Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.2003, Síða 10

10 MENNING FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 2003
Menning
Leikhús ■ Bókmenntir ■ Myndlist ■ Tónlist • Dans
Umsjón: Silja Aðalsteinsdóttir
Netfang: silja@dv.is
Sfmi: 550 5807
Viðtöl um dauðann í Hafnarhúsi
MYNDLIST: Innsetning Magn-
úsar Pálssonar myndlistar-
manns og Helgu Hansdóttur
öldrunarlæknis, sem þau nefna
„Viðtöl um dauðann", verður
opnuð í Hafnarhúsinu í dag kl.
17 og stendur aðeins í tíu daga
eða til 14. sept.
Innsetningin byggist á rann-
sókn Helgu á viðhorfum aldr-
aðra einstaklinga til dauðans
og meðferðar við lífslok.
Svörin sem Helga fékk höfðu
að hennar mati dýpt sem erfitt
er að gera skil með vísindaleg-
um aðferðum.Til þess að fá
listrænt sjónarhorn á niður-
stöður rannsóknarinnar fékk
hún myndlistarmanninn
Magnús Pálsson í lið með sér
og saman skapa þau verk þar
sem þessir tveir heimar vísinda
og lista mætast.
(helgarblaði DV á laugardag
verður grein eftir Ólaf Gíslason
listfræðing um sýninguna, og á
sunnudaginn kl. 15 taka Magn-
ús og Helga þátt í leiðsögn um
sýninguna og ræða efni henn-
ar við gesti safnsins.
Magnús Pálsson.
Nútímadanshátíð hefst í Borgarleikhúsinu á laugardagskvöldið:
Á laugardagskvöldið kl. 20 hefst Nú-
tímadanshátíð á Nýja sviði Borgarleik-
hússins. Þar verða frumflutt sex dans-
verk eftir jafnmarga höfunda, samin sér-
staklega fyrir hátíðina. Það nýstárlega er
að þetta eru allt sólóverk og höfundarn-
ir - Sveinbjörg Þórhallsdóttir, Ástrós
Gunnarsdóttir, Cameron Corbett, Nadia
Banine, Jóhann Freyr Björgvinsson og
Ólöf Ingólfsdóttir - dansa þau sjálfir.
„Áður en hátíðin var haldin í íyrsta sinn í
fyrra höfðum við hist reglulega heilan vetur,
fimm danshöfundar, og rætt framtíðina,"
segir Ólöf. „Það urðu frjóar umræður því að
fólk hafði afar ólíkar hugmyndir um hvað
hægt væri að gera. Við höfðum ekki oft talað
svona saman á atvinnubasis - um starfið,
hvernig við viljum vinna, hvaða möguleikar
eru hér heima og hvaða takmarkanir - og
okkur fannst það ótrúlega merkilegt. Við
fengum ótal hugmyndir, misjafnlega raun-
hæfar auðvitað, sumar ómögulegar en aðrar
bíða síns tíma.“
Stórir draumar
„Niðurstaðan var sú að okkur langaði öll til
að semja," heldur Ólöf áfram, „og þá fæddist
þessi danshátíð. í fyrra fengum við dansara
til liðs við okkur og þá voru bæði sýnd sóló-
verk og hópverk. í ár erum við eingöngu með
sólóverk og dönsum þau sjálf. Ástæðan er að
hluta til fjárhagsleg; við fengum starfslaun
sem danshöfundar og snerum neyð í dyggð
með því að gera sólódans danshöfunda að
þema sýningarinnar! Síðan hefur það reynst
góð áskorun á okkur sem danshöfunda. En
draumurinn er að gera hátíðina að árlegum
viðburði og búa til alls konar sýningar, hafa
margra daga prógramm, fá gestasýningar að
utan og íslenska dansara sem starfa erlendis
til að dansa fyrir okkur. En við erum ekki al-
veg komin þangað enn."
Við fengum starfslaun sem
danshöfundar og snerum
neyð í dyggð með því að gera
sólódans danshöfunda að
þema sýningarinnar.
- Núna fáum við sem sagt að sjá sex sóló-
verk - tengjast þau innbyrðis?
