Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.2001, Blaðsíða 16
16
MÁNUDAGUR 9. APRÍL 2001
Skoðun I>V
Af ávöxtunum skuluö þið þekkja þá
Vinsælar og meinhollar afuröir, ávextir og grænmeti, eru svo dýrar á íslandi aö ekki er á allra færi aö neyta þeirra.
Neitum okkur um
að neyta ávaxta
Baldur Kristinsson
skrifar:
Alveg er ég hneykslaður á að sjá
forystumenn Alþýðusambands ís-
lands, sem varla sjást nokkurs stað-
ar á almannafæri þegar þörf krefur,
stilla sér brosandi upp í fjölmiðlum,
sópandi grænmeti og ávöxtum nið-
ur í innkaupakörfur.
Það mætti halda að verðlækkun
hefði átt sér stað og ASÍ sæi ein-
hverja ástæðu til aö fagna því og að
þessar bráðnauðsynlegu matvörur
væru nú loks á sambærilegu verði
og erlendis. Það væri sérstakt fagn-
aðarefni fyrir forystu ASÍ sem hefur
neytt umbjóðendur sína til að sam-
þykkja lágmarks launahækkanir
árum saman fyrir einhverjar „þjóð-
arsáttir" eða „stöðugleikamark-
mið“. Ja, hvílíkur dómgreindar-
Það mœtti halda að verð-
lœkkuti hefði átt sér stað og
ASÍ sœi einhverja ástœðu
til að fagna því og að þess-
ar bráðnauðsynlegu mat-
vörur vœru nú loks á sam-
bœrilegu verði og erlendis.
skortur hjá þessum fulltrúum okk-
ar!
Maður hefði búist við því að
verkalýðsforystan hefði staðið með
mótmælaspjöld fyrir utan Alþingi
eða landbúnaðarráðuneytið (sem
brást eftirlitsskyldu sinni) nú eða
þau ótuktarfyrirtæki sem með belli-
brögðum hafa þannig haft almenn-
ing að féþúfu. Ég held að það sé tími
til kominn að við leggjum niður
þetta nátttröll, ASÍ, sem hefur verið
gjörsamlega úr takti við þarfir
launafólks í landinu í mörg herrans
ár.
Ég legg til að neytendur í landinu
sameinist nú og neiti sér um kaup á
grænmeti og ávöxtum. Verði NEIT-
ENDUR í staðinn fyrir neytendur.
Það bitnar á blessuðum bændunum,
gætu sumir sagt. Gleymum því ekki
að þótt framleiðendur, garðyrkju-
bændur, hafi ekki verið beinir þátt-
takendur í þessu leynimakki, svo vit-
að sé, þá vissu þeir vel hvemig kaup-
in gerðust á eyrinni og eiga hlut í og
sitja í stjómum þessara fyrirtækja.
Sýnum fyrirlitningu okkar í verki á
þessum Öskjuhlíðardónum og kaup-
um ekki grænmeti og ávexti næsta
hálfa mánuðinn eða svo.
Norræna og gin- og klaufaveikihættan
Ásgeir Einarsson
skrifar:
„Ég rakst á dreifibréf Tollstjórans
í Reykjavík til farmflytjenda og flutn-
ingsaðila frá 8. mars, erindi HHD-1.
Þetta bréf er vegna varúðarráðstaf-
ana til farmflytjenda vegna gin- og
klaufaveikifaraldurs í Evrópu.
Byrjað er að auglýsa ferðir Nor-
rænu og er fyrsta koma skipsins til
Seyðisfjarðar 24. maí næstkomandi.
Hvergi virðast hafa birst nein fyrir-
mæli eða viðvaranir frá yfirdýra-
lækni eða ráðuneyti hvemig bregð-
ast skuli við þegar ferðamenn frá
meginlandinu koma á feröabilum
Verði ekkert að gert fæ ég
ekki annað séð en að með
komandi hausti eða jafnvel
fyrr munum við verða
komin i hóp annarra meg-
inlandsþjóða með bullandi
gin- og klaufaveiki,
sínum, klyfjaðir kjötvömm og öðr-
um matvælum til landsins.
Vert er að vekja athygli á að jarð-
vegur frá meginlandi Evrópu getur
leynst inni í brettum og undirvögn-
um bifreiða sem svo hrynur niður
þegar farið er að aka á hálendisveg-
um okkar.
Verði ekkert að gert fæ ég ekki
annað séð en að með komandi
hausti eða jafnvel fyrr munum við
verða komin í hóp annarra megin-
landsþjóða með bullandi gin- og
klaufaveiki, væntanlega í anda
góðrar Evrópusamvinnu.
Ég sendi þessar hugleiðingar til
ykkar með von um að þið vekið við-
komandi aðila. Hér er á ferðinni
vandamál sem þjóðin verður að
horfast í augu við á komandi vori
og ráðstafanir verður að gera í tíma.
