Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.1999, Qupperneq 12

12
MIÐVIKUDAGUR 21. JULI1999
DV
Ónauðsynlegur
lóðaskortur
Atli skrifar:
Sífellt hækkar íbúöaverö í
Reykjavík, lóðaskortur er algjör
en borgaryfirvöld gera ekkert til
að minnka spennuna. Þó er eitt
besta og verðmætasta byggingar-
svæði höfuðborgarinnar við bæj-
ardymar eða réttara sagt innan
þeirra, Vatnsmýrarsvæðið. Þar
má ekki byggja vegna einhverrar
undarlegrar þjónkunai' borgar-
stjórnar (líka minnihlutans að því
er best verður séð) við Flugleiðir
og Flugmálastjóm sem ráða ríkj-
um í útjaðri Vatnsmýrarinnar.
Síðasti samgönguráðherra verk-
aði eins og eins konar einkaráð-
herra fyrir Flugleiðir og innan-
landsflugið og samgönguráðherr-
ann núverandi tekur við sem
skoðanabróðir forvera síns. Höf-
uðborgin geldur þessa og lands-
byggðin brosir í kampinn.
Umhverfiö
okkar
Vilhjálmur Alfreðsson skrifar:
í DV í dag (14. júlí) var ágætis-
blaflr sem fylgdi með sem heitir
„Umhverfi". I blaði þessu vom
alls konar upplýsingar um um-
hverfi okkar. Stundum finnst
manni að manneskjunni verði
ekki bjargað (að maður tali nú
ekki um náttúmna) og öðm því
sem margir vilja halda í lengstu
lög. En betra er seint en aldrei, og
fagna skal því sem vel er gert og
upplýsingar af því tagi sem í blað-
inu var aö finna eiga erindi til
okkar allra, og á öllum tímum.
Frekja og
ósvífni
Sjónvarpsins
Björn Guðmundsson hringdi:
Það er allt á eina bókina lært
hjá ríkisíjölmiðlunum, miðlunum
sem njóta nauðungaráskriftar og
segja að sjónvarp og útvarp séu
öryggistæki fyrir landsmenn.
Sjónvarpið er þó sýnu verra og
ráðskast með dagskrána og fréttir
að vild. Þannig seinkaði fréttum
Sjónvarps sl. sunnudagskvöld um
liðlega 35 minútur vegna útsend-
ingar á golfþætti! Þetta getur rík-
isfjölmiðill ekki leyft sér, sama
þótt afsökun sé borin fram í byrj-
un fréttatíma. Þegar hringt var í
Sjónvarpið eftir kl. 19 var manni
tjáð að starfsfólk væri á móti
þessu framferði en framkvæmda-
stjórinn væri ábyrgur (útvarps-
stjóri sagður erlendis). Málið er
einfalt: Enginn hefúr leyfi til að
rjúfa auglýsta dagskrá ríkissjón-
varps. Framkvæmdastjóri sem
þaö gerir er ekki hæfúr í sinni
stöðu, hann á skilyrðislaust að
víkja.
Sælgætisneysla
barna
Foreldri sendi þennan pistil:
I uppeldi er til margra hluta að
líta. Sælgætisneysla barna er einn
þátturinn og börn eru fljót að til-
einka sér hana. Þessum varningi
er líka haldið að bömum í tima
og ótíma. Hjá mér fékk barnið
ekki að snerta sælgæti fyrstu 3
árin og þóttum við foreldramir
hinir verstu að banna ættingjum
og vinum að næra barnið okkar á
þessu „góðgæti" - eða hitt þó
heldur. En ekki kvartaði barnið
sem ekki hafði smakkað herleg-
heitin. Einu bamaafmæli man ég
þó eftir þegar þorstinn sótti að eft-
ir afmælistertuna og ég leitaði að
íslensku mjólkinni okkar í öllu
gosdrykkjahafinu. En enginn
hafði gert ráð fyrir svo „hallæris-
legum“ veigum á borðið, nema
gegn séróskum. Svo var stórum
sælgætispoka dreift til hvers og
eins og náði ekki nokkur krakki
aö torga pokanum. Ég spyr; af
hverju ekki poppkomi eða ein-
hverju heilsusamlegu? Ég er viss
um ,að ekkert bamanna hefði
kvartað.