„Það var ekki meiningin en að vissu leyti
gera þau það,“ segir Ólöf. „Kannski liggur það
í forminu - að dansa sitt eigið verk. Þegar ég
sá rennsli á verkunum fannst mér þau öll ein-
hvers konar sjálfsmyndir. Myndlistarmenn
gera þetta auðvitað - mála eða búa til sjálfs-
myndir - og ég held að við höfum gert það
líka, kannski án þess að hugsa svo mikið út í
það. En við erum ólík sem persónur og verk-
in okkar eru mjög ólfk, sum eru frekar
abstrakt, önnur hádramatísk, enn önnur
kómísk.“
Dansara vantar
Dansgeirinn íslenski hefur vaxið talsvert á
undanfömum ámm og nú er, að mati Ólafar,
orðinn til gmndvöllur undir sjálfstæða starf-
semi utan íslenska dansflokksins.
„Mér finnst hafa verið kraftur í dansinum
síðustu ár," segir hún. „Nýir danshöfundar
hafa komið fram, en það stendur okkur nokk-
uð fyrir þrifum að það vantar dansara."
Aðalvandamál íslensks
danslífs er skortur á dönsur-
um - skortur á atvinnulausum
dönsurum •••
Ólöf glottir þegar hún sér undrunarsvipinn
á blaðamanni og skýrir málið: „Þetta hefur
verið mín kenning lengi, að aðalvandamál ís-
lensks danslífs sé skortur á dönsumm -
skortur á atvinnulausum dönsumm, segi ég,
og þá er öskrað á mig!“ bætir hún við og hlær
skelmislega. „Mér er sagt að ég viti ekki hvað
það sé erfitt að vera atvinnulaus dansari! En
þegar til eru nógir dansarar þá er líka nóg af
löngun til að vinna og þá fer eitthvað að ger-
ast. Nú er slíkur hópur að verða til og hug-
myndin að starfa saman hefur skapað ný
tækifæri. Það hefði ekkert gerst ef hver hefði
verið að bauka í sínu horni.“
Hluti af vandanum er að hér er ekki dans-
menntun á atvinnustigi, dansinn þyrfti að
komast inn í Listaháskólann við hlið annarra
listgreina í landinu. Á íslandi er mikill fjöldi
barna í dansnámi - þúsundir - en aðeins ör-
fáir vérða dansarar. Þeir yrðu fleiri ef þeir
gætu lokið námi hér heima. Eftir sem áður
myndu margir fara utan til framhaldsnáms -
enda er það nauðsynlegt.
Magn og gæði
- Hvernig stendur íslenskur listdans núna?
„Hópurinn sem stundar hann er auðvitað
ósköp lítill," segir Ólöf, „en hann er duglegur
í listsköpun og gerir ótrúlega mikið. Það
þyrftu bara að vera miklu fleiri sýningar á ári,
helst ný sýning mánaðarlega. Þá yrði dansinn
eðliiegur hluti af listalífx þjóðarinnar, þá gæti
maður valið á milli tónleika, leiksýninga og
danssýninga á jafnari gmndvelli. Meira fram-
boð af danssýningum myndi líka byggja upp
stærri áhorfendahóp. íslenski dansflokkur-
inn á sinn áhorfendahóp og margir úr hon-
um koma til að
sjá okkur en það
kemur líka ann-
að fólk til okkar.
Svo er Dansleik-
hús með ekka
með allt öðmvísi
sýningar og enn
annan hóp.
Fleiri sýningar
byðu upp á meiri
fjölbreytni og
myndu ná til
fleiri áhorfenda."
- En hvað með
gæðin?
„Að mörgu
leyti em þau
ffn,“ segir hún.
„íslenskir dans-
arar em mjög
góðir, margir
þeirra frábærir.
Og sem danshöf-
undar erum við
að þroskast. Ég
held til dæmis að
verkin á hátíð-
inni núna sýni
að við emm öll
komin skrefinu
lengra en í fyrra.
En breiddin er
takmörkuð. Ef
við tökum land
þar sem em
hundrað dans-
sýningar á ári þá
em kannski þrjár
frábærar, þrjár
ömurlegar en 94
einhvers staðar
þar á milli! Það
er ekki margt
sem gerir mann
alveg agndofa -
kollvarpar einhverju inni í manni - þótt við
séum alltaf að leita að því.
En þetta er spennandi prógramm,“ segir
hún að lokum, „og af því að við dönsum sjálf
þá sést kjarninn í hverjum og einum."
Verkin sex á hátíðinni eru öll sýnd á einu
kvöldi, og sýningarnar verða 6.,7., 13. og 14.
september.
LEYNILEGT LÍF: Ólöf dansar verk sitt „The Secret Life of a Wallflower".
SJÁLFSMYND: Jóhann Freyr Björgvinsson dansar verk sitt, „Portrett". DV-myndir ÞÖK