Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.2001, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 2001
ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 2001
27
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoóarrítstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvik, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, biaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plótugeró: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgialds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Eitt leiðaketýi
- allra hagur
Það er eftirsóknarvert, hagkvæmt og löngu tímabært að
sameina almenningvagnasamgöngur á höfuðborgarsvæðinu
í eitt fyrirtæki, sem þó hefði upp á að bjóða þann sveigjan-
leika sem henta mundi hverju sveitarfélagi fyrir sig ef þau
kjósa að leggja aðrar áherslur eða bjóða upp á mismunandi
þjónustustig. Svo segir í niðurstöðum í skýrslu um almenn-
ingssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu sem Skúli Bjamason
hæstaréttarlögmaður vann fyrir borgaryfirvöld í Reykjavík.
Skýrslan er gerð í framhaldi samþykktar borgarráðs
Reykjavikur um að gera ítarlega athugun á kostum og göll-
um aukins samstarfs eða samrekstrar um almenningssam-
göngur á höfuðborgarsvæðinu. Niðurstaðan er skýr. Kostir
þess að starfrækja allar strætisvagnasamgöngur á höfuð-
borgarsvæðinu undir einni stjórn og í einu fyrirtæki eru
fjölmargir og gallarnir fáir.
Samgöngumunstur á höfuðborgarsvæðinu hefur, líkt og
annars staðar, breyst mjög á undanförnum 30-40 árum og
ræður þar mestu fjölgun einkabíla. Það kemur fram í
skýrslunni að farþegum Strætisvagna Reykjavíkur hefur
fækkað úr 14,7 milljónum árið 1970 í 8,2 milljónir árið 1999.
Á þessum tíma hefur borgarbúum fjölgað mjög og borgin
þanist út. Hvort tveggja þyngir rekstrarskilyrði fyrirtækis-
ins. Þaö er þvi þörf beinna breytinga, hagræðingar en um
leið hugarfarsbreytingar. Það þarf að kenna fólki að nota
strætisvagna. Eitt leiðakerfi á öllu höfuðborgarsvæðinu get-
ur orðið undirstaða slíkra breytinga. Það hlýtur að vera not-
endavænna, eins og skýrsluhöfundur bendir á, auk sparnað-
ar og hagræðingar sem af því hlýst.
Góðar almenningssamgöngur í borginni og nágranna-
sveitarfélögum hennar eru mikilvægar. Því er eðlilegt að
skattfé borgaranna sé nýtt til þess að standa að hluta til
undir þjónustunni. Jákvætt er hins vegar að bjóða út hluta
leiðakerfisins eins og lagt er til í skýrslunni. Með útboðum
á ákveðnum rekstarþáttum, tilteknum akstursleiðum, eykst
aðhald og kostnaðarvitund. Samanburður fæst með útboð-
unum. Strætisvagnafyrirtækin tvö, Strætisvagnar Reykja-
víkur og Almenningsvagnar, hafa raunar séð sér hag í að
bjóða út stöku leiðir undanfarin ár og hafa á þann hátt hag-
rætt og fengið um leið reynslu af útboðum.
Skýrsluhöfundur gerir ráð fyrir að sparnaður í rekstri í
kjölfar sameiningar og útboða gæti numið 130 milljónum
króna á ári. Þá er miðað við að hluti starfseminnar yrði boð-
inn út í áfóngum. Mikilvægt er í því sambandi, eins og höf-
undurinn undirstrikar, að sparnaðurinn yrði nýttur til að
efia starfsemina að öðru leyti. Ekki er lagt til að framlög til
almenningssamgangna verði minnkuð heldur þvert á móti
aukin, að minnsta kosti tímabundið til þess.áð gera starf-
semina meira aðlaðandi, áreiðanlegri og samkeppnishæfa
við annan samgöngumáta.
Fram kom í DV í gær að Ögmundur Jónasson, formaður
BSRB, telur að með skýrslunni og áformum borgaryfirvalda
sé einkavæðing Strætisvagna Reykjavíkur komin á fulla
ferð og hann óttast um hag starfsfólks. Formaðurinn ætti
þvert á móti að fagna því lífsmarki sem skýrslan sýnir.
