Dagblaðið Vísir - DV - 25.06.2003, Síða 26

26 SKOÐUN MIÐVIKUDAGUR 25. JÚNl2003
Lesendur
Innsendar greinar • Lesendabréf
Lesendur geta hringt allan sólarhringinn í síma: 550 5035, sent
tölvupóst á netfangið: gra@dv.is eða sent bréf til: Lesendasföa DV,
Skaftahltð 24,105 Reykjavfk. Lesendur eru hvattir til að senda mynd af
sér til birtingar.
I mat á „toppstað"
Berglind Magnúsdóttir hringdi:
Frá því var sagt í fréttum að eft-
ir að fundi utanríkisráðuneytis
lauk með fulltrúum Bandaríkj-
anna vegna varnarsamningsins
hefði hinum erlendu fulltrúum
verið boðið í hádegisverð í
Iðnó. Ekki efa ég að málsverð-
urinn hafi verið prýðilegur. Ég
hef sjálf matast þarna og feng-
ið afbragðsmáltíð. En ég myndi
ekki bjóða útlendingum, sem
hingað koma kannski einu
sinni á ævinni, í mat annað en
þangað sem vítt er útsýni og
eitthvað fyrir augað. Ég hefði
valið annaðhvort Grillið á efstu
hæð Sögu eða þá veitingasal-
inn í Perlunni. - Ekki innilokað
rými á hábjörtum sumardegi.
Læknar á svörtum lista
Sig. Egill skrifar:
(frétt í Mbl. nýlega mátti lesa
frétt undir yfirskriftinni „Læknar
á svörtum lista". Þetta var frétt
um lista yfir norska lækna,
hjúkrunarfræðinga og tann-
lækna sem norska heilbrigðis-
ráðuneytið hafði undir höndum.
Enginn fjölmiðill hér á landi hef-
ur þorað að þirta lista yfir lækna
á svörtum lista, hvorki lifandi né
látna. Slíkur listi er þó sagðurtil
og væri ekki seinna vænna að
birta hann. Það er glæpur að
halda hlífiskildi yfir læknum sem
uppvísir hafa orðið að því að
gefa út t.d. fíknilyf eða lyf í alltof
stórum skömmtum. Það er ekk-
ert síðri glæpur en kynferðis-
glæpir eða hvað annað sem yfir
þessa þjóð gengur á síðustu og
verstu tímum.
Lygin um sannleikann
„Og svo kom rafmagn. Og rafmagnið tók að „hreyfa" eitt og annað."
Þorsteinn Hákonarson framkvstj.
skrifar:
Einhver myndi nú segja sem
svo að hér sé verið að setja
fram einhverja yfirgengileg-
ustu fullyðingu fyrr og síðar.
En hana ætla ég samt að rök-
styðja á eftir. Hættulegasta
lygi samtímans er lygin um til-
veru „tæknilegs sannleika". -
Hljómar illa, ekki satt? En stað-
reynd engu að síður.
Tvær forsendur
Ályktun um tæknilegan sann-
leika á sér tvær forsendur. Hin fyrri
er að eftir sautján hundruð ára þró-
unarferli tókst hollenskum verk-
fræðingi loks að setja fram sam-
ræmda reikniaðferð fýrir margföld-
un, deilingu og meðhöndlun brota,
tugabrota og almennra brota. Eftir
að samræmi komst á í reikniað-
ferðum þá gátu útreikningar orðið
sambærilegir ef menn notuðu
sömu lengdareiningu, sömu
þyngdareiningu og sömu tímaein-
ingu.
En til þess þurfti forsendu númer
tvö, og það er forsenda Galileos um
að hægt sé að lýsa náttúrunni með
stærðfræði. Þegar þetta virkaði alls
staðar eins þá voru menn með
„sannar" niðurstöður og „sanna"
útreikninga. Þetta vita allir af til-
einkun, án þess að það hafi verið
skilgreint sérstaklega.
