Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1999, Qupperneq 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 7. DESEMBER 1999
Spurningin
Ertu farin(n) aö skreyta
fyrir jólin?
Oddný Sigtryggsdóttir: Nei, ég
byrja um næstu helgi.
Guðríður Jónsdóttir: Nei, fer að
byrja, ætli það verði ekki um næstu
helgi.
Magnús Sveinbjömsson sjómað-
ur: Já, svona rétt byrjaður.
Helgi Seljan: Já, auðvitað er ég að-
eins byrjaður á því.
Hörður Hafsteinsson netagerða-
maður: Nei, en kannski næ ég mér í
konu fyrir jól til að skreyta fyrir mig.
Svavar Hafsteinsson bakari: Nei,
mamma gerir það.
Lesendur
Ha, áttu ekki bíl?
Úrsúla Júnemann skrifar:
Það vekur furðu og mætir
litlum skilningi aö einhver
fjölskylda skuli vera til á ís-
landi sem á engan bíl. Jafnvel
tekjulaust og eignalaust fólk á
þó bil til þess að búa í - og
sennilega nægan pening fyrir
bensíni (DV-frétt 12.11.99). Um
daginn spurði ungur nemandi
mig hvort ég væri virkilega
svo fátæk að ég gæti ekki
keypt mér bíl. Hann bauöst tO
þess að spyrja pabba sinn, sem
væri nokkuð ríkur, hvort
hann gæti ekki gefið mér millj-
ón til bílakaupa. Svo gekk ég
alveg fram af baminu þegar ég
sagði að ég ætti alveg nægan
pening sjálf en mig langaði
bara ekki til að eignast bíl.
Ég sé mig knúna til þess að
upplýsa þau sem þekkja mig,
hvers vegna ég kýs bílleysið
þótt ég sé með ökuleyfi og telji
mig góðan bílstjóra enda átti
ég bíl í mörg ár. Ástæðumar
eru þessar:
Umhverfisvænt: Ég reyni að
lifa umhverfisvænu lífi. Einka-
bílar eru mengunarvaldar og
notaðir úr hófi fram hér á landi.
Spamaður: Við eigum alltaf næg-
an pening afgangs til að fara öll
saman í gott frí, jafnvel tvisvar á ári
- án þess að safna skuldum. Og það
þrátt fyrir að við hjónin vinnum í
láglaunastörfum (kennari og bóka-
vörður).
Bætt heilsa: Þegar maður er van-
ur að vera úti daglega og í hvaða
veðri sem er þá myndar líkaminn
gott mótstöðuafl gegn alls konar
pestum. Ég man ekki hvenær ég var
síðast rúmliggjandi með flensu, það
Bílleysiö kemur sér vel, eins og lesa má í
eru allavega mörg ár síðan. Sumum
nemendum mínum er ekki skemmt,
kennslan fellur aldrei niður.
Aukið úthald: Maður fær ótrúlega
gott úthald bara með því að ganga
eða hjóla sínar nauðsynjaferðir. Það
geri ég alltaf ef veðrið leyfir. Stræt-
isvagnar eru bara neyðarlausn enda
er ég afar óhress með skipulag þess
fyrirtækis. 20-30 kílómetra hjólreið-
ar og/eða 5-7 kílómetra ganga er
góð þjálfun og sparar mér líkams-
rækt innanhúss í hávaða, þrengsl-
um og innan um sveitt fólk. Enginn
bréfi Ursúlu til blaösins.
í minni fjölskyldu er of feitur þótt
við borðum yfirleitt eins oft og eins
mikið og okkur lystir.
Minna stress: Það hljómar
kannski ótrúlega, en ég hef yfirleitt
nægan tíma! Bíllaus skipuleggur
maður sinn dag miklu betur og er
ekki í óþörfum „skreppitúrum" dag-
inn út og daginn inn. Ég slepp t.d.
algjörlega við að vera „einkabíl-
stjóri" barnanna minna. Ég mæti
yfirleitt hress og vel vöknuð í vinnu
eftir 15 mínútna göngu og hef aldrei
komið of seint í vinnu.
