Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.1997, Side 54

LAUGARDAGUR 22. MARS 1997
'ýkvikmyndir___________________________________________________
Alan Parker, leikstjóri Evitu:
Sagan á bak við kvikmyndgerðina
af Evitu er með frægari sögum um
gerð einnar kvikmyndar. Þó leikstjór-
inn Alan Parker hafl verið ráðinn á
síðustu stundu tii að leikstýra mynd-
inni hefur hann haft afskipti af mál-
inu mun lengur eða allt frá því að
platan með lögum og textum Andrew
Lloyds Weber og Tim Rice kom út.
Hún kom á markaðinn áður en óper-
an var sett á svið.
Alan Parker lýsti strax yfir áhuga á
að kvikmynda verkið en Weber ásamt
rétthafanum að kvikmyndagerðinni,
Robert Stigwood, töldu best að setja
verkið á sviö fyrst. í grein í DV i
fyrra var rakin hin dramtíska saga á
bak við kvikmyndagerðina og hér er
því aðeins drepið á hlut Alans Park-
ers sem var búinn að leggja hugmynd-
ina frá sér þegar Robert Stigwood
bauð honum á frumsýningu á Evitu á
Broadway árið 1980 og spurði hann í
leiðinni hvort hann vildi ekki leik-
stýra kvikmyndagerð sögunnar. Eftir
góða umhugsun neitaði Parker tilboð-
inu, eingöngu vegna þess að hann
hafði nýlokið við að gera Fame, sem
var eftir söngleik og var búinn að fá
nóg af tónlistinni í bili. Parker segir
að hann hafi oft séð eftir þessari
ákvörðun þegar hann var að fylgjast
með raunasögu Evitu yfir á hvíta
tjaldið. það var svo ekki fyrr en allt
var komið í strand á milli Roberts
Stigwoods og Olivers Stones að
Stigwood leitaði aftur til Parkers sem
nú þáði boðið með þökkum.
Glæsilegur ferill
Fáir leikstjórar nútímans geta stát-
að af jafnglæsilegum ferli og Alan
Parker. Myndir hans hafa verið mis-
góðar en ávallt áhugaverðar og hefúr
honum tekist með góðum árangri að
fara eiginlega í allar áttir í efnisleit.
Fyrstu kvikmynd sína, Bugsy Malone,
gerði hann árið 1975 og það vill svo til
að í henni var nánast eingöngu sungið
eins og I Evitu en þá er upptalið það
sem þessar tvær myndir eiga sameig-
inlegt. Eins og flestir kannast við eru
börn klædd í fullorðinsfot í öllum
hlutverkum í Bugsy Malone.
Næsta kvikmynd Parkers var
Midnight Express sem tilnefnd var til
sex óskarsverðlauna og fékk tvenn og
fékk Parker óskarinn sem besti leik-
stjóri. Midnight Express hlóð á sig
verðlaunum beggja vegna Atlantshafs-
ins. í kjölfarið kom Fame, sem einnig
fékk sex óskarstilnefhingar og stytt-
umar urðu aftur tvær. Síðar var gerð
mjög vinsæl sjónvarpssería upp úr
Fame. í næstu kvikmynd sinni, Shoot
the Moon, leitaði Parker á önnur mið
og segir Parker að þetta sé sú kvik-
mynda hans sem sé persónulegust. Al-
bert Finney og Diane Keaton léku eft-
irminnilega í myndinni.
Tónlistin varð aftur viðfangsefiii
Parkers í Pink Floyd: The Wall þar
sem hann gerði kvikmynd upp úr
rokkalbúmi Pink Floyd sem hafði
fengi geysigóðar viðtökur. Næsta
mynd hans, Birdy, sem gerð var eftir
skáldsögu Williams Whartons, með
þeim Nicholas Cage og Matthew Modi-
ne í aðalhlutverkum, fékk sérstök
dómaraverðlaun á kvikmyndahátíð-
inni í Cannes.