Arnór Sveinsson sjómaöur:
Ég veit þaö ekki enn þé, ætli ég taki
þaö ekki rólega meö fjölskyldunni.
Eg ætla ekki í kirkju og hef ekki gert
þaö síöan ég var fermdur.
Erla Valsdóttir, starfsmaður
á Landakoti:
Sofa, ég verö víst að vinna eitthvaö
líka og boröa. En fyrst og fremst
langar mig að sofa og sofa. Þaö síö-
asta sem ég mundi gera væri að
fara í kirkju, ég trúi á sjálfa mig.
Guörún Friöriksdóttir, starfsmaöur Delta:
Vera heima og fara í keilu. Ég ætla
kannski aö bjóöa vinafólki í mat og
hafa þaö notalegt en ég fer örugg-
lega ekki í kirkju.
Sigurbjórg Friöriksdóttir stuöningsfulltrúi:
Eg ætla aö reyna aö hitta fullt af
fólki, fara í heimsóknir og fá fólk í
heimsókn til mín. Svo getur vel veriö
aö ég fari í kirkju.
Katrín Harðardóttir, starfsmaöur Vedes:
Ég verð í fríi og ætla aö nota tímann til
aö hvíla mig og sofa. Svo ætla ég aö
boröa góöan mat meö bróöur mínum.
Hvað ætlar þú að gera
um páskana?
Þóra Þórisdóttir myndlistarmaður:
Ég ætla aö rífa niöur vegg og taka til
heima hjá mér. Svo ætla ég að grilla
úti og boröa góöan mat meö
fjölskyldunni.
Karlar eru hryggleysingjar
Með hliðsjón af margra alda áþján kvenna af
karlavöldum munu ýmsir hafa skríkt illgimislega
þegar fréttir bárust af konunni sem féfletti nokkra
eldri karlmenn á landsbyggðinni á dögunum og
talið mátulegt á þá sem fulltrúa hins illa karlkyns.
Karlar eru skepnur og hafa verið það, að
minnsta kosti frá því sögur hófust og líkast til
lengur. Og sýnu verstir hafa þeir verið siðustu
áratugina, ef marka má vitnisburði þúsunda ef
ekki milljóna kvenna og raunar engin ástæða til
draga allar þær miklu harmtölur í efa. Enda allar
studdar af margvíslegum rannsóknum sál-, kyn-
og atferlisfræðinga.
Helsta tómstundagaman karlmanna virðist sem
sé vera, og hafa verið, að fara illa með konur og
það er auðvitað síst af öllu gamanmál. Karlar hafa
táldregið konur, svikið þær í tryggðum, haldið
fram hjá þeim, lítillækkað þær og lítilsvirt, féflett
þær við hvert fótmál og misnotað þær á allra
handa máta, fyrir utan svo auðvitað ýmislegt
miklu verra sem er þó vonandi fremur merki um
sálsýki en eðlislæga karlmennsku.
Misskildir englar?
Konur er sem sé oftar en ekki fórnarlömb karla
eins og dæmin og dæmisögumar staðfesta að
fomu og nýju. Og raunar spursmál hvort það sé
ekki kominn timi á að telja það ónáttúru hjá kon-
um að hafa náttúru til karla. Skýringin á því ligg-
ur raunar að mati flestra kyn- og atferlisfræðinga
í taumlausri bjartsýni ílestra kvenna sem trúa því
statt og stöðugt að jafnvel verstu karlskepnum
geti góðar konur umbreytt í ástríka og meðfæri-
lega engla. Þar er reyndar á ferð einn yfirgrips-
mesti misskilningur mannkynssögunnar.
En sem betur fer er ekki alltaf um algjöra ein-
stefnu að ræða í þessum málum og til ánægjuleg
dæmi um að konur beri hönd fyrir höfuð sér og
fari jafnvel illa með karla, þótt því miður sé langt
í land með að jafnræði riki í þessum efnum. En
með þetta í huga hljóta flestir jafnréttissinnaðir
menn af báðum kynjum að fagna hverri þeirri
konu sem hlunnfer og hryggbrýtur karla, ef yílr-
leitt er hægt að hryggbrjóta karlmenn, sem reyn-
ast margir þvílikir hryggleysingjar að þá þeir
verða fyrir barðinu á köldum kvennaráðum leggj-
ast þeir gjarnan í ævilangt volæði og fyllirí (sem
gjarnan stendur reyndar stutt).
„Schadenfreude"
Með hliðsjón af margra alda áþján kvenna af
karlavöldum munu ýmsir hafa skríkt illgimislega
þegar fréttir bárust af konunni sem féfletti nokkra
eldri karlmenn á landsbyggðinni á dögunum og
talið mátulegt á þá sem fulltrúa hins illa karl-
kyns. Og Garri gæti auðvitað tekið undir slík
sjónarmið ef ekki hefði komið í ljós að viðkom-
andi karlmenn virðast upp til hópa einstakir
dánumenn og gæðablóð. Og lá auðvitað að, því yf-
irleitt er létt verk og löðurmannlegt að blekkja og
hrekka þá sem eru hvað heiðskírastir í anda því
góðmenni gruna sjaldan aðra um græsku og láta
því ginnast auðveldlega.