Eplið datt
Svo datt eplið, og með
reiknikúnst var hægt að lýsa ferli
fallsins og segja fýrir um það. Þar
„Eftir að samræmi
komst á í reikniaðferð-
um þá gátu útreikning-
ar orðið sambærilegir
efmenn notuðu sömu
lengdareiningu, sömu
þyngdareiningu og
sömu tímaeiningu."
með fékkst vald á sannleikanum.
Eiginlega fannst mönnum að sann-
leikurinn væri sýnilegur. Smá-
hnökri var þó á - orsök þess að
eplið datt. Og því var einfaldlega
ályktað að ef við togum í eplið þá
hreyfist það. Því hlaut eitthvað að
toga í það svo það dytti. - „Það
hlaut að vera", ekki rétt? Og sú
ályktun hefur staðið fram á okkar
daga.
Og svo kom rafmagn. Og raf-
magnið tók að „hreyfa" eitt og ann-
að. Og ný „hlýtur-að-vera“-ályktun
kom fram. Rafhleðsla og rafkraftur
eins og þyngdarkraftur. Þetta er í
dag „metri", „kíló", „sekúnda" og
„kúlomb". Það er sannleiksgrunnur
reiknivirkra vísinda, byggður á
hlýtur-að“vera“-ályktunum.
Lygi
En þetta er ekki þannig. Tími er
talning á gerund þess sem við köll-
um efni, efni sem eyðist og endur-
skapast í og af þeirri lengd, sem við
köllum rúm. En til þess að heildar-
eyðingin verði jöfn endursköpun,
og svo koll af kolli, þá leiða bæði
eyðing og sköpun langt út í rúm og
verða fyrir áhrifum af öðru sem
gerist. Þetta er viðsnúningsfasinn,
frá eyðingu yfir í sköpun, og frá
sköpun yfir í eyðingu. Það er það
sem við köllum rafhleðslu sem hef-
ur virkni um langvegu.
Við þetta verða (“hljóta-að-
vera") orsakir leystar upp í gerund-
arkerfi. Þá er hægt að ná valdi á og
skýra margt annað, sem er „auka",
líkt og t.d. viðhald orkunnar, eða
hvers vegna tími líður, og svo
margt, margt annað.
Munurinn er um lýsingarstig,
hversu mikið vald það gefur. En
þegar munurinn er lýsingarstig
dettur tæknilegur sannleikur upp
fyrir og verður að lygi. Lýsingarstig
kemur í staðinn. En ég hafði áður
sagt „hættuleg lygi". Hættuleg
vegna þess að við lægra lýsingarstig
náum við ekki tegundarskilyrðum -
að ráða vistkerfi okkar sjálf. Og þá
deyjum við út eins og Neanderdals-
maðurinn.
Flókið? Nei, en þó hægt að segja
innan þeirra takmarkana sem um-
sjónarmaður þessa dálks hjá DV
setur mér - þótt meiri tíðindi verði
ekki sögð innan þeirra.
Kvenskörungur ársins?
Margrét Einarsdóttir skrifar:
Alveg er það yndislegt að
fylgjast með hvernig öll tæki-
færi eru notuð til að koma
fyrrv. borgarstjóra, Ingibjörgu
Sólrúnu Gísladóttur, á fram-
færi.
Kosningamar em búnar, Ingi-
björg féll út af þingi og hún er ekki
lengur borgarstjóri, eða forsætis-
ráðherraefni. - Samt skal hún í fjöl-
miðla á einhverjum forsendum
sem ég átta mig ekki almennilega á.
Þegar sjónvarpað var frá stefnu-
ræðu forsætisráðherra um daginn
var Ingibjörg Sólrún þar komin sem
varaþingmaður. Við sama tækifæri
kynnti Framsóknarflokkurinn hina
nýju þingmenn sína, og sem var
snilld. Gríman var afhent í síðustu
viku og mikið um að vera í Þjóðleik-
„í þriðja lagi má svo
nefna að allt í einu er á
Rás tvö valinn kven-
skörungur ársins í
þessari sömu viku. Mér
skilst að það hafi aldrei
verið gert áður. Hver
ætli hafi verið valin?