Lesendur
Slæm þjónusta á Kaffi París
Sara skiifar:
Ég brá mér á kaffihúsið Kaffi
París á virku kvöldj fyrir nokkra
eins og ég hef nokkrum sinnum
áður gert. Kaffii París býður upp á
góðar kökur og vinalegt umhverfi
en það sama verður ekki sagt um
þjónana sem þar vinna. Umrætt
kvöld mætti ég á kaffihúsið rétt
fyrir miðnætti en húsið lokar kl.
eitt á virkum kvöldum. Þjónarnir
virtust hins vegar vera á mikilli
hraðferð heim því þeir vom þegar
byrjaðir að ganga frá stólum upp á
borð og máttu varla vera að því að
afgreiða gesti sem dirfðust að koma
svona seint - aðeins klukkutíma
fyrir lokun! Eftir aö hafa setið
lengi og beðið eftir afgreiðslu stóð
ég upp og gekk að afgreiðsluborð-
inu þar sem ég ætlaði að panta mér
köku.
Bak við borðið stóðu þrír þjónar
sem vom í óöaönn að þrífa og
ganga frá. Sá fyrsti virti mig ekki
viðlits þegar ég bað um kökuna
sem mér fannst argasti dónaskapur
en síðan fékk ég afgreiðslu þegar ég
spurði hvort þeir væru nokkuð
búnir að loka staðnum, rétt rúm-
lega tólf.
Um tuttugu mínútum fyrir eitt
kom síðan par inn sem hrökklaðist
út aftur er það spurði hvort búið
væri að loka og fekk frekar loðin
svör. Tíu mínútum síðar yfirgáfu
ég og samferðarmenn mínir stað-
inn og var hurðinni þá læst á eftir
okkur - tiu mínútum fyrir eitt.
Finnst þér að leyfa eigi ætt-
leiðingar samkynhneigðra?
Móeiður Helgadóttir nemi:
það má leyfa þær.
Hljómskálatónlist
í miðbænum
íslendingar og stóriðjan:
Ingibjörg Isaksen sundkennari:
Það er í góðu lagi.
Dóra Stephensen verslunarmað-
ur: Það er gott mál.
Svanhvít Thea Ámadóttir hús-
móðir: Já, þeir geta verið góðir for-
eldrar eins og allir aðrir.
Guðmundur Ólafsson, eldri borg-
ari: Já, er þetta ekki gott fólk?
Guðrún Vigfúsdóttir húsmóðir:
Já, ég held það.
Þráinn Bertelsson, Fischersundi
3, skrifar:
Konurnar sem afgreiða í búðun-
I um hérna í mið-
bænum hafa verið
að biðja mig að
skrifa í blöðin eða
til borgarstjórnar
eða einhverra
málsmetandi aðila
út af miðvikudags-
tónleikunum á
Ingólfstorgi og
vilja ekki gera það
Bertelsson. sjájfar af því þær
vilja ekki gera öðra fólki ónæði með
því að vekja athygli á skoðunum
sínum. Konurnar og ég erum á einu
máli um að það sé góður vilji á bak
við þessa tónleika á Ingólfstorgi en
það sé dáldið bamalega að þeim
staðið að því leytinu til að aðalatrið-
ið er ekki músíkin heldur hávaðinn
sem rafkerfið getur framleitt.
Þetta er eins og hjá villimanni
sem sest upp í sportbíl og keyrir um
á 300 km hraða af því það er há-
markið sem sést á hraðamælinum
og lendir fyrir björg meðan siðaðir
menn keyra neðan við 90 km há-
markshraða og 30 í íbúðahverfúm
án tillits til þess hversu hratt megi
þeyta bílnum áfram með þvi að
stíga af alefli á bensínpedalann.
