Þjóðviljinn - 17.05.1991, Blaðsíða 18

Skáld á nýjum skóm
Krístján Hreinsson heitir
skáld í Reykjavík. Hann á að baki
fimm ljóðabækur, eitt leikrít og
nýlega kom út geisladiskur með
ljóðum og textum Kristjáns sem
hann syngur við eigin tónlist.
Skáld á nýjum skóm heitir afurð-
in og Geimsteinn gefur út. Gaml-
ir félagar, Tryggvi Hubner, Pálmi
Gunnarsson og fleirí, sjá um und-
irleik. Krístján gaf sér tíma frá
amstrí húsmóðurhiutverksins til
að spjalla við Nýtt Helgarblað.
- Fyrsta orðið í fyrstu bókinni
var ekkert. Það fannst mér verðug
byrjun. Þá hafði ég tekið mér naíhið
Kristján Hreinsmögur. Mér fannst
það sjálfsagt að mér yrði tekið sem
ástmegi þjóðarinnar. Kristján glottir
og heldur áfram: Ég hef alltaf átt
gítar. Ætli ég hafi verið meira en
átta ára þegar ég eignaðist fyrsta
gítarinn. Maður hefur alltaf verið að
dútla við að semja. Ég á svona um
300 lög með textum, þannig að það
er af nógu að taka. Nýi diskurinn er
samtíningur og sitthvað af því sem
ég hef verið að gera, einskonar
sneiðmynd af þeim rúmlega fimmt-
án árum sem ég hef verið að þessu.
Þetta er bara fyrsta platan. Ég ætla
ekki að láta staðar numið. Ef þessi
gengur illa á ég alltaf kost á að láta
plötu númer tvö takast betur. Ef
maður setur sér ekki bjartsýnisleg
markmið þá er bara svartnætti.
- Þú komst einhvað við sögu
hjá hljómsveitinni Friðryk, ekki
satt?
- Jú, ég gaf þeim nafnið og
samdi flesta textana til að byija
með. Það kom út ein plata með
hljómsveitinni og mér fannst skritið
hvað hún gekk ilia þrátt fyrir ffam-
úrskarandi hljóðfæraleik og gítar-
sólóa. Auðvitað voru lögin og text-
amir ekki gallalausir fremur en á
minni plötu, enda er það guðdómleg
heimska að ætla sér það hlutskipti í
lífinu að vera fullkominn. Ofull-
komleikann má alltaf bæta.
- Eg spyr skáldið um Ijóða-
gerð hans.
- Það er ekki í tísku að yrkja
rimuð Ijóð núna, segir Kristján en
flest Ijóð hans eru rímuð, en þó er
stór hópur fólks sem vill hafa ljóð
rímuð. Mér hefur ofl verið legið á
hálsi að hafa ljóðin mín rímuð, eða
njörvuð eins og fólk segir. Menn
vilja meina að ég fái hugann ekki til
að lyftast á vit skáldagyðjunnar. Ég
tel að þessu sé öðmvísi farið. Þetta
er ekki svona einfalt. Það er ekki
hægt að segja að órímað ljóð sé
meira Ijóð en rímað ljóð og ég er
ekki heldur að segja að rímað ljóð
sé meira ljóð en órímað ljóð. Ég
bara veit að það að yrkja rímað,
með stuðlum og höfuðstöfum, allt
bókstaflega heflað og þjappað niður
í formið, það gefur gjörsamlega
mér í geijun í marga mánuði. Það er
mikill munur á ljóði og texta að
mínu mati. Á disknum er megnið
ljóð, en auk þess em nokkrir textar.
Éjóð em alltaf að kalla fram nýjar
og nýjar myndir, en textar gefa bara
eina mynd. Góður texti á ekki að fá
þig til að hugsa, sjáðu bara dú dú
dú, da da da!
- Þú titlar þig skáld.