Betri almenningssamgöngur eru allra hagur og batni hagur
sameinaðs fyrirtækis ætti það að koma starfsmönnum til
góða. í skýrslunni er reiknað með að núverandi starfsmenn
verði áfram starfsmenn viðkomandi sveitarfélags nema þeir
óski eftir öðru en nýir starfsmenn verði ráðnir hjá fyrirtæk-
inu sjálfu. Starfsmenn njóti sambærilegra kjara í hvívetna
eða að minnsta kosti ekki lakari kjara en nú er.
Jónas Haraldsson
DV
Mannlegt hlutskipti
Formaöur Öryrkjabanda-
lagsins hefur staðið í eldlínu
með glæsibrag þrátt fyrir
erfið veikindi. Öryrkjar hafa
notið stuðnings verkalýðs-
samtaka og annarra sem enn
láta sig líf alþýðunnar varða.
Framkoma ríkisstjórnar er
með þeim hætti að vel má
spyrja, eins og Ögmundur
Jónasson alþm., hverjir séu
„lítilmagnar" hér á landi -
stjómendur þjóðfélagsins
eða öryrkjarnir? Og vita-
skuld er rétt hjá Jóhönnu
Sigurðardóttur alþm. - að
greiða ber 23% dráttarvexti af van-
greiddum örorkulaunum. Örorku- og
ellilaun eru laun en ekki framfærslu-
styrkur og laun taka ekki mið af tekj-
um maka.
Ég er sammála Lúðvík Bergvins-
syni alþingismanni; Mannréttinda-
brot fyrnast ekki. Við erum að ræða
mannlegt hlutskipti en ekki geð-
þótta. Ég lít á úrskurð Hæstaréttar
sem áfanga í baráttunni gegn því af-
námi félagslegrar ábyrgðar og samfé-
lagshyggju sem stjórnvöld hafa
praktíserað á síðustu árum. Eitt
dæmið er skattlagning húsaleigubóta
öfugt við vaxtabætur.
Leigjendasamtökin hafa
leitað álits umboðsmanns
Alþingis á þessum mismun
og hann hefur þegar krafið
fjármálaráðherra um skýr-
ingu.
Auöæfi öryrkja
Ráðamennirnir hafa
undarlegar hugmyndir um
auðæfl fólks og trúa þvi
víst að flestir búi við sömu
kjör og þeir sjálfir. Morg-
unblaöið birti 13. jan. sl.
upplýsingar frá Þjóöhags-
stofnun um kjör öryrkja. Eftirfar-
andi er byggt á þvi. Öryrkjar eru um
8.700 alls og þar af 35% giftir eða í
sambúð. (Hér eftir kallaðir giftir)
Meðaltekjur ógiftra eru 85 þús. kr. á
mánuði sem þýðir að annar hver hef-
ur minna.
Giftir öryrkjar eru um 3.050 alls.
Skýrslan segir að 47% þeirra hafi
tekjur undir 300 þús. kr. á mánuði.
Þá eru eftir 1360 giftir öryrkjar með
yfir 300 þús. kr. mánaðarlaun. Það
eru öll auðæfin þegar bæturnar eru
meðtaldar og gifting er engin ævi-
trygging.
„Þjóðarsáttin svonefnda var á sinni tíð gerð á kostnað
þessa fólks. Því sem þá var tekið hefur ekki verið skil-
að, þrátt fyrir ofsagróða undanfarinna ára.“ - Öryrkj-
ar og verkalýðssleiðtogar hittast.
Staöa fátæks fólks eftir að greiða 38,4% skatt meðan
Af þessum tekjum eiga öryrkjar fjármagnseigendur greiða 10% og
fyrirtæki 30% í skatta. Skattleysis-
mörkin á víst enn að lækka og gera
má ráð fyrir að húsnæðiskostnaður
heimilis sé 50-100 þús. kr. á mánuði.
Félagslega húsnæðiskerfið horfið og
vextir á lánum til leiguíbúöa og ann-
arra fél. íbúða stórhækkaðir. Ég
sagði á sínum tíma, að þessar breyt-
ingar myndu ýta undir kaupkröfur,
sem komið hefur á daginn. Þá eru ör-
yrkjar látnir greiða sjálfir fyrir lyf og
læknisaðgerðir, oft að talsverðum
hluta. Þeir verða oft að eiga og reka
bíl m.a. vegna sveitaskipulags borg-
arinnar og aðrir þurfa að leita sér
sérlækninga utan heimasveitar.
