Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.1998, Síða 13

Fyrir tveim árum kom Anna
Halldórsdóttir með ferska
strauma inn i íslenska dægurlaga-
heiminn. Fyrsta platan hennar
sem hét „Villtir morgnar" gerði
lukku, seldist vel og Anna var
kosin „bjartasta vonin“ á íslensku
tónlistarverðlaununum. Hún spil-
aði á undan Sting í Höllinni en
svo var eins og jörðin hefði gleypt
hana. En bjartasta vonin fór ekki
langt og nú er hún komin aftur
með nýja plötu; „Undravefinn".
„Ég ákvað að slappa af og
vinna,“ segir Anna, „var ekkert
að flýta mér að gera aðra plötu. í
byrjun árs fór ég svo að vinna í
lögunum sem tilheyra þessum
nýja diski.“
Hverjar eru helstu breytingarn-
ar á tónlistinni?
„Á Villtum morgnum gerðist
allt ákaflega hratt. Ég samdi titil-
lagið og sendi til útgefenda. Út úr
því kom útgáfusamningur. Strax
og ég hafði klárað skólann fór ég í
stúdíó og gerði plötu. Undravef-
inn vann ég meira í ró og næði og
ég held að þetta sé miklu heil-
steyptari plata. Ég vann hana með
Birgi Baldurssyni og Orra
Harðar og þetta var mikið sam-
vinnuverkefni. Þó er þetta auðvit-
að mín plata. Ég keypti mér
græju, sem var eiginlega eins og
lítil hljómsveit. Ég gat gert allt
sem ég vildi. Biggi hafði svo
frjálsar hendur með allt slagverk.
Tónlistin sjálf? Ja, mér fmnst
meiri heimstónlistarfílingur á
þessari plötu.“
Hvaöa heims þá helst?
„Ja, það er góð spuming. Þetta
er dálítið „primitíft" og textalegar
pælingar eru öðruvísi. Ég reyndi
að búa til eina veröld."
Já, þetta er hálfgeró „konsept“
plata. Hver er grunnhugmyndin
aó Undravefnum?
„Maður er að spá og spekúlera,
eins og allir aðrir, í lífinu, tilver-
unni og dauðanum. Ég vildi búa
til heim og ég sé tónlistina sem
einn vef - hvernig hlutimir tengj-
ast. Allt fólkið sem maður hittir á
lífsleiðinni; það er að gefa þér eitt-
hvað og þú gefur því eitthvað til
baka og þetta er einhvem veginn
bara lífið og tilveran. Einn vefur.

“Maður er ekki
allur þar sem maður
er séður. Hver og
einn hefur 2-3
hliðar og þetta er
ein hliðin
á mér. En svo er
ég dagfarsprúð og
glöð manneskja
og það er líka
mikil gleði og kátína á
þessari plötu. En tregi
í bland.”
Ekkert svo djúpt, sko.
Er þetta þá plata um óreiðu-
lögmáliö?
„Til dæmis. Já, það er þokka-
leg óreiða í gangi. En svo finnst
mér draumar mjög spennandi.
Mér dreymdi t.d. hörmulega í
nótt. Vaknaði og pæld'íðí hvem
anskotann mig hefði verið að
dreyma - það er ekkert sem
meikar alveg fullkomlega sens í
draumunum. Ég var að setja
vatn inn í einhverja þvottavél og
svo endaði það á því að ég var að
drekkja einhverjum manni á
báti. Ég notaði drauma dálítið á
plötunni. Á vissan hátt er þessi
plata hálfgert smásagnasafn þó
ég sé ekki að gefa mig út fyrir að
vera skáld. Þetta eru ákveðnar
sögur."
Geturöu lýst tónlistinni þinni
meö nokkrum lýsingaroröum,
fólki til hœgöarauka?
„Þetta er frekar afslöppuð
plata, lágstemd. En það er líka
ævintýrastemning og kraftur.-'
Þarf fólk aö setja sig í einhverj-
ar stellingar þegar það hlustar á
Undravefinn - hita sér te, til
dæmis?
„Það er ekkert verra. Ég held
það sé gott að gefa henni tíma,
hlusta á hana alla, en fólk þarf
ekkert að hafa voðalega mikið
fyrir því.“
Hvaö viltu aö fólk fái út úr
plötunni?
„Ég vona bara að platan vekji
einhver hughrif, opni einhverjar
gáttir. Ég er búin að heyra að
fólki finnst platan þyngri en
Villtir morgnar, en ég sé þetta
allt öðmvísi, mér finnst þetta
ekkert þung plata.“
Þarf kannski aó hlusta á hana
tíu sinnum til að gáttirnar opn-
ist?
