Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1995, Blaðsíða 16

16
LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 1995 JjV
Óskum vinum og œttingjum gleðilegra jóla
og farsœldar á komandi ári
Guð blessi ykkur
KRISTINN STEINÞÓRSSON,
JÓHANNA GARÐARSDÓTTIR
OG BÖRN í ÓLAFSFIRÐI
Uppboð
Uppboð mun byrja á skrifstofu embættisins að Strandgötu 52, Eskifirði,
sem hér segir á eftirfarandi eign:
Brekka 65, Djúpavogi, þingl. eig. Gunnar B. Gunnarsson, gerðarbeiðendur
Byggingarsjóður rikisins, Lífeyrissjóður sjómanna og Lífeyrissjóður verslun-
armanna, 28. desember 1995 kl. 10.00.'
Sýslumaðurinn á Eskifirði
FRAMHALD UPPBOÐS
Framhald uppboðs á eftirtalinni eign verður háð á henni sjálfri sem hér segir:
Heiði I og II (ásamt tilh. mannvirkjum) og jörðin Heiðarbrekka, Rangár-
vallahreppi, fimmtudaginn 28. desember 1995 kl. 15.00. Þingl. eig. Birgir
Þórðarson, Halldór Melsteó og Páll Melsteð. Gerðarbeiðendur eru Trygg-
ingastofnun ríkisins v/Lífsj. starfsm. ríkisins og Iðnlánasjóður.
SÝSLUMAÐURINN I RANGÁRVALLASÝSLU
^ Vélstjórafélag íslands
Aðalfundur
Aðalfundur Vélastjórafélags íslands föstudaginn 29. des-
ember 1995 kl. 14.00. Fundurinn er haldinn í Borgartúni
18, kjallara.
Dagskrá samkvæmt lögum félagsins.
Léttar veitingar í boði að loknum-fundi.
Stjórnarkjör
Stjórnarkjöri lýkur kl. 14.00 28. desember 1995.
Félagsfundur vélstjóra á fiskiskipum
Miðvikudaginn 27. desember verður haldinn félagsfundur
um málefni vélstjóra sem starfa á fiskiskipum.
Fundurinn verður haldinn í Borgartúni 18, 3. hæð og hefst
kl. 14.00.
Félagsfundur vélstjóra á farskipum
Fimmtudaginn 28. desember verður haldinn félagsfundur
um málefni vélstjóra á farskipum.
Fundurinn verður haldinn í Borgartúni 18, 3. hæð, kl.
14.00.
Auglýsendur, athugið!
fJÆÆJÆSÆÆÆIÆÆJfÆIJJÆÆÆÆÆÆJfJfÆf.
Smáauglýsingadeild
Lokað:
23. desember, Þorláksmessu,
aðfangadag og jóladag
Opið:
Þriðjudaginn 26. desember,
annan í jólum, kl. 16-22
Síðasta blað fyrir jól
kemur út laugardaginn 23. desember.
Fyrsta blað eftir jól kemur út eldsnemma
að morgni miðvikudagsins 27. desember.
Gleðileg jól
smáauglýsingadeild
Þverholti 11 - sími 550 5000
Menningan/erðlaunahafar DV setja upp flagara allra tíma í Þjóðleikhúsinu:
Leikritið á fullt erindi
við okkur í dag
- segir Jóhann Sigurðarson sem túlkar hinn aldagamla Don Juan annan í jólum
„Það er margt í Don
Juan sem maður þekkir
en í þessari uppfærslu er
farin dálítið önnur leið
en fólk hefur átt að venj-
ast. Hann er farinn að
eldast þarna og hans
glæstasti tími er liðinn.
Það má segja að hann lifi
í ákveðinni nostalgíu um
sjálfan sig. Hann er orð-
inn dálítið skemmdur af
fyrra líferni - tilfinn-
ingalif hans orðið dofið.
Lífið hefur snúist upp í
sársauka og fortíðarþrá
en hann heldur samt
uppteknum hætti, enda
er hann eins konar fíkill.
