Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.1998, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 1998
Spurningin
Feröu oft út
aö skemmta þér?
Heiðdís Gunnarsdóttir skrifstofu-
maður: Ég var dugleg við það á sið-
asta ári en ætla að minnka það á
næstunni.
Davíð Sveinn Guðmundsson
nemi: Alveg nógu oft.
Marta Sveinsdóttir húsmóðir: Já,
þegar ég mögulega get.
Ólöf Halldórsdóttir ritari: Afar
sjaldan.
Ellý Ármannsdóttir og Ármann
Elías Jónsson: Ekki síðan ég eign-
aðist Ármann, þá sá ég að lifið hafði
upp á meira að bjóða.
Pálmi Gíslason, vinnur í Bónusi:
Já, frekar oft.
Lesendur
Lýðskólinn og
starfsemi hans
Nemendur Lýðskólans á síðasta útskriftardegi.
Ingibjörg Þórisdóttir skrif-
ar:
Þann 16. desember síðast-
liðinn var salur Norræna
hússins þéttsetinn. Tilefnið
var brautskráning nemenda
úr Lýðskólanum haustönnina
1997. Við þessa fjórðu útskrift
skólans voru 26 nemendur.
Eftir nokkrar stuttar og
laggóðar ræður, annál og
sjálfa brautskráninguna
settu nemendur upp húfur og
héldu áfram út í lífið öllu
ákveðnari og öruggari en
þeir voru fjórtán vikum
áður.
Lýðskólinn hóf starfsemi
sina á vormisseri 1996. Tveir
kennarar voru ráðnir og tutt-
ugu neniendur teknir inn.
Fyrstu tvær annimar fékk
skólinn inni hjá Norræna
húsinu, svo á Bústaðavegi og
nú síðast á Hverfisgötu 76 í
Reykjavík. Smátt og smátt hefúr
fjöldi nemenda aukist og kennurum
hefur fjölgað úr tveimur í fjóra.
Skólinn er rekinn í sama anda og
aðrir lýðskólar á Norðurlöndum.
Einkenni starfseminnar er mannúð-
arhyggja og skapandi starfsemi þar
sem nemendalýöræði er í hávegum
haft.
1 Lýðskólanum er lögö áhersla á
„þemavinnu". Þuríður Drífa Sig-
urðardóttir og Eymar Gunnarsson,
nemendur skólans á síðustu önn,
komast svo að orði um þemavinnu:
„Þema er orð yfir markmið. Dæmi:
markmiö vikunnar er að læra eins
mikið og við getum um trúarbrögð.
Þá byrjum við að afla upplýsinga
um allt sem tengist trúarbrögðum,
sökkvum okkur á bólakaf í málefn-
ið annað hvort í einstaklings- eða
hópvinnu. Og eftir vikuna getum
við sagt að nú séum við miklu fróð-
ari um trúarbrögð á Islandi." Á síð-
ustu önn voru tekin fyrir margvís-
leg þemu - til dæmis tónlist, tilver-
an og hið ósýnilega, fikn, fjölmiðl-
ar, og að auki komu landsþekktir
aðilar í heimsókn og héldu fyrir-
lestra. í upphafi annar sóttu dansk-
ir lýðskælingar íslenska lýðskólann
heim. - Þemavinnu var svo haldið
áfram og farið var i starfskynningu
tU ýmissa fyrirtækja og stofnana.
Lýðskólanum á íslandi hefur
stundum verið líkt við bensínstöð.
Ungt fólk á leið út í lífið er stund-
rnn í vafa um hvert það á að fara
eða hvaða leið það á að velja. Skól-
inn er þá sem stoppistöð þar sem
nemendur lesa á kortið, fylla á
tankinn og hlaða geyminn. Svo
ijúka þau aftur af stað út í lífið og
SEunfélagið sem frjálsir og sjálfstæð-
ir einstaklingar.
