Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.2000, Side 10

10
MIÐVKUDAGUR 16. FEBRÚAR 2000
Spurningin
Hefuröu oröiö fyrir óþæg-
indum vegna ófæröarinnar?
Rut Kristinsdóttir: Nei, ekkert
meir en endranær, ég er á ágætum
bíl.
Hólmfríður Jónsdóttir bakari:
Nei, ég er svo vön að keyra í svona
ófærð, ég er að norðan.
Lýður Skarphéðinsson, sölu- og
markaðsstjóri: Nei, ég á heima rétt
hjá vinnunni.
Haukur Marinósson sjómaöur:
Nei, ég er á góðu farartæki.
Inga Björg Kjartansdóttir nemi:
Nei, það eru bara þægindi, frí í skól-
anum.
María Ás Birgisdóttir nemi: Nei,
ég segi það sama og Inga, bara þæg-
indi. Frí í skólanum.
Lesendur
íslenska leiðin
Til þess er greinilega ætlast að opinbert húsnæðiskerfi geri
mönnum kieift að afia sér samastaðar með eðlilegum hætti,
segir Jón m.a. í bréfinu.
Jón Kjartansson frá Pálm-
holti, form. Leigjendasamtak-
anna, skrifar:
Samkvæmt stjómsýslulögum
hafa sveitarfélög framfærslu-
skyldu sem
nær til hús-
næðis, fæðis
og annarra
nauðsynja. Þá
hafa sveitarfé-
lög sérstakar
skyldur við
börn og ung-
linga samkv.
Kjartansson. tá- , barna-
verndarlögum.
í 71. gr. stjórnarskrárinnar segir
m.a.: „allir skulu njóta friðhelgi
einkalífs, heimilis og fjöl-
skyldu“. Þá eru ákvæði sama
eðlis í alþjóðlegum yfirlýsingum
og sáttmálum sem staðfestir
hafa verið hér. Og í Félagsmála-
sáttmála Evrópu, 16. gr., segir
t.d.: „í því skyni að tryggja nauð-
synleg skilyrði fyrir fullum
þroska fjölskyldunnar, sem er
hornsteinn þjóöfélagsins, skuld-
binda samningsaðilar sig til að
efla efnahagslega, lagalega og fé-
lagslega vernd fjölskyldulífsins
með aðgerðum." Síðan eru talin upp
nokkur grundvallaratriði eins og
„útvegun fjölskylduhúsnæðis". -
Hvergi eru þessar skyldur háðar því
að fólk geti borgað.
Til þess er greinilega ætlast að
skipulag samfélagsins tryggi öllum
þennan rétt, t.d. að opinbert hús-
næðiskerfi geri mönnum kleift að
afla sér samastaðar með eðlilegum
hætti, en ekki bara sumum sem
geta borgað. Enn síöur er ætlast til
að opinbera húsnæðiskerfið sé rek-
ið eins og verðbréfafyrirtæki, líkt
og hér er gert.
Félagsmálaráðherra skýrir þetta
svo í Mbl. 1. feb. sl. þar sem hann út-
skýrir breytta reglugerð þannig að
„með henni hafi þeir sem eiga fjár-
muni sína í fasteignum verið gerðir
jafnsettir og þeir sem eiga eignir sín-
ar í verðbréfum". Sem sé; húsnæði er
aðeins eign sem á að skila arði og
fyrst og fremst handa eldra fólki úti
á landi, samkvæmt orðum ráðherr-
ans sem lagði niður félagslega hús-
næðiskerfið, sem
þrátt fyrir galla var
lifæð alþýðunnar í
Reykjavík.
Meðan ráðherrann
mótar húsnæðis-
stefnu handa
öldruðum sveita-
mönnum hleðst
vandinn upp hjá
ungum borgarbúum
og öðru fátæku fólki
hér í þéttbýlinu.
Hér er margt fólk á
hálfgerðum ver-
gangi því ekkert er í
boði nema fjárfest-
ingar og svört okur-
leiga. Og hvað gera
borgaryfirvöld til
úrbóta? R-listirm
hefur ekkert gert
annað en að selja
lóðir á uppboði og
breyta Félagsþjón-
ustunni í fyrirtæki
sem gengur I
skrokk á skjólstæð-
ingum sínum og
brýtur þá niður.
Ég hef að undan-
förnu farið með
þessum skjólstæðingum borgarinn-
ar á fund félagsráðgjafa, einstæðum
mæðrum sem hótað hefur verið út-
burði eða verið bornar út af samfé-
lagi sínu. Mér hefur blöskrað það
viðmót og það skilningsleysi sem
konunum er sýnt þar. Það er eitt-
hvað mjög alvarlegt að í stjómun
Félagsþjónustunnar í Reykjavík. Öll
loforð um lausn hafa verið svikin.