Markmiðið hjá honum er
hins vegar það sama, það
er að ná sér í konu,“ seg-
ir Jóhann Sigurðarson
leikari um nýjasta hlut-
verk sitt á fjölum Þjóð-
leikhússins.
Háalvarlegur
boðskapur
Annan í jólum frum-
sýnir Þjóðleikhúsið verk
Moliére, Don Juan, með
Jóhann í aðalhlutverki.
Eins og flestir vita er um
að ræða gamanleik með
háalvarlegah boðskap
sem þrír þekktir leikhús-
listamenn frá Litháen
setja upp.
Don Juan á sér langa
sögu. Þótt flestir kannist
sennilega við hann úr
óperu Mozarts, Don
Giovanni, eða af hvíta
tjaldinu var sagan um
hann fyrst gefin út á
prenti árið 1630 í Madrid.
Sá sem skapaði flagar-
ann og gleðimanninn
Don Juan var, þótt und-
arlegt megi virðast,
munkur að nafni Tirso de Molina.
Saga Molina varð fljótt efniviður
leikritaskálda og árið 1664 skrifaði
Moliére leikritið um Don Juan.
Skemmst er frá að segja að leikritið
„floppaði“ gjörsamlega í upphafi.
Það var ekki fyrr en í nútímaupp-
færslum sem bókmenntagagn-
rýnendur og leikhúsmenn sáu hvað
verkið hafði upp á að bjóða að það
öðlaðist þann sess meðal leikþók-
menntanna sem það á með sönnu að
skipa.
Hávar Sigurjónsson segir í leik-
skrá að kvensemi Dons Juans sé
alls ekki í aðalhlutverki þeirra þók-
menntaverka sem hafa staðist tím-
ans tönn.
Skautið markmið
næsta dags
„Og þar er Moliére engin undan-
tekning þótt langur vegur sé frá því
að Don Juan sé orðinn afhuga kon-
um. Hvert er þá viðfangsefnið? Hver
er Don Juan ef ekki elskhuginn ei-
lífi? Margir hafa svarað því til að
Don Juan væri uppreisnarmaður. í
honum fælist tákn um einstakling-
inn gegn þjóðfélaginu, manninn
sem skeytir engu um ríkjandi hefð-
ir og telur sig hafinn yfir lög og
reglur samfélagsins... Don Juan er
fyrst og fremst siðlaus og í leikriti
Moliére er siðleysið afsprengi trú-
leysis. Hvorugt þjónar þó neinum
háleitum tilgangi fyrir Don Juan og
hann er tilbúinn að afneita hvoru
tveggja ef það hentar honum betur í
það sinnið.
Eftirsóttir sam-
starfsmenn
„Það er margt í Don Juan sem maður þekkir en í þessari upp-
færslu er farin dálftið önnur leið en fólk hefur átt að venjast.
Hann er farinn að eldast þarna og hans glæstasti tími er lið-
inn,“ segir Jóhann Sigurðarson. DV-mynd ÞÖK
Markmið Dons Juans eru enda
ekki háleitari en svo að þeim er iðu-
lega náð uppi í rúmi yfir eina nótt,
ef aðstæður leyfa slíkan munað.
Næsti dagur ber nýtt markmið í
skauti sínu í bókstaflegri merkingu
þeirra orða.“
Siðferði og trú
„Þótt hér sé á ferðinni gamanleik-
ur þá ijallar leíkritið um siðferðis-
legar og trúarlegar spurningar. Það
íjallar ekki bara um skráð lög held-
ur einnig ytri lög samfélagsins -
hvað má og hvað má ekki. Þessar
vangaveltur um hegðun mannsins
eru í fullu gildi. Þótt leikritið sé
rúmlega 300 ára gamalt þá á það
fullt erindi við okkur í dag. í því
mætast til dæmis fulltrúar ólíkra
sjónarmiða,“ segir Jóhann og á þar
við Don Juan og þjón hans,
Sganarelle.
