Dagblaðið Vísir - DV - 18.09.1998, Síða 14

Lyst ehf.. McDonald s a Islandi, þakkar
viöskiptavinum góöar móttökur á
undanförnum 5 árum. Á þessum tíma höfum
viö þjónaö u.þ.b. 4.5 milljón manns sem
boröaö hafa 220 tonn af íslensku nautakjöti
og 500 tonn af kartöflum!
V\
McDonald’s
Austurstræti 20
Suðurlandsbraut 56
Þa6 hefur gengiö flöllunum hærra að þýsku
öfgarokkararnir i Rammstein muni heim-
sækja klakann. Nú er oröið Ijóst aö þeir koma
ekki á leiöinni til Bandaríkjanna en þangað
fara þeir seinna í seþtember til aö spila með
Korn á mikilli yfirreiö. Ekki er þó útilokað aö
þeir fáist til að stoppa hér við á bakaleiðinni
og haldi tónleika seint í október. Talað hefur
verið um að Nlna Hagen verði með þeim i för
og jafnvel að hinir steindauðu HAM rakni úr
rotinu sérstaklega fyrir þessa tónleika. Ef af
verður er hér kominn tónleikapakki sem rokk-
arar gætu varla hafa upphugsað í sínum villt-
ustu draumum. Rammstein hafa verið í frétt-
um vestra fyrir myndbandiö sem þeir gerðu
við sína vinsælu útgáfu af Depeche Mode-lag-
inu .Stripped". I myndbandinu nota þeir
myndbrot úr áróðursmynd Leni Riefenstahl
sem hún gerði að ósk Hitlers um ólympíuleik-
ana í Berlín 1936. Áttu myndir af stæltum
Þjóðverjum 1 frjálsum Iþróttum að sýna yfir-
burði hvíta kynstofnsins. Samtök sem berjast
gegn kynþáttafordómum í Bandarikjunum eru
slegin óhug og hafa sent Þjóðverjunum skrif-
leg mótmæli. Talsmaður Rammstein, Reglna
Joskow hjá Slash Records, vísar ásökunun-
um á bug og segir að Rammstein hafi notað
myndirnar út frá formfræðilegu sjónarmiði,
ekki pólitískum. .Það er út í hött aö segia að
Rammstein séu nasistar," segir hún. .Um-
boðsmaður þeirra (Emu Rlaik) er líkamlega
fatlaður blökkumaður. Engir nasistar hefðu
valiö hann sem umboðsmann."
Sveinn Hauksson er kokkur á báti frá
Húsavík. Þegar hann kemur í land teygir
hann sig eftir gítarnum sínum og breytist í
poppara. Og það er seigt í Sveini, hann er
nú á leiðinni með sína þriðju plötu.
Dr. Gunni tók þetta best varðveitta
leyndarmál íslenska poppheimsins tali.
Skrönglast
gegnum
Sveinn Hauksson kýs að kalla Öskrað á liðið
A sunnudaginn kl. 20.30 verður „Islenska
triólö“ meö tónleika Listasafni Kópavogs. Á
tónleikunum verða flutt verk eftir Haydn,
Sjostakovits og Brahms. Miðar verða seldir
viö innganginn og kosta 1000 kr.
Borls Guslltser rússnesk-ástralskur píanó-
leikari heldur seinni tónleika sína í Gerðar-
safnl Kópavogl á morgun. Aðgöngumiöar
verða seldir viö innganginn og i Geröarsafni á
opnunartima.
Á tónleikum í Klrkjuhvoll við Vídalínskirkju í
Garöabæ á morgun kl. 17 mun barítónsöngv-
arinn Flnnur Bjarnason syngja við undirleik
Gerrits Schull.
Bryndís Ásmundsdóttlr veröur meö djass- og
blústónleika á sunnudaginn á Vegamótum
við Vegamótastig á sunnudagskvöldiö kl. 22.