Þetta eru viðkvæm mál sem erfitt er
að ræða opinberlega, en þolinmæði
mín er þrotin.
Krónutöluhækkun
- prósentuhækkun
- óréttlátur talnaleikur í kjarasamningum
Bára skrifar:
Fyrir margt löngu - u.þ.b. 30
árum - sat á Alþingi Stefán Jónsson
fréttamaður, en ég man ennþá eftir
stórmerkilegri tillögu hans. Hún
var á þá leið, að lögfest yrði á Al-
þingi að hæstu laun yrðu aldrei
nema helmingi hærri en lægstu
laun í almennum kjarasamningum.
Þetta var á þeim tímum þegar talað
var um stéttlaust þjóðfélag á ís-
landi, sællar minningar.
Fyrir 25 árum sat ég ráðstefnu á
Selfossi á vegum F.O.S.S. Þar var
bryddaö á ýmsu, m.a. voru okkur
gefnar tvær tillögur launahækkana
til að velja um. Annars vegar
krónutöluhækkun og hins vegar
prósentuhækkun. Ég valdi krónu-
töluhækkun, því hún er gagnsærri
og skiljanlegri. En prósentuleiðin
var samt valin með allri sinni marg-
földun.
Ef samið er um 3,5% hækkun á öll
laun fær sá sem er með 70 þúsund
króna mánaðarlaun kr. 2.450, en sá
sem er með 220 þúsund króna mán-
aðarlaun fær kr. 7.000. Ef önnur 3,5%
launahækkun verður hálfu ári síðar,
fær sá lægra launaði kr. 2.536 - Kaup
hans hefur þá hækkað um kr. 4.986 á
6 mánuðum. Sá hærra launaði fengi
kr. 7.945 og kaup hans hefur hækkað
um kr. 14.945 á sama tíma.
Sá sem minna hefur fær minna
og sá sem meira hefur fær meira.
Svo eru allir steinhissa á sívaxandi
launamun, sem orðið hefur hér á
landi í tímans rás.
Úr því við erum í þessum talna-
leik er gaman að geta þess að 7%
launahækkun gefur þeim lægra
launaða kr. 4.900, en þeim hærra
launaða kr. 15.400. - Skilur nokkur í
þessu?
Grunnskólahald, ófærð
og fræðsluráð
Guðlaug hríngdi:
Ég er undrandi og hneyksluð á af-
skiptaleysi Fræðuráðs Reykjavíkur-
borgar er allt var kolófært á höfuð-
borgarsvæðinu sl. mánudagsmorg-
un. Þúsundir foreldra biðu við út-
varpstækin eftir tilkynningu um
skólahald í grunnskólum borgarinn-
ar, en ekki heyrðist hósti eða stuna
frá fræðsluráði í Miðbæjarskólan-
um. Þegar vinnukona á heimilinu
þjónusta
allan sólarhringlnn
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
birf verða á lesendasíðu
fræðsluráði að koma
ekki tilkynningu til
Ríkisútvarpsins um að
kennsla félli niður í
grunnskólum borgar-
innar þegar klifað er á
þvi að strætisvagnar
gangi ekki og starfs-
menn borgarinnar
ráðleggja fólki að fara
ekki af stað á fólksbíl-
„Ekki heyrðist hósti eða stuna frá fræðsluráði í
Miöbæjarskólanum sl. mánudagsmorgun," segir
m.a. í bréfinu.
hringdi þangað til að grennslast fyr-
ir um skólahald kl. 8 var þar ein-
ungis ein manneskja komin til
starfa en vissi ekkert hvort kennt
yröi í grunnskólunum eða ekki.
Forkastanlegt ábyrgðarleysi af
um.
Ég var töluvert á
ferli þennan morgun
og sá lítil börn viða á
strætisvagnastöðvum
sem biðu lengi eftir vagni. Hér var
verið að leggja í tvísýnu með lítil
böm á sama tíma og fræðsluráð
haföi ekkert um málið að segja og
starfsmenn þess sváfu heima á sínu
græna eyra.
Skurðgoðadýrkun
móðurmálsins?
Hlynur Freyr Vigfússon skrifar:
í grein í DV 7. þ.m. varar Toshiki
Toma, prestur nýbúa, við fordómum í
garð nýbúa sem tala lélega islensku.
