Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.1999, Qupperneq 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1999
Sport
i>v
íslandsmótinu í enduró lauk um helgina:
Erfið lokakeppni
Síðasta umferðin í íslands-
meistaramótinu í enduro fór
fram á laugardaginn. Keppnin
var haldin á nýju svæði Vél-
hjólaíþróttaklúbbsins við Lykla-
fell sem klúbburinn fékk úthlut-
að fyrir skömmu frá Kópavogi
og Seltjarnamesbæ.
Svæðið allt er mjög skemmti-
legt og býður upp á marga
möguleika i keppni sem þessari
en eini mínusinn við það er veg-
arslóðinn upp að því sem laga
þyrfti hið fyrsta. Bryddað var
upp á þeirri nýbreytni að hafa
sérstaka áhorfendaleið eða
„special test“ í miðri keppninni.
7 hringir voru fyrst eknir á
undan áhorfendaleiðinni og aft-
ur 7 á eftir í öfuga átt. í braut-
inni voru svo ýmsar þrautir
sem reyndu mjög á keppendur,
eins og þungur sandur, grjót og
urð, moldarskomingar og djúp-
ir forarpyttir. Var það sam-
hljóma álit keppenda að keppn-
in hefði verið sú skemmtileg-
asta en jafnframt sú erfiðasta á
árinu. 39 keppendur hófu leik-
inn og er það metþátttaka í
akstursíþróttakeppni í sumar
en aðeins 19 tókst að ljúka
keppninni og var það hreinlega
vegna þreytu frekar en bilana.
Svæðið við Lyklafell er gamalt
æfingasvæði hersins úr síðari
heimsstyrjöldinni enda var
keyrt í gömlum sprengigígum á
hluta leiðarinnar.
í fyrri hringjunum 7 fóru
margir geyst af stað sem varð til
þess að menn sprangu á limm-
inu og voru það helst þeir sem
sýndu jafna keyrslu sem tókst
að klára þann hluta. Þegar líða
tók á fyrri hlutann fóru moldar-
skorningarnir að verða nokkuð
grafnir eftir spólið í hjólunum
þannig að eina leiðin upp úr þeim
var oft að gefa í og sleppa hjólinu í
þeirri von að það kæmist upp úr og
klifra síðan upp á bakkann. Mynd-
Eina leiðin upp úr skurðinum var á stóru gjöfinni og svo var bara að missa ekki takið.
uðust biðraðir
í
skorningunum af
þessum sökum þar
sem mönnum gekk
misvel að komast
hreinlega of mikið að
reyna að losa hjólin,
oft stóð heldur varla
meira en stýrið upp úr
súpunni. Var það
helst að þeir slyppu yfir sem
þorðu að vera á stóru gjöfinni
en það var samt ekki einleikið
þvi engin leið var að sjá hvar
var grunnt og hvar ekki. Fóru
því leikar svo að aðeins 19 tókst
að klára þessu erfiðu keppni og
sumir þeirra ekki einu sinn alla
hringina en ekið var í þremur
stærðarflokkum og einum
flokki eldri ökumanna. Þeir
sem gátu lokið allri keppninni
vora:
Einar Sigurðsson, Viggó
Viggóson, Guðmundur Sigurðs-
son og Sölvi Ámason.
Einar Sigurðsson vann þvi
allar endurokeppnir sumarsins
og er það vel að verki staðið í
jafherfiðri íþróttagrein og hún
er. Fast á hæla hans sóttu þó
oft menn eins og Viggó, Reynir
og Guðmundur, auk annarra,
en lokastaðan í íslandsmeist-
aramótinu varð þessi:
Einar Sigurðsson, 60 stig,
Viggó Viggósson, 40 stig, Guð-
mundur Sigurðsson, 45 stig.
Flokkur 1, tvígengishjól með
stærri en 220 rúmsentímetra
vél: Þar vann Einar allar keppn-
irnar og náði því fullu húsi, eða
60 stigum.
Flokkur 2, tvígengishjól með
minni en 220 rúmsentímetra vél
og fjórgengishjól með vél undir
440 rúmsentiímetrum:
Jón B. Bjarnason vann loka-
keppnina en í þriðja sæti varð
Sölvi Árnason og vann hann
með 44 stig.
Flokkur 3, fjórgengishjól með
vél yfir 440 rúmsentímetrum:
Þar vann Þór Þorsteinsson síð-
ustu keppnina en Helgi Valur
. hafði unnið þá fyrstu og varð
-myndir TP þvj fsian(jsmeistari með 20 stig
Flokkur 4, 40 ára og eldri. Steini
Tótu vann lokakeppnina i þeim
flokki en íslandsmeistari varð Jón
H. Magnússon með 50 stig.
-NG

'hfmM a
Þa er bara aö stiga af baki og losa
græjuna.
*■&■■■ ;*s®
* •
upp ur. Ahorfendaleiðin svokall-
aða var ekkert voðalega áhorfenda-
væn enda að mestu leyti hraðakstur
á grænni torfu og söfnuðust áhorf-
endur frekar á þá staði þar sem
keppendum gekk illa eins og í
seinni hluta keppninnar þegar stóri
forarpytturinn fór að verða erfiður.
Þegar hátt í 40 hjól eru búin að aka
yfir hann 7 sinnum hvert var hann
orðinn mikið skorinn og leðjan orö-
in mjög þykk þannig að eina leiðin
yfir hann var með happa-glappa-að-
ferðinni.

23ESE. H

wm

Jæja, nú sit ég víst fastur.
Stundum sátu
3-4 hjól föst í eðjunni
Stundum var það líka svo að 3-4
hjól sátu föst í eðjunni og ökumenn
þeirra óðu drulluna upp að mitti til
að reyna að losa þau, stundum með
dyggri hjálp áhorfenda. Reyndist
það mörgum hreinlega ofraun að
reyna að losa hjólin enda menn
orðnir mjög þreyttir og átakið
Hann er alveg pikkfastur, þessi fjandi!