Þessi hávaðadýrkun unglinganna
er dáldið bemsk og einhver ætti að
hjálpa þeim til að átta sig á lífinu;
það er víst það sem uppeldi gengur
út á en ekki að láta alla vitleysu eft-
ir þeim. Svo væri líka gaman ef
flutt væri á torginu tónlist fyrir
aðra aldurshópa en smáfólkið, til
dæmis fólk sem er komið yfir þrí-
tugt en hefur samt ennþá gaman af
lífinu. Það væri líka ábyggilega
heilsusamlegt fyrir gamla fólkið á
„Aðalatriðið er að taka nótís af því að það er einvörðungu ein kynslóð borg-
arbúa sem hefur gaman af svona rosalegum hávaða og aðeins lítill hluti
þeirrar kynslóðar," segir Þráinn m.a.
elliheimilinu á horni Vestm-götu og
Garöastrætis að geta fengið sér
snúning annað slagið oná Ingólfs-
torgi við harmónikkuundirleik og
ég er viss um að þeir sem búa hérna
í grenndinni á vegum Geðhjálpar
hefðu líka gaman af því að lækkað
væri í hátölurunum og til að mynda
Bubbi Morthens væri fenginn til að
syngja og spila á gítarinn sinn.
En aðalatriðið er að taka nótís af
þvf að það er einvörðungu ein kyn-
slóð borgarbúa sem hefur gaman af
svona rosalegum hávaða, og aðeins
lítill hluti þeirrar kynslóðar, öllum
öðmm, sem sé langflestum, finnst
miklu meira gaman að hlusta á tón-
listina heldur en sándið í græjun-
um.
Og að lokum vil ég taka fram að ég
er að skrifa þetta fyrir konurnar sem
alltaf eru svo elskulegar og standa
vaktina sína og afgreiða í búðunum
héma allt í kring, en eru svo ófram-
fæmar aö vilja ekki tjá sig sjálfar op-
inberlega. Mér sjálfum er nokk sama
um þessa tónleika alla því yfirleitt
nota ég tækifærið og fer í sund með-
an hávaðadýrkunin fer fram. En ég
væri svo sannarlega til í að sleppa
sundinu ef alltíeinu væri farið að
spila skemmtilega hljómskálamúsík
ókeypis og gratis í nágrenni við mig.
Með bestu kveðjum
Frekar í Austur-Evrópu
en á Reyðarfirði
Ásdís Arthúrsdóttir skrifar:
Það borgar sig sjálfsagt ekki fyrir
Reyðfirðinga að slá slöku við aö
berjast fyrir þessu álveri sínu og
líta til framtíðar, eins og sjómaður-
inn orðaði það í grein sinn í DV á
dögunum. Þeir eru famir að sjá
fram á að geta mannað þessa verk-
smiðju með því að taka á móti
flóttamönnum.
Reyðfirðingar vora manna fyrstir
til aö taka á móti 20 og það verður
sjálfsagt ekki langt að bíða þess að
þeir verði tilbúnir að taka á móti
öðrum eins hópi ættingja þeirra. Svo
þjónusta
allan súlarliringinn
_ i sima
5000
flli kl. 14 og 16
Frá Reyðarfirði. Ásdís talar til íbúanna
hrútshornum.
hafa Reyðfirðingar kannski von um
að geta laðað að eitthvað af þessum á
þriðja hundrað Pólverjum fyrir vest-
an sem eygja kannski betra veður
fyrir austan og betri laun í álverinu
en í fiskinum. Sérstaklega ef Vest-
firðingum tekst ekki að kría út meiri
byggðakvóta, lán eða
styrki úr Byggðasjóði
til að halda úti at-
vinnu fyrir þá.
Ég tel þó sniðugra
að íslendingar settu
heldur á stofn ein-
hverja stóriðju í
Austur-Evrópu sé
þeim svo mikið í
mun að veita Austur-
Evrópubúum vinnu,
og hlifðu þá okkar
viðkvæmu og tiltölu-
lega óspilltu náttúra
sem dregur hingað
ferðamenn í þús-
með tveimur undatali út á þaö eitt
hversu ósnortin víð-
átta er hér á landi.
Að lokum tek ég undir orð ís-
lenskufræðingsins um að þessir 3
Reyðfirðingar, sem hafa verið á at-
vinnuleysisskrá undanfarið, fari
bara í skógrækt á Héraði, eða gangi
til liðs við Græna herinn með Stuð-
mönnum.