Hann líkir þar viðmóti íslendinga til
móðurmálsins við skurðgoðadýrkun.
Ég spyr, hvað gefur þessum manni rétt
tU að dæma íslenskt þjóðfélag? Er hann
ekki sjálfur með fordóma? íslendingar
eiga ekki að skammast sín fyrir að vUja
varðveita tungumálið, hér hefur verið
gott og bráðnauðsynlegt málræktarátak
í gangi tU að draga úr áhrifum erlendra
tungumála á íslenska tungu. Við íslend-
ingar getum ekki slakað á kröfum okk-
ar tU nýbúa til að læra málið þegar við
gerum enn meiri kröfur til sjálfra okk-
ar í þessum efnum. Þaö sem gerir okk-
ur að þjóð er landið og tungan og hvort
tveggja ber að varðveita.
Spurning um
þrjá milljarða
Óttar skrifar:
Ég las spumingu dagsins í DV ný-
lega eins og oftast áður, þar kemur
stundum fram viðhorf fólks tU hins og
þessa í þjóðfélaginu sem spurt er um.
Þennan dag var spurt: Hvað myndir þú
gera ef þú ætth 3 mUljarða? Flest ungt
fólk á fómum vegi, sýndist mér. Af
þeim sex sem spurðh' vora svaraði að-
eins einn: Gefa þá tU góðgerðarmála og
lUa í leti til ævUoka. Fjórir svöruðu að
þeir myndu kaupa flottan bU, fara i
heimsreisu, kaupa eitt eða annað, jafn-
vel kaupa Eimskip, og einn sagðist
mundu leggja féð inn á banka og lifa á
vöxtunum. En aðeins einn nefndi, og
ég endurtek: aðeins einn vUdi leggja
eitthvað tU góðgerðarmála - af heUum
3 mUljörðum! Er þetta ekki dæmigert
fyrir hugsunarhátt hér á landi i dag?
Jarðgöng fyrir
austan
Burtfluttur Austfirðingur skrifar:
Sem burtíluttur Austfirðingur vU ég
mótmæla því harkalega að þingmenn
Austurlands séu að tala um næstu
göng mUli Fáskrúðsfjarðar og Reyðar-
fiarðar. Næstu göng eiga auðvitað að
vera ný Oddsskarðsgöng tU að tengja
saman bæina i Fjarðabyggð - og ekkert
annað. Þessu var lofað þegar við vor-
um plataðir tU að sameinast kommun-
um í Neskaupstað, sem við áttum auð-
vitaö aldrei að gera. En málið nú eru
þessi göng og ekkert annað. Við getum
seinna gert göng fyrir Vopnfirðinga.
Uppstökkur
þingmaöur
Málfriður hringdi:
Ég undrast að einn af þingmönnum
Reykjaneskjördæmis skuli hafa getað
reiðst svo mjög á fundinum um breUik-
un Reykjanesbrautarmnar af því að
þar voru rædd tUfinningamál sem
tengjast þessari slysabraut. Það var
mjög eðlUegt og átti þingmaðurinn
ekki að þurfa að stökkva af fundi þess
vegna. Sama var uppi á teningnum á
Vestfiörðum þegar þar voru boðaðir
fundir um varnir gegn snjóflóðum, að
fundarmenn komust ekki hjá því að
minnast á einstaka atburði tengda
þessum hörmungum. Dagskrá fund-
anna rofhaði ekki vegna þess. Það
sama átti við fundinn um Reykjanes-
brautina. Þingmaðurinn hefur víst
ekki hugsað tU næstu kosninga þama
syðra. Eða verður kjördæmið kannski
breytt þá? Það skyldi þó aldrei vera?
Kettirnir og
mannfólkið
Sunna Stefánsdóttir (12 ára) skrifar:
Mig langar til að minnast aðeins á
þetta kattamál sem mikið hefur verið
talað um. Hvers vegna halda mennirn-
ir aUtaf að þeir séu merkUegastir í
þessum heimi? Hvers vegna heldur
fóik að kettir og reyndar öU dýr eigi
sér ekki eins líf og við, mennimir?
Hvaða rétt hefur fólkið tU þess að taka
líf frá öðrum? Það er sagt að þessi að-
för sé fyrir kettina, en segjum svo að
þið mynduð eiga eitthvað bágt. Þið
mynduð ekki verða tekin og ykkur
slátrað. Nei, fólk myndi taka ykkur að
sér og veita aðstoð. Þetta er ekki gert
fyrir kisurnar. Verið ekki svona eigin-
gjörn, það eiga fleiri líf en þið.