Þetta ætti að sýna mönnum að
kjörin ráðast ekki aðeins af tekjum,
útgjöldin skipta ekki síður máli. Enn
er eftir að rétta hlut ógiftra öryrkja
og aldraðra og annarra fátækra. Það
ætti ekki að vera vandamál þvi nóg
fjármagn virðist til í landinu. Það er
hlutverk stjómvalda að beina því til
þeirra sem þurfa á því að halda.
Þjóðarsáttin svonefnda var á sinni
tíð gerð á kostnað þessa fólks. Því
sem þá var tekið hefur ekki verið
skilað, þrátt fyrir ofsagróða undan-
farinna ára.
Jón Kjartansson
Sinnuleysi um stjórnmál
Oftar en ekki er kvartaö yfir því
að landsmenn séu sinnulausir um
þjóðmál og eftir þvi áhugalitlir um
stjórnmál, þyki lítt freistandi að
fylgjast með þeim, hvað þá taka virk-
an þátt í þeim. Kannski er minnst á
það um leið, að áður fyrr hafi menn
gjama átt sitt annað heimkynni í
pólitískum hreyfingum og haft þar
merkilegan félagsskap og fundið til
þess að þeir skiptu nokkru máli í til-
verunni. Og spurt sem svo: hvemig
stendur á þessum umskiptum?
Þægindasókn og vanmáttur
Ein ástæðan er vafalaust sú að
menn vilja skemmta sér og ekki láta
trufla sig með allskonar
leiðindamálum sem póli-
tísk reiði sprettur af. Vísa
frá sér því sem óþægilegt
er. Það eru allir á móti
mengun og spillingu um-
hverfis, svo tekið sé dæmi
af stórmáli sem allar þjóðir
vita af - en flestir gæta þess
um leið að binda þá gremju
við eitthvað sem aðrir eru
að gera. Síst mega þeir til
þess hugsa að þurfa að gera
eitthvað sjálfir sem truflar
þeirra eigin neysluvenjur
og lífsstil. Allir íslendingar eru á
móti því að dauðum fiski sé hent í
Arni Bergmann
rithöfundur
„Stjórnmálahreyfingar verða fangar daðurs í margar áttir í senn
og því er æ torveldara að vita hvað þær vilja ... En svo koma upp
öryrkjamálin og allir taka afstöðu og heimta afstöðu ..."
sjóinn en það er þægilegast
að vita sem minnst af því og
taka helst eftir þeim sem
segir: æ, þetta hefur víst
alltaf verið gert.
Þægindasóknin tengist
lika vanmætti. Stórmál eru
á víxl þöguð í hel eöa kjöft-
uð i hel - eins og til dæmis
kvótamálið. Vanmáttur ein-
staklingsins í gífurlegum
orðaflaumi Qölmiðlaheims
fer saman við uppdráttar-
sýki í stjórnmálaflokkum
....... og hreyfingum sem menn
gætu vonað að stilltu saman krafta
til að breyta því sem breyta þarf. I
stað þess gerast stjórnmála-
hreyfingar fangar eigin daðurs i
niargar áttir i senn, sem gerir
það að verkum að það verður æ
torveldara að vita hvað þær í
raun vilja. Skilaboðin skila sér
ekki.
Fiskveiðistjórnun hlýtur
vissulega að vera eitt stærsta
mál á íslandi, og við vitum í
stórum dráttum hverjir eru
helst með og hverjir mest á móti
því kvótakerfi sem við búum
við. En ótrúlega fáir vita nokk-
uð um þá valkosti sem boðið er
upp á eða þá hvort auðlinda-
nefnd sagði eitthvað sem máli
skiptir í áliti sínu sem birtist í
fyrra. Og hér erum við í víta-
hring sem fyrr segir: einnig þeir
stjórnmálamenn sem reyna að
taia skýrt reka sig á afleit mót-
tökuskilyrði í samfélaginu: æ
hvað ætli maður nenni að vera
að setja sig inn í þetta?
Aðrir ráða - og þó ...
