Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.1996, Síða 12

12
FÖSTUDAGUR 12. JANÚAR 1996
í síma
5000
i kl. 14 og 16
Lesendur
íslensk láglaunastefna
Gunnar Stefánsson skrifar:
Vinur minn sem er 26 ára og hafði
verið atvinnulaus í sex mánuði ák-
vað að fara út á land í fiskverkun.
Gott og vel. Mánuði seinna kom
hann heim aftur, niðurbrotinn mað-
ur. Hann sagði mér þá sögu sína,
sem er í stuttu máli eftirfarandi:
„Ég vann í algjörri óþverravinnu
tíu tíma á dag fyrir lágmarkslaun,
ég bjó í viðbjóðslegri kompu ásamt
þremur öðrum menntaskólastrák-
um.
Við þurftum að greiða leigu og allt
annað, m.a. matarreikning sem var
helmingi hærri en hér í Reykjavík.
Ekkert var hægt að gera sér til
ánægju þarna eða afþreyingar ann-
að en spila bridge í félagsheimil-
inu.“
Hver skyldu nú laun þessa unga
sparsama manns hafa verið þegar
búið var að draga frá staðgreiðslu,
félagsgjöld, lífeyrisgjöld, húsaleigu
og matarútgjöld? Jú, 6000 krónur ís-
lenskar. Þá átti hann eftir að borga
VISA-reikning upp á aðeins 4.500
kr. Fjárhagslega gekk dæmið ekki
upp. - Og samt var vinur minn ekki
á bíl, svo rekstrarkostnaður öku-
tækis hefði líklega sett hann á haus-
inn. Hann sagði líka við mig: Hvers
konar framtíð er í svona vinnu?
En láglaunastefnan hér á landi ein-
skorðast ekki bara við landsbyggð-
ina, hún er jafnvel enn sýnilegri á
höfuöborgarsvæðinu. Þótt forsætis-
ráðherra lofi góðæri árið ’96, munu
laun þá hækka að einhverju marki
hjá þeim lægst launuðu? Fróðlegt
væri fyrir lesendur DV að láta
kanna hver laun verkalýðsforingj-
anna eru. Manna eins og formanns
ASÍ eða formanns VR? Eru þessir
menn að semja fýrir láglauna-
hópana á meðan þeir sjálfir eru á
launum sem flestir umbjóðendur
þeirra myndu hrópa húrra fyrir?
Lll§lliE)í\ þjónusla
allan
Halldór Lúðvíksson vélvirki með
Elisabetu Halldórsdóttur: Bara
ágætur.
Innanlandsflugið til Keflavíkur:
Hvað segja þing-
Reykjaness?
tnnanlandsflugið til Keflavíkur og Reykjanesbraut endurbætt með járnbraut
sem aðalsamgönguæð?
menn
Guðmundur Sigurðsson skrifar:
Ég hef lesið eitt og annað í blöðum
um hugsanlegan flutning á innan-
landsfluginu frá Reykjavík til Kefla-
víkur. Málið hefur einnig verið tO
umfjöllunar í sjónvarpsfréttum. Ég
hef hins vegar ekkert séð ritað um
þetta af þeim sem oft beina hitamál-
um í ákveöinn farveg, t.d. í forystu-
greinum blaðanna eða af þingmönn-
um. Ekki einu sinni þingmönnum
Reykjaness. - Ég hef séð þónokkur
lesendabréf bæði í Mbl. og í DV og
las einnig grein í DV nýlega eftir
Suðurnesjamann sem er hlynntur
tilfærslunni og vill þar að auki láta
byggja upp járnbraut eða eintein-
ung milli Reykjavíkur og Kefiavík-
ur, þá með tilliti til aukinnar um-
ferðar.
Það má merkilegt vera ef aðeins
einn stjórnmálamaður (Guðrún
Ágústsdóttir frá Alþýðubandalagi)
er svo hugaður að þora að hafa
skoðun á því hvort innanlandsflug-
ið sé betur komið á Keflavikurflug-
velli. Mér dettur nefnilega ekki í
hug að þessi tjáningarskortur t.d.