Angel Heart, sem hann gerði með
Mickey Rourke i aðalhlutverki, er
sjálfsagt hans dekksta kvikmynd.
Þótti mörgum nóg um ofbeldið og var
hún bönnuð á mörgum stöðum í
Bandaríkjunum. Angel Heart var ein
af fyrstu a-myndunum, ef svo má
kalla, sem fékk stimpilinn X vestan
hafs. Með Mississippi Buming, sem
Alan Parker gerði 1988, sló hann aftur
í gegn og var hún tilnefnd til sjö ósk-
arsverðlauna. Sama ár fékk Alan
Parker hina eftirsóttu viðurkenningu
frá National Board of Rewiev, D.W.
Griffith-verðlaunin. Næsta mynd
hans, Come See the Paradise, vakti
litla athygli og er sjálfsagt sú kvik-
mynda Parkers sem fæstir þekkja til,
The Commitments aftur á móti, sem
hann gerði á írlandi, sló í gegn en þar
fjallar hann um unga írska tónlistar-
menn sem reyna að slá í gegn sem
soulhljómsveit.
Áður en Alan Parker tók til við
gerð Evitu leikstýrði hann The Road
to Wellville með Anthony Hopkins í
aðalhlutverki, kvikmynd sem fór mjög
misjafnlega í fólk, svo að ekki sé
meira sagt.
Alan Parker hefur auk kvikmynda-
gerðar gert tvær sjónvarpsmyndir
sem unnið hafa til verðlauna og skrif-
að skáldsögur. Hann er einn af stofn-
endun Directors Guild of Great Brita-
in og er einn eftirsóttasti fyrirlesari í
kvikmyndaskólum heimsins. -HK
Félagsfundur
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur heldur félagsfund mánudaginn 24. mars
n.k. á Hótel Sögu, Súlnasal kl. 20:30.
Fundarefni:
1. Nýgerður kjarasamningur kynntur.
2. Allsherjaratkvæðagreiðsla um samninginn verður með eftirfarandi hætti:
Á félagsfundinum 24. mars kl. 21:00-23:00
Þriðjudag 25. mars kl. 08:00-22:00 í Húsi verslunarinnar, Kringlunni 7 á 1. hæð
Miðvikudag 26. mars kl. 08:00-18:00 í Húsi verslunarinnar, Kringlunni 7 á 1. hæð
Félagsmenn eru hvattir til að mæta á fundinn.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur
K V I K M Y HD A
!j
Laugarásbíó/Regnboginn - Evita:
Konan sem dáleiddi heila þjóð ★**
Helsti galli flestra söngleikjamynda er hversu oft illa tekst að sam-
ræma tal og söng. Það er auðveldara að samræma þetta tvennt á sviði
þar sem áhorfendur eru í mikilli nánd við flytjendur. Á þetta er minnst
þar sem Evita hefur það fram yfir söngleikjamyndir að þar er nánast
ekkert talað. Það er því ekki um að ræða að það þurfi að vera gott sam-
ræmi á milli taltexta og tónlistarflutnings og það er rangt að tala um
Evitu sem söngleik eins og gert er, Evita er ópera.
Að kvikmynda óperu gerir það að verkum að önnur vandamál skap-
ast. Ekkert betur hefur tekist við að koma óperum í kvikmyndaform en
söngleikjum og kemur þar sama vandamálið, fiarlægð áhorfandans við
tónlistarflutninginn. Það er því ekki nóg að tónlistin sé góð eins og raun-
in er um Evitu, þama þarf að koma sterkt og gott myndmál og þar
bregðast þeir ekki sem eru bak við myndavélina í Evitu. Leikstjórinn
Alan Parker og kvikmyndatökumaðurinn Darius Khondji skapa vel
heppnaða útfærslu á þessu vinsæla verki sem segir frá upphefð smá-
stimisins Evu, eftir að hún verður lagskona stjómmálamannsins Juan
Perons, og dramatískri ævi hennar.