Inga Rós Ingólfsdóttir sellóleikari og Hörður
Áskelsson orgelleikari halda tvenna tónleika
í kirkjunum á Siglufirði og Ólafsfiröi um helg-
ina. Tónleikarnir verða í Slglufjarðarklrkju á
laugardaginn kl. 17 og í Ólafsfjarðarklrkju á
sunnudaginn kl. 17.
sig Svein Há á nýju plötunni sinni,
Sólfingri. „Þetta er ekki í líkingu við
neitt sem annar hefur verið að gera
hérna,“ segir hann um plötuna.
„Sumt er popplög og svo er farið út í
flóknari hluti. Sjö lög eru sungin og
þrjú spiluð; dálítil spænsk áhrif, far-
ið til Afríku og um víðan völl. Ég
sem öll lögin nema eitt sem Bene-
dikt Torfason, bróðir Harðar, sem-
ur. Textana gerði ég, Jóhannes Sig-
urjónsson, blaðamaður hjá Víkur-
blaðinu, sem semur fjóra texta, og
Guðbergur Aðalsteinsson semur
textann við titillagið."
Sveinn er frá Húsavik en hefur
verið kokkur á skipum víða. Með-
fram sjómennskunni hefur hann
fengist við tónlist og gert plötur.
Dropi í hafið kom út 1983, Alíslenskt
þjóðráð 1986. Þetta hefur ekki farið
mjög hátt, segi ég og kem af fjöllum.
„Jú, jú, ég seldi helling af seinni
plötunni og hún er spiluð enn þá í
útvarpi þótt hún hafi verið á vínyl,
aðallega lagið Adam og Eva. Það er
töluverð breyting á lögunum á nýju
plötunni."
Er ekki bölvað bras að gefa plötur
út sjálfur?
„Það verður að hafa svolítið fyrir
þessu en ég lifði af síðustu plötu í
tvö ár, seldi hana sjálfur í hús.“
Sólfingur hefur verið lengi í
vinnslu. „Ég byrjaði að taka plöt-
una upp '93,“ segir Sveinn. „Fékk
Jón Ólafsson, Eyþór Arnalds
og Þorstein Gunnarsson
trommara með mér en kláraði
þetta svo í Stúdió Stöðinni núna
í ár.“ Sveinn sér alfarið um gít-
arleikinn. Hann ætlar að kynna
diskinn úti um allt land með
því að ganga í hús og fá að taka
2-3 lög á vinnustöðum. Sigurð-
ur Ingimarsson og Færeying-
urinn Rannvá Ólsen syngja
flest lögin á Sólfingri en
Sveinn verður einn á kynningar-
ferðum. „Maður skrönglast í gegn-
um lögin sem þau syngja á plöt-
unni.“ Það ætti ekki að vera erfitt
því Sveinn hefur reynslu af að vera
trúbador á krám. Var það ekki gef-
andi?
„Við skulum segja að það hafi
verið skemmtilegt," segir hann og
hlær. „Maður var farinn að öskra á
liðið þegar klukkan var að verða
þrjú, það var það eina sem virkaði.
Ég held að þessi pöbbaspilamennska
hafi bara verið leit að sjálfum sér í
tónlistinni. Ég kom inn á pöbb um
daginn þar sem einhver trúbador
var að spila lög sem hann hafði
greinilega leikið mörg þúsund sinn-
um áöur
þvi það var allt steindautt þótt fólki
virtist lika það ágætlega. Sama
kvöld sá ég unga ferska stráka á
Gauki á Stöng sem voru ekki búnir
að spila mjög lengi því þeir höfðu
augljóslega gaman af því sem þeir
voru að gera.“
Hver myndiróu þá segja aó vœri
eina leiðin til að halda ferskleikan-
um þegar nýja brumió erfarið?
„Það er að mennta sig, viða að sér
nýjum og nýjum stefnum. Ekki
hjakka í sama farinu endalaust. Þá
verður maður leiður á því sem ver-
ið er að gera og leiður á sjálfum sér.
Það er alla vega mín skoðun. En svo
er þetta auðvitað allt einstaklings-
bundið.“
Frá gömlu meistur-
unum í Dolly Parton
Sveinn hefur verið í djassnámi
síðustu árin og ég spyr hvort djass-
áhrif leki inn á nýju plötuna.