„Ég vona að það gerist nú fyrr
— best væri ef það gerðist við
fyrstu hlustun. Nei nei, þetta er
ekkert svo djúpt, sko.“
Er platan lík þér; „melló“ og
erfitt aö komast inn í hana?
„Vá, þetta var dónaleg spurn-
ing, ha ha. Maður er ekki allur
þar sem maður er séður. Hver
og einn hefur 2-3 hliðar og þetta
er ein hliðin á mér. En svo er ég
dagfarsprúð og glöð manneskja
og það er líka mikil gleði og
kátína á þessari plötu. En tregi í
bland.“
Næsta tækifæri til að sjá og
heyra Önnu á tónleikum gefst
þann 12. des þegar hún spilar í
Bíóhöllinni á Akranesi ásamt
hljómsveitunum Fitl og Umm-
hmm. -glh
plötudómur
Súkkat - Ull: ★★★★
Flóandi hamingga 8€KKAT
Arum saman hafa þeir Gunnar
og Hafþór skemmt okkur með gít-
arleik og söng. Nú hleypur aldeilis
á snærið fyrir aðdáendur lags-
mannanna því þriðja platan, Ull, er
bæði þeirra skemmtilegasta og fjöl-
breyttasta plata til þessa. Súkkat
hefur tekið þann ferska pól í hæð-
ina að fá hóp aukahljóðfæraleikara
í lið með sér og því kemur platan
sífellt á óvart; blokkflauta hér, sax-
ófónn hér, barnakór og Botnleðja
og ýmislegt annað gómsætt álegg
dreiflst markvisst um lögin sextán.
Sem fyrr eru það þó einfaldar og
lúmskar melódiur og bráð-
skemmtilegir textar sem Hafþór
syngur á sinn sérstaka hátt sem er
undirstaðan, rúgbrauðið sem
áleggið liggur á.
Súkkat-filingurinn er góður og
vinalegur, dúettnum er lagið að
kveikja með hlustandanum sýnir
af íslensku vori uppi í sveit, dír-
rendíið og lækjarniðurinn eru
kornin í rúgbrauðinu. Alíslenskari
sveit er vandfundin, Súkkat minn-
ir á kappa fyrri alda sem söngluðu
upp á kassa fyrir snarli; Haffl
skrollari og Gunnar fimhönd eru
Gvendar dúllarar vorra tíma.
Ég ætla ekki að tala mikið um
allan skarann sem leggur hönd á
plóg plötunnar, nema segja það að
allir standa sig vel. Þetta er mesta
hópverkefni Súkkats til þessa, eins
og velheppnað partí í Þingholtun-
um. Nauðsyn er þó að minnast á
hlut Megasar sem leggur til tvö lög,
„Fjalladúfuna hressu", sem er ægi-
skemmtilegt og „Vont bara fyrst“,
þar sem hlustandi getur fengið
svar við spurningunni; syngur Haf-
þór eins og Megas? Þeir syngja lag-
ið í sitthvorum hátalaranum og
svarið er; Nei, ekki baun. „Laflr
það litla“ (Orghesta-lag) og „Fram-
tíðardraumar" (af „Áfram stelp-
ur!“) eru lopapeysusmellir fortíðar
sem Súkkat endurholgar frísklega.
Elvis gengur aftur í „Suspicion",
sem fær Súkkat-yflrhalningu og
jafnvel það áhættusama sport
gengur fullkomlega upp. Platan er
stútfull af hressilegri skemmtun en
sum lög rísa enn hærra en önnur.
Nú þegar er þjóðin að kveikja á of-
urpoppsmellnum „Draumur um
straum", hvers melódíska galdra-
grip jafnast á við „Popplag í G-
Súkkat minnir á kappa
fyrri alda sem söngluðu upp
á kassa fyrir snarli; Haffi
skrollari og Gunnar fim-
hönd eru Gvendar dúllarar
vorra tíma.
dúr“, en flóandi hamingju má
einnig fá beint í æð frá
„Sódawathnesystrum", „Dans-
hljómsveit" og „Fótglímufélaginu".
Jólagjöf hins hugsandi hlust-
anda í ár hlýtur að vera þessi bráð-
skemmtilega plata og til að kóróna
hamingjuna er umslagið frábær-
lega flott, svo vel heppnað að það
má sleppa því að pakka plötunni
inn í jólapappír. Húrra fyrir
Súkkat! Gunnar Hjálmarsson
Símvaklnn CDD-Z5
fotfA
u
Síðumúla 37
108 Reykjavik
S. 588-2800
Fax 568-4774
ð«ymir 150 (imanámer
Þar af 50 námer mcð nafni
Vaihnappur
Blikfcljós
Qeymir útfarandi númcr
3 mismunandi hijóðmerki
Tímamaclir öll samtöl
slenskar leiðbeininsar
slenskar merkingar
11. desember 1998 f ÓkllS
13