Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.2003, Page 17

16
MIÐVKUDAGUR 26. MARS 2003
MIÐVKUDAGUR 26. MARS 2003
17
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvœmdastjóri: Örn Valdimarsson
Aöalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aðstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíö 24,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plótugerö og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og I gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fyrir viötöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Pólitískar sviptingar
Ekki verður annað sagt en
hér á landi hafi ríkt pólitísk
eldsumbrot á siðustu tuttugu
árum. Þetta kemur eftirminni-
lega fram þegar skoðanakönn-
unum DV um fylgi stjórnmála-
flokkanna á siðustu tuttugu
árum er stillt upp á síðum blaðsins eins og gert var í gær-
dag. Með þeim hætti geta lesendur horft á þann pólitíska
jarðskjálftamæli sem numið hefur sveiflurnar hverju
sinni og það verður að segjast eins og er að mikið hefur
gengið á i pólitíska landslaginu á þessum tíma.
Af og til, og raunar með nokkuð reglubundnum hætti,
hafa gosið upp nýir flokkar og gamlir í þessu landslagi.
Inni á milli hefur orðið verulegt landsig. Reyndar má telj-
ast með ólíkindum hvað helstu stjórnmálaflokkar lands-
manna hafa sveiflast mikið í fylgi á þessum tíma; allir
hafa þeir tekið stökk og dýfur og hefur mismunurinn á
mesta og minnsta fylgi þeirra allra náð að vera meira en
tvöfaldur og vel það í mörgum tilvikum. Þetta sýnir óró-
leika. Þetta sýnir leitandi kjósendur.
Ellefu stjórnmálaflokkar hafa náð að setja svip sinn á
Alþingi íslendinga á síðustu fimm kjörtímabilum. Flestir
þeirra hafa verið vinstra megin við miðju og af þeim eru
aðeins tveir á lífi í dag og eiga báðir sér örstutta sögu. Það
er umhugsunarvert að aðeins tveir flokkar hér á landi -
báðir nokkuð ráðsettir - eigi sér lengri en fimm ára sögu.
Báðir þessir flokkar hafa verið afar þaulsætnir við völd á
meðan flokkarnir vinstra megin hafa verið uppteknir af
því að máta á sig ný nöfn.
DV hefur ekki mælt nokkurn flokk með meira fylgi en
Sjálfstæðisflokkinn haustið 1989, en þá studdu 59,1 prósent
landsmanna flokkinn. Það er toppurinn í íslenskum
stjórnmálum fyrr og siðar. Það er út af fyrir sig athyglis-
vert að dáðasti leiðtogi sjálfstæðismanna á seinni timum,
Davíð Oddsson, hefur ekki náð flokknum sínum upp i
þessar sömu hæðir og Þorsteinn Pálsson náði á sinum
tima. Og í tið Daviðs hefur flokkurinn aldrei mælst minni,
26,6 prósent 1993.
Framsóknarflokkurinn hefur aldrei komist upp fyrir
þrjátíu prósenta múrinn á siðustu tuttugu árum. Þessi
múr er að því er virðist nánast ókleifur í íslenskum
stjórnmálum. Sjálfstæðisflokkurinn er eina stjórnmála-
aflið á íslandi sem komist hefur yfir þennan hjalla í ára-
Qöld, allt þar til Samfylkingin varð að veruleika fyrir
fimm árum. Sá flokkur náði miklu flugi á fyrsta starfsári
sinu og skaust upp í nálega 35 prósent þremur mánuðum
fyrir síðustu kosningar en lækkaði fljótt flugið.
Ef til vill segir það nokkra sögu að Samfylkingin er eini
stjórnmálaflokkur landsmanna sem hefur náð að toppa að
nýju eftir sögulega velgengni í fylgiskönnunum DV. Venj-
an í sögu stjórnmálaflokka hér á landi hefur verið að
springa út einu sinni en svo ekki söguna meir. Samfylk-
ingin má heita undantekning frá þeirri reglu sem virðist
að öðru leyti eiga við; að mikil og skyndileg fylgisaukning
sem gangi til baka verði ekki endurheimt seinna, hvernig
svo sem menn reyna.
Þegar horft er yfir þetta tímabil síðustu tuttugu ára í is-
lenskum stjórnmálum verður ekki annað sagt en flokkar
leiki á reiðiskjálfi á milli kosninga en sæki svo meira og
minna i kjörfylgi sitt þegar komið er að ögurstundu við
kjörkassann. Niðurstaðan virðist vera sú að afar erfitt sé
að breyta hinu pólitíska landslagi, hin landlæga þörf fyr-
ir fjórflokk kemur upp um þjóðina með reglulegu millibili.
