Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.1998, Síða 12

12
MÁNUDAGUR 23. NÓVEMBER 1998
Spurningin
Á að gera nýja kvikmynd
um Keikó?
Lilja Björgvinsdóttir: Já.
Bent Anderssen, 8 ára: Já.
Eyjólfur Kolbeinsson: Já.
Erna Tönsberg nemi: Já, alveg tví-
mælalaust.
Védis Sigurðardóttir nemi: Nei,
ég held ekki.
Ásta Sóllilja Snorradóttir nemi:
Já, af hverju ekki?
Lesendur
Sjómannaafsláttu r-
inn verður að víkja
Helgi Kristjánsson skrifar:
Landsmenn hafa nú um
hríð fylgst með skrifum og
umræðum um sjómannaslátt-
inn alræmda, sem sífellt skýt-
ur upp í þjóðmálaumræðunni
með vissu millibili. Núna er
einu slíku tímabili að ljúka.
Ég segi „ljúka“, því aldrei eru
nein viðbrögð gegn þessu
óréttlæti gagnvart almennum
skattgreiðendum af hálfu
ráðamanna. Það er líka þess
vegna sem umræðunni skýtur
upp aftur og aftur. - Nú síðast
í vikunni sem leið var næst-
um allur þáttur Þjóðarsálar á
rás 2 lagður undir þetta af
þeim sem inn hringdu. Mátti
stjórnandi þáttarins hafa sig
allan við til að lægja rostann í
sjómönnum sem hringdu inn
og leiðrétta þá að því leyti að
þeir töldu skattaafslátt sinn
ekki bitna á neinum öðrum
þjóðfélagsþegnum.
Auðvitað er sjómannaafslátt-
urinn ekkert annað en tímaskekkja.
Sjómenn hafa þær tekjur að þeim er
ekkert að vanbúnaði að greiða sinn
skatt að fullu líkt og aðrir launþeg-
ar. Fjarvera frá heimili er ekkert
meiri en annarra sem þurfa vinnu
sinnar vegna að vera að heiman, t.d.
í útilegu sem flugliðar, eða sendir
til annarra landa í ýmis verkefni.
Vinna á sjó er erfiðari en í landi,
það skal játað. Þaö er ekki sama að
„Aðbúnaður og aðstæður í skipum eru orðnar frábærar miðað við það sem tíðk-
aðist.“ - Vinnustaðafundur um borð í togaranum Snorra Sturlusyni.
menn líka betri laun. Og það er í
góðu lagi. En þetta þýðir ekki að
sjómenn eigi að fá afslátt á sköttum.
Þótt ríkisvaldið hafi skapað þessa
óhæfu á sínum tíma gegnum samn-
ingaferli er engin afsökun fyrir rík-
ið að hafa ekki afnumið sjómanna-
afsláttinn með reglugerðarbreyt-
ingu. Þá hafa sjómenn sagt að eitt-
hvað verði að koma í staðinn! Því
þarf eitthvað að koma „í staðinn"?
vinna á sléttu gólfl eða i skrifborðs- ^ Þeir myndu einfaldlega fá sömu
stólnum og að stíga ölduna á skips-'" stöðu og við hin. Flóknara er málið
fjöl. Aðbúnaður og aðstæður í skip- ekki. Vilji útgerðarmenn gera eitt-
um eru orðnar frábærar miðað við hvað fyrir sína starfsmenn á sjó þá
það sem tíðkaðist. Þess vegna fá sjó- geta þeir gert það. Alveg óháð rikis-
valdinu og okkur launþegum öðrum
í landinu. Á meðan engin breyting
er hér á borgum við, launþegar í
landinu, þennan sjómannaafslátt
fyrir sjómenn.
Forsvarsmenn sjómanna hafa far-
ið í felur vegna umræðunnar um
skrípaleikinn á lóðsbátunum og víð-
ar þar sem skráming á þá báta er
fölsuð til að landkrabbar njóti sjó-
mannaafsláttar. Forysta sjómanna
er því ómarktæk. í þessari stöðu er
ekkert annað að gera en að afnema
sjómannasláttinn. Fjánnálaráðherra
er þess umkominn einn og óstuddur.