Menn leita líka minna til
stjómmálamanna en áður af þeirri
einföldu ástæðu að þeirra völd
skreppa saman jafnt og þétt. Sú þró-
un hefur sína kosti - en hún hefur
þann galla að það sem kemur í stað-
inn er ekki meira lýðræði „að neð-
an“ heldur rýrara lýðræði og þeim
mun meiri völd þeirra sem fara með
peninga og kaupskap. Þessum mark-
aðsstjórum hefur tekist ágætlega að
tryggja áframhaldandi hnignun
stjómmála með þvi að koma því inn
hjá fólki, að öll vandkvæði leysist af
sjálfu sér ef stjórnmálamenn og rík-
isvald hætti að skipta sér af hlutum
og skapi „rétt starfsumhverfi" þar
sem markaðslögmálin ríkja fogur og
ein. Og öfl siglir þessi þróun undir
fána ríkjandi hugmyndafræði sem
segir að hver og einn sé efhahags-
vera sem má ekki vera að öðru en
taka persónulegar ákvarðanir um
kaup og sölu - og lætur sig því litlu
varða hvað öðrum líður.
En svo koma upp öryrkjamálin
með harðri og ástríðumikilli um-
ræðu á þingi og í fjölmiðlum og á
vinnustöðum, og allir taka afstöðu
og sjá fyrir sér þörf fyrir skýrar lín-
ur og stefnumótun og réttlæti. Er
þetta ekki sönnun þess að áhugi á
stórmálum i samfélagi sé ekki dauð-
ur, þrátt fyrir allt? Minna þau tíð-
indi ekki rækilega á það, að hvað
sem liður deyfð og drunga og latri
fylgispekt við vélræna markaðs-
hyggju, þá komast menn ekki til
lengdar undan því að hugsa um það
í hvers konar samfélagi þeir vilja
búa? Hvert þeir vilja halda? Eða er
þetta mál sérstakt og einstakt, síð-
asti blossinn í gömlum glæðum
áöur en sinnuleysið tekur endan-
lega við?
Árni Bergmann
Medogá móti
Hugsi sig rækilega um
missa heimilisuppbót við
stofnun hjúskapar.
Ekki hefur verið sýnt fram
á það með rökum af stjómar-
liðum að skoðun þeirra á
dómi Hæstaréttar standist
lög og stjómarskrá.
Því- held ég að forsetinn
að sé að skerða tekjutrygg- Arnþór hljóti að hugsa sig mjög ræki-
ingu öryrkja vegna tekna Helgason, lega um áður en hann staö-
maka þeirra. varaformaöur ör- festir þessi lög að öllu
Þegar Hæstiréttur segir að ytSjsbandaiagsms. óbreyttu."
ekki megi skerða tekjuteng-
inguna „með þessum hætti“ er rétt-
urinn að vísa til þess að öryrkjar
J „Forsetinn á
'jngb, það auövitað við
gfe samvisku sína
hvaða lög hann
staðfestir.
í þessu tilviki segir ótví-
rætt í dómsorðum
Hæstaréttar íslands að bann-
in að neita að skrifa undir öryrkjalög?
Engin fordæmi
„Það er ákaf-
lega óvarlegt fyrir
forseta að blanda
sér í jafn við-
kvæmt pólitískt mál og ör-
yrkjamálið er. Auk þess sem
engin fordæmi eru fyrir af-
skiptum af slíku tagi þá væri
forsetinn að bylta því kerfi
sem við búum við á fleiri en
einn máta. Með þessum
hæstaréttardómi tel ég aö
verið sé að horfa til framtíöar þar
sem dómurinn nær einungis til
þeirra sem skást hafa það en ekki
hinna sem virkilega þurfa á
kjarabótum að halda. Ég von-
ast til þess að sú nefnd sem
er skipuð af heilbrigðisráð-
herrra og skilar af sér í apríl
geri betur og öryrkjar sem
lægstar hafa bætumar fái þar
einhverja lausn mála sinna.
Ef forsetinn neitar að skrifa
undir frumvarpið hefur hann
stefnt þessu ferli í voða. Þá
tæki dómurinn væntanlega
gildi og er það hið flóknasta mál því
sú hugsun að tengja bætur við tekjur
er grunnhugsun í þjóðfélaginu.“
Isolfur Gylfi
Pálmason
alþingismaöur.
Garöar Sverrisson hefur, fyrir hönd Öryrkjabandalagsins, fariö þess á leit aö Ólafur Ragnar Grimsson forseti neiti að skrifa undir öryrkjafrumvarpiö svo-
nefnda. Málskotsréttur forseta íslands hefur aldrei áöur veriö nýttur.