„Nei, ég er ekki nógu góður til að
spila djass enn þá. En maður var
staðnaður í poppinu og þvi fór ég að
læra djass. Þegar ég geri næstu plötu
fer ég út í eitthvað allt annað.“
Ég reyni að fá Svein til aö segja
mér í hvað hann sé að spá á nýju
plötunni.
„Það sem er spilaö í útvarpi er
kannski bara 5% af þeirri tónlist
sem til er,“ fullyrðir hann. „Af-
ganginn fær fólk aldrei að heyra og
veit ekkert af. Sumt á plötunni gæti
jafnvel flokkast sem heimstónlist þó
ég sé ekkert fyrir það að skilgreina
tónlistina. í einu laginu eru fla-
menco-áhrif og í „Hafinu" eru áhrif
frá Deep Forest og Enigma."
Hvað hefurðu verið að hlusta á
sjálfur?
„Ég á helling af plötum; frá gömlu
meisturunum í Dolly Parton. Ég er
alinn upp með Bítlana og Rolling
Stones í æð, Kinks og Hollies. Síðan
voru það tímamót að heyra í Black
Sabbath á sínum tima. Svo fór mað-
ur út í flóknari hluti, Yes og King
Crimson, Pink Floyd og það allt sam-
an. Síðustu árin hefur maður aðal-
lega verið í underground-djassi, t.d.
Keith Jarrett."
Geta menn hlustað mikið á músík
úti á sjó?
„Nei. Það er hátalari gargandi úti
á dekki allan daginn eða þangað til
slökkt er á honum. Það er ágætt að
hafa útvarpið en menn fá leiða á því.
Maður hlustar bara þvi meira þegar
komið er í land. Að hlusta á músík
er það skemmtilegasta sem ég geri
og ég gef mér alltaf góðan tíma til
þess.“
-glh
Nýgreidd og
naglalökkuð lík
Tilþrifalitill og aumur er sá sögu-
þráður sem aðeins getur boðið upp á
1502 nístandi dauðdaga á 90 mínút-
um. Það er ekki nema dauðsfall á 4
sekúndna fresti og skiljanlegt af
hverju kvikmyndagerðarmenn
treysta sér ekki til að gera nýtanlega
bíómynd úr svo slökum einiviði.
Sölulega og sálfræðilega er pottþétt
að nota sannsögulega atburði sem
uppistöðu í kvikmynd. Ringulreið
raunveruleikans er um leið ekki
sniðin að útmældri uppbyggingu
góðs söguþráðar, svo handritshöf-
undur lagfærir sannleikann með því
að bæta inn tilbúnum sögupersónum
og atburðum sem ekki gerðust. Þetta
gerir hann af sömu ástæðu óg góður
smiður hefur þrep í stiga jafnhá.
Nýlega hafa verið gerðar tvær
stórmyndir um Titanicslysið, báðar
með skálduðum, að maður segi ekki
upplognum, viðbótarsögupersónum.
Látum liggja milli hluta að af 2.205
manns um borð buðu 2.205 upp á lífs-
skeið sem hefðu dugað í sögubygg-
ingu og að ekki vantar heimildir til
að vinna úr.
Önnur myndanna var á dagskrá
ríkissjónvarpsins um síðustu helgi.
Þar voru þau, þríeykið sígilda, ljóti
kallinn, drengurinn sem getur
brugðið til góðs eða ills, og góða, fá-
tæka stúlkan. Látum það eiga sig
hvað þetta er ofnotaður og slitinn
spennugjafi þegar maður veit að 1502
manneskjur eru að fara að krókna
og drukkna í íshafinu eftir augna-
blik og lítum á hvemig höfundurinn
hleypir fjöri í þríhyrninginn. Það
gerir hann með því að láta ljóta kall-
inn nauðga góðu, guðhræddu
stúlkunni.
Nauðgunum, barsmíði og ofbeldi
af öllum styrkleikum er sáldrað inn
í myndefni til að fjörga söguna og si-
fellt oftar eru það konur sem eru
klesstar. Þetta gerist í myndum sem
ekki fjalla um ofbeldi, heldur er því
slett inn sem sjálfsögðu aukakryddi,
14
f Ó k U S 18. september 1998