Svo virðist hins vegar sem hlutföllin séu að breytast. Og í
þeim efnum „liggi eitthvað i loftinu“.
Sigmundur Ernir
Skoðun *
Genfarsamningurinn um meðferð stríðsfanga:
Hmtont mat hvort ttipta
megi mvndir at stríflsfönatn
Niöurlægjandi?
Samkvæmt Genfarsamningnum er bannaö aö niöurlægja stríösfanga en myndbirtingar af þeim eru ekki bannaöar berum
oröum. Þaö veröur því að meta hvort tiltekin myndbirting sé niðurlægjandi. Athygli vekur aö fangarnir á þessari mynd
eru í borgaralegum klæöum og fréttir herma aö þeir hafi villt á sér heimildir. Samkvæmt Genfarsamningnum geta
almennir borgarar, sem grípa til vopna, ekki notiö réttinda sem stríösfangar ef þeir leyna því að þeir séu vopnaöir
og villa þannig á sér heimildir.
Breytt stefna
Reuters-fréttastofan brenglar nú andlit stríösfanga á myndum sem hún sendir
frá sér. Þannig viröist fréttastofan hafa tekið þá afstöðu aö slíkar myndbirting-
ar brjóti gegn Genfarsamningnum en þaö er hins vegar matsatriöi hverju sinni,
aö sögn Þóris Guðmundssonar, upplýsingafulltrúa Rauöa krossins.
Meðferð stríðsfanga í írak hefur
verið talsvert til umræðu og þá
einkum hvort réttlætanlegt sé að
birta myndir af þeim í fjölmiðlum.
írakar hafa tekið upp á myndband
viðtöl (sem jafnvel mætti kalla yfir-
heyrslur) við bandaríska stríðs-
fanga. Greinilegt er af þessum sjón-
varpsmyndum að mörgum her-
mannanna er illa brugðið. Ýmsar
sjónvarpsstöövar, meðal annars
vestrænar stöðvar á borð við CNN
og BBC, hafa sýnt brot úr þessum
viðtölum og ljósmyndir hafa verið
birtar í dagblöðum.
Stigsmunur eða eðlis?
Bretar og Bandaríkjamenn hafa
gagnrýnt þessar myndbirtingar
harkalega og sagt þær stríða gegn
Genfarsamningnum um meðferð
stríðsfanga. Þeir hafa itrekað tekið
svo til orða að írakar hafi stríðs-
fanga „til sýnis“ og vilja þannig
sjálfsagt leggja áherslu á að með-
ferðin sé niðurlægjandi.
Á móti hefur verið bent á að
sjónvarpsmyndir hafa verið teknar
og sýndar af íröskum stríðsföng-
um. Geoff Hoon, varnarmálaráð-
herra Breta, hefur svarað því til að
það sé „reginmunur á því að festa
þá staðreynd á filmu að hermenn
gefist upp, mjög oft þannig að þeir
sjást aðeins aftan frá, og hins veg-
ar á viðbjóðslegri og villimanns-
legri framkomu íraka gagnvart
bandarískum stríðsföngum.“
Myndir af íröskum stríðsföngum
hafa vissulega í flestum ef ekki öll-
um tilvikum verið teknar af hóp-
um þeirra og gjarnan úr nokkurri
fjarlægð. Oft hefur mátt greina
andlit þeirra en ekki hafa verið
sýnd viðtöl eða yfirheyrslur yfir
einstökum íröskum stríðsföngum.
Þess má geta að Reuters-frétta-
stofan byrjaði í gær að brengla
Gegn skattalækkun
„í þessu þensluástandi sem núna
ríkir þá tel ég það vera mikil mis-
tök hjá ríkisstjóminni að lækka
skatta yfir línuna, líka til þeirra
sem höfðu enga þörf fyrir slíkt og
notuðu þetta sem kaupmáttarauka
til þess að eyða í innfluttan lúxus.“
Össur Skarphéöinsson á Stöö 2 11.
apríl 1999. Rifjaö upp
í Vefþjóöviljanum.
