Dagblaðið Vísir - DV - 02.10.2003, Blaðsíða 15

■ m &
¥
FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 2003 SKOÐUN 15
Sölubann á villibráð
FUÚPNAVEIÐI: Erfitt verður því að fylgja veiðibanninu eftir, ekki síður en sölubanni.
kjallari
|j Sigmar B. Hauksson
formaöur Skotveiðifélags Islands
í leiðara DV 25. júlí síðastliðinn
var fjallað um þá ákvörðun um-
hverfisráðherra að banna
rjúpnaveiðar í þrjú ár. Leiðara-
höfundur fagnaði banninu og
botnaði ekkert í andstöðu skot-
veiðimanna.
Skotveiðifélag íslands telur að
engar sannanir liggi fyrir því að ís-
lenski rjúpnastofninn hafi aldrei
verið minni en hann er nú. Þá telur
félagið að ekki hafi verið sýnt fram
á, með sannfærandi hætti, að skot-
veiðar hafi veruleg áhrif á vöxt og
viðgang rjúpnastofnsins, þó svo að
félagið hafni því ekki að veiðar geti
haft einhver áhrif á stofninn. Þess
vegna er Skotveiðifélag íslands
ósammála Náttúrufræðistofnun í
veigamiklum atriðum. Félagið telur
að nær sé að grípa tO virkrar veiði-
stjórnunar fremur en veiðibanns.
Því miður hefúr leiðarahöfundur
DV ekki kynnt sér þetta mál nægj-
anlega vel, þrátt fyrir að félagið hafi
sent blaðinu gögn í málinu. Það er
ekki aðeins Skotveiðifélag fslands
sem er andvígt veiðibanni á rjúpu
heldur mætti þar nefna nokkra
helstu fúglafræðinga landsins,
veiðistjórnunarsvið Umhverfis-
stofnunar og ýmsa náttúrufræð-
inga.
Bann við sölu á villibráð
Föstudaginn 26. ágúst síðastlið-
inn fjallaði ieiðarahöfundur aftur
um rjúpuna en nú um þá tillögu að
bannað verði að selja rjúpu á al-
mennum markaði. Náttúrufræði-
stofnun fslands, umhverfisráðu-
neytið, Skotveiðfélag fslands og
veiðistjórnunarsvið Umhverfis-
stofnunar eru sammála því að bann
við sölu á rjúpu sé árangursrík
verndaraðgerð, en reynsla frá
Skotlandi, Bandaríkjunum og víðar
segir okkur að þetta sé árangursríkt
stjórntæki.
Sölubann er hugsað samhliða
öðrum aðgerðum. Þær aðgerðir sem
árangursríkastar teljast eru fækkun
veiðidaga og skipulagning verndar-
svæða víða um land. Skotveiðifélag
fslands er fylgjandi aðferðum af
þessu tagi til þess að draga úr magn-
veiði á rjúpu. Félagið telur það óvið-
unandi að aðeins 10% veiðimanna,
eða um 500 veiðimenn, skuli veiða
helming allra rjúpna, eða um 60.000
rjúpur að jafnaði ár hvert.
Félagið hefur.lagt til að rjúpna-
veiði verði heimiluð frá 25. október
til 10. desember en aðeins verði leyft
að veiða 4 daga vikunnar, eða u.þ.b.
28 daga á tímabilinu. Ljóst er að veð-
ur myndi hamla veiði einhverja
daga, því væri varla hægt að tala um
meira en u.þ.b. 15 virka veiðidaga.
Leiðarahöfundur DV telur að sölu-
bann muni bjóða upp á gegndar-
laust svartamarkaðsbrask. Skot-
veiðifélag íslands hafnar því alls
ekki, en reynslan frá Skotlandi sýnir
að eitthvert svartamarkaðsbrask sé í
byrjun en það fjari síðan út.
Skotveiðifélag íslands
telur að engar sannanir
liggi fyrirþví að íslenski
rjúpnastofninn hafi
aldrei verið minni en
hann er nú...
Þess má geta að nú má flytja inn
rjúpur frá Grænlandi og það verður
því vonlaust mál að þekkja sundur
grænlenskar og íslenskar rjúpur.
Erfitt verður því að fyglja veiði-
banninu eftir, ekki síður en sölu-
banni. Þess má geta að aðilar í
verslun hér á landi eru tiltölulega
fáir, eða 2 stórar blokkir á sviði mat-
vöruverslunar, og það eru því til-
tölulega fá verslunarfyrirtæki sem
kaupa rjúpur. Skotveiðifélag ís-
lands telur einnig að til greina komi
að fyrir utan bann við sölu á rjúpu
verði rétt að setja einnig sölubann á
gæs, þar sem gæsaveiði hefur stór-
aukist eftir að ljóst varð að ekki yrði
leyfð rjúpnaveiði næstu þrjú árin.
DV og rjúpan
Skotveiðifélag íslands telur að ís-
lenski rjúpnastofninn sé ekki í út-
rýmingarhættu. Stofhinn er vissu-
lega í lágmarki núna og virðast sveifl-
urnar vera að sléttast út, verða minni
en jafnari. Þessi breyting þarf alls
ekki að vera af hinu slæma, einkum
hvað varðar veiðar úr stofninum.
