Þjóðviljinn - 01.02.1991, Page 16

Kæru lesendur
Hænsnaprikið hefur áður birt
efni úr blaði krakka í 7. bekk x og
y á Seyðisfirði. Blaðið heitir
JÖRÐIN - blað um umhverfismál
- og er afrakstur af þriggja vikna
þemavinnu krakkanna. Þau skoð-
uðu sitt nánasta umhverfi og kom-
ust að raun um að ekki er allt sem
skyldi í gamla fallega bænum
þeirra undir Ijöllunum. Samskipti
manna og náttúru eru mjög úr lagi
gengin á Seyðisfirði eins og svo
víða annars staðar. Fjaran og
sjórinn eru full af rusli. Fólk kaupir
flestan varning ( einnota umbúð-
um. Verslanir hafa lítið af um-
hverfisvænum vörum á boðstól-
um, og það er lítið um slíkan varn-
ing spurt. Og augu krakkanna
beindust mjög að bílnum.
Bíllinn er ekki bara flotta trylli-
tækið úr sjónvarpsauglýsingun-
um. Hann er farartæki, sem er
notað í tíma og ótíma. Farartæki
með púströr, sem spúir mengun-
inni út í andrúmsloftið.
Niðurstöður krakkanna á
Seyðisfirði eru kannski ekki mjög
uppörvandi. En framtak þeirra og
kennara þeirra að gera þessa at-
hugun á ástandinu er aðdáunar-
vert. Vonandi halda þau vöku
sinni, þegar þau eru sjálf orðin
fullorðin. Vonandi gera fleiri skóla-
krakka svipaðar athuganir á sínu
nánasta umhverfi. Vonandi dettur
þeim gott ráð í hug. Það er svo
mikilvægt að við mennirnir lærum
aftur að umgangast náttúruna af
virðingu og skilningi á því, sem
hún þolir.
Hænsnaprikið þakkar enn fyrir
sögur, ábendingar og Ijóð krakk-
anna á Seyðisfirði.
Kveðja

Sönn saga um mengun
Þessi saga er um mengun. Mengun er alveg ógeðslega óholl að fá upp í
sig-
Eg skal segja ykkur eina sögu. Hún er um hund sem hljóp á eftir bíl og bíll-
inn stansaði og hundurinn hljóp á bílinn og púströrið fór upp í munninn á
hundinum. Hundurinn fékk mengunina upp í munninn og hann dó. Það var
ekki gott. Því að þegar maður fær mengunina upp í munn þá verður maður
veikur. En hundurinn hann fékk svo mikið upp í munninn að hann bara dó.
Mér þótti svo vænt um hann.
Þórey Indriðadóttir 7.x
Seyðisfirði
Vegir
Hvert liggur þessi vegur
sem þið leggið handa vélum
út um allan fjörð
og dregur svart strik
á eftir sér?
Á milli þín og mín er vegur.
í tindrandi mjöll er vegur.
í sólskini er vegur.
Síðan framleiða mennirnir
fleiri bíla
fyrir vegina
og fleiri vegi fyrir bílana.
Reynir Logi Hallsson 7.x
Seyðisfirði
Mengun
- ábending
Við skiljum bílana eftir í gangi
þegar við förum í búðir, notum úða-
brúsa, eyðum gróðri og hendum rusli
útum allt eins og t.d. sælgætisbréf-
um, svalafernum o.fl.
Erla Rut Magnúsdóttir 7.y
Seyðisfirði
Símasambandið
- Eyja-
- Ert þetta þú Oli minn?
- Já. Skilur þú færeysku?
- Neei. Því miður get ég nú ekki
sagt það. Af hverju spyrðu?
- Ég fór með bekknum mínum að
sjá leikrit í Norræna húsinu. Það var
á færeysku.
- Og skildir þú eitthvað?
- Já. Trúðurinn talaði íslensku.
Og hrafninn líka.
- Nú, var bæði leikið á íslensku
og færeysku? En hvað það var snið-
ugt.
- Já. Veistu hvað kraddarin þýðir?
- Nei. Hvað þýðir það?
- Nurlari. Nurlarinn stal stakknum
af Gumpu og Gnísu. Þær voru sko
tröllkonur. Og þegar Gumpa var í
stakknum, þá var vetur. En þegar
Gnísa var í honum þá var sumar.
- Og kom þá hvorki sumar né vet-
ur, þegar nurlarinn var búinn að stela
stakknum?
- Nei. En þá báðu þær trúðinn um
að fara að leita að honum. Þær
bjuggu til töfradrykki upp úr galdra-
bók, og trúðurinn átti að hella 7 drop-
um á kraddarann. En fyrst lenti trúð-
urinn í alis konar hættum. Og kradd-
arinn náði honum og batt hann fastan
við hellisvegginn og ætlaði að láta
hjartað í honum verða að steini. En
trúðurinn plataði kraddarann og gat
skvett á hann töfradrykknum og þá
dó hann. Og trúðurinn náði stakkn-
um.
- Svo þetta endaði sem sagt allt
vel.
- Já., Og trö|lkonurnar urðu glað-
ar, þegar þær fengu aftur stakkinn
sinn.
- Þetta var merkileg saga. Hef-
urðu velt því fyrir þér, hvað myndi
gerast ef veðrastakkurinn hyrfi í
alvöru og það væri ekkert veður?
- Já. Þá mundi ekkert geta vaxið.
Engin blóm. Ekki grasið heldur. Það
verður að koma vor.
- En heldurðu að það verði líka að
koma vetur?
- Nei. Jú. Ég veit það ekki. Af
hverju verður að koma vetur?
- Náttúran þarf að hvíla sig. Alveg
eins og mennirnir sem þurfa að sofa.
Náttúran sefur á veturna til að geta
vaknað aftur hress á vorin.
- Verður líka að vera svona mikil
rigning?
- Já, righingin er mjög mikilvæg.
Án rigningarinnar skrælnar allt og
deyr. En þeir hafa nú nóg af rigningu
í Færeyjum. Ég hef einu sinni komið
þangað og ég held að það hafi komið
rigningarskvetta hvern einasta dag.
- Hefurðu komið til Færeyja? Og
skilur samt ekki færeysku?
- Það eru nú fáir sem læra fær-
eysku á einni viku. Ég fór bara viku-
ferð með ferju sem hét Smyrili: Hún
gekk á milli Seyðisljarðar og Þórs-
hafnar.
- Fannst þér gaman?
- Já. Æðislega gaman. Og líka
fallegt. Færeyjar minna svolítiö á
Austfirðina.
- Eyja. A ég að kenna þér galdra-
þulu á færeysku? Hún var í leikritinu.
- Já. Láttu mig heyra.
Tumanna, tumanna,
hurlumhey.
Rumanna, rumanna,
reiggi um rey.
Kom og hjálp í hesi neyð.
16 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 1. febrúar 1991