð-
inni, sagði hann vel koma til
greina að halda henni áfram ef
þeir 30 tónleikar sem ákveðnir
hefðu verið, gengu vel. Hann lof-
aði einnig að taka lög eins og
„Yellow Submarine“, „Back of
Boogaloo“ og „I wanna be your
man“. Það fylgir líka sögunni að
Hringur hafi verið í sínu besta
skapi þegar hann kynnti blaða-
mönnum ákvörðun sína og tekið
armbeygjur og sýnt aðrar hetju-
dáðir fyrir blaðamenn, eins og
hann gerði gjarnan á blómatím-
um bítlanna. Og það er vissulega
gott að vita að kallinn er hress.
-hmp/reuter
D/íGURMÁL
Hringur og Barbara í Atlavfk.
HEIMIR
PÉTURSSON
Föstudagur 23. júnf 1989 NYTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 23