Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.2002, Blaðsíða 15
amar fer þó aðeins um mannskapinn og sumar ungar stclp-
ur spyrja hvað þetta eigi að fyrirstilla. Þær róast þegar þjóð-
emi gestanna er upplýst og viðurkenna að mömmur þeirra
haldi að þær séu heima sofandi.
Tjillað í Covent Garden
Aðalstaðurinn þetta kvöld er The Gardening Club í
Covent Garden. Þar fær maður fyrst að kynnast hefðbund-
inni klúbbamenningu og er ekki laust við að andrúmsloftinu
svipi dálítið til íslenskra skemmtistaða. Staðurinn er niður-
grafinn og skiptist upp í nokkra sali og er dansað í flestum
þeirra. Það er farið að líða á kvöldið og Islendingarnir taka
þann augljósa kost að koma sér fyrir í litlu herbergi þar sem
tónlistin er ekki of hávær. Sumir geta þó ekki setið á sér og
skella sér á gólfið. Þessi staður er reyndar nokkuð skemmti-
legur og tónlistin sambland af nýju poppi og gömlum slög-
urum. Það er þó farið að koma þreyta í mannskapinn og hót-
elið bíður í hillingum.
Á miðvikudeginum er öllu rólegri dagskrá. Hópurinn
borðar kvöldverð í ágætis veitingastað og fer eftir það á
þrælfínan klúbb við Piccadilly. Sá klúbbur er nokkuð trendí
og unga fólkið sem sækir hann er klætt eftir nýjustu tísku og
þekkir heitustu tónlistina. Skemmtunin stendur langt fram
á kvöld enda hugurinn í mannskapnum á þeim nótum.
ÍSLAND ER KANNSKI EKKI SVO SLÆMT
Það er kannski dálítið erfitt að ætla að dæma næturlífið af
þessum tveimur kvöldum. Allir vita að helgamar eru aðal-
málið eins og hér heima en Lundúnabúar eru engu að síður
duglegir að kíkja út á virkum dögum. Næturlífið þama úti er
að mörgu leyti allt öðmvísi en heima. Á þeim stöðum sem
voru heimsóttir var fólkið talsvert yngra en heima ogþað er
heldur meira fyrir að skella sér út að dansa, annað en íslend-
ingar sem fara bara á fyllerí og taka því sem kemur eftir það.
Það verður líka að segja að íslenskir skemmtistaðir eiga ágæt-
is hrós skilið - þótt margir bölvi þeim þegar þeir fá leiða á
þeim em þeir öllu flottari og veglegri en staðimir í London.
Island er kannski ekki svo slæmt eftir allt? Þegar öllu er á
botninn hvolft er ekkert skrýtið að bresk ungmenni.séu
áhugasöm um að koma til íslands. Hvert sem þú ferð í
London má sjá auglýsingar um ísland og umræðan er öll á
þá leið að þetta sé heitasti staðurinn. Það viðhorf virðist ekk-
ert vera að hverfa.
Láki af Sportkaffi og Frikki
Weiss voru í góðu stuði eins
og aðrir fslendingar.
Bið að
heilsa
íslendingum
Þessi litli maður varð á vegi Fókuss í Lundúnum
í síðustu viku. Hann hafði komið sér fyrir á NeaL
stræti og sneri hjóli á höfði sfnu og bað fólk að gefa
sér peninga. Þegar Fókus spurði hann frétta sagðist
hann vera búinn að vinna sér inn 24 pund þann
daginn. Aðspurður vissi hann lítið um ísland en
bað kærlega að heilsa Islendingum.
Vill bara fa virðingu
Hér er Bob með félögum sínum frá Liverpool sem komu til London til að skella í sig
nokkrum bjórum, svo vægt sé til orða tekið. Jamie McKenna, Joe Power og Bob Emer-
son lengst til vinstri. Hápunktur þess að hitta þá var þegar Bob dansaði róbotann uppi
á borði og hinir tveir vönguðu við YMCA.
„Ég vann við að búa til þessa Smáralind
og þú mátt endilega birta mynd af mér.
Maður á skilið smá virðingu!“ sagði Eng-
lendingurinn Bob Emerson þegar Fókus
varð á vegi hans í Lundúnum á dögunum.
Bob heyrði á tal íslendinga og blandaði sér
í samæðumar með nokkrum íslenskum orð-
um sem hann hafði pikkað upp. Hún var
reyndar ekki beysin íslenskukunnátta
hans miðað við tveggja ára dvöl en það er
alltaf jafn fyndið að heyra útlendinga tala
íslensku.
Bob vann um nokkra hrfð við að hanna
líkön af Smáralind en hann er grafískur
hönnuður. Ástæðan fyrir komu hans til
landsins var eins og hjá mörgum - íslensk
kærasta. Hann viðurkennir fúslega að
ffamlag hans hafi kannski ekki verið
ómetanlegt en bendir á að fslensk blöð
birti nú oft myndir af fólki af minna til-
efni.
Bob lét vel af íslensku sælgæti og
nefndi Lindu buff sem eitt það besta sem
hann hefur smakkað. Hann kunni eitt og
eitt orð á stangli en það fyndnasta sem
hann lét út úr sér var orðið „hillusam-
stæða“. Sjálfúr vissi hann ekki af hverju í
ósköpunum hann kunni þetta orð - það
væri eins og annað með íslenskukunnáttu
hans: óþarfi.
Heimsmet í kokkteilþambi
Sir Dai Llewellyn þambaði 36 kokkteila á
klukkustund og skemmti sér nokkuð vel.
Það var fjöldi manns samankominn í
Covent Garden á miðvikudaginn í síð-
ustu viku þegar Fókus átti þar leið um.
Ástæðan var einföld því þarna átti að slá
metið í gerð flestra nýrra kokkteila á
einni klukkustund og auk þess var
stærsta kokkteilglas í heimi úr ís sett
upp á staðnum. Utsendarar Fókuss fylgd-
ust með barþjóni blanda 36 kokkteila á
einni klukkustund og setja þar með
heimsmet. Kokkteilamir vom allir
blandaðir úr íslenska vodkanum Pölstar
sem hefur verið að gera góða hluti í
London síðustu ár. í ofanálag var Sir Dai
Llewellyn fenginn til að drekka alla
kokkteilana. Myndaðist mikil stemning
þegar kappinn svolgraði í sig íslenska
vodkanu og lét aðalsmaðurinn vel af
uppátækinu. Hann grét hreint ekki
sopann. Þegar hann frétti af fslending-
um á svæðinu rifjaði hann upp að hann
þekkti sögu af Agli Skallagrímssyni - sú
var að sjálfsögðu að hann hefði byijað að
drekka fimm ára gamall.
Stærsta kokkteilglas f heimi var sett
upp í Covent Garden í síðustu viku •
fullt af íslenskri vodkablöndu.
8. mars 2002 f ó k u s
15