Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.2002, Qupperneq 24

36
FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2002
Tilvera I>V
lí f iö
E f I I R V I N N II

Kvöldstund meö
Kaldalóns
Þau Sigrún Hjálmtýsdóttir,
Jóhann Friögeir Valdimarsson
og Jónas Ingimundarson flytja
hina geysivinsælu tónleika
„Kvöldstund með Kaldalóns" í
Grindavíkurkirkju í kvöld og
hefjast þeir kl. 20. Sigvaldi
Kaldalóns var Grindvíkingur og
er því vel við hæfi að flytja lögin
hans þar.
Fundir
■ GRUNNATRKH BYGGINGARLIST-
AR I dag, kl. 15.00 hefst námskeið
um byggingarlist sem Listasafn
Reykjavíkur gengst fyrir í samvinnu
við hönnunardeild Listaháskóla ís-
lands. Umsjón meö því hefur Pétur
H. Ármannsson arkitekt. Námskeiö-
ið er haldið í Fjölnotasal Listasafns
Reykjavíkur, Hafnarhúsinu, Tryggva-
götu 17, á fimmtudögum kl. 15.00-
17.00 frá deginum í dag til 7. mars
2002.
■ RITHÖFUNPAR í NORRÆNA
HUSINU Rithöfundarnir Kari
Aronpuro, Mikael Torfason, Eva
Runefelt og Ole Korneliussen hitta
íslenska bokmenntaunnendur í
Norræna húsinu í kvöld kl. 20. Allir
hafa þeir verið tilnefndir til
bókmenntaverðlauna
Noröurlandaráðs í ár og eru á
hringferö um Norðurlöndin 1 tilefni
50 ara afmælis ráðsins og 40 ára
afmælis bókmenntaverðlaunanna.
■ ER RÉTTLÆTANLEGT AÐ
EINRÆKTA MENN? Brvndís
Valsdóttir, MA í heimspeki, heldur
fyrirlestur sem hún nefnir Er
réttlætanlegt að einrækta menn á
Litla sviðinu í Borgarleikhúsinu og
hefst hann kl. 20. Að horium
loknum mun Vilhjálmur Árnason
prófessor bregðast við erindinu.
Samkoman er haldin á vegum
Siðfræöistofnunar HÍ.
■ MÁLÞING UM OFFITU
Fræðslunefnd Náttúrulækninga-
félags íslands stendur fyrir málþingi
um offitu á Hótel Loftleiöum í kvöld.
Þaö hefst kl. 20. Frummælendur
verða Laufey Steingrímsdóttir,
formaöur Manneldisráös, Halla
Grétarsdóttir, hjúkrunarfræöingur
Heilsustofnunar NLfí og Gígja
Gunnarsdóttir, verkefnisstjóri ÍSÍ og
félagi í OA samtökunum. Málþingið
er öllum opið.
Klassík
■ LINGUR jPIANOLEIKARI MÉÐ
SINFONIUNNI Utskriftartónleikar á
vegum Tónlistarskólans í Reykjavík
verða haldnir í Háskólabíól kl.
19.30. Einleikari er Árnl Björn Árna-
son sem vakið hefur mikla athygli
og mikils er vænst af. Stjórnandi er
Bernharður Wilkinson.
Leikhús________________________
■ BOÐORÐIN 9 í kvöld sýnir Boig-
arleikhúsiö leikritið Boðorðin 9 eftir
Olaf Hauk Símonarson. Leikrit um
nútímafólk í kröppum dansi. Sýning-
in hefst klukkan 20.
■ CYRANO Hann er hetja sem ekk-
ert fær stöövað nema nefið, þetta
risastóra nef sem meinar honum að
ná ástum hinnar fögru Roxönnu.
Sýningin hefst í kvöld kl. 20 og sýnt
er á stóra sviði Þjóðleikhússins.
Með aöalhlutverk fer Stefán Karl
Stefánsson.
■ JÓN GNARR í sýningunni sem er
á fjölum nýja sviðsins í Borgarleik-
húsinu fjallar Jón m.a. um ýmsar
umbreytingar í lífi sínu, samskipti
kynjanna og fallega fólkið.
í Æðey á veturna og Landmannalaugum á sumrin:
Nóg við frítíma
lífsins að gera
- segja listamennirnir Smári og Nína
Þeir sem fylgjast meö veðurlýs-
ingum taka eftir að oft er hvasst í
Æðey á ísafjarðardjúpi. Það viður-
kenna þau Ómar Smári Kristins-
son og Nína ívanova sem stunda
veðurathuganir þar yfir veturinn.
„Æðey er bölvað rokrassgat,“ seg-
ir Smári. „Þegar norðaustanáttin
er ríkjandi er oftar en ekki ís-
landsmet dagsins í vindhraða í
Æðey. Sem betur fer eru mann-
virkin hér orðin vön þessu og
standa það af sér. Stöku sinnum
þurfum við þó að binda eða negla
eitthvað niður. Mest bitnar þetta á
samgöngunum. Ef gestir álpast til
okkar í janúar eða febrúar þurfa
þeir að vera við öllu búnir.“ Þau
hjón segja þó þennan vetur hafa
verið góðan. „Síðan við komum
hingað fyrir fjórum árum er hver
vetur búinn að vera mildari en sá
á undan. Þetta endar með ósköp-
um,“ segir Nína.