Ummæli
Miöbærinn sekkur ...
„Miðbærinn
gamli sekkur nú
enn dýpra en
nokkru sinni fyrr
af völdum einnar
verstu ávirðingar
borgaryfirvalda
fyrr og síðar. Þeg-
ar meirihluti
borgarstjórnar
samþykkti að stórhækka bílastæða-
og bílahúsagjöld í gamla miðbæn-
um á síðasta ári kom eins og eyð-
ingarmáttur yfir svæðið ... Öllum er
það ljóst, að ein meginástæða þess-
arar þróunar er okur borgaryfir-
valda á bílastæðagjöldum. Það er
orðið það dýrt að leggja bilum í
miðbænum að borgarbúar forðast
að fara þangaö.“
Júlíus Hafstein, fyrrv. borgarfulltrúi, 1
Mbl. 20. janúar.
Flutningur þolir
ekki bið
„Flutningur flugvallarins úr
Vatnsmýrinni þolir enga bið. Auk
slysahættunnar, er mengunin mikil
af vellinum, bæði loftmengun og
hljóðmengun. Auk þess heftir völl-
urinn alla eðlilega umferð um borg-
ina frá austri til vesturs og öfugt,
og lokar frekari gatnagerð um
svæðið. Umferðin á þessu svæði er
orðin slik, að iðulega myndast þar
langar biöraðir meiri hluta sólar-
hringsins ... Vist er aö flutningur
váflaris er þegar hafinn þegar hann
er byrjaður í huga borgaryfirvalda.
Hálfnuð er ferð þá hafin er.“
Úr forystugrein 1. tbl. Vesturbæjar-
blaösins.
Schengenhliöiö á
Miönesheiöi
„Ég, eins og
margir fleiri hef
reynt að átta mig
á ástæðum þess
að íslensk stjórn-
völd hafa ákveðið
að gerast þátttak-
endur að Scheng-
ensamkomulaginu
... Ég hef ennþá
engan hitt í íslenskri ferðaþjónustu,
sem hefur talið Schengenþátttöku
okkar séstaklega til framdráttar eða
verið henni hlynntur ... Af þeim
mörgu kostum sem gætu fylgt því
fyrir íslendinga að gerast aðilar að
Evrópubandalaginu er þetta vega-
bréfafrelsi helsti ókosturinn. Því má
ségja, að af því sem Evrópubanda-
lagið hefur að bjóöa höfum við valið
það sem einna verst hentar okkur.“
Ómar Kristjánsson, fv. forstjóri
Rugstöövar Leifs Eiríkssonar,
í Mbl. 20. janúar.
I
Skoðun

Fáum við evrubanka?
Á svæði evrunnar í Vest-
ur-Evrópu eru vextir miklu
lægri en hér á landi. Það
væri mikil kjarabót fyrir
alla ef hægt væri að tengjast
þessu lágvaxtakerfi.
Það ætti ekkert að vera
því til fyrirstöðu að hér
væri banki eða deild i ein-
um af núverandi bönkum
sem ræki öll viðskipti sín í
evrum. Þá væru lánin í evr-
um og bankinn myndi
skuldbinda sig til að taka
ávallt hliðstæða vexti og
væru teknir á svæði evrunnar í V-
Evrópu. Á móti lágum vöxtum kæmi
gengisáhætta. Menn yrðu svo að meta
við sig hvort hægt væri að taka þessa
áhættu en fá á móti lægri vexti en eru
i dag á markaði hér.
Stöðugan gjaldmiðil vantar
Okkur er sagt að krónan okkar sé
stöðugur gjaldmiðill. Fullyrt er að
verðbólga hér á landi verði ekki
nema 4% á þessu ári eða árið 2001. Þá
má gengið ekki falla frekar en það féll
um 10% á seinasta ári, þ.e. árið 2000.
Það er auðvitað fróm og góð ósk að
allt gangi vel hjá okkur á þessu nýja
ári sem nú er að byrja. Það vilja auð-
vitað allir. Staðreyndir málsins eru
þvi miður aðrar. Svo tekið sé nýlegt
dæmi þá fá kennarar verulegar kaup-
hækkanir þessa dagana. Þeir eru vel
að þeim komnir og enginn telur þær
eftir. Samt standa tekjur þjóðarbús-
ins í stað eða jafnvel lækka þessa
mánuðina. Kjarabætur án aukinna
þjóðartekna skapa verðbólgu og fella
krónuna. Menn fá fleiri krónur en
þær eru verðminni þegar til lengri
tíma er litið. Fela má verð-
bólgu í bili með erlendum
lántökum.