Með blessun ESB
„í fjórða lagi
studdi NATO árás-
irnar á Kosovo, ÖSE
studdi þær, Evrópu-
sambandið studdi
þær. Þær nutu því
mikils stuðnings í al-
þjóðasamfélaginu
þótt Öryggisráðið
hafi ekki samþykkt þær.“
Bryndís Hlööversdóttir á vef sínum,
um ástæöur þess að Samfýlkingin
studdi árásirnar á Kosovo þrátt fyrir
aö ekki lægi fyrir samþykki Öryggis-
ráös Sameinuöu þjóöanna.
Dæmi óskast
„Þeir sem reyna að koma því að
andlit stríðsfanga á myndum sem
hún sendir frá sér.
Markmið Genfarsamningsins
Á vef Rauða krossins segir að
lykilorðin í Genfarsamningnum
(sem reyndar eru fjórir samningar)
séu „virðing" og „vernd“ gagnvart
þeim sem ekki taka beinan þátt í
stríðsátökum.
Samkvæmt samningnum er
bannað að ráðast á andstæðing sem
hefur gefist upp. Særðir og sjúkir
eiga að njóta vemdar og ummönn-
unar án tillits til þess hvaða fylk-
ingu þeir tilheyra.
Hersveitir eiga undantekningar-
laust að gera greinarmun á her-
mönnum og óbreyttum borgurum
samkvæmt samningnum. Þess
vegna eru einnig í honum ákvæði
um að hersveitir skuli vera auð-
kenndar, til dæmis með því að
klæðast einkennisbúningi.
Stríðsfongum eru tryggð margs
konar réttindi í samningnum, með-
al annars eiga þeir rétt á að skipt-
ast á bréfum við fjölskyldu sína. En
samningurinn - sem er orðinn
meira en hálfrar aldar gamall og er
að stofni til enn eldri - bannar ekki
berum orðum að myndir séu birtar
af stríðsfóngum.
Snýst um „niöurlægingu"
Ýmis almenn ákvæði samnings-
ins kveða hins vegar á um að bor-
in skuli virðing fyrir persónu og
heiðri stríðsfanga. Greinin sem
beinast liggur við aö beita varð-
andi myndbirtingar er sú 13., þar
sem segir meðal annars: „Fangar
skulu jafnframt ávallt njóta vernd-
ar, sérstaklega gegn ofbeldi eða
ógnunum og gegn móðgunum og
hnýsni almennings."
Þórir Guðmundsson, upplýsinga-
fulltrúi Rauða krossins, minnir á
að Genfarsamningurinn sé skrifað-
ur fyrir daga gervihnattasjónvarps
frá átakasvæðum. „En hann er
hins vegar mjög skýr hvað það
varðar að það má ekki sýna stríðs-
fanga á almannafæri til þess að
niðurlægja þá. Ef tilgangurinn er
að niðurlægja þá er það alveg klárt
brot á samningnum. Það er síðan
í umræðunni að skattar hafi veriö
hækkaðir geta þó ekki bent á
neinn skatt sem hefur hækkað ..."
Stefán Friðrik Stefánsson á Frelsi.is.
Hvop er traustari
leiðtogi?
George Bush:
59%. Saddam
Hussein: 41%.
Skoðanakönnun' á
Hriflu.is. Staðan síö-
degis í gær.
Kenning
„Vandræðagangur Halldórs í
íraksmálinu sýnir vel klofninginn
innan Framsóknarflokksins þar
sem hann reynir eftir mætti að
vera maður allra. Hann getur
kannski glatt sig við að búið er að
tryggja áframhaldandi dvöl orr-
ustuþotna og þyrlusveitar í varnar-
samningnum við Bandaríkin. Það
er bara verst fyrir hann að enn
sem komið er getur hann ekki gef-
ið út opinberlega yfirlýsingu þess
efnis. Það má nefninlega ekki frétt-
ast að ísland hafi verið keypt.“
Svanþorg Sigmarsdóttir á Kreml.is.
túlkunaratriði hvort einstök tilvik
séu brot eða ekki,“ segir Þórir.
Túlkunaratriði
Rauði krossinn vill ekki setjast í
dómarasæti varðandi myndbirting-
ar tUtekinna sjónvarpsstöðva eða
dagblaða segir Þórir. „En þetta er
að minnsta kosti eitthvað sem
menn verða að gera upp við sig og
gott er ef menn gera það með hlið-
sjón af Genfarsamningnum þar
sem áherslan er á hvort verið sé að
niðurlægja stríðsfanga eða notfæra
sér þá,“ segir Þórir og bætir við að
samningurinn hafi verið skrifaður
á þeim tíma þegar ekki var óal-
gengt að láta stríðsfanga marsera
um stræti og torg þar sem almenn-
ingur hrækti á þá og hrópaði að
þeim ókvæðisorð.