Kostnaður sjómanna
Halldór P. skrifar:
Ég er sjómaður og mig langar að
benda á nokkra þætti sem ekki hafa
komið fram í fjölmiðlum svo ég hafi
séð. Og alla vega eru þeir ekki dregn-
ir mjög fram í yfirstandandi umræð-
um um sjómannadeiluna. - Ég á hér
að sjálfsögðu við kostnaðarhlutdeild
sjómanna.
Ég reikna ekki með að þú, lesandi
góður, greiðir hluta rafmagnskostn-
aðar þess sem þú notar við vinnu
þina, hvar svo sem þú starfar. Við sjó-
menn, hins vegar, þurfum að taka
þátt í rekstri vinnustaðar okkar. Ég
er hér alls ekki að tala um kvótakaup
eða leigu. Ég er að tala um olíu og
margt annað í rekstrarþættinum. Það
væri ágætt að taka þessa þætti inn í
umræðuna. Olíuskatturinn sem út-
gerðirnar settu á okkur sjómenn átti
bara að vara þann tíma sem olíuverð-
ið var sem hæst í olíukreppunni svo-
nefndu - til að hjálpa útgerðunum.
En þegar olíuverðið lækkaði héldu
allir að þessi skattur ætti að leggjast
af. En skatturinn er enn við lýði. Við
erum margir sem erum sammála um
það að verði olíuskatturinn afnuminn
megi ríkissjóður eiga þennan blessað-
an sjómannaafslátt sem sifellt er
tönnlast á.
Eitt að lokum: Það er alveg ótrúlegt
með fjölmiðlana að þeir skuli sífellt
taka mið af toppunum í stéttinni þeg-
ar rætt er um launin. Þetta skapar
leiðinlegt umtal í þjóðfélaginu og gef-
ur ekki rétta mynd af stöðu sjómanna
í dag.
Ríkið og suðurpólsförin
Ríkið fagnar pólförum í Ráðherrabústanum. - Enginn þeirra hló.
Guðjón Guðmundss. skrifar:
„Velkominn í hlýjuna" ávarpaði
hið opinbera (fjármálaráðherra) fyr-
irliða suðurpólsfaranna sem mættur
var ásamt félögum sínum í Ráð-
herrabústaðinn við Tjamargötu í há-
deginu nýlega er ríkið fagnaöi pól-
fórunum með opinberri móttöku. Af
mynd sem birtist með fréttinni í ein-
hverju dagblaðanna fannst mér á
augnaráði pólfaranna og aðstand-
enda þeirra að þeir væru ekki svo
ýkja hrifnir af tilstandinu. Gleðin
skein a.m.k. ekki beinlínis úr augum
þeirra.
En hvað var ríkið yfirleitt að vas-
ast með þessa menn? Stóð ríkið
kannski fyrir suðurpólsfor þeirra
þremenninganna? Ekki veit ég neitt.
Og ekki hafa fjölmiðlar heldur gert
því nein skil hvemig kostnaðinum
við þessa pólgöngu er háttað. Nema
hvað sagt er að einhver fyrirtæki
standi þar að baki. Gátu þá þessi fyr-
irtæki ekki fagnað pólforunum með
sínum hætti? Hví ríkið?
Ég er líka sammála því sem ein-
hver skrifaði um í DV nýlega að hér
er ekki um svo mikla frægðarfór að
ræða. Á suðurpólnum er hásumar
um þetta leyti og besta. veðrið.
Spuming er líka hvers vegna þing-
maður frílistar sig ekki á suðurpóln-
um í sínu sumarleyfi. Svarið liggur
kannski að einhverju leyti í því að
varaþingmenn þurfa að komast að á
þingi. Þar kunna að spila inn í eft-
irlauna- eða lífeyrismál fyrir vara-
þingmennina. Margt er sem sé enn
óútskýrt um þessa pólgöngu. Og þá
helst fjármögnun, kostnaður og
hugsanlegar tekjur af ævintýrinu.