Heybrækurnar eru flúnar
Kristján skrifar:
Það er ósmekklegt að lesa þá ein-
kunn sem Jón nokkur Kristjánsson
gefur landsbyggðarfólki i DV þann
2. desember sl. Hann upplýsir þar
að allir firðir séu fullir af annars-
flokks fólki og blóminn sé flúinn
suður. Þessu vil ég andmæla þó í
raun sé rógurinn ekki svaraverður.
Landsbyggðin er nánast glæpafrí
á meðan skálmöld ríkir i hverfum
Reykjavíkur sem flest eru ofsetin.
Hvenær sér maður til dæmis að
ráðist sé á fólk og þaö limlest á
Bakkafirði? Aldrei! Fréttir af árás-
um vítt og breitt um höfuðborgar-
svæðið eru daglegt brauð og fólk er
barið til óbóta eða jafnvel drepið.
Einu ofbeldisfréttirnar sem berast
af landsbyggðinni eru þar sem
handrukkarar koma við sögu og
eru að ráðast að börnum lands-
byggðarfólks, sem lent hefur á glap-
stigum.
Eiturlyfjaneysla á landsbyggð-
inni er fáheyrð og á sér einna helst
stað þegar dólgar höfuðborgarinn-
ar reyna að veiða saklausa lands-
byggðarunglinga í net sitt. Svo
dæmi sé nefnt á enginn þeirra sem
tengist hinum stóru fikniefnamál-
um heima úti landi.
Lífið á landsbyggðinni er ólíkt
helbrigðara en gerist í hinni spilltu
borg. Þá er fólkið betur þenkjandi
austan Elliðaánna, og þankagang-
urinn batnar í réttu biutfalli við
fiarlægðina frá borginni. Því fer
víðs fiarri að allir firðir séu fullir
af annars flokks fólki.
Þvert á móti er hinn harði kjami
enn úti á landi, - heybrækumar
eru flúnar í skjól sem er vaðandi í
spillingu. Hinir brottfluttu eru
allra kvikinda verstir og uppskera
höfnun; bæði þeirra sem þeir yfir-
gáfu sem og þeirra sem þeir tróðu
sér upp á.
Jólastreita, líf og limir
- hvort er meira virði - jólagjöf eða líf barna okkar?
Rannveig Sigurðardóttir skrifar:
Ég varð vitni aö því að ung kona
skildi böm sín eftir í bílnum er hún
skrapp inn í Kringlu að versla. Ann-
að bamið var ungbam og sofandi í
bamastól en hitt á að giska 3 ára
sem virtist vera laust i bílnum. Bíll-
inn var í gangi og lagt um það bil 2
metra frá gangstéttarbrún við aðal-
inngang Kringlunnar á efra
bílaplani.
Þetta væri ekki í frásögur færandi
ef um örfáar mínútur hefði verið að
ræða, en tíminn var um EIN
KLUKKUSTUND. Fólk ætti að vera
meðvitaðra um hætturnar sem leyn-
ast i að skilja bíl eftir í gangi, að ég
tali nú ekki um börn í bílnum. Held-
ur fólk að það sé statt í veröldinni
hans Palla sem var einn í heiminum?
Börn eru uppátektarsöm. Að hafa
börn ein í bíl sem er í gangi hlýtur
rUf^gf^íRJ1fP)/A\ þjónusta
allan sólarhringinn
H H
H r\/)H
Lesendur geta sent mynd af
sAr imð bréfum sínum sern
blrt verða á lesendasíðu
Innkaupin fyrir jólin eru mikill streituvaldur hjá mörgum en ættu ekki aö vera
annaö en skemmtun. Aö skilja börnin sín eftir meöan verslaö er nær engri átt.
að bjóða hættunni heim.' Fyrir nú
utan að einhver ókunnugur gæti
hreinlega ekiö með allt á brott, böm
og bíl. Þá gildir ekki lengur að
hugsa sem svo að „það kemur ekk-
ert fyrir mig og mína“. Kannski hef-
ur unga konan hugsað með sér þeg-
ar hún skrapp inn í Kringluna: Ég
verð skotfljót. En hún var það ekki.
