Þjóðviljinn - 20.10.1989, Qupperneq 2

Ég er meö samgöngum, sagöi Ásgeir Hannes.
Meö samgöngum? hváði ég.
Já. Ég er aö leggja fram frumvarp um að bæta vegina á íslandi.
Fyrst á að tvöfalda veginn til Keflavíkur til að menn viti betur hvort þeir
eru að fara þangað eða koma þaðan. Svo á að halda áfram í kringum
landið. Guð var ekki nógu góður við íslendinga, hann setti upp fullt af
fjöllum og múlum og risti langa firði inn í landið svo að rnaður er
óratíma að keyra um það á bíl. Nú gerum við beina vegi íslands,
gröfum okkur í gegn um fjöllin og undir firðina.
Eitthvað mundi þaö kosta, sagði ég.
Enga íhaldssemi Skaði. Auðvitað borgar Kaninn þetta. Til hvers
heldurðu hann sé?
Af hverju heldurðu að Kaninn vilji borga þessa vegi? spurði ég.
Af hverju ekki? sagði Ásgeir Hannes. Þetta er skítur á priki og pínöts
fyrir hann og gráupplagt fyrir okkur. Við leysum öll okkar mál á einu
bretti.
Jæja, sagði ég.
Ekkert andskotans jæja með það. í fyrsta lagi fáum við þennan
hagvöxt sem alla vantar. Ekki getum við kreist hann út úr sjónum og
enginn veit hvað kemur út úr stóriðjunni. (öðru lagi bætum við ekki á
okkur erlendum skuldum fyrst Kaninn borgar. I þriðja lagi verður nóg
vinna og byggðastefna, því út um allt eru þessir andskotans múlar og
firðir. í fjóröa lagi leysi ég með þessu tilfinningakreppu þjóðarinnar.
Tilfinningakreppu? undraðist ég.
Já, Skaði, sagði Ásgeir Hannes Eiríksson alþingismaður. Ég fæ
þjóð minni eitthvað til að hlakka til, eitthvert markmið að keppa að,
eitthvað til að lifa fyrir. Allir (slendingar eiga bíl og það sem meira er:
þeir elska bílinn sinn heitar en nokkuð annað. Og þegar ég hef grafið
gegnum hálsa og múla og undir firði þá hefi ég líka boðið í sálræna
brúðkaupsferð, unaðslega hveitibrauðsdaga hins íslenska manns og
bílsins hans, þar sem þeir bruna saman hringveginn á tæpum degi
eða svo.
2 SlÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 20. október 1989
Ég var á dögunum að pæla í Þorláks sögu helga, sem kaþólikkar
gáfu út handa páfanum, og mér fannst það skemmtileg bók þótt
enginn væri í henni bardaginn. Það er nú fyrst þetta, hve snemma
íslendingar urðu það sem þeir eru - það er að segja happdrættisfólk.
Þeir hétu strax á tólftu öld á sælan Þorlák og lögðu tölvert undir og
fengu sinn vinning: hestar þeirra bröltu upp úr pyttum, skip þeirra
komu aftur aö landi ef þau hrakti frá og svo framvegis.
En svo var annað. Þorlákur karlinn var mikill dýrindismaður (hann
tryggði það til dæmis að öl ekki spilltist og því er eðlilegt aö karlinn sé
opinberlega viðurkenndur af Vatíkaninu um það leyti sem íslendingar
viðurkenna bjórinn aftur og hefur svo hver nokkuð að iðja). Já, hvað ég
vildi sagt hafa: Þorlákur var mikill dýrðarmaður. Hann var ekkert að
gera sér rellu út af veðri og öðru slíku sem Drottinn sendir okkur og
enginn getur breytt. Og hann hlakkaði ekki til neins (enda ekki von,
hann var aldrei við konu kenndur, karlgreyið). Hann kveið heldur
öngum dögum - nema þeim sem Alþingi starfaði!
