Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1996, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 1996
Fréttir
Frumvarp um breytingar á sáttastörfum í vinnudeilum í buröarliönum:
Vekur olgu innan verka-
lýðshreyfingarinnar
- samþykkjum frumvarpsdrögin ekki óbreytt, segir Benedikt Davíðsson
„Þetta er ekki sameiginlegt frá
nefndinni heldur bara fyrstu hug-
myndir sem settar eru á blað og við
munum ekki samþykkja frumvarp-
ið eins og það liggur fyrir þama,“
sagði Benedikt Davíðsson, forseti
ASÍ, um frumvarpsdrög um breyt-
ingar á lögum um sáttastörf í vinnu-
deilum og verkföll. Það er vinnu-
hópur sem félagsmálaráðherra skip-
aöi í október 1994 til að fjalla um
samskiptareglur á vinnumarkaði.
Benedikt á sæti í þessum hópi.
„Hér er bara um vinnuplagg að
ræða sem er enn til umræðu í hreyf-
ingunni. Við hjá BSRB höfum ekki
tekiö afstöðu til þess en munum
gera það á fundi 2. febrúar næst-
komandi. í mínum huga er það al-
gert grundvallaratriði að það sé
ekkert fest i lög annað en það sem
breið lýðræðisleg samstaða er um í
þessum málum,“ sagði Ögmundur
Jónasson, formaður BSRB, en hann
á líka sæti í vinnuhópi félagsmál-
ráðuneytsins.
Þetta mál hefur verið kynnt inn-
an Alþýðusambandsins og hefur DV
heimildir fyrir því að vaxandi ólga
sé nú innan ASÍ vegna þessara
frumvarpsdraga. Það sem fer mest
fyrir brjóstið á mönnum er þrennt.
í fyrsta lagi er verkalýðshreyfing-
unni gert skylt að vera tilbúin með
kjarakröfur sínar þremur mánuð-
um áður en kjarasamningar renna
út. Gera skal viðræðuáætlun sem
fara ber nákvæmlega eftir. Og sam-
kvæmt frumvarpinu er talað um
heildarsamtök, óskilgreint, sem
komi fram og annist samninga fyrir
verkalýðshreyfinguna alla. Þar með
Benedikt Davíðsson, forseti ASÍ.
hefði hvert verkalýðsfélag fyrir sig
sama og ekkert að segja um mótun
kjarakröfunnar og cillt sem heitir
sérkjara- eða landshlutasamningar
væru fyrir bí.
I annan stað vekur óánægju stór-
aukið vald ríkissáttasemjara til að
leggja fram miðlunartillögur. Hann
getur hvenær sem honum sýnist,
eftir að kjarasamningur er útrunn-
inn og kjaraviðræður hafnar, lagt
fram miðlunartillögu og það til fé-
laga eða sambanda sem ekki eiga
saman í deilu. Það er ekki skilyrði
að samningaviðræður séu komnar í
strand.
Þá er verkfallsréttur stéttarfélaga
skertur umtalsvert verði þetta
frumvarp að lögum. Það er ekki
hægt að boða til verkfalls nema
„viðræður hafi átt sér stað um fram-
lagðar kröfur eða að leitað hafi ver-
ið eftir viðræðum í samræmi við
viðræðuáætlun og að milligöngu
sáttasemjara hafi auk þess verið
leitað til lausnar deilu, allt í sam-
ræmi við tímasetningar í viðræðuá-
ætlun,“ eins og segir í frumvarps-
drögunum.
Þar má nefna að trúnaðarmann-
aráð félaga getur ekki ákveðið verk-
fall heldur þarf „fullan helming at-
kvæða og tiltekið hlutfall atkvæða
samkvæmt atkvæða- eða félagaskrá
hlutaðeigandi félags í skriflegri og
leynilegri kosningu," eins og segir í
frumvarsdrögunum.
