Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.1999, Side 13

■
w
Gísli Marteinn Baldursson
fréttamaður hjá Ríkissjónvarpinu:
Sem næst
Tryggingastofnuninni
„Ég held aö það væri hvergi sómi
aö þessum stað," segir frétta-
haukurinn Gísli Marteinn og fuss-
ar. „Eigandinn hefur reyndar bent
á það að staöurinn sé góður að
því leyti að þar safnast saman alls
konar fólk sem ekki fengi inni á
öðrum stöðum. Þannig að það
sem er jákvætt við staðinn er að
þangað koma menn sem ella
væru kannski með læti annars
staðar," segir Gísli og bætir við að
hann sé enginn baráttumaður fyrir
því að Keisarinn verði lagður niður
heldur vilji hann endilega að þeir
sem vilja reka einhverja staði fái
að gera það, svo framarlega sem
þeir halda og virða þær reglur sem
settar eru um þannig rekstur.
„Mér finnst furðulegt að þeir sem
ákveða að búa í miöbænum skuli
sifellt vera kvartandi yfir skemmti-
stöðunum. Hvar eiga skemmti-
staðir að vera ef ekki i miðbæn-
um? Þeir sem velja sér að búa í
miðbænum, eins og ég geri sjálf-
ur, þurfa bara að lifa með því og
þeim óþægindum sem því fylgja.
Svona er þetta í öllum borgum er-
lendis og þaö þýðir ekkert að vera
að kvarta og kveina i hvert skipti
sem nýr staður er stofnaður. Það
hvort Keisarinn sé of vondur stað-
ur til að eiga skilið að lifa áfram,
hvort þar sé of mikið sukk, miklir
glæpir og eiturlyf er bara eitthvað
sem lögregluyfirvöld verða að
finna út," segir Gísli með svona
fréttamannaáherslu.
En hvert ætti staöurinn aö flytja?
„Sem styst. Ég held að það sé fínt
að hafa hann þarna á Hlemm-
svæðinu og helst sem næst
Tryggingastofnuninni. Þá er svo
stutt fyrir fólk að fara á milli," seg-
ir Gísli sem hefur aldrei komið inn
á Keisarann.
„Félagi minn vann einu sinni þar
því hann var að viða að sér efni í
skáldsögu. Hann fyllti sarpinn á
einum mánuði. Líf þeirra sem
þarna eru er fullt af misfallegum
sögum. Mig hefur ekkert langað
sérstaklega að fara þarna inn.
Þetta er ekki akkúrat mitt krád."
Árni Sveinsson
kvikmyndagerðarmaður:
Mekong,
Sóltúni 3
„Mér finnst nú ömurlegt að
það eigi að flytja Keisarann
en ætli það sé ekki best að
flytja hann í Sóltúnið fyrst það
á að flytja hann á annað
borð," segir Árni Sveinsson,
fyrrum Kolkrabbi, aðspurður
um hvert Keisarinn ætti að
fara ef hann væri Guð og réði
öllu í þessum heimi.
En hvað hefur hann að gera í
Sóltún?
„Nú, vera þar sem Mekong er
f Sóltúninu. Rytja Keisarann
bara til öryrkjanna því þó
svona þrusubúlla flytti þang-
að og öryrkjarnir færu
kannski að kvarta þá myndi
enginn nenna að hlusta á
þá," segir Árni og hefur þar
með leyst miðbæjarvandann.
„Og eru þetta ekki fjársterkir
aðilar þarna á Keisaranum?
Öryrkjarnir þora ekkert f þá.“
Hefurðu komið á Keisarann?
„Já, já. Ég hef kfkt nokkrum
sinnum. Þessi staður er f
hverfinu mínu og er alger fjár-
sjóður hérna f miðbænum.
Þetta er líka svo frábær stað-
setning hérna við Hlemm. Við
erum að tala um eina stuð-
hverfið f Reykjavfk. Nágrannar
Keisarans eru Svarti svanur-
inn, Devitos, lögreglustöðin,
Frímúrarareglan, og mér
finnst því alrangt að flytja
Keisarann. Þetta er svo Is-
lensktur staöur og það á ekk-
ert að vera að fikta í honum.
Þetta er álíka gáfulegt og að
kenna Þjóðdansafélaginu ný
múv."
Listamennirnir Gabríela og Magnús hafa einangr-
aö sig í bílskúr til þess aö undirbúa sýninguna
„Listir" í galleríinu einn núll einn.