Don Juan trúir ekki á guð, helvíti
né læknavísindin. Hann stendur
ekki við gefin loforð en trúir því
gem aðalsmaður að jafningjar hans
standi við drengskáparheit sín
gagnvart honum. Þjóninn
Sganarelle er andstæða húsbónda
síns á allan máta en honum trúr
sem hundur. Hann er jarðbundinn,
huglítill, trúaður og efagjarn. Sagt
hefur verið að þeir séu franskar
spegilmyndir Dons Quixote og
Sanchos.
„Hann er sífellt að reyna að koma
Don Juan á rétta braut í lífinu og er
meðvitaður um að það líferni sem
Don Juan lifir hljóti að tortíma hon-
um.“
Eins og fyrr segir setja
þrír þekktir leikhús-
listamenn frá Litháen
gamanleikinn upp hér
á landi. Um er að ræða
Rimas Tuminas leik-
stjóra, Vytautas Nar-
butas, leikmynda- og
búningahönnuð, og
Faustas Latenas tón-
skáld. Þeir félagar eru
íslenskum leikhúsgest-
um að góðu kunnir eft-
ir uppfærslu sína á
Mávinum eftir Tsjékov
fyrir tveimur árum. Sú
sýning þótti mikill list-
viðburður og hlaut
einmitt Menningar-
verðlaun DV í leiklist.
„Það er mikill munur
að vinna með Rimas og
íslenskum leikstjórum.
Þessir menn sem eru
hér nú koma úr allt
öðrum menningar-
heimi. Það er greini-
legt að bakgrunnur
þeirra er allur annar.
Þeir hika ekki við að
láta hlutina líða enn
hægar fram á sviði en
við gerum. Hjá okkur
þarf allt að gerast mjög
hratt þannig að á
margan hátt finnast
mér þeir mun nær
manrfeskjunni að því
leytinu til að þeir leyfa
leiksýningunni sem
heild að anda í takt við
mannlífið. Þetta gera
þeir án þess að það
bitni á nokkurn hátt á
sýningunni."
Mikil ásókn var meðal
leikara í Þjóðleikhús-
inu að fá að starfa með
Litháunum og fara til
dæmis tvær leikkonur með nokkur
aðalkvenhlutverkin í sýningunni.
Einvalalið leikara varð fyrir valinu.
Með hlutverk Sganarelle fer Sigurð-
ur Sigurjónsson og í öðrum hlut-
verkum eru til dæmis Halldóra
Bjömsdóttir, Edda Heiðrún Back-
man, Hilmir Snær Guðnason, Elva
Ósk Ólafsdóttir, Ólafia Hrönn Jóns-
dóttir, Helgi Skúlason, Ingvar E.
Sigurðsson og Hilmar Jónsson.
Vegleg uppsetning
Leikritið verður, sem fyrr segir,
frumsýnt á annan dag jóla og er
mikið lagt í búninga, sviðsmynd og
tónlist. Jóhann segist hálfpartinn
hissa á því hve afslappaður hann sé
ef höfð sé í huga sú lenska að allt
gerist með miklum látum í leikhúsi
þegar líður að frumsýningu. „Þetta
er dálítið öðruvísi í kringum þessa
menn. Það er einhver ró í kringum
þá,“ segir Jóhann.
Rimas Tuminas, sem nýverið
hlaut alþjóðlega viðurkennd verð-
laun fyrir starf sitt, tók fyrir
nokkru við starfi þjóðleikhússtjóra í
Vilnius í Litháen og er ekki ólíklegt
að meira samstarf verði á milli ís-
lensks leikhúsfólks og litháísks.
Rimas hefur að minnsta kosti lýst
yfir áhuga sínum á samstarfi og þá
hefur verið rætt um að fara með
þessa sýningu á listahátíð í Litháen
í vor.
En sjón er sögu ríkari og best fyr-
ir lesendur sjálfa að dæma um
hvernig til tekst
-PP