Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.2001, Blaðsíða 24

36
__________ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 2001
Tilvera x>v
11 f iö
Eva í
Hlaðvarpanum
Bersögli sjálfsvamareinleikur-
inn Eva verður sýndur í kvöld
kl. 21 í Kaflileikhúsinu í Hlað-
varpanum. Með hlutverk Evu
fer leikkonan góðkunna Guðlaug
Maria Bjarnadóttir.
Krár
a ALEXANDER ÞYSKI A
KRINGLUKRANNI Þýski vonnabí -
júróvisjón- snillingurinn Alexander
Jonas syngur og leikur fyrir gesti
Kringlukrárlnnar í kvöld frá 19 til
23.
■ VÉLVIRKINN Á GAUKI Á
STONGI I kvöld koma fram
hljómsveitirnar Skurken og Hringir.
Aldurstakmarkiö er 18 ár og
aögangseyrir 500 kr.
Leikhús
Í LANGAFI PRAKKARI eftir Slg-
rúnu Eldjárn veröur sýnt í Garöi kl.
17 í dag.
Fundir
■ ÆTTFRÆÐI. GAGNAGRUNNAR
OG HEIMILDIR Hádeeisfundir Sagn-
fræöingafélags íslands fjalla um
spurninguna Hvaö er heimild? voriö
2001. Annar fundurinn er haldinn í
dag frá kl. 12.05-13.00 í Norræna
húsinu. Fyrirlesari veröur Friðrik
Skúlason ættfræöingur og nefnist
erindi hans Ættfræöi, gagnagrunnar
og heimildir. Allir eru velkomnir.
Sport
■ ISLANP - SVIÞJOÐ A SPÓRT-
KAFFI Þaö er komiö að EM í hand-
bolta og ekki klikka aö mæta á
Sportkaffi þar sem hægt er að fýlgj-
ast meö íslendingum mala frændur
okkar í Svíþjóö í beinni á risaskjá.
Myndlist
■ FJOLL RIMAR VIÐ TROLL I AS-
MUNPARSAFNI Margt tröllslegt býr í
þeim björgum sem Pall Guömundsson
frá Húsafelli hefur skapaðjistaverk sín
úr. Sýning hans stendur í Ásmundar-
safni. Páll er ekki einn íslenskra lista-
manna sem sækir hugmyndir sínar í
hina hrikalegu og stórbrotnu fegurð sem
fjöllin ein búa yfir. Ásmundur Sveinsson
nefndi oftar en einu sinni að tröllin hans
ættu upphaf sitt aö rekja til íslensku
fjallanna og er allmörg dæmi um þetta
er að finna í verkum hans. I sýningunni í
Ásmundarsafni er þessum tveimur lista-
mönnum stillt uþp saman. Útkoman er
rammíslensk sýn tveggja ólíkra lista-
manna sem sækja hugmyndir sínar í
harögeröa náttúruna og meitla hana af
fingrum fram. Sýningunni lýkur 29. april.
■ GLERREGN RÚRÍ í LISTASAFNI
ISLANPS Sýning á innsetningunni
Glerregnl frá 1984 eftir Rúrí (f.
1951) stendur í Listasafnl íslands.
Viðfangsefni Glerregns er tími og
ógnir en verkið er ein af fyrstu inn-
setningunum sem sýnd var á ís-
landi. Listasafn íslands eignaöist
verkiö áriö 1988 en sýnir það nú í
fýrsta sinn. Sýningin stendur til 18.
febrúar.
■ SÝNING í NÝLÓ Sýningin Nýja
málverkiö, andar þaö enn? stendur
nú í Nýlistasafninu. Dregin eru fram
í dagsljósið verk sem tilheyra Nýja
málverkinu - tímabili sem var kraft-
mikið og stóö stutt. Rifjaðar er upþ
sýningar eins og Gullströndin andar,
Sjö í Norræna húsinu og verk sem
gerö voru í Nýlistadeild Myndlistp-
og handíðaskólans undir stjórn Árna
Ingólfssonar. Þetta eru m.a. verk
eftir Guörúnu Tryggvadóttur, Árna
Ingólfsson, Kristján Steingrím Jóns-
son, Tolla, Daöa Guöbjörnsson,
Tuma Magnússon o.fl.
Sjá nánar: Lífiö eftir vlnnu á Vísi.is
Lítil saga úr jólapakkaflóðinu:
Smáauglýsingarnar
komu til bjargar
Bíógagnrýni
Regnbogínn - Slip hestene los ir'k'k
^ • 1-^*1 1 Gunnar Smári
Em litil og mannleg Æ
Eftirfárandi saga barst DV á dög-
unum frá Bimi Harðarsyni. Hún
sýnir hvemig hægt er aö koma ótrú-
legustu hlutum í kring með hug-
kvæmni og heppni. En hún sýnir
ekki síður hversu mikil þjónusta er
fólgin í smáauglýsingum DV og
hversu mikið þær eru notaðar og
lesnar.