í þessu tilfelli kom því ekki vel á vonda og
öðlingamir sem konan féfletti því ekki verðugir
fulltrúar hins illa karlkyns sem í heild sinni á
ekkert gott skilið.
En hér er alltént um virðingarverða viðleitni að
ræða í þá veru að rétta hlut kvenna gagnvart körl-
um. Og auðvitað verður jafnræði kynjanna líka
að ríkja í þeim hinum
vondu málunum. GcSITÍ
Ekkert aðhafst í
máli dýraníðings
NN haföi samband:
Menn hér eystra spyija hvað dvelji
orminn langa, sýslumannsembættið á
Hvolsvelli. Langt er nú um liðið síðan
ljótasta dýraníðingsmál á íslandi kom
upp og DV greindi frá blaða best fyrir
meira en ári. Fella þurfti 35 hross
vegna vanrækslu og illrar meðferðar
eiganda hrossanna á Ármóti og auk
þess 100 nautgripi og 10 hunda. Maður
þessi býr nú í Reykjavík og fær að
halda hund með leyfi borgaryfirvalda.
Auk þess er honum falið að kenna
unglingum við fjölbrautaskóla sál-
fræði! Er þetta hægt? Málið virðist
eiga að koðna niður, skepnuníðingur-
inn hefur ekki verið ákærður fyrir
verknaðinn og þar af leiðandi enginn
dómur. Ýmislegt fleira miður fallegt
mætti segja um umgengni manns
þessa við menn og málleysingja. En
svo virðist sem hann komist upp með
nánast hvað sem er.
Neytendur eiga
105 milljónirnar
Stefán hringdi:
Einkennilegt er það þegar garð-
yrkjumaflan er sektuð um meira en
100 milljónir króna fyrir glæpaverk
sín að þá skuli ríkið ætla sér að hirða
sektina og stinga henni í ríkishítina.
Voru það ekki almennir neytendur
þessa lands sem voru hlunnfarnir?
Væri þá ekki rétt að reyna að koma
þessu fé með einhverju móti til neyt-
enda sem kaupa grænmeti og ávexti?
Samráð hér,
samráð þar
Gunnlaugur hringdi:
Grænmetis- og ávaxtaeinokun
landsmanna hefur verið afhjúpuð eft-
irminnilega og reyni ég ekki að afsaka
þær aðgerðir sem sýna og sanna að
allt er að færast í einræðisátt í þessu
þjóðfélagi. Eitt fyrirtæki selur okkur
grænmeti og ávexti, Flugleiðir sjá um
flugið, eitt skipafélag sér um fragtsigl-
ingar að mestu, tvö fyrirtæki annast
um dagblööin, eitt fyrirtæki, Skífan,
hefur sölsað undir sig afþreyingar- og
skemmtanabransann, tvö fyrirtæki
skipta með sér tryggingasölunni og
eitt fyrirtæki hefur yfirgnæfandi stöðu
í sölu á matvöru, lyflum og ýmsu
fleiru. Allt er þetta að verða býsna sov-
éskt og óheilbrigt. Og ætli menn séu
ekki að hringja hver í annan, hafandi
samráð hér og samráð þar. Það vita
allir að þannig er þetta. Nýja hagfræð-
in virkar ekki fyrir neytendur.
Undarleg gagnýni
Tónleikagestur hringdi:
Ég var að koma af tónleikum Fóst-
bræðra. Troöfull Langholtskirkja
fagnaði þessum öfluga kór vel og
lengi, sem og þeim Jónasi Ingimund-
arsyni og einsöngvurunum Rann-
veigu Fríðu Bragadóttur og Jóhanni
Friðgeiri Valdimarssyni. Þetta var
sannarlega ánægjuleg kvöldstund á
flmmtudaginn. En þegar heim var
komið rakst ég á háifsíðunudd og níð
um Fóstbræður eftir Bergþóru Jóns-
dóttur. Hún fann tónleikunum flest til
foráttu og sannaðist þar að fátt er svo
smátt að kattartungan ekki fmni. Mér
var sagt að gagnrýnandi þessi væri af-
komandi eða skyldmenni fyrrverandi
stjórnanda Karlakórs Reykjavíkur og
hafi hún hælt þeim kór á hvert reipi
fyrir stuttu. Svona gagnrýni á ekki að
eiga sér stað. Sjálfur tek ég meira
mark á viðbrögðum áheyrenda á tón-
leikunum sem voru afar góð fyrir alla
aðstandendur.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.