Fréttavefur BBC hefur eftir
Anotellu Notari, talsmanni Alþjóða
Rauða krossins, að túlkun aðstand-
enda viðkomandi stríðsfanga og
samlanda þeirra eigi að ráða því
hvort myndbirtingar af stríðsfóng-
um teljist „niðurlægjandi" og við-
brögð almennings í Bandaríkjun-
um og arabalöndunum bendi til að
fólki þar hafi ofboðið myndbirting-
amar síðustu daga. Hún bætir við
að ekki verði við það unað að stríð-
andi fylkingar beiti stríðsföngum
fyrir sig í áróðursstríði.
Óhefðbundinn hernaður
Annað álitamál, þessu tengt,
snýst um það hveijir geti talist
stríðsfangar. Fréttir hafa nefnilega
borist af því að innrásarliðið í írak
hafi orðið fyrir óvæntum árásum
manna í borgaralegum klæðum
sem þeir töldu að væru óbreyttir
borgarar.
Ekki hefur komið skýrt fram
hvort þessir árásarmenn hafi verið
hermenn sem dulbjuggust í borg-
aralegum klæðum eða óbreyttir
borgarar sem gripið höfðu til
vopna. En þetta getur ráðið úrslit-
um um hvort viðkomandi einstak-
lingar teljist stríðsfangar ef þeir
eru teknir höndum. Ýmsir telja að
hemaður af þessu tagi brjóti gegn
ákvæðum Genfarsamningsins um
hvað sé heimilt í stríði. Samkvæmt
honum sé „skæruhernaður" af
þessu tagi bannaður enda sé það
eitt af höfuðmarkmiðum samnings-
ins að vemda almenna borgara í
stríði; það sé augljóslega ómögulegt
að uppfylla þetta markmið ef ekki
er hœgt að greina á milli hermanna
og almennings.
Þetta sjónarmið var meðal ann-
ars uppi varðandi fanga sem
Bandaríkjamenn tóku í stríðinu í
Afganistan og hafa ekki viður-
kennt sem stríðsfanga. Donald
Rumsfeld, varnarmálaráðherra
Bandaríkjanna, lagði áherslu á að
þetta væru hryðjuverkamenn -
ólöglegir stríðsmenn samkvæmt al-
þjóðasáttmálum - og ættu þess
vegna ekki rétt á að teljast stríðs-
fangar. Colin Powell utanríkisráð-
herra taldi að óháður dómstóll ætti
að skera úr um þetta en Rumsfeld
svaraði að bragði að ekki þyrfti að
skipa dómstól nema vafi léki á um
stööu fanganna og að í þessu tilviki
væri enginn vafi!
Bannað að villa á sér heimildir
í Genfarsamningnum er gerð ná-
kvæm grein fyrir því hvaða ein-
staklingar geti notið vemdar sem
stríðsfangar. Þarna er meðal ann-
ars sagt að almennir borgarar á
svæði sem ekki hefur enn verið
hertekið, sem grípa tO vopna gegn
aðvífandi innrásarliði, geti notið
réttinda sem stríðsfangar að því til-
skildu að þeir leyni því ekki að
þeir séu vopnaðir (e. „carry arms
openly'j og fari í aðgerðum sínum
eftir lögum og venjum um hernað
(e. „the laws and customs of war'j.
Lög og venjur um hernað voru
samþykkt í Haag-sáttmálanum 1910
og þar er að finna nákvæmlega sam-
hljóða orðalag og hér að ofan. í
Haag-sáttmálanum segir meðal ann-
ars að óheimilt sé að særa eða drepa
andstæðinginn með því að villa á
sér heimildir (e. „to kill or wound
treacherously individuals belonging
to the hostile nation or army'j.
Ummæli
Þjoösagan um
skattalækkanir Davíðs
Um 95% hjóna og sam-
búðarfólks og 75% ein-
staklinga greiða nú
hærra hlutfall af tekjum
sínum í tekjuskatt en
árið 1995 þegar ríkis-
stjórnin tók við.
Þetta er staðfest í skriflegu
svari Geirs H. Haarde við fyrir-
spurn Rannveigar Guðmundsdótt-
ur sem lagt var fram á síðustu
dögum þingsins. Þar stendur
svart á hvítu að tekjuskattbyrði
hefur þyngst í tíð núverandi ríkis-
stjórnar. Það er því þjóðsaga að
tekjuskattur hafi lækkað í tíð
Davíðs Oddssonar.
