Dagblaðið Vísir - DV - 29.12.2003, Blaðsíða 4

4 MÁNUDAGUR 29. DESEMBER 2003
Fréttir W
Enn mannfall
í írak
Einn bandarískur her-
maður lést og þrír aðrir
særðust þeg-
ar sprengja
var sprengd
um leið og
bflalest
Bandaríkja-
mannanna
ók fram hjá. Árásin átti sér
stað í smábænum Falluja,
en þar hefur mótspyrnan
við bandaríska hermenn
verið hvað mest.
Þar með er tala fallinna
bandarískra hermanna orð-
in 212 síðan stríðinu í írak
lauk formlega þann 1. maí.
Frétt um
hryðjuverka-
árás röng
Yfirvöld í Sádi-Arabíu
neita fregnum þess efnis að
þeim hafi tekist
að koma í veg
fyrir hryðju-
verkaárás á vest-
ræna farþega-
flugvél en breska
blaðið Mail on
Sunday birti
frétt þess efnis.
Samkvæmt
blaðinu hugðust
tveir flugmenn fljúga litlum
einmenningsvélum sínum
á farþegaflugvél ffá British
Airways í flugtaki. Bresk
flugmálayfirvöld segjast
ekki hafa neinar slíkar upp-
lýsingar undir höndum og
vísa fréttinni á bug.
Mikil andstaða er við
vestræn áhrif í Sádi-Arabíu
og hafa hryðjuverkamenn
ítrekað gert árásir víðs veg-
ar í landinu.
Sveitarfélög
fá 400 millj-
ónir kr.
Nokkur sveitarfélög á
landinu fá sérstakt auka-
framlag úr Jöfnunarsjóði
sveitarfélaga á næstunni,
en við afgreiðslu Alþingis á
fjáraukalögum nú fýrir
skömmu var ákveðið að
sjóðurinn fengi 400 millj.
lá. viðbót til ráðstöfunar.
Með þessu móti verður
hægt að koma til móts við
óskir sveitarfélaganna um
hækkanir á framlögum úr
sjóðnum.
Peningum þessum verð-
ur annars vegars ráðstafað
til framlaga til sveitarfélaga
þar sem íbúafækkun hefur
orðið á síðustu tveimur til
þremur árum. Þau sveitar-
félög fá 150 millj kr. 250
mflij. kr. fara til að jafna út-
gjöld einstakra sveitarfé-
laga. Stefnt er að því að
greiða þessa peninga út nú
milli hátíða.
Lét skjóta sig
í klofið
Sextán ára unglingur frá
Sikiley á Ítalíu bað félaga
sinn að skjóta sig með riffli
í klofið í þeirri von að fyrr-
verandi kærasta vorkenndi
honum nógu mikið til að
taka saman við hann aftur.
Athygli lögreglu var vak-
in þegar hann lét gera að
sárum sínum á spítala en
hélt því fram að urn veiði-
slys hefði verið að ræða.
Við nánari yfirheyrslur ját-
aði hann sök og var hand-
tekinn ásamt félaga sínum.
Stúlkan sem um ræðir
lét það skýrt í ljós að engin
von væri til að þau tækju
saman aftur.
Ungir jafnaöarmenn biðja stjórnmálamenn aö afsala sér gróðanum af sölu SPRON.
Ingibjörg Sólrún segist vel geta hugsað sér að verða við bóninni. Búist er við því
að fleiri sparisjóðir séu falir en Sparisjóður Hafnarfjarðar segir engan hafa haft
samband. Þar yrði gróðinn einna mestur því stofnQáreigendur eru aðeins 45.
„Ég get alveg hugsað mér að verða við bón
Ungra jafnaðarmanna," segir Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir um þá beiðni ungliða Samfylkingar-
innar að stjórnmálamenn skili peningunum sem
þeir græða á sölu SPRON til Kaupþings Búnaðar-
banka.
Ungliðarnir ályktuðu að það væri hvorki í sam-
ræmi við lög né ríkjandi siðferði á íslandi að fólk
hagnaðist á því persónulega að gegna opinberum
embættum: „Fólk sem trúað er fyrir slfkum hlut-
verkum gegnir þeim sem fulltrúar almennings og
allur gróði eða annar ávinningur sem því áskotn-
ast vegna þessara hlutverka skal skilast aftur í
sameiginlega sjóði fólksins í landinu," segir í
ályktuninni.
Matthías Mathiesen Möguleg sala á Sparisjóði Hafnar-
fjarðar hefur ekki verið rædd en Ijóst þykir að efsalan færi
fram með svipuðum hætti og hjá SPRON fengju 45 stofnfjár-
eigendur aðgang að milljörðum.
Ekki að maka krókinn
Forsaga málsins er sú að það var ekki hverjum
sem var boðið að gerast stofnfjáreigandi í SPRON.
Þeir einu sem gátu það voru starfsfólk og svo fólk
sem gegndi opinberum embættum.
„Okkur var boðið upp á þetta," útskýrir Ingi-
björg. „Við keyptum stofnféð ekki á neinum
markaði heldur á genginu einum og ég tel að
það orki tvímælis að við séum að fá verulega
fjármuni út úr þessu. Á hinn bóginn kærir mað-
ur sig varla um að aðrir séu að maka krókinn á
þessu."
Ingibjörg telur það samt hæpna lausn að
stofnfjáreigendurnir afsali sér þessum gróða: „Er
ekki betra að ég taki umframeignina af mínu
stofnfé og ráðstafi því einhvern veginn í stað þess
að láta aðra aðila hafa það?“
En afhverjugeröisthún stofnfélagi?