Mikil umfjöllun fer nú í gang inn-
an verkalýðshreyfingarinnar og má
búast við hörðum viðbrögðum við
frumvarpinu víða.
-S.dór
Frumvarp um breytingar á lögum um sáttastörf og vinnudeilur:
Menn geta farið í stríð
vegna þessa ef þeir vilja
- segir Páll Pétursson félagsmálaráðherra
„Ég veit að menn hafa verið að
teygja sig nokkuð langt til að halda
þessum vinnuhópi saman. Ef ein-
hverjir ætla út úr honum og vilja
fara í stríð vegna þessa máls þá geta
þeir það svo sem. En varðandi óá-
nægju innan verkalýðshreyflngar-
innar með frumvarpsdrögin þá
hlustum við auðvitað á athugasemd-
ir,“ sagði.Páll Pétursson félagsmála-
ráðherra þegar hann var spurður
hvort hann ætlaði að leggja fram
frumvarpið til laga um breytingu á
lögum um sáttastörf í vinnudeilum
og verkfóll, sem samið er af vinnu-
hópi sem félagsmálaráðherra skip-
aði, vitandi um þá óánægju sem
komin er upp innan verkalýðshreyf-
ingarinnar vegna frumvarpsins.
Hann var spurður hvort hann
ætlaði að láta þá miklu þrengingu
til verkfallsboðunar, sem í frum-
varpsdrögunum er, standa?
„Það er svo sem ekki verið að
taka verkfallsréttinn af en það er
rétt að hann er ekki eins skjótvirk-
ur og áður samkvæmt frumvarps-
drögunum, það er alveg rétt. Það er
alveg óþolandi að smáhópar eins og
mjólkurfræðingar, flugumferðar-
stjórar eða aðrir slíkir hópar geti
lamað allt þjóðfélagið. Ef verkalýðs-
hreyfmgin telur sig ekki ná því sem
hún 'ætlar sér nema með verkfalls-
aðgerðum þá á það að vera víðtæk
samstaða þar um en ekki að há-
launaklíkur eða smáhópar geti lam-
að þjóðfélagið þegar þeim þóknast,"
sagði Páll.
Hann segir að verkalýðshreyfing-
in sé að tala um að setja baknefnd í
málið sem ætli að gefa sér góðan
tíma.
„Hún verður að haska sér og taka
fljótt ákvörðun um hvort hún eða
verkalýðshreyfmgin ætlar að vera
með eða ekki og segja til um hvaða
breytingar hún vill sjá. Ég hef enga
löngun til að setja þetta mál til gísl-
ingar hjá þessari baknefnd verka-
lýðshreyfingarinnar. Ég er ákveö-
inn í að fá frumvarpið samþykkt
Páll Pétursson félagsmálaráðherra.
fyrir vorið. Hvort þetta er endanlegt
frumvarp skal ég ekki segja um
enda má spyrja hvenær eitthvað sé
endanlegt í pólitík," sagði Páll Pét-
ursson.
-S.dór
Dagfari
Fjármálasnillingur flýr land
Atgervisflóttinn heldur áfram.
Nýjasta tjónið á því sviði er flótti
Vatnsberans sem er týndur og
tröllum gefinn þrátt fyrir ítarlega
leit lögreglunnar. Það er mikill
skaði að brotthvarfi þessa manns,
enda hafði hann getið sér gott orð í
bransanum og var orðinn víðfrægur
fyrir snilli sina að búa til peninga
úr engu. Það eru ekki margir sem
hafa slika eiginleika og þjóðin er fá-
tækari á eftir ef það er raunin að
Vatnsberinn er horfinn sporlaust.
Laun heimsins eru vanþakklæti.
Ferill þessa manns er einstakur.