Fjárflótti til útlanda
Lengi vel var því tekið
illa er rætt var um ýmsa
galla gjafakvótans. Hann
átti að friða þorsk en svo
veiðist minna og minna af
honum. Þetta blasir við i
dag og er ekki mótmælt. Hitt
er ekki síður alvarlegt að
gjafakvótinn fellir gengi
krónunnar okkar.
Á bak við gjafakvótann standa eng-
in verðmæti sem hægt er að festa
hendur á. Hann er ávísun á óveiddan
fiskinn í sjónum. Viðtakendur hans
fengu hann líka að gjöf frá ríkis-
stjórninni og greiddu enga peninga
fyrir. Svo selja menn þessi gjafabréf
sín. Þeir kaupa gjaldeyri i bönkunum
og flytja svo gjaldeyrinn til útlanda
þar sem þeir telja sig meira óhulta
með þetta gjafafé sitt. Gjafakvótapen-
ingar hafa lengst af verið skattfrjálsir
til viðbótar.
Erlendar skuldir bankanna
T0 þess að hægt sé að selja gjafa-
kvótamönnum gjaldeyri verða bank-
amir að taka gjaldeyrislán erlendis
og sitja svo uppi með þau ógreidd
ásamt daglegum vaxtagreiðslum af
þeim. Auðvitað fella svona vinnu-
brögð krónuna. Tfl frekara rökstuðn-
ings má benda á að nýlega ætlaði rík-
issjóður að kaupa gjaldeyri fyrir
hluta af tekjuafgangi sínum. Borga
átti erlendar skuldir með þeim gjald-
eyri.
Þá bentu bankarnir réttilega á að
slík gjaldeyriskaup myndu auka álag-
ið á gengi krónunnar og hugsanlega
félli gengi hennar meira en þegar var
orðið á síðasta ári. Ríkissjóður tók
þessi rök gild og hætti I bili við fyrir-
huguö gjaldeyriskaup og lækkun er-
lendra skulda ríkissjóðs. Ef gjaldeyr-
iskaup rikissjóðs geta fellt krónuna
þá gildir það sama um gjaldeyriskaup
gjafakvótamanna.
50 milljarða fjárflótti?
Fullyrt hefur verið nýlega í dag-
blööum að gjafakvótamenn hafi þegar
flutt 50 milljaröa af gjafafé sínu úr
landi. Er sú tala notuð hér meðan
önnur hærri eða lægri liggur ekki
fyrir. Kauphækkun kennara skapar
ekkert álag á gengi krónunnar ef mið-
að er við það risaálag sem svona
gjaldeyriskaup gjafakvótamanna
skapa. Ætli munurinn sé ekki þús-
undfaldur eða mörgþúsundfaldur.
Þessi vinnubrögð setja allt um koll
á endanum. Stöðugt gengi ásamt
verðbólgu upp á 4% á þessu ári er því
miður óskhyggja. Allt er í óvissu árið
2001 þegar litið er m.a. til þess að
mörg hlutabréf hafa fallið verulega í
verði.
Okkur vantar evruna
Það má segja að okkur vanti al-
vörugjaldmiöil eins og evruna. Þá
geta stjórnmálamenn ekki lengur leik-
ið sér með alla hluti hér á landi i efna-
hagsmálum. Stöðugur gjaldmiðill
(evran) og lágir vextir hennar kæmu
þá frá V-Evrópu og yrði ekki breytt
hér heima. Þess vegna verður evran
líklega þrautalending okkar. Við þurf-
um öruggan alvörugjaldmiðil.
Lúðvík Gizurarson
Lúövík
Gizurarson
hæstaréttarlögmaöur
„Þessi vinnubrögð setja allt um koll á endanum. Stöðugt gengi ásamt verðbólgu upp
á 4% á þessu ári erþví miður óskhyggja. Allt er í óvissu árið 2001 þegar litið er
m.a. til þess að mörg hlutabréf hafa fállið verulega í verði. “