Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.2002, Blaðsíða 8

Efnið
Ég fcr aldrei svo úr húsi nema að hafa varasal-
vann minn með mér, þá fyrst er ég ferðbúin hvert
sem er. Svo er það stóra ástin í lffi mínu, píanóið,
þar sem ég fæ alla mína útrás enda sem ég allt
mitt tónlistarefni á það. Ég hætti nú að læra á það
fyrir nokkrum árum en byrjaði fyrst að spila 6 ára
gömul þannig að það hefur fylgt mér alla tíð. Svo
gæti ég ekki komist af án Netsins þar sem ég fæ
allar mínar upplýsingar, hvort sem er varðandi
námið, fréttir og svo er hotmailið gjöf að ofan.
Andinn
Þögnin er reyndar ágæt en tónlistin hlýtur að
vera ofarlega á lista hjá mér. Ég hlusta á það sem
ég er í skapi fyrir hverju sinni hvort sem er klass-
ísk tónlist þegar ég er að læra eða einfaldlega hið
harða rokk. Svo er dagbókin mikilvægur hluti af
mínu lífi enda mæli ég með því við hvem sem er
að halda eina slfka. Þar set ég allt niður á blað frá
einföldum pælingum til lagatexta sem ég er með í
hausnum. Gott fólk er líka rosalega mikilvægt og
ég tel mig vera einstaklega heppna með fjölskyldu
og vini enda gott fólk ekki á hverju strái.
Vedís Hervör
firnadóttir söngdís
•Yal
Hin fimmtán ára gamla Katrín Gunnarsdóttir hlaut á dögunum ís-
landsmeistaratitilinn í freestyledansi einstaklinga. Þetta er ekki fyrsta
viðurkenningin sem Katrín hlýtur fyrir dans því hún átti m.a. stóran
þátt í því að Hagaskóli vann hæfileikakeppni Skrekks fyrr í vetur.
Sættir sig við kærasta
sem ekki dansar
„Sigurinn kom mér mjög á óvart því ég
hafði byrjað svo seint að æfa dansinn,11 seg-
ir Katrín Gunnarsdóttir, sem vann ein-
staklingskeppni Tónabæjar í freestyled-
ansi þetta árið. Katrín tók einnig þátt í
hópakeppninni og varð þar í öðm sæti með
stöllum sínum í danshópnum Andrómeda.
Þetta er fjórða árið sem Katrín tekur þátt í
þessari sfvinsælu danskeppni en hún hefur
aldrei fyrr náð eins langt og nú. „Efri ald-
urstakmörkin í þessa keppni eru 17 ár og
því býst ég fastlega við því að ég taki líka
þátt á næsta ári. Maður verður að nota
þetta eina tækifæri sem eftir er,“ segir
Katrín.
Saumar dansbúnincana sjálf
Katrín, sem er í 10. bekk Hagaskóla,
hefur æft dans af ýmsum toga frá því hún
var smástelpa en í dag æfir hún modern
jazz í Kramhúsinu. „I framtíðinni vil ég
vinna við eitthvað sem tengist dansi og
auðvitað er íslenski dansflokkurinn draum-
urinn,“ segir Katrín sem býst við að hún
fari í MR á næsta ári en einnig hefur hún
mikinn áhuga á förðun. Það er engin spum-
ing að hæfileikar Katrínar liggja f dansin-
um því fyrr í vetur varð hún þess valdandi
að Hagaskóli bar sigur úr býtum í hæfi-
leikakeppni Skrekks með charleston-
dönsum sem Katrín samdi og glæsilegum
stompatriði. „Ég fæ m.a. hugmyndir af
sporum frá tónlistarmyndböndum,“ segir
Katrín sem er líka liðtæk við saumavélina
því hún saumar oftast eigin dansbúninga
sjálf.
Strippdans?
Éyrir utan dansinn þá er það lærdómur-
inn og nám á klarinett í Tónlistarskóla
Reykjavíkur sem tekur tíma Katrínar.
„Síðustu vikuna fyrir keppnina æfði ég allt
að sjö klukkutíma á dag,“ upplýsir Katrín.
Pabbi Katrfnar var ekkert sérlega sáttur við freestyte-áhuga dótturinnar í fyrstu
enda fannst honum þetta vera hálfgerður strippdans. Viðhorf hans á áhugamáli
dótturinnar hefur þó breyst með tímanum.
Það hefúr þó ekki komið niður á nám-
inu því hún segist bara skipuleggja sig
betur þegar það er mikið að gera. Spurð
að því hvað foreldrum hennar finnist
um dansáhugann segir hún þau taka
því betur núna en áður. „Pabbi var ekki
sérlega hrifinn af þessum dansi í fyrstu,
ég held honum hafi fundist þetta vera
óttalegur strippdans. En mér hefur tek-
ist að breyta viðhorfum þeirra og þau
eru mjög sátt í dag,“ segir Katrfn. Þeg-
ar Katrín er spurð út í það hvort hún eigi
kærasta er svarið neitandi en drauma-
prinsinn er að hennar sögn hávaxinn,
dökkhærður, skemmtilegur, hress og til-
finningalega opinn.
„Ég myndi alveg sætta mig við kærasta
sem ekki dansaði en það væri náttúrlega
plús ef hann gæti dansað. Mér væri hins
vegar alveg sama ef hann dansaði ekki. Ég
færi þá bara ein út á dansgólfið,“ segir
Katrín og hlær.
^f-égi/ærrístentttngar
OFlJRHETJUlt Hvi;ksi> \<;si\s
Ef ég væri ekki breskur veggur af aðalsættum
heldur íslenskur veggur af Víkingslækjarætt
myndi ég eflaust styðja Framsóknarflokkinn.
Það er eitthvað svona eðal við þessa hreyfingu,
jafnvel kynferðislegt. Ég meina, kommon, lítum
bara á staðreyndir málsins. Halldór Ásgrímsson
er dálítið “furry”, Guðni soldið “animalistic”...
... Siv er “biker”. Og svo Jón Kristjánsson. Jæja,
ég gæti náttúrlega líka bara stutt einhver önnur
líknarsamtök.
f ó k u s
8
i. mars 2002