í einu tilviki hefur
formaður Sjálfstæðis-
flokksins þó rétt fyrir
sér. Ofurtekjuhjón,
sem að meðaltali
báru ríflega 18 millj-
ónir úr býtum árið
2001, fengu ríflega
skattalækkim, skv.
svari Geirs. Lækkun-
in til þeirra nam
næstum einni og
hálfri milljón það ár.
Á sama tíma eru
öryrkjar og aldraðir,
sem lifa nánast af
strípuðum bótum,
knúin til að greiða
tekjuskatt. Sjálfstæð-
isflokkurinn hirðir
nú árlega af þeim
samanlagt einn millj-
arð króna á ári. Þetta
fólk þurfti engan tekjuskatt að
greiða árið 1995 þegar rikisstjóm-
in tók við.
Fölblá hönd og fræg reglustika
Eftir að Geir sendi alþingi upp-
lýsingar um að tekjuskattur hefði
hækkað í tíð Davíðs Oddssonar er
engu líkara en slegið hafi verið
leiftursnöggt í koll ráðherrans.
Alla síðustu viku, eða frá því að
Ingibjörg Sólrún skoraði á Davíð
til kappræðna, hefur fjármálaráð-
herra virst vera ósáttur við og
jafnvel ósammála sínum eigin töl-
um. Spumingar Rannveigar voru
„lymskufullar", var skýring hans
þegar blaðamaður spurði hann
efnislega hvort hann tryði ekki
lengur sjálfum sér.
Leiftursnögg umskipti ráðherr-
ans eru dapurleg. Þau koma hins
vegar ekki á óvart. Það féll vænt-
anlega ekki í kramið í Stjórnar-
ráðinu þegar íjármálaráðherra
birti upplýsingar sem afsönnuðu
staðhæfingu forsætisráðherra um
að hann hefði lækkað tekjuskatt-
ana. Blaðamannafundir, dálk-
metrar í blöðum og aðrar æfingar
fjármálaráðherra geta hins vegar
ekki breytt þeirri staðreynd að í
svarinu til Rannveigar birti Geir
tölur sem sýndu án tvímæla að
hlutfallið sem menn greiða af
launum í tekjuskatt hefur hækk-
að síðan 1995.
Skattfrelsismörkin hafa nefni-
lega lækkað í tíð Davíðs. Ríkis-
stjórnin rauf lögbundin tengsl
þeirra og verðlags eða launa.
Menn eru því að greiða skatt af
stærri hluta launanna en áður og
lækkun skattprósentunnar dugar
ekki til að vega á móti því. Þetta
er skýringin á þvi, af hverju
tekjuskattarnir hafa hækkað, eins
og Geir sýndi fram á. - Jafnvel
fólblá hönd með fræga reglustiku
fær ekki breytt þeirri staðreynd.
Skattar lágtekjufólks hækkuðu
í svari fjármálaráðherra kom
fram að síðan 1995 hefur jafnvel
tekjuskattbyrði hjóna sem eru í
langlægsta tekjuflokki hækkað
umtalsvert. Skattbyrði lágtekju-
hjóna, sem árið 2001 höfðu ekki
nema 142 þúsund krónur á mán-
uði, var þannig 7,3% meiri en
árið sem núverandi ríkisstjórn
tók við.
Hjón, sem höfðu árið 2001 um
213 þúsund á mánuði i tekjur,
báru þá 10,5% hærri tekjuskatt en
árið 1995. í þessum dæmum er
búið að taka tillit til bæði barna-
bóta og vaxtabóta. í fyrra dæminu
er um langsamlega lægst launaða
hóp samfélagsins að ræða. Þetta
er því ömurlegur vitnisburður
um „réttlætið" sem er að finna í
skattbreytingum ríkisstjórnarinn-
ar. Framsókn ber ekki síður
ábyrgð á því en Sjálfstæðiflokkur-
inn.
Forysta Sjálfstæðisflokksins
hefur tíundað lækkun tekjuskatta
sem eitt helsta trompið þegar „af-
rek“ síðustu ára eru talin. Það
hlýtur því að koma á óvart að í
svari Geirs er hækkun tekju-
skatts síður en svo bundin við
einstök dæmi sem Samfylkingin
hefur sérvalið. Þvert á móti stað-
festir fjármálaráðherra að í tíð
núverandi ríkisstjórnar hefur
tekjuskattbyrðin þyngst hjá 95%
allra hjóna eða sambýlisfólks.