Reka verslun í rútu á
sumrin
Smári er Rangæningur en Nína
er frá Moskvu. Þau eru 34 ára,
barnlaus og búa aðeins tvö í Æðey
frá því í byrjun október fram yfir
miðjan maí, þegar eigandi eyjunn-
ar kemur með sína fjölskyldu til
baka og dvelur yflr sumarið. „Þá
yfirgefum við friðsældina hér og
förum í mannfjöldann á fjöllum,“
segir Smári og útskýrir það nán-
ar: „Við rekum litla verslun í
Landmannalaugum. Búðin er rúta
sem ekið er upp eftir á sumrin og
svo aftur niður á flatlendið á
haustin. Þar seljum við helstu
nauðsynjavörur ferðalangsins og
erum smám saman að auka upp-
lýsingaþjónustu á svæðinu, með
hag náttúrunnar og ferðamanns-
ins i huga.“ Þarna segjast þau
hitta hundruð manna á degi hverj-
um, frá hinum ýmsu heimshorn-
um. „Þetta fjölþjóðlega umhverfi
er gott fyrir upprifjun á tungumál-
um,“ segir Nína.
Tveir nákvæmlega rétta
talan!
Þau telja gott fyrir sálirnar að
komast í „einangrun" öðru hvoru.
Þess vegna líður þeim vel í Æðey.
„Sálir fólks eru auðvitað misjafn-
ar,“ segir Smári. „Sumir yrðu ef-
laust vitlausir af þessu Svo skipt-
ir meginmáli með hverjum maður
er í einangruninni. Hvorugt okkar
viil vera hér aleitt. Munurinn á
því að vera einn eða tveir er meiri
en munurinn á því að vera þrír
eða hundrað. í okkar tiifelli er
tveir nákvæmlega rétta talan.“
Nína tekur undir það. „Við erum
ekki bara hjón. Við erum líka
bestu vinir og höfum verið í sex
ár. Getum talað saman um hvað
sem er og höfum gaman hvort af
öðru. Eftir sumarvertíðina er það
algjör sálubót að komast i þessa
svokölluðu einangrun hér. í aðra
Maður l'rfandi
Einkennilegt líf og ljúf elli
Á dögunum var ég ræðumaður á
þorrablóti hjá eldri borgurum.
Ræðumennska er nú ekki beinlínis
mín deild en þegar ég var beðin um
að segja einhver orð við eldri borg-
ara þá gat ég ekki neitað. Ég hef
alltaf haft svo ljúfa tilfinningu gagn-
vart ellinni. Ég hef alltaf trúað því
að ellin færði manni visku og ró. í
dag er ég ekkert sérstaklega gömul.
Mér finnst ég eiginlega ekki nógu
gömul. Ég hlakka mikið til að verða
eldri. Þá mun ég skilja allt það sem
ég á í erfiðleikum með að skilja í
dag.
Ég hef þekkt fólk sem skelfist ell-
ina. Því finnst hver afmælisdagur
minna á að sá tími komi að hrörn-
unin taki við. Ég hef séð nokkuð
dapurleg dæmi um þessa hræðslu.
Kona sem ég þekkti var í sambúð
með manni sem var sextán árum
yngri en hún. Hún var ákaflega upp-
tekin af líkama sínum og útliti.
Innst inni óttaðist hún að maðurinn
ætti eftir að fara frá sér vegna þess
að honum þætti hún vera of gömul.
Svo brast sambúðin. Lán konunnar,
held ég. Ef einhver elskar mann
fyrst og fremst vegna þess að maður
er ungur og sætur þá er það gervi-
tilfinning sem maður getur vel ver-
ið án.
Það var sérlega góð tilfinning að
sitja innan um gamalt fólk þessa
kvöldstund á þorrablótinu. Vellíðan
og gleði i loftinu og mikil sátt. Ég
fór að hugsa um það hversu ein-
kennilegt lífið er og hlutskipti
mannanna misjafnt. Og þá varð ég
allt i einu döpur. Það fá ekki allir að
eldast og þroskast. Ég átti kunn-
ingja sem svipti sig lífi tvítugur af
því honum fannst lifið óbærileg
þjáning. Kunningjakona mín lést úr
krabbameini rúmlega þrítug frá eig-
inmanni og ungum syni og annar
vinur lést úr krabbameini rúmlega
fertugur. Sjálfur veit maður ekkert
hvað um mann á eftir að verða. En
meðan maður lifir verður maður
bara að taka því sem lífið réttir
manni, því súra með því sæta. Og ég
hef fyrir löngu lofað sjálfri mér því
„Ég hef alltaf haft svo
Ijúfa tilfinningu gagn-
vart ellinni. Ég hef alltaf
trúað því að ellin fcerði
manni visku og ró. í dag
er ég ekkert sérstaklega
gömul. Mér finnst ég eig-
inlega ekki nógu gömul.
Ég hlakka mikið til að
verða eldri. Þá mun ég
skilja allt það sem ég á í
erfiðleikum með að skilja
ídag.“
að ef ég viti að ég sé að fara að deyja
þá muni ég ekki verða hrædd. Lífið
er „bara“ þroskaleið og svo hverfur
maður eitthvað annað.
Og þar sem ég sat þama innan
um gamla fólkið komst ég að þeirri
niðurstööu að lífið væri vissulega
einkennilegt og óútreiknanlegt en
samt svo merkilegt að það sé þess
virði að því sé lifað og um það skrif-
að. Ég ætla semsagt að halda áfram
að skrifa dagbók.