„Sparisjóðurinn gegnir ákveðnu hlutverki í
menningar- og lfknarmálum og því var það tákn-
rænt þegar embættismenn og pólitískt kjörnir
fulltrúar gerðust stofnfjáreigendur."
Ekki hugsunin að stofnfjáreigendur
græði
Eftir að það komst á hreint að Kaupþing Bún-
aðarbanki hefði keypt SPRON hófust umræður
um að hugsanlega væru fleiri sparisjóðir falir.
Þar hefur verið rætt um Sparisjóð vélstjóra en
líkt og hjá SPRON eru stofnfjáreigendur þar um
1100. Hins vegar eru stofnfjáreigendur Spari-
sjóðs Hafnarfjarðar aðeins 45. Eigið fé Spari-
sjóðsins er um 2,5 milljarðar og þótt hlutfall
stofnfjáreigenda sé aðeins um 1% af eigin fé
bankans er ljóst að hagnaður hafnirskra stofn-
fjáreigenda yrði mjög mikill, kæmi til þess að
Sparisjóðurinn yrði seldur.
„Þetta hefur ekki verið rætt, punktur,“ segir
Matthías Mathiesen, stjórnarmaður hjá Spari-
sjóði Hafnarfjarðar, spurður hvort það standi til
að selja sparisjóðinn.
Árni Grétar Finnsson, einnig stjórnarmaður í
Sparisjóði Hafnarfjarðar, staðfesti þetta í samtali
við DV en honum hugnast ekki sá gjörningur sem
SPRON stendur í núna: „Það var ekki hugsunin í
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir „Við keyptum stofnféð ekki á
neinum markaði heldur á genginu einum og ég tel að það
orki tvimælis að við séum að fá verulega fjármuni út úrþessu.
Á hinn bóginn kærir maður sig varla um að aðrir séu að
maka krókinn á þessu.“
upphafi að stofnfjáreigendur högnuðust með
þessum hætti," segirÁrni og telur hæpið að þetta
standist. Hann segir enn fremur að hann vilji ekki
sjá sömu þróun hjá Sparisjóði Hafnarfjarðar en
viðurkennir þó að ef hugsanleg sala á Sparisjóði
Hafnarfjarðar færi fram, líkt og hjá SPRON, þýddi
það að stofnfjáreigendurnir 45 í Hafnarfirði
fengju aðgang að milljörðum króna.
Samkvæmt heimildum DV hafa stóru bank-
arnir ekki óskað eftir viðræðum við Sparisjóð
Hafnarfjarðar.
Hrinqadróttinssaqa ertóm leiðindi!
Svarthöfði er búinn að fá sig
fullsaddan á Hringadróttinssögu.
Reyndar má kveða sterkar að orði:
Svarthöfði er búinn að fá svoleiðis
upp í háls af Hringadróttinssögu og
öllu auglýsingafárinu kringum þá
kvikmynd upp úr hluta þeirrar sögu
sem nú hefur verið frumsýnd, að
hann ætlar aldrei framar að taka sér
nafn þessa fyrirbæris í munn. Og
hann ætlar heldur aldrei framar að
hleypa nafninu „J.R.R.Tolkien" fram
á sínar varir.
Hana, þar fór það ... í síðasta
sinn!
Svarthöfði las á sínum tíma þá
bókarskruddu sem héðan í frá
verður ónefnd, eftir hinn ónefnda
höfund. Sá var bældur og kúgaður og
drepleiðinlegur fræðimaður í Oxford
eða Cambridge og mest æsandi við-
burðir í lífi hans voru að fara út í búð
og kaupa sér píputóbak. Svarthöfði
las einu sinni viðtal við íslenska
stúlku sem var au-pair á heimili
þessa ónefnda leiðindapúka og þetta
>'var; áinríulaus rola sem lét konuna
sína fatra með sig eins og tusku.
Bólcin hans ber flest merki höf-
undarins. Þetta er einfeldningsleg
fantasía um mann sem þorir ekki að
hreyfa á sér rassinn. Og býr til álfa og
tröll og alls konar drasl sem getur lif-
að lífinu fyrir hann. Ha? Hvað er
hægt að leggjast lágt? Fullorðinn
maður að búa til einhvern fantasíu-
heim fullan af álfum og tröllum!
En Svarthöfði las sem sagt bók-
ina, eða bækurnar þrjár, og það var
svona naumlega hægt að lesa þetta.
Ævintýrið sjálft var skikkanlega gert,
en það sem Svarthöfða fannst
skrýtnast var hvað öll þessi langa
saga var steingeld. Það var greinilega
engin kynhvöt á ferli í þessari Mið-
jörð sem leiðindapúkinn fann upp,
ábyggilega af því að sjálfur þekkti
hann varla slflct fyrirbæri. Nú er
Svarthöfði ekki þeirrar skoðunar að
allar sögur eigi að vera uppfullar af
kynlífi. Fjarri því. En þar sem ekkert
slíkt er undirliggjandi þar vill frá-
sögnin verða barnaleg og ílöt.
Sem frásögnin í þessari leiðinda-
rullu ónefnda leiðindapúkans vissu-
lega er.
Svarthöfða er alveg sama þótt
einhverjir lesi þetta sér tii skemmt-
unar og búi til eftir því bíómyndir og
hvað sem er. En þegar farið er að
fjalla um þessi tröllauknu leiðindi
eins og einhver ógurlega djúp
„fræði", og gott ef ekki lífsspeki, þá
er Svarthöfða nóg boðið. Og oflofið
orðið óhóflegt.
Svarthöföi