Sama gildir um 75% einstaklinga.
Allt þetta fólk greiðir nú töluvert
hærra hlutfall af tekjum sínum í
tekjuskatt heldur en þegar stjórn
Sjálfstæðisflokks og Framsóknar
tók við.
Ofurtekjufólk lækkar í sköttum!
Tekjuskattur hefur þó lækkað
hressilega hjá einum hópi. Það
eru þeir sem ég kalla ofurtekju-
hópinn. Hann nær yfir þau 5%
samfélagsins sem hafa langhæst
launin. Hjón eða sambýlisfólk í
þessum hópi hafði árið 2001 tekj-
ur upp á 18,178 milljónir, sam-
kvæmt svari Geirs. Það eru meira
en tíu sinnum hærri tekjur held-
ur en hjónin í lægsta tekjuflokkn-
um hafa.
Ofurtekjufólkið þurfti árið 2001
að greiða 8% minna í skatt af tekj-
um sínum heldur en árið sem rík-
isstjómin hóf feril sinn. Af ríflega
18 milljóna tekjum greiðir það því
næstum einni og hálfri milljón
minna í tekjuskatt en ef skatt-
byrðin hefði verið hlutfallslega
óbreytt frá 1995. í reynd þýðir
þetta að ríkisstjórn Davíðs Odds-
sonar hafi flutt hluta af skattbyrð-
inni af allra tekjuhæsta fólkinu
yfir á herðar allra tekjulægsta
fólksins. Ríkisstjórnin verður því
tæpast sökuð um að ráðast á garð-
inn þar sem hann er hæstur.
Milljarður af strípuðum bótum
Skattprósentan hefur að sönnu
lækkað í tíð núverandi ríkis-
stjórnar. Skjaldmeyjar og skutil-
sveinar forsætisráðherrans
„gleyma" hins vegar að fólk er nú
að greiða tekjuskatt af töluvert
meiri hluta launanna en áður.
Skattfrelsismörkin hafa nefnilega
ekki hækkað í neinu samræmi
við laun eða verðlag. Þótt skatt-
prósentan hafi lækkað hafa því
raunverulegar skattgreiðslur ekki
lækkað - heldur hækkað - hjá
flestum.
Breytingar sem stjórnin hefur
ákveðið á skattfrelsismörkum
hafa leitt til þess að bótaþegar og
láglaunafjölskyldur þurfa nú að
greiða tekjuskatt. Aldraðir og ör-
yrkjar, sem lifa eingöngu af líf-
eyri almannatryggingakerfisins,
þurfa í dag að greiða sem svarar
mánaðarlegum bótum sínum í
tekjuskatt. Þetta fólk þurfti aldrei
að greiða tekjuskatt áður. Kerfið
verndaði það með því að hafa
skattfrelsismörkin nógu há.
Þetta þýðir að fólk sem lifir af
strípuöum bótum og var undan-
þegið tekjuskatti við upphaf þess-
arar ríkisstjórnar er núna að
greiða skattinum samanlagt einn
milljarð króna á ári!
Vitnisburður Geirs H. Haarde
Tölur Geirs H. Haarde segja
svart á hvítu að það er hrein þjóð-
saga að Davíð Oddsson hafi lækk-
að tekjuskatta. Þvert á móti ber
hann ábyrgð á því að nú greiða
næstum öll hjón hærra hlutfall af
tekjum sínum í skatt heldur en
þegar ríkisstjómin tók við. Sama
gildir um 75% einstaklinga. Þeir
einu sem njóta umtalsverðra
lækkana í tekjuskatti era ofur-
tekjufólkið sem hafði rífar 18
miÚjónir í tekjur árið 2001.
Þeir sem minnst bera úr býtum
koma verst út úr skattbreytingum
ríkisstjórnarinnar. Öryrkjar og
aldraðir þekkja það best á eigin
skinni. Þeir þekkja hina nýju fá-
tækt sem skattbreytingarnar hafa
búið til á síðustu árum. Hún er að
verða helsta arfleifð Sjálfstæðis-
flokksins. Sjálfstæðisflokknum má
svo óska til hamingju með að hafa
loksins fundið breiðu bökin.
Þróun á tekjuskattsbyrði óiíkra tekjuhópa
„Tekjuskattur hefur þó lœkkað hressilega hjá einum hópi. Það
eru þeir sem ég kalla ofurtekjuhópinn. Hann ncer yfir þau 5%
samfélagsins sem hafa langhœst launin. “