Evita er heilmikið sjónarspil, glæsileg útlits og inntakið gefandi. Alan
Parker sem hefur meiri reynslu en flestir aðrir í gerð kvikmynda þar
sem tónlistin skiptir miklu máli (Bugsy Malone, Fame, The Wall, The
Commitments) sýnir sínar bestu hliðar. Mikið jafhræði er á milli atriða
hvort sem það em fámenn söngatriði eða stór kóratriði og hin glæsilega
tónlist Andrew Lloyd Webbers og útsjónarsamir textar Tim Rice njóta
sín vel í frábæram flutningi leikhóps sem í fyrstu hefði mátt ætla að
ætti lítið sameiginlegt. Góð frammistaða poppgyðjunnar Madonnu kem-
ur vissulega á óvart, en enn meira kemur á óvart hversu góöur söngvari
Antonio Banderas er og það er hann í hlutverki sögumannsins sem á
ekki litinn þátt í að Evita þjappast saman í eina heild sem er einstaklega
skemmtileg upplifun bæöi fyrir eyru og augu.
Leikstjóri: Alan Parker. Kvikmyndataka: Darius Khondji. Tónlist: Andrew
Lloyd Webber. Texti: Tim Rice.
Aðalleikarar:Madonna, Antonio Banderas, Jonathan Pryce og Jimmy
Nail. Hilmar Karlsson
Kringlubíó/Bíóhöllin - Metro:
Með kjafti og klóm **
Eddie Murphy á voðalega erfitt með að vera eitthvað annað en Eddie
Murphy. Það er helst þegar hann fær að breyta algjörlega um líkams-
form, eins og hann gerði svo eftirminnilega í The Nutty Professor, sem
hann getur komið sér út úr hinum staðlaða Eddie Murphy karakter. The
Nutty Professor var mikill sigur fyrir Eddie Murphy og hlaut hann upp-
reisn æm eftir nokkur mögur ár. í Metro fer í sama farið og áður, hann
er að leika Eddie Murphy sem reynir stundum að vera alvarlegur en
tekst það ekki.
Það er greinilegt að Murphy hefur gaman af að leika löggur, þrjár Be-
verly Hills Cop og tvær 48 Hrs. er sönnun þess. í Metro er hann enn
einu sinni kominn í Eddie Murphy löggugervið, lögga sem kjaftar meira
en allar aðrar persónur myndarinnar til samans. Aftur á móti er munur-
inn á Metro og Beverly Hills Cop myndunum (sérstaklega fyrstu tveim-
ur) sá að það er í raun ósköp lítið í Metro, sem gefur Eddie Murphy
tækifæri til að sýna sínar bestu hliðar. Það verður þó að segja honum til
vamar að þegar hann greinilega tekur það upp hjá sjálfum sér að koma
með húmor í vitavonlaust handrit þá lyftir hann myndinni aðeins upp
yfir hið lága plan sem hún annars er á.
Metro gerist í San Francisco. Að sjálfsögöu fáum við hinn hefðbundna
bílaeltingarleik í brekkum borgarinnar og það meira að segja með þátt-
töku sporvagns í þetta skiptið. Það að gera nákvæmlega eins og í flestum
löggumyndum sem gerast í San Francisco sýnir andleysiö í sögunni. Það
er ekki bara eltingaleikurinn sem er ofnotuð klisja í Metro, sagan í heild
er fyrirsjánleg vegna þess að hún hefúr verið notuð ótal sinnum áður á
ýmsa vegu og því er spennan í lágmarki, sérstaklega er fyrri hlutinn
flatm-. Metro er því ekki burðug og ekki er það til bóta að hún er allt of
löng.
Leikstjóri: Thomas Carter. Handrit: Randy Feldman. Kvikmyndataka: Fred
Murphy. Tónlist: Steve Porcaro.
Aðaíleikarar: Eddie Murphy, Michael Rapaport, Michael Wincott og Car-
men Ejogo.
Hilmar Karlsson