Jú, engin önnur en
Ingibjörg Sólrún!"
húsinu. Og viti menn, er ekki Ingi-
björg þar mætt á fyrsta bekk til að
veita Grímu!
Við spyrjum; á hvaða forsendum
var hún fengin til að vera þarna? Af
hverju var ekki alveg eins náð í Öss-
ur Skarphéðinsson til að veita
Grímuna? Hann er snjall ræðu-
Rauði krossinn beinir flóttafólki hingað komnu á gistihús Hjálpræðishersins.
ystufólki hennar. Og léleg kjör ís-
lensks alþýðufólks em ekki útlend-
ingum að kenna. Biðröðin hjá
Mæðrastyrksnefnd stafar af því að
íslensk alþýða á foringja sem ekki
hafa komið málum fram. Þar á bæ
ræður nesjamennskan ríkjum -
tregðulögmál hins steinmnna aft-
urhalds.
„Það er sérkennilegt að
útlendingar á íslandi
skuli frekar eiga tals-
menn meðal fólks í
Reykjavíkur-Akademí-
unni en hjá alþýðu
landsins og forystufólki
hennar."
Verkalýðsforustan ætti að vinna
betur að kjaramálum sinna um-
bjóðenda en hætta að amast við út-
lendu verkafólki og troða skóinn af
opinberum starfsmönnum. Hvor-
ugir spilla kjömm verkafólks.
Frá afhendingu Grímu-verðlauna í Þjóðleikhúsinu.
maður og hefði rétt eins getað ver-
ið þarna á fremsta bekk með forset-
anum og fleiri fyrirmennum.
í þriðja lagi má svo nefna að allt í
einu er á Rás tvö valinn kvenskör-
ungur ársins í þessari sömu viku.
Mér skilst að það hafi aldrei verið
gert áður. Hver ætli hafi verið valin?
Jú, engin önnur en Ingibjörg Sól-
rún! Og fyrir hvaða ár var hún val-
in? Árið 2003 er ekki hálfnað þannig
að ekki þýðir mikið fyrir konur að
afreka eitthvað það sem eftir er árs-
ins því að vinir hennar á Rás 2 em
búnir að velja „kvenskömng árs-
ins“. - Það er hlegið að þessu um
allan bæ.
Yfirleitt þegar valdir em menn
ársins er það vegna einhverra af-
reka. Ég auglýsi hér með eftir afrek-
um ISG á árinu. - En af sanngirni
sting ég upp á að útnefningin sé
fýrir opnun Pandómboxa eða þá
fýrir geymslutiltekt.
J.M.G. skrifar:
Samkvæmt nýlegri blaðagrein
sem ég barði augum vildu ís-
lenskir almúgamenn og prest-
ar ekki samþykkja vilja Krist-
jáns konungs 7. um þegnrétt
gyðinga í ríkinu.
Sagan sýnir hins vegar að grein-
arhöfundur þarf ekki að undrast
þetta. Andúð íslendinga á útlend-
ingum er söm og jöfn. Áslaug
Laangard á gistihúsi Hjálpræðis-
hersins segir í nýlegu blaðaviðtali
að Rauði krossinn beini flóttafólki
sem hingað kemur á gistihús Hjálp-
ræðishersins. Hún segir að í vetur
hafí margt yndislegt fólk frá Rúss-
landi og víðar að verið á hóteli
Hersins en snúið til baka. Þetta er
ekki falleg saga.
Verkalýðshreyfingin horfir þegj-
andi á. Andúð á útlendingum er
ríkjandi í þeim herbúðum. Það er
sérkennilegt að útlendingar á ís-
landi skuli frekar eiga talsmenn
meðal fólks í Reykjavíkur-Akadem-
íunni en hjá alþýðu landsins og for-
Andúð á útlendingum