Mikið hefur Þorlákur verið langt á undan sínum tíma og um leið alveg
að mínu skapi. Ég segi það líka satt: ég kvíði alltaf fyrir Alþingi. Af því
að mér finnst, eins og sælum Þorláki að „margur maður verður þar
villur vega um sín málaferli". Ég vil hafa reisn og stíl og snið á hlutunum
á Alþingi, en svo fer það allt í kjafthátt og rugl. Hvernig haldið þið til
dæmis að það sé að hafa hann Ásgeir Hannes Eiríksson á Alþingi,
einhvern svona týpískan pylsusala, sem hefur villst þarna inn sem
annar eða þriðji varamaður Alberts löngu eftir dúk og disk? Enda sagði
ég það líka við Ásgeir Hannes þegar ég hitti hann um daginn: Hvað
meinar þú að vera að flækjast inn á Alþingi, gerpið þitt.
Þetta er guðs vilji, Skaði minn, sagði Ásgeir Hannes.
Já, svo mikið er víst að ekki verður vilja kjósendanna um kennt,
sagði ég.
Það kemur á daginn, sagði Asgeir Hannes. Ég ætla að heilla þá upp
úr skónum á þinginu.
Hvernig ætlarðu aö fara að því? spurði ég.
RÓSA-
GARÐINUM
LÉTT VERK OG
LÖÐURMANNLEGT
Síðan megi halda áfram ferð-
inni umhverfis landið og bendir
Ásgeir Hannes á að velja megi
skemmstu leið milli byggða eftir
föngum með því að gera göng í
gegnum fjöll og múla, jafnt sem
undir langa firði.
DV
HVORT MUN ÞAÐ
DEYJA SEM ALDREI
LIFÐI?
Æ meiru er „lekið“ til blaða og
ljósvakamiðla í þeirri von að
koma höggi á andstæðinginn...
Ærudauði einstaklinga verður æ
algengari.
Alþýöublaðiö
ALLTAF ER
HANN BESTUR
RAUÐI BÆRINN!
Ætli Austfirðingar að gera sér
dagamun og fá sér írskt kaffi úr
þar til gerðum 25 cl. glösum,
framleiddum af Amaro, þá er rétt
að kaupa þau glös hjá Kaupfé-
laginu Fram í Neskaupstað en þar
kosta þau 130 krónur og það er
langlægsta verð á slíkum glösum
hérlendis.
Austurland
VIÐ ERUM
SVO SVEITÓ
Yfirleitt les maður og heyrir
um ódæðisverk lögreglumanna
erlendis. Við erum sjaldan vön
því að lögreglan hér á landi gangi
um í æðiskasti og myrði menn eða
flugur samkvæmt skipun stjórn-
valda.
Morgunblaöiö
FUNDINN
FLUGNAHÖFÐINGI
Fyrir hönd allra fiskuflugna
heims leyfi ég mér að mótmæla
þessu siðleysi og harðræði lög-
reglunnar harðlega. Jafnframt
skora ég á allar þjóðir heims að
setja ákvæði í stjórnarskrár landa
sinna sem kveða á um frjálsa yfir-
ferð flugna, köngulóa, járnsmiða
og annarra svipaðra skordýra um
hin svokölluðu fráteknu svæði.
þ.e. íbúðir og annað „húsnæði“
okkar mannanna.
Morgunblaöiö
AGIVERÐUR
AÐ VERA
Ein lífsreglan (sem afhent var
parinu á brúðkaupsdaginn) var
þessi: Aldrei skal hann úr augsýn
konu sinnar nema í auðgunar-
skyni, til vinnu, til kaupa á lottó-
miðum eða happaþrennum, nálg-
un launa eða barnabóta, eða til
gjafakaupa fyrir sína heittelsk-
uðu.
Morgunblaöið
MAMMA GEYMIR
GULLIN ÞÍN
Verkefni Sjálfstæðisflokksins
er að telja kjark í þjóðina.
Davíð Oddsson