þingmanna og jafnvel fleiri komi til
af öðru en hræðslu. Ótta við kjós-
endur. Óttast þingmenn Reykjaness
e.t.v. ráöherrana eða hagsmunaað-
ila í fluginu taki þeir upp málið fyr-
ir umbjóðendur sína, kjósendur?
Eða hvað?
Allir vita að hvort tveggja er brýnt
í framkvæmdaröðinni: Endurbætur
á Reykjavíkurflugvelli (verði innan-
landsflugið þar til frambúðar) og
stækkun Reykjanesbrautar. Til
hvorugs verkefnisins höfum viö ís-
lendingar fé. Við yrðum að taka allt
að láni. Væri ekki hagkvæmast að
kannast nú við mistökin í hug-
myndinni að Hvalfjarðargöngum og
stuðla strax að því að beina því fjár-
magni sem þangað myndi annars
fara frá hinu opinbera í lagningu
járnbrautar til Keflavíkur? Reykja-
nesbrautin mætti því bíða endur-
nýjunar nema hvað eðlilegt slitlag
varðar og betri lýsingu meðfram
henni alla leið. Hún kæmi að sömu
notum með fram væntanlegri jám-
braut.
Ekki skortir okkur mannafla í slíka
framkvæmd. Þama mætti að ósekju
virkja t.d. fanga til þessarar vinnu í
stað þess að loka þá inni engum til
góðs eða betrunar. Eða alla atvinnu-
leysingjana? Þennan hátt höfðu
Finnar við gerð stærðar flugvallar
fyrir nokkru. - En hvað sem líöur
síðustu hugmyndinni ættu kjósend-
ur í Reykjaneskjördæmi að krefja
þingmenn sína um skoðun þeirra á
þessari hugmynd til framdráttar
byggðarlögum í kjördæminu.
Skautasvell á Tjörnina líka
Hvernig finnst þér janúar-
mánuður?
Erla Olgeirsdóttir afgreiðslumað-
ur: Bara yndislegur.
Jóhanna Sigfúsdóttir, verslunar-
maður á Reyðarfirði: Hann er
ábyggilega erfiður fyrir allflesta.
Berglind Hilmarsdóttir, starfar í
gæludýraverslun: Bara ágætur.
Lovísa Guðmundsdóttir nemi:
Yndislegur, þá á ég afmæli.
Þuríður Pálsdóttir nemi: Drunga-
legur.
Halldór Jónsson skrifar:
Ekki vantar nú heimtufrekjuna,
segir nú kannski einhver, þegar
hann gjóar augum á fyrirsögnina á
þessu stutta bréfi. Er ekki nóg að
hafa skautasvellið í Laugardal alla
daga? bætir svo einhver við.
Ekki stendur á mér að hrósa
skautasvellinu í Laugardalnum. Þar
kem ég oft, en mér finnst líka gam-
an að vera þar sem rýmra er um
mann á skautunum, og það er
einmitt á Tjörninni, þegar vel viðr-
ar. í vetur hefur komið góður tími
til útivistar á skautum og ég fór
Sprautun á svellið að kvöldi og það er f fínu
Frá Tjörninni í Reykjavík. -
standi daginn eftir.
nokkrum sinnum niður á Tjörn, en
svellið þar var afar slæmt, enda
ekkert gert fyrir það. Fullorðnir
sem krakkar reyndu þó hvað þeir
gátu, en án árangurs.
Ef svellið væri sprautað t.d. seint að
kvöldinu væri það slétt og í góðu
lagi næsta dag. - Eða þá aö fá skaf-
bílinn úr Laugardalnum til að koma
og hreinsa verstu nibburnar af. Ég
held þó að sprautun á svellið væri
áhrifameiri.
