Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.2000, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 28. SEPTEMBER 2000
Skoðun
nv
Fylgistu með Formúlunni?
Helga Eyjólfsdóttir afgreiðsludama:
Já, og Hákkinen er minn maöur.
Ólafur Lárusson sölustjóri:
Já, og þar er Schumacher einfaid-
lega bestur.
Gylfi Dýrmundsson lögreglumaður:
Nei, það geri ég ekki, ég kann betur
aö meta aörar íþróttir.
Jónas Þór Guðmundsson:
Já, ég fyigist meö henni og ég myndi
segja aö þar vseri Hákkinen bestur.
Magnús Þór Ágústsson nemi:
Nei, ég hef ekki áhuga á Formúl-
unni.
Fræknir íslenskir íþróttamenn
Guðrún Arnardóttir, Örn Arnarson og Vala Flosadóttir.
Þrjú frækin í fjarlægu landi
Guðmundur Gíslason
skrifar:
Okkur íslendingum Mýnaði um
hjartarætur þegar við fórum að sjá ár-
angur okkar fólks á ÓlympMeikun-
um í fjarlægum heimsMuta. Ástralía
hefur komið við sögu áður í afreka-
sögu okkar þegar Vilhjálmi Einars-
syni tóks að næla í silfrið fyrir ein-
stæðan árangur í sinni íþróttagrein.
Og nú er sagan endurtekin í Ástralíu.
Þarna hlýtur að vera um að ræða
mikinn undirbúning, stöðuga þjálfun
og aga sem er ekki beint af sauðahúsi
okkar íslendinga. Ekki það að einstak-
lingar hér séu frábrugðnir öðrum ein-
staMingum vitt og breitt um heiminn.
Og alla sem eiga góðri heilsu að fagna
má þjálfa til afreka í likamsíþróttum.
Það verður hins vegar aldrei gert
nema undir miklum aga og sjálfsaf-
neitun á mörgum sviðum. Og það er
þetta tvennt sem okkur Islendinga
skortir svo sárlega.
„Eftirtektarvert er að
sérhvert hinna framsæknu
íþróttamanna okkar á
Ólympíuleikunum hefur
hlotið þjálfun af erlendum
toga að mestu leyti, ýmist
hér eða erlendis. “
En þegar einstaklingar héðan kom-
ast í stranga þjáifun, ýmist hér heima
eða erlendis, erum við engir eftirbát-
ar. Fjármagn og aðstaða þarf líka að
vera til staðar. Þegar þetta femt: agi,
sjálfsafneitun, flármagn og aðstaða,
leggst á eitt lætur árangurinn ekki á
sér standa. Og þetta hefur hinum
þremur afreksmönnum sérstaklega
hlotnast.
Eftirtektarvert er að hver og einn
hinna ungu íslendinga í afrekshópn-
um i Ástralíu hefur Motið þjálfun af
erlendum toga að mestu leyti, ýmist
hér heima eða erlendis - Hafnfirðing-
urinn Örn hjá bandarískum þjálfara,
Vala Flosadóttir hjá þjálfara í Svíþjóð
og Guðrún Amardóttir sem þjálfaði í
skólaliði í Bandaríkjunum og þjálfar
enn þar vestra.
Ég er ekki að segja að þessi afrek
hefðu aldrei náðst nema undir þess-
um kringumstæðum. Hitt er stað-
reynd að sá agi og það aðhald sem hér
skortir í íslensku þjóðlífi er dragbítur
á stöðug eða mikil einstaklingsafrek í
íþróttum.
Ég tek fyllilega undir þá skoðun
sem sett er fram í lesendabréfi í DV
alveg nýlega, undir yfirskriftinni
íþróttir, heilsa og herskylda, að hvert
þessara atriða eða öll saman skapa
mikilvæga undirstöðu fyrir góðan ár-
angur hjá þeim sem stefna að miMum
árangri I íþróttum fram eftir öllum
aldri.
Laxeldisstöð í Berufjörð sem fyrst
Rósa Guömundsdóttir
skrifar frá Djúpavogi:
Ég get ekki lengur þagað yfir því
sem verið hefur á döfinni varðandi
fiskeldisstöðina sem koma á hér í
Berufirði. Menn spyrja einfaldlega:
Hvað er í veginum? Og menn vilja fá
svör.