Nú þegar tími jólastreitunnar
gengur í garð, verum þess þá með-
vituð að slysin gera ekki boð á und-
an sér. Ég veit að allir vilja hafa
sína nánustu hjá sér um hátíðamar
en ekki liggjandi slasaða á stofnun-
um eða jafnvel látna. Tökum bömin
með okkur inn þegar bíllinn er yfir-
gefinn. Leggjum bOnum löglega og
gefum okkur góöan tíma til að
versla. Jólahátíðin er timi gleði og
eftirvæntingar. Látum hana ekki
verða tíma sorgar og angistar.
Eins og sjá má græddi Grímur á
að kaupa lyfin í lyfjabúð Hag-
kaups.
Lyfjaverö á landsbyggöinni:
93,5% afsláttur
í lyfjabúð Hag-
kaups
Grímur skrifar austan af landi:
Það er ekki tekið út með sæld-
inni að búa úti á landi hvað verð-
lag snertir. Verðlag á matvöru,
húsnæði, rafmagni, hita, já bók-
staflega öllu, er mun lægra í
Reykjavík en úti á landi. Hér selj-
ast fasteignir ekki nema á hálf-
virði miöað við Reykjavík.
Það nýjasta í þessu var að ég
keypti lyf í Lyfiabúð Hagkaups
fyrir 82.028 krónur - hluti trygg-
inganna var 76.628 krónur og
hluti sjúklings því 5.400 krónur.
Af mínum hluta fékk ég svo
93,5% afslátt, eða kr. 5.050. og
þurfti því einungis að greiða 350
krónur fyrir þennan skammt.
Eftir þessa reynslu hvet ég alla
sem þurfa á lyfium að halda og
þurfa til Reykjavíkur að notfæra
sér þetta einstaka verðlag. Þetta
er sko engin smáræðis kaup-
hækkun.
Moka aðeins
hálfar götur
Baddi hringdi:
Ég get ekki orða bundist yfir
snjóruðningi í Hafnarfirði.
Kannski er það kunnáttuleysi að
kenna að nú er ekki hægt að aka
nema á einni akrein vegna þess
hversu þröngt er skafið. Ekki hef-
ur verið skafið út úr þrengingun-
um Á Hringbraut er ástandið
þannig að bílar, sem þar er lagt,
eru í stórri hættu. Ekki er heldur
skafið frá strætisvagnaskýlum
heldur rutt upp að þeim háum
ruðningum. Það er eingöngu ár-
vökulum strætisvagnabílstjórum
að þakka að ekki hefur hlotist
slys af þegar fólk er að hrasa í
ruðningunum og renna undir
vagnana.
Ekki veit ég hvað hefur breyst í
þessum efnum, kannski eru það
nýir stjórnendur bæjarins. Er
ekki ráð að senda þá í nágranna-
byggðarlögin eða tfi Vegagerðar-
innar til að læra snjómokstur? Við
vonum að úr rætist sem fyrst.
Ekki einn af oss
Leigubílstjórar í Keflavík
vildu koma á framfæri eftir-
farandi:
Okkur þætti vænt um að það
kæmi fram á prenti í DV að leigu-
bUstjórinn sem blaðið sagði frá að
hefði ekið um með lögregluþjón
framan á húddinu er ekki einn af
oss. LeigubUstjóri þessi er frá stöð
í Reykjavík og búsettur á því
svæði. Þegar svona fréttir eru birt-
ar í blöðum finnst okkur að greina
eigi frá því hvaðan bUstjórinn er.
Svona haga leigubUstjórar i Kefla-
vík sér ekki, og við erum öskuUlir
þvi margir telja auðvitað að hér
hafi verið um heimamann að
ræða.
Hraust fólk tek-
ur bílastæði
veiks fólks
Læknir á Landspítalanum
hringdi:
Starfsfólki hér á spítalanum
finnst það dálítið grátt að horfa
upp á það árlega að bUastæðin
við K-bygginguna svonefndu séu
upptekin daginn sem stjórnar-
nefnd Ríkisspítalanna heldur að-
alfund sinn. Svæðinu er lokað af
fyrir útvalda gesti, fullfrískt fólk.
Á sama tíma er fársjúkt fólk að
staulast hérna að spítalanum.
Menn spyrja hvenær þessu linni.