Og skyldi ríkissjóði af veita?
Blátl Sunnudagsleikhús
Ung móðir skrifar:
Það vekur hneykslun mína, svo
vægt sé til orða tekið, að ég sqm ís-
lenskur skattgreiðandi, og þar af
leiðandi skyldug til að greiða fyrir
dagskrá Ríkissjónvarpsins, skuli
þurfa að greiða fyrir svo sorglega
dagskrá þess, sem var opin í fjöl-
skylduboði hjá mér og manni mín-
um. En ungmennum á aldrinum
6-10 ára var leyft að horfa á sjón-
varpið á meðan foreldrar sátu og
spjölluðu. Um var að ræða hið svo-
kallaða Sunnudagsleikhús sem ætti
þó að vera fyrir alla fjölskylduna,
en var hreint og beint BLÁTT..
Gróf atriði í þessum þætti voru
hreint ekki viðeigandi og ótrúlegt
að foreldrar skuli ekki hafa verið
varaðir við þessum dagskrárlið. Að
við skulum vera að borga fyrir
svona lagað er hreint ótrúlegt.
Dagskráin er ekki til að hrópa
húrra fyrir og er alveg sérstakt að á
hana sé horft á mínu heimili. Það
vekur enn meiri undrun mína að
þrátt fyrir að vera skyldug til að
borga af þessari sjónvarpsrás þá er
auglýsingatíminn eflaust helmingur
af kvölddagskránni.
Millilandasiglingar til
og frá Þorlákshöfn
Séð yfir Þorlákshöfn. - Er þar framtfðarhöfn fyrir farþegasiglingar til og frá
landinu?
Björn Björnssort skrifar:
Það hefur verið í fréttum að
portúgalskt fyrirtæki hefur samið
um að hefja reglulegar siglingar til
og frá Þorlákshöfn. Þessar ferðir
eru raunar hafnar nú þegar og flyt-
ur skipið saltfisk sem aðalfarm héð-
an. Siglingamar héðan em að vísu
með viðkomu í Noregi en þetta er
atburður sem við íslendingar ætt-
um að fylgjast betur með. Verið er
að bæta alla aðstöðu í Þorlákshöfn
fyrir vömmóttöku þar, ásamt aðal-
tollhöfn sem þýðir að þarna er kom-
inn staður þar sem bein samskipti
við útlönd verða með tilkomu er-
lendra skipa þarna.
Þetta þýðir líka að nú emm við
íslendingar hér suðvestanlands
ekki bundnir við Reykjavík eða aðr-
ar hafnir við Faxaflóann hvað varð-
ar skipakomur stærri skipa, t.d. far-
þegaskipa. Sem þýðir aftur að í Þor-
lákshöfn er rétt eins hægt að taka á
móti farþegaskipi og afgreiða far-
þega til og frá landinu. Það væri
ekki amalegt ef við gætum tekið
skip í Þorlákshöfn og siglt suður á
bóginn, til Frakklands, Spánar eða
annarra landa með skipi sem hefði
fasta viðkomu í Þorlákshöfn. Eða
Norrænu sem kæmi viö í Þorláks-
höfn jafnt og á Seyðisfirði. Ekki
myndi vanta farþegana hér frá þétt-
býlissvæðinu.
Ég hef þá trú að einhverjir fram-
takssamir menn muni sjá til þess að
þetta megi gerast. Líka væri hægt
að hugsa sér að fragtskip, portú-
gölsk eða önnur, sem hefðu eitt-
hvert rými fyrir farþega, kæmu við
í Þorlákshöfn til þess að taka far-
þega fram og til baka. - Löngu er
tímabært að fólki frá þéttbýlasta
svæði landsins eigi þess kost að
komast frá landinu með öðrum
hætti en flugleiðis.