Þarna er nú einu sinni miðborgin,
og frost og stillt veður ásamt sól-
skini krefst þess beinlínis aö svell-
inu á Tjörninni sé haldið við. Það
getur varla kostað mjög mikið. -
Bara einni góðri og nokkuð breiðri
braut vestast.
ESB:sláturhús
á íslandi?
Þórður skrifar:
Mér skilst að sláturhúsin hér
á landi þurfi að afla sér leyfis til
útflutnings, t.d. á kindakjöti, til
Evrópulandanna, frá opinberu
eftirliti Evrópusambandsins
(ESB, ekki EES). Slík leyfi eru
veitt hér af yfirdýralækni.
Þannig hafa nokkur sláturhús -
en alls ekki öll - fengið svokall-
að ESB-leyfi og gert við, endur-
bætt og haldið við fyrir drjúgan
skilding áður. Ekki harma ég
það svo sem. Það sem ég er að
furða mig á er að þessi leyfi
skuli koma frá ESB. - Erum við
þá ekki orðin hluti af ESB-kerf-
inu á vissan hátt? Hvers vegna
ekki að ganga skrefið til fúlls og
sækja um aöild að ESB?
Dregur að
gengisfellingu
F.K.J. skrifar:
Fiskvinnslan rekin með tapi
og ekki í fyrsta sinn. Botnfisk-
vinnslan vel að merkja, segja
þeir. Kórstjórinn í Vestmanna-
eyjum hefur komið fram í sjón-
varpi og víðar og segist aldrei
hafa séð svona mikið tap á fisk-
vinnslunni. Og hvað er til ráða?
Hann sagði það ekki beint, hann
Amar í Eyjum, en við vitiun
hver lausnin er: hún er gengis-
felling, og það mikil í þetta sinn.
Notfærum okk-
ur Schengen-
svæðið
Kristján S. Kjartanss. skrifar:
Alþjóðamál eru með þeim
hætti nú að friður er ríkjandi I
heiminum að mestu. Ég tel þó að
viö ættum að efla innri varnir,
t.d. með fjölgun sérhæfðra
manna í þau störf, t.d. vegna
komu útlendinga hingað. Við
þurfum gagnabanka eins og
Schengen-svæðið, öfluga lög-
gæslu með góðan búnað vegna
hugsanlegra hryðjuverka eða
smygltilrauna. Víkingasveit á að
efla eða fjölga í henni. Og fjölga
þarf í götulögreglu. Samskipti
viö Bandaríkin á að auka hvað
þetta varðar, án íhlutunar þeirra
í löggæslu hér á landi.
Mitterrand og
konurnar tvær
Margrét Bjömsdóttir skrifar:
Nú er Mitterrand Frakklands-
forseti allur. Eflaust hinn
merkasti stjórnmálamaður og
eins og allir þekkja, segir mál-
tækið: Góður er hver genginn. -
Hann var þó með því marki
brenndur aö búa við tveggja
kvenna atlæti, þ.n. eiginkonu
sinnar og hjákonunnar. Skipti
hann tíma sínum á milli þeirra
að því leyti er honum þóknaðist.
Eyddi t.d. jólunum með hjákon-
unni en áramótum með eigin-
konu og fjölskyldu. Ekki hefði
nú þessi lifsmáti hugnast öllum
íslenskum konum, og varla kon-
um ráðherra okkar. En mat fólks
er afstætt eins og annað. Og ekki
dró þessi lífsstíll úr aödáun okk-
ar æðstu stjómenda á hinum ný-
látna fyrrv. forseta Frakka.
Landsmenn fái
sín bréf
Ármann hringdi:
Auðvitað er hægt að leysa öll
okkar auðlindamál svo öllum
líki, nema kannski örfáum ein-
staklingum. Það er að senda öll-
um landsmönnum sem hafa
kosningarétt hlutabréf í þessum
auðlindum, hverju nafni sem
þær nefhast, fiskimið eða banka-
stofiianir. Síðan er það eigenda
bréfanna að gæta þeirra eða'
selja, allt eftir sínu eigin höfði og
hyggjuviti.