Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.2000, Blaðsíða 27

27
LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST 2000
PV__________________________________________________________________________________________________Helqarblað
heldnari í því sem verið var að
gera. Boltinn þar er mun harðari
og allir eiga sér það takmark að
spila með meistaradeildarliði og
eru því hvert einasta augnablik að
reyna að sanna sig á vellinum.“
Þrátt fyrir að hafa spilað sem at-
vinnumaður í aðeins rúm þrjú ár
hefur Hermann spilað með þrem-
ur liðum í Bretlandi. Hann hóf fer-
ilinn með meistaradeildarliðinu
Crystal Palace og var seldur það-
an til liðsins Brentford sem spil-
aði í þriðju deild.
„Þegar ég kom út var ég fyrst á
bekknum og mér fannst það vera
svolítið yfirþyrmandi að vera á
leikvangi með um 40 þúsund
manns að fylgjast með manni hita
upp. Eftir að hafa verið á bekkn-
um fyrstu þrjá-fjóra leikina fór
mig að langa til að taka þátt í
leiknum. Ég var loks settur inn á
og spilaði vel og hélst í byrjunar-
liðinu það sem eftir var leiktíma-
bilsins - var á bekknum kannski
fjórum sinnum eftir það. Eftir
tímabilið urðu eigendaskipti á lið-
inu og ég var settur á sölulista hjá
Palace eins og aðrir leikmenn liðs-
ins. Svo fór að ég var seldur til
Brentford sem var lið í þriðju
deild. Það var mikil togstreita í
mér á þeim tíma og ég var óviss
með skiptin. í aöra röndina fannst
mér erfitt að hafa verið að spila
með meistaradeildarliði og fara
yfir í þriðju deildar lið og í hina
var ég þakklátur fyrir að fá að
spila fótbolta og fá greitt fyrir það.
Fyrri eigandi Palace hafði eignast
Brentford þannig að ég ákvað að
fylgja honum og hóf að spila fyrir
Brentford af fullu kappi. Ég vissi
sem var að hann myndi reynast
mér vel og reyna að koma mér fyr-
ir annars staðar. Alveg frá fyrsta
degi beið ég þó eftir að verða seld-
ur.“
Kynntist því aö sigra
En að spila með Brentford varð
góð reynsla fyrir Hermann og
hann sér ekki eftir einu einasta
augnabliki sem hann dvaldi í
þeim herbúðum.
„Þarna kynntist maður því
hvað það var í raun og veru að
sigra. Það hafði ekki gengið neitt
sérstaklega vel með Palace. Liðið
hafði fallið úr meistaradeild niður
í aðra deild og við unnum ekki
marga leiki. Brentford var hins
vegar á góðri siglingu og við unn-
um hvern leikinn á fætur öðrum.
Svo fór að við unnum þriðju deild-
ina og komumst upp í aðra,“ segir
Hermann og yfir hann færist sig-
urbros.
„í þriðju deild er aðstaðan sem
leikmönnum er búin ekki neitt í
líkingu við það sem mönnum er
boðið upp á í meistaradeild. Sum-
ir búningsklefarnir voru skítkald-
ir og það var hlandlykt inni í
þeim. Hins vegar var liðsandinn
sterkari og leikmenn öllu sam-
Styöur Manchester
Þrátt fyrir aö hafa náð langt sem atvinnuknattspyrnumaður á Hermann engu að síður sína drauma. Hann hefur í gegn-
um tíðina stutt Manchester United og honum þætti ekki verra að fá að spila fyrir þaö félag.
Hermann, lengst til hægri á æfingu hjá Crystal Palace. Honum til vinstri handar er Lombardo, en hann leikur nú
með Lazio á Ítalíu
Styður United
Tryggð Hermanns við fyrrver-
andi eiganda Crystal Palace borg-
aði sig að lokum. Hann var seldur
frá Brentford til fyrrum úrvals-
deOdarliðsins Wimbledon þar sem
hann lék á síðasta tímabili. Á dög-
unum fréttist síðan af því að úr-
valsdeildarliðið Ipswich hefði boð-
ið 4,5 milljónir punda í Hermann,
eða um 520 milljónir króna. Her-
mann kveðst vera ánægður með
skiptin og að hann hlakki til að
skrifa undir. Hann vildi þó ekki
ræða hversu mikið kæmi í hans
hlut.
En eiga menn einhverja drauma
þegar þeir hafa náð svo langt?
„Ég er ákaflega þakklátur fyrir
það hversu vel mér hefur gengið
en vissulega á maður enn sina
drauma. Það lið sem ég hef stutt i
gegnum tíðina í ensku deildinni
er Manchester United - það væri
gaman að fá að spila með því,“
segir Hermann að lokum og miðað
við hversu vel honum hefur geng-
ið fram að þessu má David Beck-
ham fara að passa sig. -ÓRV
Hvað
kostar
mað-
ur?
Hermann Hreiðarsson er
óumdeilt dýrasti knatt-
spyrnumaður íslenskur en er
hann dýrastur allra íslend-
inga frá upphafi?
Síðan þrælahald var lagt
niður á íslandi er lítið um að
menn séu seldir á fæti og því
fá dæmi um verðlagningu
manna. En þau eru samt til.
í rósturn á Alþingi árið
1120 hjó Þorgils Oddason
rúmlega einn fingur af Haf-
liöa Mássyni lögsögumanni,
nánar tiltekið löngutöng og
framan af litla fingri. Hafliði
var einn af háttsettustu
mönnum íslenska þjóðveldis-
ins vegna lagaþekkingar
sinnar og var honum selt
sjálfdæmi í málinu. Hann
krafðist mjög mikilla fébóta
og urðu fleyg þau orð sam-
ferðamanna hans að dýr
myndi Hafliði allur.
í íslenskum söguatlas er
reynt að framreikna til nú-
viróis bœtur Hafliða fyrir 1,5
fingur og kemst Jón Ólafur
ísberg sagnfræðingur að því
þœr séu ígildi 320 kýrverða.
Hjá Bœndasamtökum íslands
fengust þœr upplýsingar að
algengt verð á mjólkurkú á
fæti vœri í kringum 100 þús-
und krónur. Hafliði hefur því
verðlagt fingur sína á 32
milljónir á núvirði og mun
því óhætt að fullyrða að
Hafliði allur hefði orðið eitt-
hvað dýrari en Hermann
Hreiðarsson.
í Sturlungu eru manngjöld
eftir Snorra Sturluson talin
vera 240 kýrverð sem eru þá
24 milljónir á núvirði. í Njálu
er sagtfrá slysalegum dauða
Ljóts, sonar Síöu-Halls, sem
þingheimur bætti honum með
fernum manngjöldum. Það
gœtu því hafa verið 70-100
milljónir á núviröi en Ljótur
var, líkt og Hermann er nú,
talinn efnilegastur allra höfð-
ingjasona á íslandi á sinni
tíð. -PÁÁ