- Já,allt sem ég hef tekið mér
fyrir hendur í gegnum tíðina hefur
þjappað sér í þennan pakka, þennan
límmiða, sem í dag heitir skáld. I
fyrstu fannst mér ég vera í yfirstét,
en í seinni tíð hef ég lært að líta á
mig sem ósköp venjulegan mann.
Ég er mjög einfaldur maður sem
hefúr komið sér í hlutverk skáldsins
með því að starfa og öðlat sífellt ný
viðhorf í lífinu. Að vera skáld er
eins og vera húsgagnabóistrari og
gerviaugnsali, það er starf sem þú
leggur þig fram í.
- Hvað er á prjónunum,
Kristján?
- Ég er strax farinn að velja lög
á næstu plötu. Sú plata verður eitt-
hvað hrárri en þessi. Ég ætla mér ör-
skamman tíma til að taka hana upp.
I sumarlok má búast við nýrri ljóða-
bók ffá mér, og skáldsaga sem ég
hef verið að skrifa síðan 1980 verð-
ur vonandi jólabókin í ár. Skáldsag-
an heitir Islendingasaga og er á yfir-
borðinu absúrd, húmorísk lýsing á
sögu tveggja manna ffá vöggu til
grafar. Ef kíkt er undir teppið má sjá
að þessir menn hafa fengið hlut-
skipti sem kemur lesendum spánskt
fyrir sjónir. Ég ætla mér líka að
kynna nýja diskinn með tónleikum
bráðlega.
Á meðan þjóðin bíður spennt
eftir næstu affekum Kristjáns mæli
ég með Skáldi á nýjum skóm. Disk-
urinn fæst í öllum plötubúðum. Út-
komin verk Kristjáns Hreinssonar:
- Málverk (Ljóð 1974)
- Og (Ljóð 1975)
- Friðryk (Ljóð 1976)
-Andandi (Ljóð 1981)
- Svinastían (Leikrit 1986)
- Vogrek (Ljóð 1990)
- Skáld á nýjum skóm (Diskur
og snœlda 1991)
Skáldiö með gítarinn og soninn sjö mánaða. Pétur. Mynd: Kristinn.
óendanlega möguleika. Það er alltaf
hægt að skipta út orðum, og í okkar
merkilega tungumáli verða til ný-
yrði daglega svo óendanlegir mögu-
leikar blasa alls staðar við í því að
yrkja rímað.
- Hverjar eru uppsprettur
Ijóðanna?
- Ég er voðalegur sófaheim-
spekingur í mér. Ég les mikið, kynni
mér breitt svið tilverunnar. Ég hef
verið að lesa kjameðlisffæði og
heimspeki frá Plataó og Aristóteles
til dagsins í dag. Ég hef velt þessu
mikið fyrir mér. Svo les ég ógrynn-
in öll af ljóðabókum, en uppsprettan
er samt aðallega lífið og tilveran.
Það er margþætt samspil í huganum
sem maður nær niður á blað.
- Þú yrkir oft um útigangslíf
ýmiskonar og sukk. Ertu ná-
tengdur þessum efniviði?
- Ég hef verið það. I dag drekk
ég ekki og eina dópið er kafíi og
nikótín. Það er samt tilviljun að á
disknum skuli vera svona mikið
sungið um þetta efni. Þama er
minnst á alkahólisma, fyllerí sem
enda á Kleppi, skuggahliðamar í
Portinu, einsemd gamalla drykkju-
hjóna. Þetta eru allt hlutir sem ég
hef upplifað sjálfúr. Það er þó ekki
þar með sagt að ég sé að koma
minni upplifun akkúrat niður á blað.
Ég vinn úr upplifuninni og úr verð-
ur skáldskapur.