Hann stofnaði fyrirtæki um sölu á
íslensku vatni. Hann gerði samn-
inga við erlenda aðila og lagði fram
áætlanir um milljarðaveltu. Hann
réð fólk til starfa og skapaði mikla
veltu. Hann fékk sérstaka fyrir-
greiðslu í Hafnarfirði enda Hafn-
firðingar frægir fyrir að tileinka
sér nýjungar. Sérstaklega ef enginn
annar hefur trú á þeim. Þeir eru
alltaf að afsanna húmorinn í hafn-
firsku bröndurunum.
Nema hvað, að auðvitað borga
menn virðisaukaskatt af svona um-
svifum og þeir taka innskatt og fá
borgaðan útskatt og kerfið var allt
á fleygiferð vegna athafna þessa
Vatnsbera.
Það vantaði ekki umsvifin og
það vantaði ekki kúnnana og það
eina sem vantaði var að koma
vatninu í verð. Ekki er þó orð á því
gerandi því bisnessinn var í góðu
lagi og alltaf bættust nýir kaupend-
ur í hópinn og að lokum var vel-
gengni Vathsberans slík að menn
fóru að gera athugasemdir og öf-
undast út í athafnir fyrirtækisins
og heimtuðu að skuldir væru gerð-
ar upp þegar allir máttu sjá að
þetta var rosaleg arðsemi og það
vantaði ekkert upp á aö Vatnsber-
inn blómgaðist nema sölu á því
vatni sem Vatnsberinn ætlaöi að
selja.
Auðvitað gátu menn ekki unnt
Vatnsberanum þess að ná til sín
markaðnum og svo fór að Vatns-
berasnillingurinn var dæmdur og
hnepptur í fangelsi en það segir
mest tfi um athafnasemi þessa
manns að hann hélt áfram að
skrifa virðisaukaskattsreikninga
eftir að hann var lokaður inni á
Litla-Hrauni. Sagan segir að hann
hafi náð út úr ríkissjóði samtals
þrjátíu og átta milljónum í endur-
greiddum virðisaukaskatti og geri
aðrir betur.
Það er auðvitað ekki orð á því
gerandi þótt menn skrifi reikninga
á rikið fyrir 38 milljónir enda lítil
viöskipti í samanburði viö ýmis-
legt annað og það mega fangelsis-
og dómsmálayfirvöld eiga að þau
voru ekki að flýta sér að stinga
Vatnsberanum inn fyrir þetta lítil-
ræði. Fangelsin eru líka yfirfull af
smákrimmum sem stela miklu
lægri upphæöum og þegar menn
eru á annað borð stórtækir og fá al-
varlega dóma skiptir það máli í lífi
þeirra hvenær þeir sitja dómana af
sér. Og svo var um Vatnsberann að
hann hafði ekki haft tíma til að
láta loka sig inni í fangelsi og vildi
koma skikki á umsvif sín og at-
hafnasemi áður en hann væri sett-
ur bak við lás og slá. Þess vegna
gekk hann laus svo lengi sem hann
óskaði og svo voru menn sjálfsagt
að gera sér vonir um að hann skil-
aði þessum þrjátíu og átta milljón-
um við fyrsta hentuga tækifæri og
til þess þurfa menn að ganga laus-
ir ef þeir eiga að geta greitt skuld-
ir sínar.
Svo kom að því að Vatnsberinn
var vinsamlega beðinn um að
mæta í fangelsið á tilteknum tíma
og það var að sjálfsögðu ókurteisi
og tillitsleysi sem jafn snjall og
hugmyndaríkur maður og Vatns-
berinn lætur ekki bjóða sér. Hann
sá að þjóðfélagið kunni ekki að
meta hann og lét sig hverfa. Hann
flúði land, misskilinn og vanmet-
inn, og þjóðin hefur séð á eftir ein-
um af sínum bestu sonum, fyrir
það eitt að hann fékk ekki tíma til
að standa skil á þrjátíu og átta
milljónum króna í virðisauka sem
hann hafði skapað með framtaki
sínu. Og einu litlu reikningshefti.
Dagfari