Upphaf sögu
Ég sat kvöld eitt nú í vikunni og
horfði á sjónvarpsfréttir þegar sim-
inn hringdi og móðir mín, sem var á
hinum enda línunnar og í nokkm
uppnámi, spurði mig: „Veist þú hvað
hún dóttir þín gerði fyrir mig í dag?“
„Nei,“ svara ég og hugsa um leið
hvað óharðnaður unglingurinn, hún
dóttir min, gæti svo sem hafa gert
sem olli slíku uppnámi.
„Nei, segðu mér hvað dóttir mín
gerði fyrir þig,“ endurtók ég að
bragði.
Horfínn pakkí
Sögunnar vegna verð ég nú að
hverfa u.þ.b. mánuð aftur í tímann,
eða aftur til þess tíma þegar móðir mín
var að ganga frá jóla- og afmælispakka
sem átti að fara til systur minnar og
Qölskyldu hennar sem búsett er á
norðanverðri Ítalíu. Þannig háttar til
að böm systur minnar, sonm' og dótt-
ir, eiga bæði afmæli um jólaleytið.
Þegar pakkningin frá móður minni
var opnuð þar ytra kom í Ijós að einn
pakka vantaði í sendinguna. Það var
afmælisgjöf heimasætunnar á bænum
og olli það móður minni allnokkru
hugarangri þar sem hún stóð í þeirri
meiningu að hafa gert öllum pökkum
skil.
Þar sem bamabömin em mörg var
ekki óhugsandi að i öllu pakkaflóðinu
hefði þessi tiltekni pakki lent á röng-
um stað. Gerð var skoðanakönnun
meðal fjölskyldunnar hvort einhver
kannaðist við pakka sem villst hefði
inn svona óvart. Ekki var það. Hið dul-
arfulla hvarf pakkans var óráðin gáta.
Unglingur les smáauglýsíngar
„Hún dóttir þín,“ sagði móðir mín
með miklum ákafa, „hringdi í mig í
dag og benti mér á smáauglýsingu
undir Tapað fúndið í DV, en þar sagði:
„Afmæhspakkinn til Júlíu Sofflu (það
er nafn dótturdótturinnar) sem hún
átti að fá 30.12. frá ömmu og afa, mis-
fórst eitthvað í tollinum og lenti ann-
sinnar á íslandi og spurðust fyrir um
pakkann og kannaðist enginn þar við
hann.
ars staðar. Upplýsingar í síma...“
Móðir min hringdi í uppgeflð síma-
númer, sem reyndist vera úti á landi,
og talaði þar við mann sem sagði eftir-
farandi sögu:
Maðurinn á ítalska konu sem aftur
á systur sem er gift og á fjölskyldu á
Ítalíu, nánar tiltekið í Róm. Á svipuð-
um tíma og móðir mín útbjó afmælis-
og jólapakkann sinn til systur minnar
á Ítalíu útbjuggu hjónin úti á landi
sinn pakka sem átti að fara til fjöl-
skyldu systur konunnar, einnig á ítal-
íu.
í báðum tilfellum höfðu viðtakendur
pakkanna orðið þess varir að pakkam-
ir höfðu verið opnaðir og var þar
ítalski tollurinn að verki. ítalski toll-
vörðurinn hafði greinilega ekki gætt
nægilega að sér og sett einn af pökkum
móður minnar í pakkningu fjölskyld-
unnar utan af landi.
ítalska fjölskyldan í Róm kannaðist
ekkert við afmælispakkann til Júlíu
Sofflu frá ömmu og afa, sem þangað
var kominn. Þau hringdu til systur
Lukkulegt afmælisbarn
Júlía Soffía sem búsett er á Ítalíu
fékk pakkann frá ömmu um síöir.
Skrásetjarinn
Björn Haröarson skráöi söguna af afmælispakkanum sem skilaöi sér
meö hjálp smáauglýsinga DV.
Sögulok
Það sem þetta stálheiðarlega fólk
gerði var að setja auglýsingu í Tapað
fundið í DV þar sem það lýsir eftir
ömmunni og afanum sem sendu af-
mælispakkann til Júlíu Sofiflu.
f millitíðinni, eins og til að gera sög-
una enn skemmtilegri, sendi fjölskyld-
an í Róm hinn glataða afmælispakka
til flölskyldu sinnar sem býr í Norður-
Ítalíu. Þannig er blessaður pakkinn,
nú þegar ljóst er hvemig í heila mál-
inu liggur, kominn eins og fyrir tilvflj-
un í sama landshluta á Ítalíu og systir
mín og fjölskylda hennar býr í. Henni
ætti því ekki að verða skotaskuld úr
því að nálgast hann nú, þar sem hann
hefur farið slíka Ódysseifsferð á leið
sinni á áfangastað.