Við könnumst öll við bílskúrsbönd en
bíiskúrslistamenn er orð sem hljómar
ekki eins kunnuglega. Þeir finnast
þó og á morgun munu tveir þeirra
opna sýningu undir yfirskriftinni „Listir"
í galleríinu Oneoone, Laugavegi 48b.
inm
bílsliijr
t
m
m
j ' -
m
Það eru listamennirnir Gabrí-
ela Friðriksdóttir og Magnús
Sigurðsson, öðru nafni
Maggogabb ehf. sem standa á
bak við sýninguna en þau tvö
hafa meira og minna verið lokuð
inni í bílskúr við Háaleitisbraut
síðasta mánuðinn og það af fús-
um og frjálsum vilja.
„Við Gabríela höfum verið að
áreita hvort annað í bílskúmum
hennar. Einnig höfum við fengið
heimsóknir í bílskúrinn og feng-
ið þá gesti sem kíkt hafa inn til
þess að erta okkur,“ segir Magn-
ús um það hvernig hugmyndirn-
ar að listaverkunum hafa kvikn-
að.
En hvers konar verk eru
þetta?
„Við sögðum
eintölunni
hreinlega stríð
á hendur
þannig að sýn-
ingin fjallar
ekki um neitt
eitt ákveðið.
Hún samanstend-
ur af 22 málverk-
um og einu ljóði
við hverja mynd.
Við deilum verk-
unum bróðurlega
á milli okkar og mun-
um svo púsla árangrinum saman
í eina heild, svo úr verður eins
konar myndskreytt ljóðabók,"
segir Magnús.
Myndir úr útvarpinu
Málverkin á sýningunni eru
unnin með olíulitum og öðru sem
til fellur. Striganum er þó kastað
og verkin máluð á þar til gerðar
plötur.
„Þetta er eldgömul hefð sem
þekktist á Ítalíu áður en striginn
kom til sögunnar," útskýrir
Gabríela.
En kunnið þió eitthvaö að
yrkja?
„Já, já, þetta er svo einfalt og
skemmtilegt og ég er mjög hrif-
inn af eigin skáldskap," segir
Magnús.
Á meðan skáldskapur hans er
hnitmiðaður notar Gabríela
lengra mál.
„Við erum mjög einlæg og
* 4»
$
-
%
V'
hreinskilin í því sem við erum að
gera og þetta kemur allt beint frá
hjartanu," segir Gabríela og und-
irstrikar að þau séu ekki með
neinn fiflaskap.
„Mörgum finnst verkin minna
á lög úr útvarpinu og við höfum
svo sannarlega sótt inspírasjón í
útvarpið þvi við höfum hlustað
mikið á útvarpið í bílskúrnum.
Við höfum m.a. hlustað á fyndnu
framhaldssöguna á Rás 2, amer-
ískt hestarokk á X-inu og stefið á
Létt 98,7 sem er svo skemmti-
legt,“ segir Gabríela.
Hágæða skyndihugdettur
Öll verk sýningarinnar hafa
Gabríela og
Magnús unnið
svo að segja
_ _„r- _ ofan í hvort
öðru. Verkin
eru öll unnin í
bílskúrnum og
Gabríela og
Magnús hafa
aldrei unnið
neitt við þau
nema að vera í
nálægð hvort
annars.
„Þetta eru
mjög hraðunnin
engar þjáningar
skemmtilegheit.
Þrátt fyrir að þetta séu skyndi-
hugdettur þá er þetta hágæða-
vara,“ segir Gabríela sannfær-
andi og bendir á að öll verk sýn-
ingarinnar séu til sölu.
Nú hafið þiö hangiö saman í
bílskúrnum svo að segja lon og
don; eruð þið ekkert orðin leiö
hvort á öðru?
„Nei, síður en svo. Við höfum
afar ólíkan stíl svo þetta hefur
bara komið vel út. Við munum
pottþétt halda samstarfi okkar
áfram," segja þau einum rómi.
Þess má að lokum geta að á
sýningunni verður einnig sýnt
vídeóverk sem sýnir þau Gabrí-
elu og Magnús að störfum í bíl-
skúrnum og alla þá góðu gesti
sem komið hafa í heimsókn til
þess að áreita þau síðasta mánuð-
inn.
málverk,
heldur bara
17. september 1999 f Ókus