Með krónu
á tímann
Áfram heldur skáldið:
- Ef ég myndi reikna mér tíma-
kaup fyrir að yrkja, yrði það varla
meira en króna á tímann. Ljóða-
bækumar mínar hafa gengið í 500
til 1500 eintökum, en ég sel þær svo
hægt að gróðinn verður aldrei mik-
ill. Ég yrki fyrir fólk, en ekki fyrir
skrifborðið. Ég skammast mín
aldrci fyrir að reyna að vera fynd-
inn. Mér finnst best að fjalla um al-
varlega hluti á kaldhæðinn hátt og
nota gálgahúmorinn óspart. Góð
ljóð geta alveg orðið til á auyga-
bragði, en flest liggja þó ljóðin hjá
Blús, cfljass, popp og pönk
Púlsinn heldur áfram að hlúa
að lifandi tónlist á komandi dög-
um. í kvöld, föstudagskvöld,
halda KK- Band og djasskombóið
Sálarháski blús- og djassfagnað.
Hljómsveitirnar fá ýmsa góða
gesti í heimsókn uppá svið, en
söngkonan Ellen Kristjánsdóttir
verður heiðursgestur og syngur
með báðum hljómsveitunum. Á
laugardagskvöldið leikur og
syngur 24 ára trúbador frá Akra-
nesi, Gísli Þráinsson að nafni.
Gísli hefur getið sér gott orð upp
á síðkastið á pöbbum borgarinn-
ar. Aðeins er opið til kl. 23.30
þetta kvöld.
Megas með Hættulegri hljóm-
sveit og Björk Guðmunds flytur
gamalt og nýtt efni í sögulegu sam-
hengi á mánudagskvöldið, annan í
hvítasunnu. Á miðvikudagskvöldið
leikur Blái Fiðringurinn með Lindu
Gísladóttur í fararbroddi, og bass-
istinn Gunnar Hrafnsson mætir
áamt nemum í FIH á fimmtudags-
kvöldið og bíður upp á bræðings-
kvöld.
Tveir vinir eru ekki af baki
dottnir og bjóða eins og áður upp á
lifandi tónlist flest kvöld. Stuðband-
ið Galileó skemmtir um hclgina og
miðvikudaginn 22. má búast við at-
hyglisverðu kvöldi. Hljómsveitin
sem leikur þetta kvöld hefur ekki
enn komið sér saman um nafn þegar
þetta er skrifað, en kom síðast fram
á síðasta ári undir nafninu Dónar
svo bláir. Hér eru á ferðinni þeir
erki-Fræbbblar Valli og Stebbi sem
hafa dvalist töluvert inní bílskúr
síðan Fræbbblamir hættu árið 1983.
í stuttu spjalli við Valgarð pönk-
kerfisffæðing sagði hann að músik-
in væri „sama draslið“ og fyrr,
Valli, Stebbi (og Þorsteinn) [ ham.
Upprisnir iðjagrænir fræbbblar með
nýtt band á Tveim vinum á miðviku-
daginn.
þ.e.a.s. hrátt og létt pönk-popp.
Hljómsveitina skipa nú ásamt Valla
og Stebba, Kristinn Steúigrímsson
gítarleikari sem var í Fræbblunum
1982 og tveir nýgræðingar, Ellert
Ellertsson bassaleikari og Karl
Guðbjömsson hljómborðsleikari.
Valli sagði að nafn á hljómsveitina
væri vandamál sem yrði leyst á
næstu æfingu, en ljóst er að Dónar
svo bláir verður ekki notað áfram.
Kvöldið eftir, fímmtudaginn 23.
leikur hljómsveitin Bless í fyrsta
skipti á þessu ári. Hljómsveitin er
nú tríó, hefur bætt við sig Loga
Guðmundssyni trommara og stafla
af nýjum lögum. Til upphitunar
verður hljómsveitin Graupan sem
hefúr æft stíft síðastliðin tvö ár.
Hljómsveitin er hávaðasöm ffi-
djass/pönk hljómsveit sem spinnur
mikið á sviði og lætur engin eym
ósnortin.
HELGARVAGG
Umsjón:
Gunnar L.
Hjálmarsson
18.SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 17. maí 1991