DV
Kratar og sam-
gönguráðherra
Jakob hringdi:
Kyndugt er að lesa svar sam-
gönguráðherra við þeirri áskor-
un ungkrata að ráðherra eigi að
segja af sér. Undirrót hennar er
vísast klúðrið vegna ferðar sam-
göngunefndar Alþingis til
Brússel og eftirkasta ferðarinn-
ar, m.a. um deiluna um hver
greiða skuli herlegheitin. En
svar ráðherra við áskorun ung-
krata um afsögn - að í ferðinni
hafi nú líka verið tveir alþýðu-
flokksmenn - vekur upp þá
spumingu hvort ráðherra sé al-
veg sjálfrátt eða hvemig eigi að
taka þessu útspili hans yfirleitt.
Hálendisveg
sem fyrst
Sigurður skrifar:
Eftir að Hvalfjarðargöngin eru
komin í gagnið munu lands-
menn halda áfram að knýja á um
frekari samgöngubætur til þétt-
býlisstaðanna á Norðausturlandi
og til Austfjarða. Hálendisvegur
hlýtur því aö verða næsta verk-
efni á vegum hins opinbera. Veg-
ur sem liggur norðan Vatnajök-
uls til Húsavíkur annars vegar
og Egilsstaða hins vegar. Hér er
um stórt og mikilvægt mál að
ræða fyrir alla landsmenn og því
verður að nást samkomulag um
þetta verkefni umfram allt ann-
að í samgöngubótum hér á lands-
vísu. Ekki síst vegna þess að
flugfargjöldin em orðin mjög
íþyngjandi fyrir fólk og ekkert
annað en samdráttur í flugi er í
sjónmáli hér innanlands.
Borgarstjóra
hlíft óeðlilega
Þorleifur hringdi:
Ég las stutt lesendabréf í DV
sL mánudag undir fyrirsögninni
„Ingbjörg Sólrún ófyndin?" og
hvort borgarstjóri sé ekki nógu
fyndinn til að vera tekinn fyrir í
áramótaskaupinu eða á öðrum
vettvangi íslenskrar skopum-
ræðu. Ekki hefur t.d. Sigmund
Mbl. sleppt borgarstjóra við sín-
ar háðsglósur fremur en öðrum
stjórmálamönnum. En er hún þá
ekki nógu áberandi til aö komast
í skaupið? Varla er það skýring-
in, hún sem er nánast í hverjum
einasta fréttatima Sjónvarpsins!
Getur skýringin verið sú að um-
sjónarfólk áramótaskaups þori
ekki að gera grín að Ingibjörgu
Sólrúnu? Og hvað er það þá sem
þetta fólk óttast af hennar hálfu?
Að vera útskúfað úr bestuvina-
hópnum eða að vinsamlegheitin
gagnvart borgarstjóranum séu
slík að umsjónarmenn vilji ekki
draga dár að henni líkt og öllum
hinum?
Ofsadýr
tískuföt
Hrafnhildur G. og vinkonur:
Alveg er með ólíkindum hvað
hátískufot eru orðin dýr hér á
landi. Himinhátt verð á flíkum
sem virðast nú ekki beint
merkilegar. Tískuverslanir
rjúka upp en það er eins og eng-
in samkeppni ríki í verðlaginu.
Við unga fólkið eigum að mót-
mæla þessu gegndarlausa pen-
ingaplokki og hætta að ganga í
tískufötum. Nú þegar höfum
við vinkonumar ákveðið að
hætta því og höfum tekið út úr
skápnum gömlu fótin og göng-
um í þeim, stoltar. Það má líka
breyta og bæta þennan gamla
fatnað mikið og gera mikið úr
honum svo hann líkist jafnvel
hátískunni. Fólk virðist hafa
tekið eftir þessu og við spurðar
hvar við fáum þessar flíkur.
Við segjum því stopp gegn okr-
inu á tískufötunum í dag. Við
skorum á unga fólkið að gerast
nú sjálfstætt.