Það sem verið hefur að gerast er til
háborinnar skammar. Ef skrautdúkk-
an og ráðherrann, hún Siv Friðleifs-
dóttir, sem umhverfisráðherra, hefur
úrskurðað að stöðin ætti að fara i um-
hverfismat og að lögin séu afturvirk,
þá spyr ég bara Siv blessaða að því
hve mörg refa- og minkabú voru um-
hverfismetin áður en þau voru sett
upp á sínum tíma. Nú eru þessi bú
orðin að rusli út um allt land og öll
„Ég held að við megum
þakka fyrir ef erlendir fjár-
festar yfirleitt tala við okk-
ur og skaffa vinnu í leið-
inni við laxeldi. Þeir hafa
mestu reynsluna. “
dýrin dauð.
Og ég beini orðum mínum aftur til
Sivjar, að séu lögin afturvirk, þá setji
hún þetta í skoðun og láti hreinsa
þetta rusl burt af landinu okkar fal-
lega.
Ég var á kolmunnaskipi (sem kokk-
ur) í ágúst sl. Við þurftum að fara með
bilun inn til Þórshafnar í Færeyjum.
Síðan var siglt til Fuglafjarðar og
landað. Alls staðar á leiðinni voru
laxagildrur og stöðvar sem voru ekki
á nokkurn hátt fyrir einu eða neinu,
hvorki tO sjós eða lands. Og þarna
fóru um alls konar skip, stór
skemmtiferðaskip og smáskekktur til
handfæraveiða.
Ég held að við megum þakka fyrir
ef erlendir fjárfestar yfirleitt tala við
okkur og skaffa vinnu í leiðinni við
laxeldi. Þeir hafa mestu reynsluna.
Laxeldisstöð í Berufjörð, og það strax
og þar með atvinnu á Austurland. Ég
fullyrði að af svona starfsemi stafar
engin sjónmengun. Minkur og refur
er ekki framtíðin í þessum lands-
Muta.
Dagfari

Harmar hlutinn sinn, hásetiiinnn
Á Islandi hefur verið við lýði um ára-
tugi arfavitlaust launakerfi hjá sjómönn-
um. I einföldu máli er það þannig upp-
byggt að útgerö veiðiskips fær hálfan
þorsk en áhöfnin hinn helminginn.
Vegna þvermóðsku sjómannasamtak-
anna hefur ekki tekist að breyta kerfinu
þannig að menn séu einfaldlega með
milljón á mánuði eins og eðlilegast væri.
Það sem er verra með Mutaskiptakerfið
er að það hefur nú teygt anga sína inn í
bankana. Þau tiðindi hafa orðið að í ein-
um bankanum hefur verið tekið upp
sams konar kerfi varðandi bankastjór-
ana. Þeir fá hlut þegar vel aflast en ann-
ars bara milljón á mánuði. Þjóðhags-
stofnun vakti athygli á ruglinu hjá út-
gerðinni þegar úttekt var gerð á fáránleikanum
sem viðgengst á sjónum. Auðvitað á að leggja
niður hásetahlutinn og taka upp fastlaunakerfi.
Milljón á mánuði og ekkert aukakjaftæði. Hvað
avitleysingi dettur í hug að það eigi að hafa sama
fyrirkomulag á nýtísku togurum og áttæringum
til foma sem veiddu óheft áður en kvótinn var
tekinn upp?
Dagfari hefur langa reynslu af sjómennsku og
sjómönnum og hefur þegið sjómannaafslátt fyrir
óeigingjarnt starf sitt í þágu þjóðarinnar allrar.
Aðförin fyrir dómstólum er auðvitað
byggð á misskilningi þeirra illa upp-
lýstu einstaklinga sem ekki skilja að ef
ekki kemur kvóti þá fá þeir ekki að
fara á sjó og þá fá þeir engan sjó-
mannaafslátt.
Þá hefur hann tekið þátt í að fjármagna kvóta-
kaup með útgerð sinni í þeim tilgangi einum að
geta farið á sjó til að veiða fisk. Það hef-
ur truflandi áM’if á sjómennsku og út-
gerð þegar sumir sjómenn af illgimi
einni hafa draga útgerðir sínar fyrir
dóm og heimtað að fá endurgreitt fram-
lag sitt til kvótakaupanna. Aðförin fyrir
dómstólum er auðvitað byggð á mis-
skiliíingi þeirra illa upplýstu emstaM-
inga sem ekki skilja að ef ekki kemur
kvóti þá fá þeir ekki að fara á sjó og þá
fá þeir engan sjómannaafslátt. Örfáir
em svo heppnir að vinna á skrifstofu
Reykjavíkurhafnar og fá sjómannaaf-
slátt fyrir göfugt starf sitt í þág hafn-
sögubátsins Haka en það er undantekn-
ing. Ef allir heimta fullan Mut þá verður
engin sjósókn á íslandsmið; svo einfalt
er það. Þjóðhagsforstjórinn sér þetta og vélstjór-
arnir sjá þetta en aðrir virðast blindir á veru-
leikann. Einhverjir hásetar eru að röfla og þeir
harma hlutinn sinn en það er allt á misskilningi
byggt. Nú ríður á að allir taki höndum saman og
verji atvinnugreinina, sjómannaafsláttinn og
kvótann. Sjómenn verða að fara á stimpilklukku
og fóst laun áður en útgerðin sporðreisist og fisk-
veiðar leggjast af. Sjómenn, takið sönsum áður
en það er of seint!