„Já,“ sagði móðir mín þegar hún
hafði sagt mér heilu söguna, sem ég
skildi ekki fyrr en í annarri eða þriðju
lotu, „það er ótrúlegt hveiju má koma
í kring í gegnum smáauglýsingar."
Slip hestene los er einkar vel
lukkuð lítil mynd. Handritshöfund-
inum, leikstjóranum og aðalleikar-
anum Erik Clausen tekst flest það
sem hann ætlar sér með henni; okk-
ur áhorfendum stendur ekki á sama
um hlýlega dregnar persónurnar,
hversdagslegur lífsvandi þeirra er
trúverðugur og raunsannur og um-
hverfið, fólkið og aðstæðurnar sem
það lendir í eru nógu skrýtnar til að
skemmta okkur. Þetta eru markmið
óteljandi leikstjóra sem hafa séð fyr-
ir sér litlar og mannlegar myndir;
að því er virðist hógvær og lítilvæg
markmið; en mýmörg dæmi sanna
að þau eru flestum ofviða.
Slip hestene los segir frá Bent A.
Pedersen (Erik Clausen) rúmlega
miðaldra gluggaþvottamanni sem
hefur búið alla sína ævi á Amager.
Hann er fluttur frá taugaveiklaðri
eiginkonu sinni og þroskaheftum
syni og býr inn af eldri manni, Sig-
fred (Elith Nulle Nykjær). Bent býr
í hverfl sem er löngu horfið; hann
trúir enn á virkni samfélagsins og
samheldni íbúanna þrátt fyrir að
þeir hafi lokað sig af á bak við æ
traustari lása og lokur. Bent sjálfur
má muna sinn fifil fegri; hann sinn-
ir eiginkonu sinni og syni af skyldu-
rækni fremur en ást, endurtekur
sömu samtölin við kunningja sína,
þvær gluggana hjá vændiskonu
hveriisins og fær greitt í fríðu og
yljar sér helst við minningar frá því
hann var ungur boxari, Kaup-
mannahafnarmeistari 1961.
Dag einn brýtur ungur drengur
(Ricky Vends) hliðarspegilinn af
nýja bilnum hans Bents. Bent eltir
hann uppi og rukkar móður hans
(Marianne Frost) um nýjan spegil.
Hann fær síðan samviskubit yfir að
vera að plaga einstæða móður með
svona titilingaskít og reynir að
bæta fyrir framkomu sína. Það leið-
ir siðan til að þessar hröktu sálir
fmna skjól hvor hjá annarri.
Treginn í sögunni er fallega dreg-
inn. Einn kunningi Bents vitnar lát-
laust í föður sinn sem hann sér
aldrei. Annar talar um dóttur sína
sem hann hefur ekki samband við.
Þetta er samfélag í upplausn og ein-
staklingamir reyna af vanmætti að
finna eitthvert inntak í lif sitt; flest-
ir notast við feysknar stoðir. Á ein-
um stað segir ástkona Bents hann
hljóma eins og eitthvað frá horfinni
öld; eins og eitthvað frá horfnu ár-
þúsundi leggur hann til.
Frásögnin af tilraunum Bents til
aö lækna líf Sigfred dregur fram að
það eru engar ódýrar lausnir til við
treganum; upplausn fjölskyldunnar
og samfélagsins hefur skilið eftir sig
sársauka sem verður ekki deyfður
með því að líta fram hjá honum. En
þótt Slip hestene los sé tregafull í
grunninn þá er hún glaðleg á yfir-
borðinu; stundum fyndin - oftar
kostuleg. Og yfir henni svifur nógu
mikið af mannlegri hlýju til áhorf-
andinn gangi út með endumýjaða
trú á lífið.
Leikurinn er undantekningalaust
góður. Erik Clausen fer vel með
hlutverk Bents, klaufalega karlsins
með barnshjartað. Marianne Frost
er eins og hún á að vera; særð, tor-
tryggin og ástrík. Ricky Vends er
viðkvæmur en seigur sem drengur-
ínn og Elith Nulle Nykjær er sér-
lega ógeðfelldur sem Sigfred; brot-
inn maður sem ver sig með rudda-
skap og andstyggilegheitum.
Að hluta tfl er þetta saga af því
hvemig eldri maður vinnur hjarta
yngri konu. Hliðarstefið um mis-
notkun föður á dótturinni er þá eins
konar öfug sönnun í andstöðu sinni
við meginþráðinn; að ástir milli ald-
urslandamæra séu ekki eintómur
pervertismi. Þetta er veikasti hluti
myndarinnar; svolítið kallalegur
óður um konuna sem bestu gjöf lífs-
ins; eitthvað sem Erik Clausen hefði
mátt hugsa betur - og þá með
hausnum.
Leikstjórn og handrit: Erik Clausen. Tón-
list: Anders Bækholm Jensen. Kvik-
myndataka: Dirk Bruel. Leikarar: Erik
Clausen, Marianne Frost, Bjarne Henrik-
sen, Elith Nulle Nykjær, Ricky Vends o.fl.