I>V
Góður gítarleikur
í Mósaíkþætti
Ragnar skrifar:
Það er ekki oft sem í boði er að
hlýða á raunverulega listamenn
sem koma fram einir og sjálfstæðir
í sjónvarpsþáttum hér. En þægileg
tilbreyting varð þar á í síðasta
Mósaíkþætti Sjónvarpsins, sl. mið-
vikudag. Þar lék gítarleikarinn
Einar Kristján Einarsson „Minn-
ingar frá Alhambra" eftir Isaac Al-
béniz. Þetta var líkt og þegar píanó-
leikari leikur eitthvert stykki en
slíkt býður sjónvarp hér áhorfend-
um alltof sjaldan. Einleikarar eru
jú á eigin vegum en það er ekki víst
að áhorfendur geri sér grein fyrir
því að það er ekki áreynslulaust að
vita af nærmyndinni, þar sem engu
er leynt um fingraflmi viö hljóðfær-
ið. Þetta var frábær gítarleikur,
svipmynd af konsert, en alltof stutt.
Takk fyrir samt.
Slæmt aögengi
í Myllukaffi
í Kringlu
Guðfinna Magnúsdóttir hringdi:
Ég er fatlaður einstaklingur og
þaif að notast við sérhæft aðgengi
þegar ég fer á mannamót. í Kringl-
unni var ég stödd nýlega og fór m.a.
í Myllukaffi í byggingunni. Þar
lenti ég fþeim vandræðum að kom-
ast ekki í veitingasalinn af eigin
rammleik í stólnum en fékk aðstoð
til að fara krókaleið á bak við.
Þetta er ekkert einsdæmi á opin-
berum stöðum. Víða er enn slæmt
aðgengi fyrir fatlaða. Ég heiti á for-
ráðamenn þjónustustofnana í
Kringlu og annars staðar að bæta
nú úr þessum ágalla. Það heyrir
líka til nútíma viðskiptahátta.
Löng augnablik
farsímanna
Steini hringdi:
Ég er löngu orðinn leiður á að
hringja í farsímana. Eingöngu
vegna þessara leiðindasvara sem
maður fær þar oftast: „í augnablik-
inu getur verið slökkt á símanum
eða hann utan þjónustusvæðis". Ég
skelli venjulega tólinu á um leið og
ég heyri minnst á „augnablikið"
sem er líka svo langt og endurtekið
að ekkert þýðir að bíöa. Og heldur
ekki að hringja aftur. Það hlýtur að
vera tæknilega hægt að breyta
þarna um þannig að a.m.k. megi
skilja eftir skilaboð til viðkomandi
persónu sem ber síma sem slökkt
er á eða er „utan þjónustusvæðis".
Lífeyrissjóðs-
greiðslur opinberra
starfsmanna
Sighvatur hringdi:
Ég vissi ekki fyrr en nýlega að
opinberir starfsmenn eru svo
miklu betur settir í launum en við,
almenningur, líka varðandi lífeyr-
isgreiðslur. En það mun vera stað-
reynd að opinberir starfsmenn hafa
sem nemur einum mánaðarlaunum
ár hvert í lífeyrisgreiðslur, umfram
alla aðra launamenn í landinu. Sé
þetta sannleikanum samkvæmt
hefur verið þagað vel og lengi yfir
þessum sérstöku hlunnindum opin-
berra starfsmanna. - Og svo stönd-
um við skattgreiöendur undir öllu
klabbinu eins og venjulega. Verður
aldrei lát á ranglætinu?
Ómerkileg
myndbönd
Pétur hringdi:
Mér fmnst lítið koma til þessara
myndbanda sem eru sýnd á sjón-
varpsstöðvunum, þar sem annars
ágætar söngkonur í dægurlaga-
bransanum eru að syngja og lítið
annað aö sjá en heimskulegar
fantasíur imdir söngnum. Hvers
vegna ekki að hafa þessi myndbönd
fáránleikafrí? Með söngvaranum
(karli eða konu) einum? Það væri
ólíkt skemmtilegra og áheyrilegra.
Myndböndin sem sýnd eru þessa
dagana sem uppfyUingarefni með
þekktum íslenskum söngvurum
eru óaðlaðandi og hafa lítið auglýs-
ingagildi.