Borgin sinni
biðlistunum
Steindór Einarsson skrifar:
Mér finnst það mikil fásinna af
Reykjavíkurborg að vera að kaupa
upp sumarbústaði í bæjarlandinu
eða nágrenni þess fyrir milljónir
króna. Þeir ijármunir gætu allt eins
farið í að standsetja auðar íbúðir
eða kaupa þær. Það eru mörg hund-
ruð manns á biðlista, að sagt er, og
eru meira og minna á götunni. En
það virðast mikil blankheit hjá
borgarsjóði. En fróðlegt væri að vita
hvers vegna borgin er að eyða
svona háum fjárhæðum til kaupa á
sumarbústöðum á meðan svo marg-
ir bíða eftir húsnæði á hennar veg-
um.
Tónlistarguðsþjón-
usta í Hafnarfirði
Sr. Þórhallur Heimisson skrifar:
Sigrún
Hjálmtýsdóttir
Syngur við tón-
listarguðsþjón-
ustur.
TóMistarguðs-
þjónusta í Hafnar-
fjarðarkirkju eru
sænsk að uppruna
en hefur verið
þýdd á íslensku.
Eins og nafnið gef-
ur til kynna, þá er
tónlistarguðsþjón-
ustan helguð íhug-
uninni og tóMist-
mni. Stutt hugleið-
ing og bænir tengj-
ast þeirri tónlist
sem flutt er hverju
sinni. Einn listamaður eða einn
hópur listamanna tekur þátt í
hverri tóMistarguðsþjónustu og set-
ur þannig svip sinn og sérkenni á
athöfnina. Margir listamenn hafa
tekið þátt frá árinu 1996. Sunnudag-
inn 1. október fer fram fyrsta tón-
listarguðsþjónusta þessa vetrar í
Hafnarfjarðarkirkju. Þá mun Sig-
rún Hjálmtýsdóttir syngja sálma og
lög sem hún hefur valið af þessu til-
efni. Tónlistarguðsþjónustan hefst
M. 20.30 og allir eru að sjálfsögðu
velkomnir.
Dásamlegur Dreitill
Hugrún hringdi:
Ég var í inn-
kaupaferð í einum
stórmarkaðnum
nýlega og rakst á
nýja tegund mjólk-
urumbúða sem ég
a.m.k. hef ekki séð
hér fyrr frá MS:
Þetta er léttmjólkin
Dreitill sem er D-
vítamínbætt og í
þessum líka hent-
ugu umbúðum, eit-
lítið lægri en
venjulegu fernurn-
ar og lítið eitt
þykkari, sem gerir það að verkum,
að feman er stöðug og fellur ekki
saman líkt og venjulegu femumar
með nýmjólkinni hér í Reykjavík.
Takk fyrir þessar nýju fernur. Von-
andi reynir MS að taka þær í notk-
un fyrir alla mjólk.
Nýjar mjókur-
umbúðir
Hentugar um-
búðir með
vítamínbættri
mjólk.
Nýju netmiðlarnir
Bjarni Gunnareson skrifar:
Nýir netmiðlar eru að fæðast á
Internetinu hver á eftir öðrum.
Sumir eru betri en aðrir ems og
gengur, og nokkrir þeirra eldri
standa sig enn með prýði eins og t.d.
Vef-Þjóðviljinn sem hefur komið út
daglega frá upphafi. Nýju netmiðl-
arnir sumir hverjir eru í stíl
Pressunnar sálugu, Helgarpóstsins
eða hvað þau hétu nú blöðin sém
flokkuð voru undir „gula pressu".
En þetta eru fjörugir miðlar á Net-
inu og flytja manni fréttir úr
innviðum fyrirtækja og flölmiðla.
Efni sem við myndum ekki sjá að
öðrum kosti. Áfram með nýja og
flölbreytta flölmiðla, á Netinu sem
annars staðar.
E^Bi:
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í stma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíöa DV,
ÞverhoKi 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.