Skotveiðifélag íslands telur það
miður að leiðarahöfundur DV skuli
ekki kynna sé þetta mál betur og
afla sér upplýsinga frá þeim er mál-
ið varðar, áður en ruðst er fram á
ritvöllinn með ófullnægjandi upp-
lýsingar um málefnið. Samkvæmt
fréttum mun DV eiga í verulegum
rekstrarerfiðleikum. Skotveiðifélag
fslands telur að þetta annars ágæta
síðdegisblað DV sé í mun meiri út-
rýmingarhættu en íslenski rjúpna-
stofninn.
skuldarar, morðingjar, fjárglæfra-
menn, kynferðissjúklingar, prakk-
arar, fíkniefnasalar og þeir sem
brjóta umferðarlögin - allir saman í
einum graut. Allir eru meðhöndl-
aðir eins og þeir séu sekir um þetta
allt saman.
Þá verður að greina á milli þess
hvort menn eru dæmdir fyrir að
gera sjálfum sér skaða eða öðrum.
Fíklarnir eru í flestum tilvikum
sjálfum sér verstir, margir reyndar
dæmdir fyrir að versla með efnin
eða stela til að fjármagna fíkn sína.
En sumir hafa í raun ekkert ólög-
mætt gert öðrum. Hér á Litla-
Hrauni er t.d. alltaf fjöldi fanga í
agarefsingum vegna neyslu, mönn-
um er meira að segja meinuð með-
ferð verði þeir uppvísir að ólöglegri
neyslu. Ég er sannfærður um að
flest þetta fólk væri engum til ama
ef yfirvöld þyrðu að horfa framan í
vandann í stað þess að fyrirskipa
öllum að losa sig undan honum.
Hér eru líka margir ofvirkir ein-
staklingar. Fyrir ekki svo löngu
voru slfkir menn bara sendir á sjó-
inn og urðu með tímanum burðar-
ásar sinna byggða. Nú er troðið í þá
amfetamíni frá frumbernsku og
þeim refsað út í eitt. Það er ekki
hægt að finna verri lausn fyrir þessa
drengi en að loka þá aðgerðalausa
inni í fangelsi. Það leiðir til ofsa,
haturs og lyfjaáþjánar. Ef þeir
fengju að stunda starfsnám og
þeim væri leyft að þræla sér út fýrir
góð laun væru flestir þeirra að lík-
indum sómamenn. Hér er hins
vegar kynslóð fúllfrískra ungra
manna sem voru svo óheppnir að
vaxa til manns á atvinnuleysisárum
síðasta áratugar og hafa addrei séð
LÍTLA-HRAUN: „Hér eru geðsjúklingar, fíkl-
ar, þjófar, ofbeldismenn, virðisaukaskuld-
arar, morðingjar, fjárglæframenn, kynferð-
issjúklingar, prakkarar, fíkniefnasalar og
þeir sem brjóta umferðarlögin - allir sam-
an í einum graut. Allir eru meðhöndlaðir
eins og þeir séu sekir um þetta allt sam-
an," segir greinarhöfundur.
dagsins ljós, jafnvel aldrei unnið
ærlegt handtak.
Engar töfralausnir
í mínum huga er eina réttlætan-
lega útilokun einstaklinga frá sam-
félaginu sú að verja þurfi samfélag-
ið fýrir ofbeldi og svívirðingum, að
viðkomandi sé hættulegur um-
hverfi sínu. Sú er hins vegar alls
ekki raunin. Menn fremja hér
hræðilegustu glæpi og er síðan
sleppt eftir yfirheyrslu þar til búið
er að bauka alla pappírsvinnuna og
tími er laus hjá dómstólum. Það
getur verið einu til fjórum árum eft-
ir að óhugnaðurinn átti sér stað. Ég,
sem þó sit í fangelsi, hef ekki hug-
mynd um hvert markmið íslenskrar
fangelsisstefnu er og ég hef aldrei
heyrt um neinn sem veit það.
Ég hef að sjálfsögðu enga töfra-
lausn á fangelsisvandanum. Ég tel
samt að lykillinn sé að fangelsið
verði gert að tækifæri til mann-
sæmandi lífs. Það mætti hugsa sér
byggingarverkefni með verknámi,
jarðgangagerð, brúargerð, útgerð
o.s.frv. á fullum launum fyrir þá
sem hafa orku og getu til, ásamt
virkri atvinnuleit og eftirfylgni að
afplánun lokinni. Það mætti hugsa
sér lyfjagjöf undir eftirliti lækna og
samfélagsaðstoð fýrir fíklana, sem
margir (en alls ekici allir) gætu ör-
ugglega bjargað sér og jafnvel losn-
að úr viðjunum með bættum hag
og brotthvarfi frá Iyfjamarkaði og
miskunnarleysi undirheimanna.
Margir myndu örugglega leggjast
alfarið gegn þessum hugmyndum
mínum og segja að þá væri farið að
verðlauna aumingjaskapinn og
glæpastarfsemina. Það getur vel
verið en fýrst og fremst væri verið
að fýrirbyggja áframhaldandi aum-
ingjaskap og glæpi. Þar með væri
verið að verja og styrkja allt samfé-
lagið og spara því gríðarlega fjár-
muni, þjáningu og ógn.
* Höfundur vísunnar er
fangi nr. 120.